30,395 matches
-
replica, desigur, că Într-o carte de ficțiune merge. Așa ar fi dacă, În preambulul Codului, scriitorul american n-ar avea orgoliul să-și asigure cititorii că toate documentele, operele de artă și ritualurile menționate În cartea sa sunt reale, sugerând că și interpretarea lor se situează În afara oricărui dubiu, ceea ce e o minciună. Tot o minciună - prin omisiune, de această dată - poate fi considerată și lista cu Marii Maeștri ai Stăreției Sionului, de care se face mult caz În paginile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cu sigla Congresului. Nu părea nici mirat, nici deranjat de Întârziere. Mi-a urat bun venit cu o voce absentă și mi-a făcut semn să-l urmez În parcare. Tot prin semne, mi-a indicat mașina și mi-a sugerat să iau loc pe bancheta din spate, ceea ce aș fi făcut oricum. Chiar m-am bucurat că ne despărțea un geam gros și, după toate aparențele, incasabil. Curtoazia și amabilitatea nu păreau să se numere printre calitățile fundamentale ale individului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
-se, cu toate fibrele În alertă. - Vă rog să vă păstrați calmul. E spre binele dumneavoastră, a șuierat individul, țintuindu-mă prin oglindă cu o privire Înghețată. Aproape că am strigat revoltat: - Mă ameninți? - Luați-o cum vreți, dar vă sugerez să nu-mi creați probleme. Răbdare, În maximum zece minute am ajuns... - Unde? - La destinație. Nu-mi cereți să vă spun mai mult și, În orice caz, liniștiți-vă: nu vă paște nici un pericol, vă asigur! Foarte liniștitor, Într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
salvat. - Este important? - Este o minimă garanție că spuneți adevărul. - N-o să vă placă ce-o să auziți, dar dumneavoastră ați vrut-o. Răspunsul este: noi. - Și când ați vorbit despre salvarea mea de la moarte, ați spus la fel: noi... - Întocmai. - Sugerați, cu alte cuvinte, că asasinul și salvatorul sunt una și aceeași persoană sau, mă rog, grup de persoane? - Riguros exact. Insul era fie dement, fie tâmpit, deși nu părea nici una, nici alta. - Domnule... nu vă știu numele... n-am avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Ce bine mi-ar fi prins acum ca lucrurile să stea altfel... Coridorul era luminat slab, astfel Încât mi-a fost greu să-mi dau seama cât e de lung: și spre dreapta, și spre stânga se Întindeau aceleași contururi difuze, sugerând o geometrie impersonală. Am luat-o către stânga doar pentru că mi-a venit În minte sloganul intelectualității socialiste franceze de pe la jumătatea secolului trecut: inima e la stânga. Pe partea cu buzunarul, după cum adăugase cineva, mai târziu, cu cinism capitalist. Nu mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și „poftă bună”, nu părea nici capabil, nici dispus să mai articuleze vreun cuvânt. N-avea decât, era problema lui... Am mâncat cu o Încetineală enervantă chiar și pentru mine. Știam că sunt supravegheat și cred că Încercam să le sugerez astfel cerberilor că, Împotriva așteptărilor lor, rămăsesem calm și stăpân pe mine. Nu știam exact la ce-mi folosea stratagema asta orgolioasă și sfidătoare, dar nici să mă sustrag voluptății sale gratuite nu mă lăsa inima. Așa cum voi proceda În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Văzute din afară, lucrurile par, probabil, astfel sau chiar mai rău. Te avertizez Însă că ne aflăm abia la Început sau nici acolo: la prefață, la cuvânt Înainte... - Va cer scuze, m-am exprimat aiurea. Cred că am vrut să sugerez că totul - sau aproape totul - pare desprins dintr-o altă lume, inclusiv dialogurile dumneavoastră cu oamenii aceia au un aer ireal... nu cred că niște răpitori ordinari vorbesc ca-n aula Academiei, nu vă supărați... - Aici greșești profund. Răpitori... da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
vreau să-ți spun că Îmi pare bine că i-ai numit pe răpitorii mei ordinari. Înseamnă că nu sunt totuși un povestitor chiar atât de rău: am reușit să-ți transfer ceva din percepția mea de moment, să-ți sugerez ce simțeam eu În clipele acelea pentru ei. Din fericire (sau din păcate), mă aflam Într-o eroare monumentală. Atunci am constatat-o ușurat, aproape fericit; ulterior, aveam să regret că nu picasem pe mâna unor kidnapp-eri obișnuiți, comuni, banali
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și al Roxanei, Filip al IV-lea, fac din cel mai mare și mai promițător imperiu cunoscut În istorie o simplă amintire. Ceva nu este În regulă aici. Am Încheiat studiul cu ghinion, excluzând ipoteza accidentelor cu sens unic și sugerând că este vorba despre altceva. M-am oprit. Toți membrii Consiliului mă priveau Încordați și Întrebători. Așteptau, dar nu o continuare. Vreau să spun, nu orice continuare, ci parcă una anume, pe care o adulmecau, o pândeau, o anticipau, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
fi mai explicit... - Bine. Vă rog să mă ascultați și să nu mă Întrerupeți prea des, indiferent de ce o să gândiți despre ceea ce veți auzi. Nu v-am pus Întâmplător și nici gratuit Întrebarea privitoare la creaționism și evoluționism. Așa cum ați sugerat, luate separat, nici una din cele două dogme esențiale nu răspunde mulțumitor la problema apariției vieții și a omului pe Terra. Luate Împreună Însă... L-am privit contrariat. Vorbea serios, Într-adevăr? Cum adică „luate Împreună”? Păi, tocmai aici era problema
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
poligon experimental. Dacă aș fi fost absolut convins că individul Își bate joc de mine, i-aș fi zis vreo câteva, să-i treacă pofta de bancuri În formă de literatură de anticipație. Dar nu eram, iar fizionomia lui Howard sugera orice, cu excepția ideii de glumă. - Dacă nu sunt indiscret, de cine a fost...? - De niște oameni mult mai inteligenți, mai puternici și mai inventivi decât noi. De oamenii adevărați și naturali, dacă mă pot exprima astfel. Adevăratul Pământ și adevărații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
devotatul Filip. În acest fel, n-a mai fost nevoie să se recurgă la serviciile unuia dintre servii suveranului, infiltrat de ani buni de Centrum În preajma acestuia. Era acel slujitor care Îi divulgase lui Alexandru așa-numitul „complot al pajilor”, sugerându-i că la originea sa se afla Calistene, nepotul lui Aristotel. Peste mai puțin de două săptămâni, cel mai mare cuceritor al tuturor timpurilor se stingea atins de o boală enigmatică și fără leac. Ucenicul imprudent a făcut ulterior, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
un minut ca să-ți revii, după care te rog să Încerci să ghicești despre ce-ar putea fi vorba mai exact. - Mă gândesc... nu știu ce să zic... cred că vrei să insinuezi că ar putea fi vorba despre o mare diversiune. Sugerezi, probabil, că sunt un soi de praf În ochi, de mistificări la scară planetară, de pseudostructuri secrete confecționate pentru a ascunde ceva mult mai important decât existența și activitatea lor... - De exemplu? - De exemplu, existența și activitatea Centrului... - Remarcabil, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și sinistră. Nu vă cer să fiți de acord cu mine, dar Încercați să mă Înțelegeți... - Dacă nu v-am Înțelege Într-o oarecare măsură, această discuție n-ar mai fi avut loc. - Mi se pare mie sau spusele dumneavoastră sugerează că mi-ați salvat a doua oară viața? - Puteți s-o luați și așa, dar nu e neapărat nevoie să-mi fiți recunoscător. Nici nu mă grăbeam s-o fac, i-am replicat țâfnos și ingrat. În gând, se-nțelege
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
importante ale Centrului, Încă din timpurile străvechi ale existenței sale, a fost ștergerea oricăror urme care ar fi putut conduce la dezvăluirea secretului. Nu vă jignesc explicându-vă de ce. În unele cazuri, operațiunea a reușit, În altele Însă, nu. Vă sugerez să reflectați la natura posibilă a numeroaselor enigme care au rămas În picioare În pofida enormei cantități de efort investite de savanți pentru elucidarea lor - piramidele, calendarul populației maya, giganticele statui aztece cocoțate la Înălțimi amețitoare și multe altele asemenea. S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu știu... și i se umplea pieptul de satisfacție văzând că „este bine” și că poate avea, prin urmare, sentimentul robust al datoriei Împlinite?! - „Un plan” vrea să Însemne că a avut un proiect - bănuiesc că asta ați Încercat să sugerați, nu? - Desigur. - Îmi place fermitatea răspunsului și, mai ales, fermitatea convingerii dumneavoastră că lucrurile nu puteau sta altfel. Vreau să vă atrag atenția că există Însă și alte opinii, aparținând unor persoane demne de toată stima, de altfel, care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
doctorului Wagner, s-a desprins glasul lui Zoran: - Domnule profesor Adam Adam, ar trebui să fiți mândru că vă aflați aici și că, Într-un fel sau altul, participați la luarea unor decizii de importanță covârșitoare pentru viitorul lumii. Vă sugerez să aveți În vedere și altceva. Existența Centrului și succesul acțiunilor sale au scos, practic, omenirea din ceea ce dumneavoastră sunteți Înclinat să numiți umilința condiției sale de cobai cosmic. Nu-i adevărat. Nu mai e adevărat, ca să mă exprim exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu fusese În măsură s-o clintească prea mult dintr-ale ei. - Dacă ai Înțeles ce pretinzi c-ai Înțeles, partea cea mai dificilă e ca și rezolvată, restul e floare la ureche... Am privit-o neîncrezător: - Vrei cumva să sugerezi că ai vorbit serios? Că, adică, și tu, și Zoran vă ocupați de căutat comori prin catacombe? - Întocmai. Cu excepția faptului că el caută altceva. Și altceva. - Îmi place la nebunie chestia aia cu excepția. Apropo, știi ce asemănare e Între o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
facem și a doua oară. Dacă n-am fi avut absolută Încredere În disponibilitățile dumneavoastră, această discuție nu avea nici o șansă să se mai poarte vreodată. Ce făcea Zoran, Îmi aducea din nou aminte că Îi datoram supraviețuirea sau Îmi sugera că dacă nu marșez la propunere devin inutil și, prin urmare, eliminabil? Cum trebuia să iau spusele lui, ca pe un compliment ori ca pe o amenințare? Zâmbetul lui mecanic nu mă ajuta deloc să ghicesc răspunsul bun. - Aș mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și procese istorice a căror desfășurare se plasa, În evaluările mele, cu mult peste granița duratei de viață a unui om. Avea nevoie de cineva capabil să le perceapă dintr-o perspectivă cât mai apropiată de a Celorlalți - asta Îmi sugerase, contând pe faptul că Îi voi lua de bune intențiile declarate. Insinuase chiar că rolul meu ar fi putut fi mai substanțial, În speță, că voi fi participant direct la luarea deciziilor privitoare la noua configurare a geometriei lumii. Cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Roger s-a evaporat la fel de subit cum apăruse. M-a privit o clipă cu ochii lui ca o imensitate verde și apoi a oftat, coborând pleoapele: - Adam, știi deja multe. Nu spun „prea multe”, pentru că ar Însemna să te mint, sugerând că există o limită dincolo de care nu se poate trece. Sau dincolo de care nu trebuie să se treacă. Nu există. Nici limită, nici reguli absolute despre ce trebuie și ce nu trebuie făcut În astfel de Împrejurări. În legătură cu Centrul, fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mă strecurasem Într-o manieră nu tocmai ortodoxă era, pur și simplu, uriașă. Așa mi s-a părut când am aprins lumina cu o mână care era și nu era a mea. Ca și Întreaga-mi anatomie, de altfel. Îmi sugera o sală de bibliotecă, dar de două-trei ori mai mare decât cea mai mare pe care o văzusem vreodată. Rafturi ample se Înălțau până aproape de tavan și toate erau pline cu dosare Înțesate de hârtii. Să cauți o foaie anume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
putea să greșesc, dar nu cred... Ne-am salutat, am schimbat câteva fraze convenționale și m-am retras: Întrerupsesem o discuție care Îi interesa pe amândoi deopotrivă, nu s-au ostenit nici măcar să schimbe vorba. Au tăcut, pur și simplu, sugerându-mi că deranjam, și eu am Înțeles aluzia, nu foarte delicată, de altfel. Am ieșit și l-am lăsat acolo. Asta se Întâmpla marți; de atunci, nu-mi aduc aminte să ne mai fi intersectat pașii. - În ultimele trei zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
doar să te Întreb câteva lucruri. Ești liber să răspunzi sau ba, nu suntem la o secție de poliție, nu te acuză nimeni de nimic, care e problema ta? - Nici una, scuză-mă. Am avut impresia că insinuezi... adică nu, că sugerezi vag că aș putea avea o legătură cu asasinarea lui Fujimori. Sunt destul de lucidă ca să-mi dau seama că acum trei zile nu aveai cum să-l omori pe japonez și să-i ascunzi cadavrul În depozitul-arhivă, de vreme ce ai aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
treizeci de ani, orice femeie este obligată să Învețe că unica modalitate sigură de a se feri de decepții este să nu-și facă iluzii. Cu glas tare Însă am Încercat - mai mult de formă, ce-i drept - să-i sugerez că poate totuși șansele nu sunt pierdute cu totul, că există, mai știi, o soluție: - N-ai găsit nicăieri vreo indicație, vreo Însemnare care să ajute la descifrarea acestor... nici nu știu cum să le zic...? Mă gândesc că trebuie să existe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]