26,623 matches
-
1630. Regimul de ministeriat astfel instituit se bazează pe strînsa colaborare dintre rege și ministrul său. Ludovic al XIII-lea, timid și neîncrezător, dar conștient de limitele sale și de valoarea excepțională a lui Richelieu, îi acordă acestuia o încredere deplină, în ciuda furtunilor. Mai tîrziu, cardinalul va rezuma într-o frază celebră sarcina pe care și-o ia începînd din 1624: "să distrug mișcarea hughenotă, să micșorez orgoliul marilor nobili, să-i constrîng pe toți supușii la îndatoririle lor și să
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
organizeze regența fiului său în vîrstă de cinci ani, în folosul unui Consiliu de regență care să o asiste pe Ana de Austria. Mazarin și Fronda Încă de pe 18 mai regina face ca parlamentul de la Paris să-i acorde regența deplină și totală. În realitate, ea este fără experiență politică și se lasă cu totul pe mîna lui Mazarin, cardinal fără să fie preot, care are un enorm ascendent asupra ei. Mai suplu decît Richelieu, dar avînd aceleași talente, același simț
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de regență pe care el să-l conducă, dar în care ducele du Maine, prinț *legitimat, să joace un rol important. Regentul refuză această împărțire a puterii și determină anularea testamentului de către parlamentul de la Paris, care recîștigă, în schimb, dreptul deplin de critică (critica edictelor regale), drept de care Ludovic al XIV-lea îl privase. În multe privințe, Regența este o perioadă de reacție împotriva lungii domnii precedente: reacție politică, cu crearea consiliilor ce înlocuiesc miniștrii și secretarii de stat; reacție
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
a ieși din dezordinea sistemelor juridice provenite de la monarhie și de la Republică, se face o sinteză care să răspundă mentalității momentului și voinței Primului Consul: Codul civil al francezilor, ale cărui 2281 de articole publicate în 1804 afirmă sfîrșitul privilegiilor, deplina recunoaștere a dreptului de proprietate, autoritatea șefului familiei (femeia vede astfel regresîndu-i statutul prin drepturile noi recunoscute bărbaților) și libertatea muncii... cea care îl favorizează pe patron în detrimentul salariatului. Și societatea găsește în Codul civil, pentru două secole, cadrul său
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
a politicii de calmare "spiritul nou" din care se reclamă republicanii de guvernare -, aceștia din urmă glisează puțin cîte puțin către centru dreapta. În zadar l-a susținut dreapta pe Méline în Cameră, fractura dintre dreapta și stînga rămîne totuși deplină în țară. Afacerea Dreyfus o arată în curînd. Cotitura afacerii Dreyfus "Afacerea". Afacerea Dreyfus nu este la început decît o afacere de spionaj a Ministerului de Război. Căpitanul de stat major Dreyfus, un evreu alsacian, este acuzat pe nedrept de
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
din cauza presiunii radicalilor, din cauza atitudinii Marii Britanii și pentru a evita extinderea conflictului, dînd astfel satisfacție pacifismului populației. Se înțelege din acel moment că va alege, în februarie, anunțarea "pauzei" reformelor și demisionează în iunie 1937, în fața opoziției Senatului, cu puteri depline în plan financiar. Radicalul Chautemps conduce din nou guvernul Frontului popular, dar demisionează după cîteva luni. După o întoarcere efemeră a lui Blum, venirea la conducere, la 12 aprilie 1938, a radicalului Daladier, al cărui guvern nu conține socialiști și
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
care a fost considerat responsabil. Mașinațiile lui Pierre Laval, ministru de la 23 iunie, apoi vice-președinte al Consiliului, triumfară asupra rarelor rezistențe. La 10 iulie 1940, Adunarea națională, prin 569 de voturi contra 80 și 20 de abțineri declarate, "dă puteri depline guvernului Republicii, sub autoritatea și semnătura mareșalului Pétain, în vederea promulgării, prin unul sau mai multe acte, a unei noi Constituții a Statului francez. Această Constituție va trebui să garanteze drepturile muncii, familiei și patriei. Ea va fi ratificată de națiune
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
din partea stîngii necomuniste care nu accepta nici condițiile revenirii lui de Gaulle la putere, nici noile instituții. Abținerile sînt foarte slabe: 15%. Da-ul obține 79% din sufragiile exprimate, aproximativ două treimi din înscriși, cifră excepțională care îi dă autoritate deplină lui de Gaulle. Da-ul ia Partidului Comunist de la 1.600.000 la 1.900.000 de voturi. Despre instituțiile noi, mai multe lecturi sînt posibile și Constituția din 1958 nu-și capătă întreaga forță decît de-a lungul practicii
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de altele în maniera cea mai strînsă: fragilitatea economiei noastre, funcționarea adesea defectuoasă a statului, în sfîrșit, arhaismul și conservatorismul structurilor noastre sociale. Economia noastră este încă fragilă. O dovadă a acestui fapt este că noi nu putem accede la deplina ocupare a forței de muncă fără să cădem în inflație. Această tendință către inflație ne amenință în permanență că vom avea de suportat recesiunea sau dependența. De ce această fragilitate? Înainte de toate din cauza incapacității industriei noastre [...]. Mai întîi, ponderea industriei în cadrul
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
septembrie Declarație de război Zdrobirea Poloniei 1940 Aprilie-iunie Război în Norvegia 10 mai Ofensiva germană în Franța 17 iunie Pétain, președintele Consiliului 17 iunie Pétain cere armistițiu 18 iunie Apelul generalului De Gaulle 22 iunie Semnarea armistițiului 10 iulie Puteri depline pentru mareșalul Pétain 13 dec. Eliminarea lui Laval 1941 Germania atacă URSS 7 dec. Pearl Harbor. Statele Unite intră în război 1942 Camus: Străinul 18 aprilie Întoarcerea lui Pierre Laval la guvernare 8 nov. Debarcarea aliaților în Africa de Nord 11 nov. Ocuparea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
am simțit că sufletul mi se desprinde de trup - deși trupul continua să se legene, întocmai cum un pendul se mișcă, multă vreme după ce forța, care l-a pus în mișcare, s-a retras. înainte de a cădea într-o uitare deplină, băgasem de seamă că marinarii din vîrful arborelui-mare și din cel al arborelui-artimon moțăie, astfel încît toți trei ne bălăbăneam acum pe vergi, parcă fără viață, iar la fiece legănare a noastră răspundea, jos, legănarea capului timonierului, care moțăia și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
închipuiți cumva că am lăsat să-mi scape acel prilej, fără a-mi folosi briceagul și cuțitul de bord pentru a rupe sigiliul și a citi întreg conținutul acelui pui de cașalot? în ce privește cunoștințele mele despre oasele leviatanului ajuns la deplină maturitate, rămîn îndatorat răposatului meu prieten Tranquo, regele insulei Tranqua, din arhipelagul Arsacidelor. Căci nimerindu-mă, cu ani în urmă, la Tranqua, pe cînd lucram pe vasul comercial „Dey-ul din Alger“, am fost poftit să-mi petrec o parte din
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
ucizi, pe toți îi ucizi. N-ai în fața ta un neghiob care nu știe ce-i frica. Recunosc puterea ta mută și omniprezentă, dar viața mea zguduită de cutremure își va afirma pînă la ultima suflare dreptul la o neatîrnare deplină, necondiționată. în mijlocul impersonalității generale, ai aici o personalitate adevărată. Deși sînt doar un punct, de oriunde-aș veni și oriunde m-aș duce, această personalitate regească va trăi în mine cît voi trăi și eu și-și va afirma prerogativele
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
mare: pacificul nu primise nicicînd o comoară mai prețioasă decît această picătură minusculă. Starbuck îl văzu pe bătrîn cum se pleacă, greoi, peste bord și păru că aude în propria-i inimă cinstită imensul suspin izbucnit din miezul acelei seninătăți depline. Avînd grijă să nu-l tulbure și să nu fie observat de Ahab, se apropie totuși de el și rămase acolo. Ahab se întoarse. Ă Starbuck! Ă Da, domnule. Ă O, Starbuck, vîntul e blînd, blînd, ca și cerul. într-
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
vor ieși învingătoare, cel puțin în parte, interesele altor clase. Până la convenția de Akkermann, din 1826, ascendentul îl au, până la un punct, dorințele boierinașilor. După aceea, revendicările de castă ale boierilor se realizează tot mai mult, până ce capătă realizarea aproape deplină sub Regulamentul organic. Dar boierinașii înfrînți nu se lasă și, reprezentând și pe celelalte clase, duc lupta împotriva constituției oligarhice impusă de ruși și în favoarea unei constituții favorabile claselor de jos, în favoarea constituției liberale. Aceasta este, până la un punct, lupta
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
prin droșce pe paveaua noastră... cea vândută carîtașilor!... făr a câștiga altă plăcere, decât o durere în șolduri ă...î Am alergat ca un iepure pe câmpul Copoiului, făr a căpăta altăceva decât o ocă de colb în piept și deplină încredințare că locuitorii Iașului au fost și sunt oamenii cei mai colbăiți din toată lumea... Am fost la balurile măscărite... vreu să zic măscuite... și m-am întors acasă cu ideea că cei mai mulți care-și pun masca o 1 Proză, p.
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
și proclamarea „republicii” din Ploiești, este arestat, judecat și achitat. Își continuă studiile urmând dreptul în Italia (1871-1874), unde, la Neapole, ia și doctoratul. Figurează, din 1876-1877, în corpul avocaților din județul Dolj, este ales deputat, dar, susținând fervent independența deplină a României, se înrolează în 1877 în armată și participă la luarea Griviței. Prefect al Poliției în 1879, aghiotant regal din 1880 (timp de doisprezece ani), ajunge în 1894 general de brigadă. C.-P., autor de versuri diletant, dar personaj
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286062_a_287391]
-
și în cazul anterior, prin fervoarea speculației. Confesiune și dialog: acestea sunt formele specifice de existență ale literaturii lui Octavian Paler, eseist și prozator al cărui scris impecabil cadențat are mereu solemna gravitate impersonală a unui discurs întocmit în respectul deplin al regulilor elocinței clasice, deși este încărcat de toate neliniștile sufletului modern și acuză o subiectivitate violentă și pătimașă, recunoscută de altfel. [...] Jurnalist de mare vocație, pasionat, mobil, inventiv, Octavian Paler are înfățișarea austeră și anacronică a unui consul roman
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
reacție firească a naturii, la moartea unui poet de o originalitate stranie, intens expresivă și provocatoare: o sinteză de apolinic și dionisiac. În numai doisprezece ani, poetul care debutase în „Literatorul” lui Macedonski (1918, cu poezia Ființa) ajunge la o deplină consacrare. Frecventează asiduu cenaclul Sburătorul, publică versuri în revista cu același nume, ca și în „Umanitatea”, „Cuvântul liber”, „România nouă”, „Contimporanul”, „Viața românească”, „Cugetul românesc”, „Cetatea literară”, „Hiena”, publică în 1921 După melci (plachetă ilustrată complet inadecvat, ca o carte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
ecumenist”. Cu alte cuvinte, ecumenismul este un deziderat, pe când ecumenicitatea este o realitate, ca însușire esențială a Bisericii Ortodoxe. „Ecumenicitatea - spune teologul Corneliu Sârbu - reprezintă însăși esența și realitatea supremă a Bisericii, care este un organism spiritual, a cărui viață deplină este unitatea întru adevăr și iubire... Este conștiința vie și puternică a apartenenței frățești a tuturor mădularelor la Trupul tainic al Domnului: Biserica. Este comunitatea tainică și reală a tuturor prin Hristos, în Hristos și cu Hristos”. Ecumenicitatea - continuă același
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
același teolog - „se împlinește și se trăiește în împărtășirea comună a Sfintelor Taine, culminând cu comuniunea euharistică”. Aceasta presupune, pe de o parte, unitatea dogmatică - așa cum au învățat întotdeauna Sfinții Părinți -, iar pe de altă parte, „un efort comun, în deplină iubire și solidaritate frățească, pentru dobândirea mântuirii și fericirii veșnice, ca participare activă și tainică a creștinilor la destinele lumii”. Întreaga activitate a ecumeniștilor contemporani converge spre realizarea acestei ecumenicități. Drumul de revenire la ecumenicitatea patristică presupune, însă, o muncă
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
Treimi, declară că tu crezi în Sfânta Biserică Sobornicească (Sanctam Ecclesiam Catholicam)”. El expune, pe cât de succint, pe atât de limpede, învățătura despre Biserică, în capitolul X din tratatul Despre Simbolul credinței. Coordonatele gândirii sale în această privință sunt în deplin acord cu Sfântul Chiril al Ierusalimului, Sfântul Ioan Gură de Aur, Părinții Capadocieni, Sfântul Ciprian, Rufin de Aquileea († 411), Sfântul Ambrozie și Fericitul Augustin. După Sfântul Niceta, Biserica are o dimensiune spațială și temporală, ea cuprinzând pe „drepții care au
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
practice cântarea în comun, să lupte împotriva superstițiilor și să trăiască cu toții în dragostea și pacea creștină. 1. Ținuta și atitudinea evlavioasă a credincioșilor în Biserică Sfântul Niceta s-a simțit tot timpul legat de credincioșii săi. El era „în deplin acord cu simțirea intimă a poporului creștin, pentru care credința creștină nu era numai un sistem (de învățătură n. n.), ci, mai înainte de toate, viață”. Cele trei lucrări cu caracter practic bisericesc - De vigiliis, De psalmodiae bono și De lapsu virginis
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
cu voce înceată, decât să tulbure pe toți cu voce țipătoare. În felul acesta își îndeplinește datoria slujirii și nu tulbură comunitatea care cântă. Căci nu toți au o voce melodioasă sau cantabilă. Comunitatea celor ce cântă împreună într-un deplin acord, reprezintă expresia comuniunii cu Dumnezeu. Unitatea creștinilor prin cântare este participarea la corul sfinților, profeților, mucenicilor, împreună cu care participăm la o singură laudă adusă lui Dumnezeu. Psalmii, cântați în comun cu toată luarea aminte, aduc tuturor credincioșilor mângâiere și
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
rămână impasibil atunci când se atinge tema înmulțirii speciei umane, să nu aibă gânduri necurate; 6) să nu fie amăgit în timpul somnului de vedeniile înșelătoare ale femeilor (cap. 7). În aceste pagini se face diferența dintre adevărata castitate, caracterizată prin liniște deplină și continuă, de continență sau începuturile ostenitoare ale înfrânării. Victoria personală împotriva desfrânării nu se datorează numai eforturilor noastre personale, ci și puterii sau ajutorului dumnezeiesc, ilustrându-se cu adevărul din versetul: De n-ar păzi Dumnezeu cetatea, zadarnic ar
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]