30,395 matches
-
zăpezii într-un tărîm cu spiriduși și crăiese înaripate și ghidușe... De fapt, prima dată cînd ne-am întîlnit nu era așa, dar poate îmi place mie să cred, pentru că acea înțelegere de la prima vedere, acea complicitate instantanee a privirii sugera ceva din armonia și liniștea feerică a peisajului în care aveam să ne întîlnim ulterior. La început, chiar dacă ea a arătat o rezervă neîncrezătoare și prudentă în fața mea, în atitudinea ei era în același timp și reversul: interesul oarecum nemascat
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Acum, ca să spun drept, am multe momente în care nu prea văd scopul între mine și ea. Nu prea văd motivul sau direcția, am impresia de multe ori că ne învîrtim într-o nebuloasă, într-un mod incert, încît iam sugerat de cîteva ori să mă gonească sau să îmi spună dacă vrea să dispar din peisajul ei. Atunci cînd îmi refuză apropierea, e adeseori impasibilă și detașată, rezervată și absentă, iar eu îmi doresc mai mult, simt mai mult și
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
te invita la un pahar cu apă. Pe o măsuță era pus un șervet curat, o cană plină de obicei cu apă și cîteva pahare care străluceau de curățenie. Alături, un șervet, un săpun și un castron cu prune îți sugerau parcă un ritual al omeniei. Casa era locuită de Aneta lui Gavril, o gospodină cum rar se întîlnește și o creștină desăvîrșită. Gavril, după ce a încheiat treburile mari pentru zidirea acelei gospodării, a sfîrșit sub trunchiul imens al unui stejar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
De poza din stînga ce zici? Asta-i recentă. Nu mă recunoști? Autoportret În oglindă. — Foarte bun... dar chipul din oglindă, nu știu, parcă... fața asta ștearsă, inexpresivă Îmi amintește — Nu mă interesează ce-ți amintește ție. Orice chip Îi sugerează fiecăruia altceva. Asta e un fel naiv de a privi arta. Încearcă să te detașezi, caută emoția pur estetică, uite nudul ăla multiplicat prin repetarea negativului. Simți vibrația? Nu-ți sugerează nimic? — Nu-mi dau seama. Privește cu atenție, totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
mă interesează ce-ți amintește ție. Orice chip Îi sugerează fiecăruia altceva. Asta e un fel naiv de a privi arta. Încearcă să te detașezi, caută emoția pur estetică, uite nudul ăla multiplicat prin repetarea negativului. Simți vibrația? Nu-ți sugerează nimic? — Nu-mi dau seama. Privește cu atenție, totul se petrece Într-un bec, o spirală ruptă, un filament ars — A, da, ai dreptate, acum văd, senzațional. Totuși e ceva, nu știu poate spun prostii, se simte prea mult tehnica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
o agendă cu adrese, numere de contact. Până la sfârșitul zilei, aveam de gând să reînnod legătura cu vechea mea viață. M-am sprijinit de chiuvetă și m-am uitat cum șunca începe să se prăjească. Am observat mici lucruri care sugerau existența unei vieți. Depunerile de calcar de pe ceainic, sticla de detergent pentru vase pe jumătate goală. Cele două bucăți de paste făinoase uscate din spațiul dintre frigider și piesele de mobilier. Toate, semne ale trecerii cuiva. Ale prezenței cuiva acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
și m-am lăsat să cad în genunchi, obosit și stors de vlagă, plimbându-mi buricele degetelor peste vopseaua albă, lucioasă și scoțând scârțâituri. Spații goale, bariere, prudență și puterea voinței, acesta era jocul pentru care mă născusem. Important, după cum sugerase Randle, era să știu care bariere puteau fi deschise pentru a înainta și care erau definitive, structurale. Care susțineau de fapt tot eșafodajul. Mi-a luat tot restul dimineții ca să strâng în urma dezastrului. Acum liniștea de după criză deținea controlul complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
să fac. — Dar eram bolnav. Vreau să zic, fără supărare, de ce nu aveam un doctor adevărat? — Eu sunt un doctor adevărat, Eric. — Să fim serioși, am zis. Știi la ce mă refer. — Mă tem că nu înțeleg prea bine ce sugerezi. Ceea ce facem, tot ce se întâmplă aici, e ceea ce tu însuți ai ales. Așa ai vrut să fie. Cred cu tărie că te pot ajuta, dar dacă nu mai vrei să procedăm așa, e în ordine. Sigur că e-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Faci parte din Comitetul de Explorare a Ne-spațiului? — Uau, zise ea. Da’ greu te mai prinzi. Da, fac parte. Ei, într-un fel. Neoficial. Nu știam ce să spun. Nu sunt un membru cu drepturi depline - zâmbi ea, ceea ce sugera că asta nu era decât o mică parte a problemei - dar asta-i spre norocul tău, deoarece Comitetul te-a șters de pe listă, n-o să miște nici un deget ca să te-ajute. Așadar știau, în tot timpul ăsta când credeam că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
decât ruda sa dispărută. Deși este un animal solitar și (din fericire) e întâlnit rareori pe teren, în ultimii cincizeci de ani au fost raportate atacuri ale ludovicianului asupra vorbitorilor a peste douăzeci de limbi. Cercetarea de față și altele sugerează existența unei populații stabile, dacă nu chiar în creștere. Caracteristicile ludovicianului: Masiv și indolent, colorit șters, vag, aproape inexistent, rază mortală a mușcăturii, înotătoare regresive și meme dorsale ubicui. Mituri legate de ludovician: Nu e de mirare că acest mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
insuficient de puternic pentru a face vreunul dintre cele două lucruri, mai ales că voiam într-adevăr să aflu despre ce vorbea. — Acest cod QWERTY, zise doctorul, ignorându-mă. Însemnările tale de-aici și de-aici, și, da, de-aici, sugerează că e aleatoriu. Nu sunt sigur că e tocmai așa. Mi-am trecut degetele prin păr, ca și când electricitatea statică astfel generată putea ajuta la punerea în mișcare a creierului meu. Codul QWERTY făcea parte din metoda de codare folosită în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
în lucrarea ”Anima Mundi” printr-o reprezentare mistică dominată de simbolul feminin ce reprezintă ”Sufletul Lumii” de deasupra Lumii. Deseori ascult muzică în timp ce pictez, dar niciodată nu mi-am propus voluntar să corelez cele două aspecte. În acest caz experimentul sugerat de Edi Apostu mi-a dezvăluit noi senzații, noi aspecte ale artei ”din spatele artei”. Cred că am înțeles cum muzica ne poate ajuta să ne definim gândurile ceatoare, să ne dilatăm imaginația, chiar dacă uneori nu suntem conștienți de acest fapt
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
pictori din România, Franța, Algeria, Olanda, Elveția, Italia, S.U.A. ce au efectuat lucrări sub influența muzicii compuse de Edi Apostu special pentru acest eveniment-experiment. Cécile Eymond (Franța): Muzica compusă de Edi Apostu este în același timp impetuoasă și metalică. Ea sugerează prin alternanța sunetelor calde și reci un dialog între natura surdă, profundă și om. Jocul de răspunsuri ne trimite câteodată la o dispută, ca și cum natura ar încerca să se sustragă unei prezențe umane aproape androide, chiar agresive. Simțim la fel de bine
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
din cauză pe reverendul Topling?... Cred că În cozonacul acela se ascunde ceva. — Ce anume? — Nu știu. Dar am băgat de seamă că individul fărîmița fiecare bucățică de cozonac pe care-o lua. — S-ar putea să fie un obicei, sugeră domnișoara Hilfe. — Obicei? o Îngînă fratele ei. — Da, una dintre maniile alea vechi englezești, pe care le studiezi cu atîta atenție, Îl repezi fata. Rowe Încercă să-i explice: — Nu despre asta e vorba. Mie nu-mi trebuia cozonacul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Rowe simți cum un strop de sudoare i se prelinge pe obraz de pe pleoapa ochiului drept, gîdilîndu-l, dar nu-l putu șterge. Undeva, Într-o altă Încăpere, un gramofon Începu să cînte. Era o melodie suavă și onomatopeică, de Mendelssohn, sugerînd zgomotul unor valuri ce se sparg Într-o peșteră plină de ecouri. După o scurtă pauză, acul gramofonului fu mutat Înapoi și melodia Începu iarăși să se reverse În Încăpere. Aceleași valuri se spărgeau În aceeași peșteră, cu o monotonie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
-i să nu Închidă peste noapte documentul În seiful ministerial, dar sus-numitul personaj l-a asigurat personal pe ministru că n-a scăpat nici o clipă din ochi documentul cu pricina: a dormit, literalmente, cu el sub pernă... Ziarul The Times sugera că ar fi interesant să se facă o anchetă asupra originii acestor zvonuri calomnioase. Nu cumva inamicul Încerca prin astfel de zvonuri să submineze Încrederea În conducătorii noștri ereditari? După două-trei zile, presa nu mai pomenea nimic de acest incident
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
an se maturizase mult. Se mai subțiase, avea un surâs mai interiorizat și, vai, era și mai frumoasă. Bruno se hotărî să ia o inițiativă: vila din Sainte-Maxime fusese vândută, dar putea merge la proprietatea lui di Meola, cum Îi sugerase maică-sa; le propuse celor doi să vină cu el. Plecară peste o lună, la sfârșitul lui iulie. 14 VARA ’75 „Faptele lor nu le dau răgaz să se Întoarcă la credința În Domnul Dumnezeul lor, căci un duh de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
la ele. Michel se ridică, scoase din bibliotecă un volum intitulat Ce Îndrăznesc să gândesc. — E scris de Julian Huxley, fratele mai mare al lui Aldous, și a fost publicat În 1931, cu un an Înainte de Minunata lume nouă. Sunt sugerate aici toate ideile privind controlul genetic și ameliorarea speciilor, inclusiv a celei umane, pe care le pune În practică fratele său În roman. Totul e prezentat fără ambiguitate, ca un obiectiv de dorit, spre care trebuie să tindem. Michel se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
care formau o stivă Însângerată sub copertina terasei de peste drum. Mișcarea aceasta necontenită semăna cu zvârcolirea rufelor În mașina de spălat, căci apăruse și altceva, care dicta o nouă pulsație - să-i spunem program? voință? inteligență? poate chiar suflet? Unii sugerau că tot ceea ce se petrecuse cu miliarde de ani În urmă, când combinația Întâmplătoare a două elemente chimice născuse un Început de conștiință, se Întâmplase și În cazul automatelor . Cei care teoretizau astfel erau participanții la o conferință interreligioasă ce
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
În plus, cine mai deschide o carte În ziua de azi? și-a manifestat reținerea Padre C. — Bun, dar trebuie să existe un motiv. Până la urmă, de ce s-a revoltat mașina? s-a băgat În vorbă un empirist. — Liberul-arbitru? a sugerat dervișul. — Karma? a propus imamul. — Să-și fi băgat dracu’ coada? a Întrebat credinciosul Baha’i. — Mai degrabă ceva legat de păcatul originar, a spus rabinul, Însă ipoteza lui a fost Întâmpinată de un cor de proteste, În care s-
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
cărată decît de doi bărbați. Bătrînul Gărgăun se făcuse nevăzut iar Fărocoastă dădea doar indicații. Împreună cu Urecheru, am înșfăcat un panou, să-i îngropăm picioarele în fața școlii. Dezorientate, dăscălițele se întrebau: - Și noi ce facem? - Ne așteptați pe noi, le sugeră idilic Urecheru. Horticultoarea găsi prilej să-nfigă o țeapă: - Vă facem mîncare? Ca întotdeauna, la bufet se găseau cîteva notabilități. Văzîndu-l pe Fărocoastă, preotul se arătă grăbit să plece. Pe loc rămaseră doar instructorul utece, Tomulescu junior și nelipsitul Grigore
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
explici, spune Sophie, deloc impresionată de această izbucnire. Eu trebuie să plec acum acasă. Și partea ta? Mi‑o dai mâine la școală. Hans și‑a întins deja ghearele în direcția banilor, iar firul subțire de salivă din colțul gurii sugerează discret lăcomia. Da, da, imediat, i se adresează Rainer. Îți stă bine când bați pe cineva, se gudură Anna pe lângă tânărul muncitor, mângâindu‑i bicepșii, așa cum mama lui nu l‑ar mângâia niciodată, pentru că oricum nu i‑ar veni niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
camera de domnișoară a Annei, pe care a aranjat‑o ea însăși. Cu perdele înflorate, care i se potrivesc Annei ca nuca‑n perete. Într‑o cameră de domnișoară nu trebuie să stea o femeie, ci numai o domnișoară, după cum sugerează și numele. De fapt, Anna e încă un copil. Hans vrea să se conformeze automat, fiindcă mama Annei inspiră respect, dar Anna îi spune mamei că poate să‑i pupe‑n cur pe amândoi. Ei tot o să meargă, normal. Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
Drept care Anna își dosește capul în bibliotecă și îl cercetează atent pe Hans care arată de parcă s‑ar crede un animal frumos și sălbatic, de pildă un lup. Hans strânge tare din dinți (vechiul său truc), chestie care vrea să sugereze pasiune, excitare și totodată singurătate, ceea ce sugerează de fiecare dată și John Wayne și Brian Keith și Richard Widmark și Henry Fonda. Cu aceleași metode, numai că lor le iese mai bine, firește. Smalțul dinților lui Hans protestează scrâșnind împotriva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
și îl cercetează atent pe Hans care arată de parcă s‑ar crede un animal frumos și sălbatic, de pildă un lup. Hans strânge tare din dinți (vechiul său truc), chestie care vrea să sugereze pasiune, excitare și totodată singurătate, ceea ce sugerează de fiecare dată și John Wayne și Brian Keith și Richard Widmark și Henry Fonda. Cu aceleași metode, numai că lor le iese mai bine, firește. Smalțul dinților lui Hans protestează scrâșnind împotriva tratamentului brutal la care e supus mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]