26,373 matches
-
și imprevizibilă; 2) o anumită evoluție psihobiografică, caracterizată prin existența unor frustrări, psihotraumatisme, devianțe etc., așa cum se poate vedea în continuare: a) copilărie tulburată în cere semnalăm: alternanță de apatie și surexcitare, activitate școlară neregulată și indisciplinată, crize de manie, fugi. b) accentuarea tulburărilor în adolescență manifestate prin următoarele conflicte repetate cu autoritățile, profesorii, părinții, instabilitate școlară ducând la eșecuri; frecventarea grupurilor marginale sau delictuale; primele delicte (furt, lovire, agresivitate); frecvența fugilor, nomadismul, tentative de suicid, excese etilice, experiențe toxicomanice, prostituție
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
DSM (manualul american de diagnostic statistic al bolilor psihice), așa cum se poate vedea, comparativ, mai jos: CIM DSM 1) Nevroză de angoasă - panică - anxietate generalizată 2) Isterie a) cu conversie - tulburări de conversie - dureri psihogene b) cu disoluție - amnezie psihogenă - fugă psihogenă - personalitate multiplă - somnambulism 3) Nevroza fobică agorafobie cu atacuri de panică - agorafobie fără atacuri de panică - fobie socială - fobie simplă - angoasă de separație 4) Nevroză obsesivă - tulburări obsesiv-compulsive 5) Depresie nevrotică - depresie majoră (episod izolat fără melancolie) - depresie majoră
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
d) dispoziție afectivă euforică, bună dispoziție însoțită de strigăte, cântece, gesticulație largă, adesea dezordonată; e) tulburări de ordin intelectual manifestate prin atenție distributivă, de o mare labilitate, dar incapabilă de a se fixa pe ceva anume, o exaltare a memoriei, fugă de idei, gândire prin asonanță, asociații rapide, dar superficiale, imaginație bogată, eliberarea automatismelor prin dezinhibiție. II) Tulburările somato-fizice ale acestor bolnavi se caracterizează prin următoarele tipuri de manifestări: insomnii, stare digestivă saburală, scăderea sau creșterea apetitului alimentar, scăderea în greutate
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
forme clinice, crizele maniacale și crizele depresiv-melancoliforme își conservă caracteristicile psihopatologice proprii. Crizele maniacale se caracterizează, din punct de vedere psihopatologic, prin următoarele tipuri de tulburări psihice: - dispoziție euforică, mimică mobilă, - logoree, limbaj în versuri sau moriatic, - polipragmazie, - agitație psiho-motorie, - fugă de idei, asociații ideative prin asonanță, - hipersexualitate, agresivitate. Crizele depresiv-melancoliforme se caracterizează, din punct de vedere psihopatologic, prin următoarele aspecte: - dispoziție tristă, - izolare și închidere în sine, - plâns, - inactivitate, mișcări reduse, - monoideism trist, - dezvoltarea unui delir melancolic de culpabilitate sau
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
aceasta tendința de a deturna agresivitatea orientată către sine în agresivitatea orientată dinspre ceilalți către individul respectiv. 7) Funcția de fugă: în cazul acesta suicidul apare ca o conduită de fugă a persoanei printr-o situație-limită, mai precis, ca o „fugă de sine însuși”. 8) Funcția de joc: în cazul acesta, suicidul apare ca un joc cu sine însuși, un joc care se desfășoară între viață și moarte, cu o anumită orientare emoțional-afectivă. Punctul de vedere medico-psihologic consideră actele de suicid
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
care surprind persoana complet nepregătită să răspundă la acestea și făcând-o astfel vulnerabilă. Aceste situații critice de viață au, de regulă, un caracter psiho-traumatizant deosebit de brutal. Ele se pot manifesta prin depresii morale, doliu prelungit patologic, conduite de refugiu (fugi, vagabondaj, alcoolism, toxicomanii etc.), prin fabulații etc. Toate aspectele mai sus prezentate reunesc condițiile etiologice capabile de a produce suferințe psiho-morale. Să analizăm aspectele formale ale acestor suferințe. Formele suferințelor psiho-morale Așa cum am spus deja, suferințele psiho-morale au fost semnalate
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
fi liniștiți și nici mulțumiți decât dacă cei din jurul lor suferă. Se pot desprinde câteva elemente comune, caracteristice tuturor formelor de suferință psiho-morală, indiferent de aspectul acestora. Ele sunt următoarele: tendința la depresie, neliniște, frica de viață, nevoia de a fugi, de a vagabonda datorită imposibilității de a se fixa într-un loc, sau într-o activitate profesională. Nevoia de a-i frusta pe ceilalți pentru că prin aceasta au sentimentul compensării propriilor lor frustări. Existența unui nucleu sau stări complexuale ale
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
spasmodică a unei silabe în mijlocul sau la sfârșitul cuvântului. Logoree: arta de a vorbi fără să spui nimic, flux verbal adesea incoerent și dezordonat, specific excitației maniacale. Manie: tulburare psihică autonomă caracterizată printr-o stare de excitație psihomotorie, dispoziție euforică, fugă de idei, logoree, dezinhibiție moriatică putând ajunge la forme de agitație coleroasă cu manifestări violente antisociale. Manierism: formă de expresie și conduită patologică (mimică, limbaj, ținută, comportament, gesturi) cu caracter afectat, lipsită de simplitate și naturalețe. Masochism: perversiune sexuală cu
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
atâta vreme...“ (Actul I, Scena IX) După alte câteva replici, Chiriac amenință și chiar începe gestul sinuciderii. Acest gest duce la punctul paroxistic al scenei și, în final, la dezlegarea ei: „Vezi dumneata spanga asta?, Veta se repede: Chiriac! Urmează: Fugi!... Lasă-mă!... (se luptă) Iar Veta: Nu te las! Te știu eu cine ești. Nu te las! Nu voi să ți se tragă moartea de la mine. [...] Chiriac! Dacă vrei să te omori, omoară-mă întâi pe mine! (se luptă din
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
textului și ar transforma-o într-o autentică îndrăgostită. Adulterul și participarea la viața politică fac parte dintr-un ritual, ilustrează o lume diferită de cea a Vetei, dar limitată. Ca o dovadă a dragostei lui, Fănică îi propune să fugă împreună. Altă femeie ar fi acceptat. Zoe însă răspunde, șocată de această neserioasă propunere: Ești nebun? Dar Zaharia? Dar poziția ta? Dar scandalul și mai mare care s-ar aprinde pe urmele noastre?... Cu această replică, femeia își dezvăluie o
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
care Nicolae Iorga le rostește la moartea lui Caragiale și pe care Șerban Cioculescu le reproduce în studiul său: „Urmașii cari n-au văzut și auzit omul, n-o vor înțelege (atitudinea lui!) la acest om cu ochii în cari fugiau flăcări ciudate, de ironie și înduioșare, de admirație și pornire distrugătoare, acest om cu impresionantul glas de impunere a credințelor și capriciilor sale, cu gesturi stăpânitoare, zguduitoare, nimicitoare ale unui genial actor, acest spirit de intenții ironice și de capricii
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
abandonată. Își regăsește soția, o femeie fără vlagă, care nu-l recunoaște. Cînd i se adresează, o cuprinde teama. Cînd vrea s-o ia în brațe, se zbate și țipă după ajutor. Apare un polițist, trage cu pistolul, George Bailey fuge, fuge, fuge... pînă ajunge iar pe pod. Mai disperat ca niciodată, își recheamă îngerul păzitor, rugîndu-l: "Fie-ți milă, vreau să trăiesc din nou!" Se apropie un polițist. Pe eroul nostru îl cuprinde teama. Dar polițistul nu se comportă cum
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
Își regăsește soția, o femeie fără vlagă, care nu-l recunoaște. Cînd i se adresează, o cuprinde teama. Cînd vrea s-o ia în brațe, se zbate și țipă după ajutor. Apare un polițist, trage cu pistolul, George Bailey fuge, fuge, fuge... pînă ajunge iar pe pod. Mai disperat ca niciodată, își recheamă îngerul păzitor, rugîndu-l: "Fie-ți milă, vreau să trăiesc din nou!" Se apropie un polițist. Pe eroul nostru îl cuprinde teama. Dar polițistul nu se comportă cum ne-
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
regăsește soția, o femeie fără vlagă, care nu-l recunoaște. Cînd i se adresează, o cuprinde teama. Cînd vrea s-o ia în brațe, se zbate și țipă după ajutor. Apare un polițist, trage cu pistolul, George Bailey fuge, fuge, fuge... pînă ajunge iar pe pod. Mai disperat ca niciodată, își recheamă îngerul păzitor, rugîndu-l: "Fie-ți milă, vreau să trăiesc din nou!" Se apropie un polițist. Pe eroul nostru îl cuprinde teama. Dar polițistul nu se comportă cum ne-am
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
tatăl (cele două apartamente sunt situate de o parte și de alta a unei linii de metro). Vecinul de dedesubt l-a auzit pe băiat strigînd: "Am să te omor", apoi căderea unui corp; l-a văzut apoi pe adolescent fugind. Alibiul acuzatului nu e plauzibil: el declară că era la cinema cînd tatăl său a fost omorît, dar că nu-și amintește titlul filmului. Faptele acestea sunt incontestabile, nu le puteți nega", lansează un jurat. Tensiunea crește, accentuată, fără indoială
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
Douăsprezece oameni se ceartă în jurul unei decizii esențiale: viața altui om. Cu cît se ceartă mai mult, cu atît își dau seama că decizia lor nu poate avea nici o bază. Cu cît caută mai mult adevărul realitatea cu atît le fuge mai tare pămîntul de sub picioare, cu atît se trezesc în fața vidului: a propriei libertăți. Filmul lui Sidney Lumet povestește cum 11 imposibile ajung să se transforme; cum coagularea unui posibil ajunge să discrediteze realitatea; cum victoria unui posibil ajunge să
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
trib de nomazi rămăsese în stadiul epocii de piatră (paleolitic). Nemaigăsind hrană pe propriile pămînturi distruse prin despădurire, văzîndu-și adesea copiii luați drept sclavi de oamnii "civilizați", exterminați de Albii care le dădeau de urmă din ce în ce mai ușor, epuizați să tot fugă, ajunși la disperare, populația Ache Gatu a decis, în august 1959, să-și lase destinul pe mîna celui pe care-l credeau singurul "Alb nesălbatic". De cînd guvernul paraguayan hotărîse să protejeze ultimele grupuri de indieni care mai existau, acest
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
să nu, Mai întrebi ? Mai vorbă? Te cred, Fără îndoială etc. Această funcție se manifestă deseori, în vorbirea curentă, atunci cînd, în locul cuvintelor obișnuite, se folosesc locuțiunile corespunzătoare (a lua la rost, în loc de a certa, a spăla putina, în loc de a fugi etc.), pentru a deveni determinantă în cazul expresiilor, caracterizate tocmai prin faptul că exprimă metaforic o idee. O notă apreciabilă de expresivitate este conținută în formele de discurs repetat, dar, în general, vorbitorul obișnuit recurge fie la mijloace de expresivitate
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
-ne / ca pe un legământ.// Erai din ce în ce mai palidă; / osul frunții tale mi se părea / vibrând ca o elice de argint / și apropiindu-mă / te-am auzit murmurând înfricoșată: / „O, dar ei chiar ne iubesc, ne iubesc / cu adevărat! Încotro să fugim? Încotro?” (Elice); „Să ne împăcăm,! - strigați, / să ne împăcăm, chiar dacă / asta nu vă va fi de-ajuns, / iar mulți dintre voi / nu ne vor fi iertat. Să ne împăcăm!/ Veți aduce nenumăratele voastre tuburi cu oxigen, le veți regla / la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290290_a_291619]
-
la noua lui fugă. După o oră întreagă, Beethoven a venit în cele din urmă la ușă cu totul răvășit, ca și cum ar fi luptat cu diavolul. Timp de 36 de ore, el nu mâncase nimic deoarece bucătarul și servitoarea au fugit după accesul lui de furie. Un asemenea om ai datoria să fii!“ (Citat după R. Monk, op. cit., p. 62.) 15 Fania Pascal, care i-a dat lecții de rusă la Cambridge, povestește o discuție pe care au avut-o în
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
participă la lucrările pentru eliberarea robilor țigani. Exilat după înfrângerea revoluției, izbutește să evadeze la Orșova și se refugiază la Brașov, unde editează „Espatriatul” (1849) și pledează pentru apropierea dintre revoluționarii români și unguri. Hărțuit din pricina unei afaceri cu diamante, fuge la Atena și, de acolo, la Paris, unde, prin scrisori și memorii, prin articole și poezii, susține cauza Principatelor, făcând o intensă propagandă pentru Unire. În același scop, scriitorul - care colaborează și la ziarul „Republica rumână” (1853) - editează foaia „Buciumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285808_a_287137]
-
și trăiește de una singură, în bună înțelegere cu toate simțurile, ca nicăieri în altă parte. Tot zgomotul făcut de gânduri, toată vânzoleala lor, sunt date uitării. Eu, cel puțin, pe pământul acela, sunt, cum ziceam, acasă. Era clar că fugeam. Dar o fugă programată și nu de ceva străin, ci de mine însămi, încercând să mă regăsesc și să pot să o iau de la capăt, de la un alt capăt. Să rumeg realitatea, să-i depășesc neajunsurile și să-mi aflu
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
-l iei singură, și uite așa descurajezi, tu, orice tentativă masculină de impresionat. Îmi repetase în diverse forme că sperii bărbații, mă întreb dacă oare pe toți sau se gândea doar la el, deși, atunci când mi-a spus că bărbații fug de filosofări, a adăugat cu emfază că, în ceea ce îl privește, pot sta liniștită, întrucât, fiind doar un copil, el n-are de gând să fugă. Din afirmația lui, cel puțin prima parte a fost falsă, pentru că a fugit mâncând
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
toți sau se gândea doar la el, deși, atunci când mi-a spus că bărbații fug de filosofări, a adăugat cu emfază că, în ceea ce îl privește, pot sta liniștită, întrucât, fiind doar un copil, el n-are de gând să fugă. Din afirmația lui, cel puțin prima parte a fost falsă, pentru că a fugit mâncând pământul, despre a doua nu știu ce să zic, s-ar putea să fie încă un copil sau cel puțin să-i fie dor de copilărie, de o
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
bărbații fug de filosofări, a adăugat cu emfază că, în ceea ce îl privește, pot sta liniștită, întrucât, fiind doar un copil, el n-are de gând să fugă. Din afirmația lui, cel puțin prima parte a fost falsă, pentru că a fugit mâncând pământul, despre a doua nu știu ce să zic, s-ar putea să fie încă un copil sau cel puțin să-i fie dor de copilărie, de o vreme în care mai avea șansa să nu țină cont de principii. De
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]