30,395 matches
-
schiurile pe umăr, eventual cu un fluier în jurul gâtului ca un medalion, cum și-o amintea încă din anii când își făcea lecțiile împreună cu Mișu. Spre surprinderea lui, într-un costum impecabil din crep satin alb, fără riduri pe față, sugeră pentru câteva secunde celor doi musafiri tineri că ea este logodnica pe care o așteptau. O salută respectuos. Știa că se pregătise pentru o discuție solemnă, în timp ce auzi. Mama mea! Bidaru Siona. Aproape că vă cunoșteam din spusele soțului meu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
datorie. Mi este scârbă doar și când mă gândesc cât de putred ai ajuns pe dinăuntru, din cauza ticăloaselor ăstora de otrăvuri! Acum, curge sânge stricat prin tine! Mărturisește-mi drept, cine te-a îndemnat să te droghezi, cine ți-a sugerat asta, cine ți-a vârât în minte toate aceste bazaconii spurcate și de modă nouă? Ce idoli blestemați, perfizi și vicleni au reușit să te corupă și să te întineze până într-atât? Ia zi! - Eu nu am idoli, am
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
inclusiv de funinginea Căii Lactee, până vor avea senzația că cerul se află dedesubt, sub ei. În câteva minute se puteau auzi voci: Vai, cad! Cam aceeași senzație o trăia acuma. Parcă avea și Lucian Blaga o poezie în care era sugerată o asemenea senzație. Nu-și mai amintea titlul acesteia. Geamlâcul acela mai mult lat decât înalt, pe care dădea buzna lumina jucăușă, parcă ar fi fost steaua lui preferată (O stea poate fi paralelipipedică? Depinde de unde o privești, nu?), de pe
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
aduce, pe lângă renumele misterios de Z, și un posibil titlu neoficial de Don Juan, ceea ce, cu siguranță, ar fi rupt gura muieretului care-mi mai refuza avansurile decente, i-ar fi înnebunit de invidie pe dragii mei amici care-mi sugerau că mi-ar putea oferi lecții de cucerit inimi cu fustă. Să fi pierdut, la vârsta aceea la care cuceririle erau normalitatea ființării, două titluri atât de pompoase de depravat și disident ar fi fost o înfrângere de proporții. Există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
că tata o câștigase inexplicabil pentru mine de partea sa. Tot Nineta m-a luminat, ca de obicei: "Oamenii maturi, Z, sunt niște ființe foarte greu de înțeles. Ai tăi au primit, de la "oficiali" când pronunța Nineta oficiali, atâta respect sugera, încât îmi venea să mă ridic în picioare de la niște "oficiali" au primit un premiu special pentru prestația ta artistică. Au fost impresionați nu numai de talentul muzical, ci și de chemarea voastră spre poezie, pentru că versuri ca astea "Nea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Acest prim succes de artist, care a adus și altora premii, m-a încurajat foarte mult. La școală i-am mărturisit doamnei despre ploaia de premii care se abătuse asupra cartierului nostru, după spectacolul de pomină pe care-l prezentasem, sugerându-i să mă includă în programul serbării festive, la sfârșitul anului școlar, unde, ca un pezevenghi ce eram, speram să primesc măcar un premiu pentru merite artistice de excepție, căci, altfel, pentru mine era clar că alte orizonturi de felicitare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
direct în plex. Ba nu, în moalele capului o lovise. Ea nu putea ierta faptul că Dona Mona, cu discursul ei mereu prețios, etalând mereu alte toalete, dar și cu apucături de lady specială, căutate cu lumânarea, încerca mereu să sugereze că este eminența întâlnirilor ninetiste. Acum Nineta o prinsese la cotitură și n-o iertase. Mă așteptam să aud urlând, drăcuind, blestemând. N-am îndrăznit să deschid ochii nici atunci când am auzit cunoscutul scârțâit al ușii de la ieșirea din apartamentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
a călcat pe orgoliu și m-a lăudat public, recunoscând, cu franchețe, că nu se aștepta să cunosc și să interpretez atât de fericit această "bijuterie a spiritului mozartian". Imaginați-vă apoi ce a urmat... Nu mi s-a mai sugerat să merg în curte, să mă recreez, alături de cotarlă. Am fost admis în compania selectă a invitaților, în casă. Acolo am asistat la mai multe chestii, dintre care una mi s-a părut a fi dramatică. Am prins faza în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
ieșită din comun. Știa să opereze și cu distincții. Băieților, de pildă, nu le avea grija. Spunea mereu că sunt bărbați în devenire și prea multă atenție i-ar umili. Au existat, fără îndoială, părinți și diriginți care i-au sugerat să nu mai consume atâta energie, căci o viață are omul și nu se cade să ți-o risipești cotidian cu proiecte de salvare a ființelor minore de genul feminin. Dar proful nostru nimic: nu pregeta să se dedice, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
am spus că într-o zi o să-și găsească nașul. Ești un naș pe cinste." În rest, nu mai știu ce s-a întâmplat. Cert este că m-au căutat apoi mai mulți bărbați care, lăudându-mi... virtutea, mi-au sugerat c-ar fi o plăcere să aibă compania unei femei virtuoase... Cunoștințele de genul feminin au brodat pe ideea demnității feminine salvate. Nu ți-aș fi spus despre toate acestea, dacă ziarele nu povesteau întâmplarea, amintind, aproape toate, că este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
o fi cazul să mai dau o raită pe la budă. Știți, eu, când am emoții... Asta e. Chiar îmi jucam viitorul. Pun ochii pe-un ochelarist pirpiriu din prima bancă. Merg țintă la el, îi iau ghiozdanul, catrafusele și-i sugerez să se ridice. Băiatul, bine crescut, se execută. Îi fac semn să se care undeva prin fundul clasei. Niciun moft. Scena e ruptă tot dintr-un film cu bandiți. Îl văzusem cu ligheanul bulgarilor. Mă așez lângă o namilă bronzată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Din fum negru de pistoale..." 18 E semn de înțelepciune, de îmbătrânire sau de boală metafizică, domnule Z? Dacă ar fi numai boala metafizică, n-ar fi bai, căci metafizica, deși uneori nu-i nimic de capul ei, măcar îți sugerează să iei totul de la început. De-o vreme, încep să mă gândesc la viața mea. Până acum am privit-o ca pe un spectacol, ca și cum ar fi viața altuia. Brusc, dar nu cu mare plăcere, mi-am dat seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Poate tocmai de aceea. M-am uitat lung la tine și mi-am imaginat că eu aș fi adormit cu șevaletul în brațe. Mă mai putea atunci apropia cineva de un om?... Târziu, când ruptura devenise aproape inevitabilă, ți-am sugerat, glumind, să desfaci plicul cu iarba fiarelor, cu planta aceea magică despre care spuneai că face și desface, rupe lanțuri, sfărâmă lacăte și gratii, întreține flacăra speranței... Ai zâmbit amar. Dar eu știam că tu fuseseși fermecat de darul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
că tu fuseseși fermecat de darul acela insolit al ciudatului tău unchi, Grătărel, că aveai încredere în puterile magice ale minunii din acel plic. N-ai deschis plicul. Atunci am înțeles că nu mai era nimic de făcut. Mi-ai sugerat că nu merită să consumi puterea magică a ierbii fiarelor pentru a salva relația noastră. Păstrai această putere pentru a salva ceva mult mai important în viitoarea ta viață. Știi, mai cred că, deși nu te-au ocolit mai apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Sesam... deschide-te!... Profundul începe să aibă altfel de curiozități. Zice, aproape prietenos: "Care unchi?"... Nu mă grăbesc. Stau pe îndelete de vorbă cu nea Onuț, mă consult, pun tot felul de întrebări suplimentare și, după o vreme, fac semnul sugerat de prietenul meu drag. Așez arătătorul pe o direcție vecină, foarte, foarte aproape de Dumnezeu... Stilații fac schimb de priviri. Eu, stăpân pe situație; de spaimă... Profundul se trezește primul din buimăceală și se așază cu zâmbetul între ironie și bunăvoință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
că și alții au această pasiune?... În clipa aceea mi-am adus aminte de filmul acela cu pistolari, în care un mucos de țânc se strâmba la orice nouă monedă pe care i-o punea în palmă un cowboy curios, sugerându-i că pentru informațiile pe care le dorea mai trebuia să curgă mult bănet... Sportivu', cum am zis, nici el prost; bașca intelectual cu Sportul popular la purtător. Ba chiar cred că văzuse și el faza din filmul cu pistolari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și scrise Pardon. Apoi Își șterse stiloul de fustă și trase de cordonul soneriei, chemând un chelner. Gura Îi era teribil de uscată. Coral Musker rămase pentru câtva timp pe culoar, privindu-l pe Myatt și Întrebându-se dacă ceea ce sugerase Mabel Warren era adevărat. El stătea cu capul aplecat peste un teanc de hârtii, urmărind cu creionul În sus și-n jos o coloană de cifre și Întorcându-se Întotdeauna la aceeași cifră. Brusc, el lăsă creionul și Își prinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
pe lângă două santinele din fața unei clădiri și le Întrebă pe unde putea ajunge la sala de așteptare. Una din ele Îi spuse că acum nu mai exista sală de așteptare. — Unde pot primi informații? Cel mai Înalt dintre soldați Îi sugeră că la șeful gării. — Și unde-i biroul lui? Soldatul arătă spre o a doua clădire, dar adăugă cu blândețe că șeful de gară lipsea: era la Belgrad. Myatt Își ținu În frâu nerăbdarea. Omul era evident bine intenționat. Tovarășul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
bâlbâi o clipă, Îi veniră lacrimi În ochi și spuse, cu dureros regret: — Dacă mi-ar sta În putință, dacă mi-ar sta măcar În putință, sunt convins c-aș fi bucuros să vă ajut. Fața i se lumină și sugeră, plin de speranță: — Ar trebui să Încercați la hotel. Myatt puse portofelul la loc În buzunar. Făcuse tot ce se putuse face, așa că ieși să găsească mașina care-l aștepta. În ultimele câteva ore soarele fusese ascuns de nori, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
sta În putință, mi-ar face mare plăcere. Dar Îndatoririle mă rețin aici. Am totuși un văr de-al doilea și voi aranja să vă Întâlnească aici mâine dimineață și să vă ia la bazar. Acum, pentru după-amiaza aceasta vă sugerez să luați un taxi spre Moscheea Albastră, trecând pe la hipodrom, și după aceea să vizitați apeductele romane. Apoi, dacă luați ceaiul la restaurantul rusesc din Pera și vă Întoarceți pentru cină, vă recomand un spectacol pentru seara asta. Iar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Ușa se deschise. Domnul Stein nu se deranjă să-și spună numele fetei În casă, ci o luă Înainte printr-un pasaj alb, lambrisat, care captura soarele ca pe o fiară brun-aurie Între ferestrele sale. — Sunteți un prieten de familie? sugeră Myatt. — Oh, sărmanul Eckman și cu mine am fost destul de apropiați În ultima vreme, spuse domnul Stein, deschizând larg o ușă care dădea Într-un salon mare și strălucitor, unde un pian, un bol de flori și câteva fotolii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
amice, n-o fac pe <musca la arat>”. “Dacă-i adevărat ce spui, atunci caută momente mai potrivite”. “Am să țin cont de sfatul tău”. “Sper să nu te conduci după zicala: <deșteptul promite și prostul trage nădejde>” “Ți-aș sugera să te gândești doar la întebarea bătrânului: <Ei? Ți-ai prins dorul, dragule?> și ai răspunsul la toate întrebările și dorințele tale. Bucura-m-aș să fie altfel, prietene”. “Cu alte cuvinte, nu mai pup eu o altă ocazie când
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
de locomoție posibile. Pentru a risipi orice ambiguitate cu privire la sensul exact al prozelor sale, autorul își ia necesare măsuri de precauție, recurgând la o convertire literară. Ne previne ocrotitor: ,,Povestiri ocrotite de promoroaca dragostei de viață’’. Frumoasa metaforă folosită aici sugerează indubitabil un stil de a fi în lume. Într+adevăr, Constantin Slavic a iubit și iubește viața cu o pasiune devoratoare și s-a bucurat plenar de multiplele ei provocări. A iubit, a detestat (poate) pe unii, a petrecut cu
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
ar trebui să se afle locuințele, ci de pe munte. Toți cei prezenți se apropiară ca să analizeze desenul, care se află pe partea stângă a pieptului prizonierului și, după ce arătăcu degetul un alt tatuaj confuz care îi înconjura buricul, Miti Matái sugera: — Dacă, așa cum bănuim, aici, in buric, se află insula lui, e de presupus că într-un punct aflat undeva mai la nord se află această insulă cu un vulcan activ, care odată, în urmă cu cel puțin doisprezece ani, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
mai mulți bani. Nici un organism internațional nu le controlează și în dorința lor arzătoare de bogăție întrec în abuzuri orice măsură. — Toate astea sunt vechi... — Dar se văd sub o nouă lumină... America, organul oficial al iezuiților din America de Nord, a sugerat de curând că marile corporații multinaționale, „care obțin profituri nelimitate pe seama nevoilor omenești din țările sărace“, ar trebui să fie supravegheate de un organism mondial. Și când iezuiții spun ceva, îi ascultă multă lume. Iar ei nu sunt singuri; problema
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]