31,321 matches
-
parte într-una din camerele școlii primare confesionale din Oprea Cârțișoara, iar altele la amicul său Ioan Șari, au fost confiscate de prim-pretorul plasei de atunci, însoțit fiind de câțiva jandarmi. Toate au fost încărcate pe patru care, apoi transportate la Brașov unde au fost arse, iar el, Badea Cârțan aruncat în temniță și judecat, fapta lui fiind socotită un act de uzurpare a statului maghiar. Procesul a fost încredințat unui judecător sas care din tentația de a câștiga simpatia
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
dușmanii personali ci numai eforturile supra umane și intemperiile pe care le lua în piept îl gârboviră, se stinse ca o făclie în plină furtună în ziua de 7 august 1911 la ora 10 a.m. Trupul neînsuflețit i-a fost transportat cu un automobil la morga spitalului din Sinaia, de unde îmbrăcat într un costum mocănesc fu luat și depus la capela spitalului. Înmormântarea avu loc în ziua de 10 august la ora 5 d.a. Serviciul divin a fost oficiat de trei
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Comisia de Pace stabilirea teritoriilor, așa cum sunt astăzi. După terminarea războiului, prizonierii nu au fost sloboziți imediat. Din Italia au venit numai după doi ani, cei din Rusia scăpați datorită revoluției au venit treptat în țară, dar cei mai mulți au fost transportați în Asia, pe cea mai lungă linie ferată de pe glob, Transiberiana, Moscova - Vladivostok, de unde numai după doi ani de la terminarea războiului au fost îmbarcați pe un vapor care după șase săptămâni de drum pe ocean și pe mări au ajuns
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
soldat 8.Jiga Ioan, soldat 9.Mitea Gheorghe, soldat 10.Pădurean Gheorghe, soldat Oameni care au avut de suferit persecuția autorităților maghiare, pentru că au manifestat simpatie față de întrarea trupelor române în sat, în septembrie 1916 : Au fost arestați, brutalizați, maltratați, transportați la Cluj, judecați și condamnați la câte nouă luni de pușcărie : Banciu Aron, Banciu Nicolae (Lăică Băncioaiei) Bucurenci Ioan (Băncescu) Scorobeț Ioan Budac Z. Ioan (al lui Zenone) A fost bătută de jandarmii unguri pentru că a refuzat divulgarea consătenilor care
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Uniunii Sovietice, cf. Ordin de zi nr.2038 din 10.08.1944. 2.Grovu Andrei, sublocotenent de rezervă, profesor, fiul lui Andrei și Susana Grovu, regimentul 90 Infanterie-Sibiu, fiind rănit, moare mitraliat de un avion de vânătoare german în timp ce era transportat cu o ambulanță de la spitalul militar Caransebeș la Dumbrăveni, în 07.09.1944 3.Moldovan Ioan, sublocotenent de rezervă, învățător, n.1920 în Streza, fiul lui Titu și Eufrosina Moldovan, regimentul 1 Vânători, căzut în luptele de la cota 463, Nord
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Gheorghe, a lui Richeriu, stabilit în America. 55.Grovu Dumitru, a revenit în țară. 56. Budac Ieronim. Întors în țară a povestit rudelor că printre altele, în perioada prohibiției antialcoolice a fost angajat de marele gangster Al Capone, să-i transporte cu camionul, masive cantități de Wiski. Într-una din întâlnirile sale cu Poliția Federală, în baza instrucțiunilor marelui boss, a intrat cu camionul plin de băuturi în fluviul Mississippi, salvându-se de două ori, odată dela o moarte aproape sigură
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
a bate la cap, a spune cuvinte dulci citov (nu-i) (nu-i) întreg la minte ciucă ordin către un copil să stea locului coastăn bufet cobghile picioroange, încălțări prea mari, lemne încrucișate pe care se pune plugul ca să fie transportat târâș cohâcăi(a) a tuși colibă adăpost de nuiele cop unitate de măsură mai mare de 1 litru coprine narcise cosoi nojiță, curelușă cu care se leagă opincuile pe picior cotârlăit căutat prin buzunare cotorosât certat coveartă plic pentru scrisori
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
medicală. Așa un gol se numește diastemă“. Hanna Krall face o relatare documentară, propozițiile au un ton oral și duc spre o precizie netulburată, o tăcere cu urechea ciulită. Propozițiile vorbesc și ascultă atent totodată, iar când le citesc mă transportă în proximitatea aproape insuportabilă a faptelor. Hanna Krall ne refuză orice comentariu, comprimarea și montajul faptelor creează o imediatețe neînduplecată care-ți vuiește în cap. Realitățile pe care le documentează par a se povesti de la sine. Dar ține de înzestrarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
totuși: la un gimnaziu al Industriei Ușoare, la care am predat o vreme, unul dintre profesori îi striga pe elevi la lecție spunându-le: Agregat. Agregat Popescu. La fabrica de construcții de mașini, curierul era un pitic care trebuia să transporte documentele dintr-un loc într-altul, secțiile fabricii fiind răspândite prin tot orașul. Când bătea la ușă, nici nu-l zăreai, pentru că nu ajungea cu creștetul capului până la geam. În fabrică i se zicea de aceea: „Domnul Nu-i-aici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
a făcut foarte încet, pustiind pământul, pe care în trecere l-au lăsat deșert. Căci, afară de cirezile de vite și turmele de oi, care mergeau încet, având nevoie de hrană, apă și popasuri mai dese și îndelungate, au trebuit să transporte cu carele, pe lângă alimente și mobile, pe toți tătarii morți, căzuți în luptele din Ungaria și Țările Române, și pe care i-au dus tocmai în Mongolia. Prizonierii erau în număr mare. Ei mânau carele încărcate, cirezile și turmele, supravegheați
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
și implicit statului mongol. Suferințele, mărite de o secetă cumplită, trei ani la rând, și completate de o boală a cailor, i-au determinat pe locuitorii aflați în sânul Hoardei de Aur să-și vândă copiii negustorilor străini, care-i transportau și-i revindeau până în Egipt. Deschiderea porturilor numai pentru negustorii musulmani și continuarea persecutării genovezilor din Caffa și alte emporii ale lor, învinuiți că fură copiii de mongoli și-i vând ca sclavi, nu au remediat rănile grele, provocate de
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
pentru clondirul cu mastică prima spart de pârât. Judecătorul admite acțiunea cât privește clondirul, dar onoarea văduvei, șifonată cu „facu-ți, dregu-ți”, rămâne nereperată. Un turc și prietenul său evreu merg la muftiu pentru că, într-o regretabilă împrejurare, turcul care transporta cadavrul lui Leiba Grosu, tatăl reclamantului, prefăcut în pastramă, a mâncat marfa. Speța e grea. Fapta se produsese din culpă. Turcul nefiind prevenit asupra naturii transportului, cere și el daune. Muftiul, prudent, îi pedepsește să-și plătească reciproc și îi
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
tânără, soție de maior, primește din greșeală o scrisoare agramată adresată soțului ei de o prostituată. Aceea avea adresa tot dintr-o carte poștală pierdută de ofițer la ea. Aflăm totul dintr-o povestire de G.Brăescu. Doamna, furioasă, se transportă la expeditoare, în Cruce, și acolo e confundată de un adolescent cu o profesionistă. Află astfel pe viu lucruri noi și e remunerată cu o monedă de cinci lei. Nevasta, până ieri castă, plătește regește lecția nesolicitată titularei și... se
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
n-are rost să rămâi aici? — Unde se duc sufletele? am întrebat. — Doar ești cititor-de-vise, se răsti ea. Cum de nu ți-ai dat seama până acum? Nu mi-am dat și gata. — Bine, îți spun eu. Sufletele oamenilor sunt transportate dincolo de Zid de către animale. Asta am vrut să zic eu prin „luarea spumei“. Animalele nu fac decât să hoinărească de colo-colo și să absoarbă sufletele, pentru ca apoi să le ducă în lumea de afară. Când vine iarna, ele mor cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
am putut pe străzile aglomerate și am pornit spre casă. Nu era doar o după-amiază ploioasă și aglomerată de duminică, ci și una încărcată cu evenimente. O mașină sport verde se ciocnise frontal cu un camion de opt tone care transporta plăci de beton. Traficul a fost paralizat. Mașina cea verde arăta ca o cutie de carton, iar câțiva polițiști cu pelerine negre se învârteau în jurul ei. Sosise și echipa de dezafectare a drumului. A durat foarte mult până am reușit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
listă pe taximetristul cu Police și muzica reggae. N-aveam nici un motiv să n-o fac. Ne-a primit în taxiul lui deși eram plini de noroi. Își merita și el fărâmița lui de fericire. Poate că în momentele acelea transporta niște tineri, ascultându-și casetele lui preferate. Marea se vedea chiar în fața mea. Cargoboturi, macarale, pescăruși. Bob Dylan cânta Blowing in the Wind. Ascultându-l, m-am gândit la melc, la unghieră, la mâncarea italienească splendidă. Lumea asta e o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
veroneză. Însă opera de demolare a suprastructurilor, care se sedimentaseră în timp, a fost încredințată unei echipe de tineri voluntari, conduși de neobositul don Desenzani. Un du-te vino de muncitori în miniatură, înarmați cu târnăcoape, lopeți și roabe, abat, transportă și acumulează munți de moloz. Zi după zi reușesc să recupereze câte o cameră, care se transformă în dormitor sau sală de clasă. Trebuie să se grăbească pentru că iarna bate la uși și pătrunde fluierând printre crăpăturile de la ferestre. Vocea
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
profesorii Belloni și Trabucchi. Au considerat necesară intervenția, sub narcoze, cu «șocul». De data aceasta, Don Pedrollo s-a declarat disponibil și a permis electroșocul. S-a decis să-l efectueze în patru reprize, fără nevoia de a-l mai transporta în clinică. Prima intervenție a fost făcută la 6 mai 1951. Pe 9 mai 1951: a doua aplicație. La 10 mai s-a înrăutățit. «Nu-și mai amintea nimic - adnota don Pedrollo - în afară de cele două mistere principale ale credinței». În
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
mașina poliției în timp ce se ținea de un tânăr student al grupului Yesheva care participa la lectură - și pe care scriitorul l-a tot pipăit - până la sosirea ambulanței. Cu ochii dați peste cap, ultimele cuvinte ale scriitorului - urlate - înainte de a fi transportat, citez: «Îl iau cu mine pe ovreiașul ăsta» încheiat citatul.“ Paul Bogaards răspundea cu propriile sale e-mailuri, cum ar fi: „Nu-mi pasă dacă-i vâri scriitorului un băț de mătură-n fund ca să-l scoli pe scenă - Fă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
a turneului mondial Glamorama - mi-am dat seama că dacă voiam să trăiesc din nou (adică să nu mor) trebuia să fug din New York. Eram epuizat, terminat. O săptămână întreagă de cocaină și heroină a debutat în limuzina care mă transporta la premiera de la Sony Theater pe Broadway colț cu 68th Street și a continuat în lunga noapte a chefurilor începută la magazinul Cerruti de pe Madison Avenue (cei care furnizaseră garderoba filmului), după care ne-am mutat la Pop, în centru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
și-a recâștigat expresivitatea în timp ce mă fixa intens și lacrimile ei au secat odată cu ale mele, iar această nouă expresie era într-un contrast atât de flagrant cu asprimea care o desfigurase înainte ca nemișcarea să pună stăpânire pe încăpere, transportând-o într-un alt loc. Era paralizată, transpusă de ceea ce recunoscusem. Am rămas în genunchi, mâinile noastre înlănțuite. Ne trăgeam unul pe celălalt înăuntru. Un moment firav de contra-viziune, spre confort. De parcă ar fi trebuit să traversezi o lume ca să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
apărea mai multe. Și fiecare răspuns e o amenințare, se cască un nou abis, pe care numai somnul îl poate închide. Nimeni nu va spune: Îți voi arăta ce s-a întâmplat și voi face ca totul să fie perfect transportându-te în acele locuri senine unde nu va mai trebui să te gândești niciodată la asta. Întorcându-mă la hotelul din Bel Air am introdus Egalitate în carusel în player-ul DVD din simplul motiv că apărea ca prima referință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
o jumătate de oră cât mi-a luat s-o scriu. Povestirea era statică și artificială și precisă. Nu era un vis - romanul ar trebui să fie unul. Dar nu acesta era scopul povestirii. Scopul povestirii era să mă las transportat în trecut, să avansez regresiv și să modific câte ceva. Povestirea ca negare. Curând vocea lui Patrick Bateman începu să vibreze, șoptită și pierdută, până când pâlpâi stins și se vidă. (Însă era teribil de curios, poftea pătimaș, argumentă scriitorul. Să fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
Dorobanților, 53; Creditul funciar rural, str. Colței, 21; Creditul funciar urban, str. Doamnei, 13; Direcția căii ferate Roman-Suceava-Iași, str. Scaune, 49; Direcția regală a Căilor Ferate Române, la Gara de Nord, Calea Grivița; Domeniul Coroanei, str. Vamei, 1; Vama, la gara Filaret (pentru mărfuri transportate pe Dunăre); ” la Gara de Nord (pentru mărfuri sosite prin Vârciorova sau Cernăuți) ; ” la Poștă, str. Doamnei, 11 (pentru mărfuri venite prin mesagerie); școala de agricultură și meserii Ferăstrău, șoseaua Kisseleff; școala de arte și meserii, la Filaret; ” Arte Frumoase (Beaux-Arts), Palatul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
două, cărora li s-au adăugat, sub influența galițiană, căsașii și colibașii, care nu aveau nici vite și nici pământ 177. Locuitorii satelor din Bucovina trebuiau să dea stăpânului zeciuiala numai din produsele câmpului, în același timp fiind obligați să transporte snopii de cereale la aria stăpânului. O altă obligație clăcășească, dijma din semănăturile câmpului, din livezi, din grădini și din fân, putea fi răscumpărată în bani. Sesiile slujitorilor bisericii, ale preotului, dascălului și cele ale vornicului și juratului satului erau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]