4,343 matches
-
sau a Nașterii Domnului, Crăciunul, 6 ianuarie, 25 decembrie 288 etc. Sunt aceleași dintotdeauna pe acest pământ. Se așează peste cele tradiționale. Și iată că Paul venerează prima zi a săptămânii, în Apocalipsul Sfântului Ioan ziua Domnului e duminică, comemorarea înălțării se face sâmbăta iar ritualurile străvechi sunt conservate întocmai îmbrăcate într-un nou limbaj. De aici încep doctrinele. Schismele, reformele, influențele Talmudului și ale Coranului determină modificări ale gândirii umane, ca și cunoașterea vechilor civilizații din America, India, Asia de Sud și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lui Isus fiind elocventă. Venirea, revelația, viața, moartea și Învierea au adus o nouă lege, instaurând elemente noi de tradiție. Vechiul Testament a fost interpretat prin prisma conceptelor mântuirii, formele muzicale ale psalmilor au fost adaptate liturghiilor 299, botezul, învierea și înălțarea, ca și chemarea maranatha în aramaică, O, Doamne, vino! reprezintă tradiția nouă. Misterele elene au fost absorbite și reinterpretate privind inițierea în doctrina esoterică a creștinismului a adepților ei, imnurile și gesturile simbolice, sau consacrările, sacramentale etc. La fel s-
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
nonșalanță: "vreau să plantez în lacrimi un copac", pare viu, scriindu-ne din eternitate: "sunt lebăda din zodiacuri...". Închipuiam atunci o pasăre măiastră, o lebădă... neagră, universul, izvorul gândurilor noastre. Mi-a preluat ideea și a cuprins-o într-o înălțare divină, el însuși devenind apoi o lebădă astrală. "Iar steaua legănându-se-n pahar/ A îndurat în veșnicii pustiuri...". De aceea i-am dedicat în prima mea carte poemul Daneb (steaua principală a constelației Lebăda). Această spațialitate pe care o
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
să fie la înălțimea scopului), atunci ele pot rămâne undeva, în pajiștile eternității. Eroul se poate degrada, dar mijloacele sale nu, dacă au fost cu adevărat bune, așa cum erau gândul și ținta eroului(. Scrutarea existenței și dorința de întrepătrundere întru înălțare apar pregnante în poemul eminescian Miron și frumoasa fără corp, cel mai complex și cutremurător creuzet de adevăruri din creația marelui poet și care poate ilustra profunzimea intuiției folclorice din basmele românești (cum ar fi Tinerețe fără bătrânețe și viață
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
paul sau Novalis care spunea că "mai cerești ca stelele ce scânteiază mi se par ochii pe care-i deschide în mine noaptea". Deci, la fel și la Blaga orice coborâre în lumea inferioară, în întuneric este de fapt o înălțare spre lumea exterioară, spre lumină, este sacrificiul cristic de întâlnire cu marele adevăr prin moarte. Oare aceasta să fie spirala spre porul fântânii în călătoria cu acea căruță astrală din interiorul clopotului spre marea noastră trecere? De aceea sensul către
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lumină este cunoașterea transfigurată pe care francmasonii au datoria s-o dobândească. De urcuș sunt legate imagini luminoase însoțite de un sentiment de euforie, în vreme ce de coborâre sunt legate imagini sumbre însoțite de frică. Lumina simbolizează dezvoltarea unei ființe prin înălțarea sa, armonizându-se în sferele înălțimilor. Nemurirea este de asemeni asociată cu lumina orbitoare. Să nu uităm că în geneza lumii, cum reiese ea din textele sacre protoistorice, inițial cosmosul era un suflet, un spirit, vid și întuneric. Din cele
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Solomon, care reproducea întocmai modelul celor din Egipt și al patriarhilor din Mu și Atlantida, a fost învăluit în mister, chiar și azi el reprezintă un izvor al înțelepciunii tainice, o sursă de previziuni și profeții, centru de inițiere și înălțare esoterică. Construcția, a cărei arhitectură secretă s-a transmis de-a lungul timpurilor, confirmă prezența unui mister monumental, divin, alegoric, cunoscut doar unei elite spirituale 583. Templierii, alchimiștii, cabaliștii, rosicrucienii, francmasonii continuă tradiția căutării drumului spre lumină, al Graalului, pe
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
roman. Misterele egiptene sunt primele cunoscute în detaliu care acordau o greutate relevantă simbolului dramatic al sufletului. Acest ritual era, precum știm, unul de judecată al sufletului după moarte, ceea ce exoteric dar cu alte semnificații se întâlnește și în creștinism. Înălțarea sufletului este descrisă în ritualurile osiriene ca o credință particulară în viața eternă. La Memphis, unde exista una dintre cele mai vechi școli de mistere, sau la Saqara, unde este ridicat primul zigurat al cărui arhitect era Imhotep, trinitatea consta
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
să fie la înălțimea scopului), atunci ele pot rămâne undeva, în pajiștile eternității. Eroul se poate degrada, dar mijloacele sale nu, dacă au fost cu adevărat bune, așa cum erau gândul și ținta eroului. Scrutarea existenței și dorința de întrepătrundere întru înălțare apar pregnante în poemul eminescian Miron și frumoasa fără corp, cel mai complex și cutremurător creuzet de adevăruri din creația marelui poet și care poate ilustra profunzimea intuiției folclorice din basmele românești (cum ar fi Tinerețe fără bătrânețe și viață
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
la o diminuare a interesului general de a participa la viața religioasă sau de a intra în francmasonerie. Cel mai greu lucru este anihilarea sau măcar explicarea realității și scopurilor adevărate ale transmiterii învățăturilor Luminii, celor care neputând accede la înălțare sufletească și spirituală (a detractorilor) aruncă cu noroi peste diamante. Ceea ce este grav este faptul că o parte a bisericilor creștine nu au înțeles că francmasoneria constituie o altă parte a aceleiași dogme tradiționale, împreună putând mai bine să facă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
orânduindu-se în sfere./ În fața ta alai neantic te-nsoțesc,/ pe margine de rază împăratul/ te-ntâmpină, adorato. Dragostea/ principiu unic rămâne-n univers./ În zi de mare sărbătoare/ când pleacă Tuopibui și Spica/ în zenit anunță regalele descinderi/ e clipa înălțării.// [...] Așa, fii binecuvântată, tu,/ ce-ai urcat pe cele Șapte Serpentine/ spre Podul Curcubeu./ Azi, norii romboizi, galbene cuburi/ s-au retras orânduindu-se în sfere"930. Max Jacob, un mim fantast creează un infim acord în oceanul dezacordat pentru
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
prind și se sărută Din cosmos renăscut valurile, vântul În așteptarea cuvântului de-alint mi-e fruntea torță udă. Și când în iubire soarele și luna se întrepătrund O clipă de-ntuneric ne închide ochii. Nu le privi momentul de înălțare în amurg E doar o dimineață, și orb ai să rămâi de-ncerci să furi din flăcările strălucitoarei rochii. Aleargă să ne împreune plângând iar după noi Și stelele, Cuvântul, divinul strop umil din ploi999. Pe curcubeul ce amestecă lumina
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
rezumă absurdul și ridicolul lumii aflate în derivă, cercetează fragmente ale vieții dintr-o istorie zbuciumată, dar au capacitatea să reactiveze sub impulsul creator-emoțional Cuvântul primordial și prin El se construiesc arca, carul mnemonic, spiritele aflate pe norul purtător spre înălțare. Poesia, în geneza sa, duce la armonie, la comunicarea sublimă și ocultă a sinelui cu cealaltă lume. Descoperirea mesajului este tocmai minunatul dar al poeților. Mărturisesc lumină Celui care sunt, îmbrățișare și fior, cenușă și pământ. Mă tot nasc și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
a rațiunii asupra impulsurilor subconștientului. Dar aceasta este adeseori înconjurată de ziduri. Aceasta pentru că este un loc protejat, fiind păzit de ființe superioare, îngeri sau monștri. Nu este nici codrul, nici cetatea. E doar un loc în care pacea favorizează înălțarea spirituală. Marea beatitudine este descoperită în rai și poate avea o semnificație mistică și metafizică începând încă de la literatura persană și apoi în poemele Evului Mediu. Tigrul, Eufratul, Gangele și Nilul sunt cele patru fluvii care izvorăsc din fântâna paradisului
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
unei dulci evlavii, Atunci te chem, chemarea-mi asculta-vei? Din neguri reci plutind te vei desface?1301. Încercarea de a comunica, de a se întrepătrunde cu lumea monadelor devine o acțiune pe care o descrie și tradiția ca o înălțare a minții noastre către Dumnezeu. Ei bine, aceasta nu poate fi făcută decât după ce maturitatea sufletului împlinește funcțiile creierului. Numai astfel, conștient și după aplecare asupra lecturilor multiple din uriașul bagaj de informație din zilele noastre, putem să medităm și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
911 Johann Sebastian Bach, The Well Tempered Clavier 912 Gabriel Donna, Nebuloasa din Andromeda, Poeme romantice, 1942. 913 Spencer Lewis, Self Mastery and Fate with the Cycles of Life, The Rosicrucian Order Library, 2008. 914 Mark Twain 915 Charles Baudelaire, Înălțare, traducere Aurel Rău 1987. 916 Paul Claudel, Închinare 917 Pierre-Jean Jouve, Magie 918 Nichita Stănescu, Poveste sentimentală, Necuvintele, Jurnalul național, 2009. 919 Guillaume Apollinaire, Frumoasa roșcată. 920 William Blake, Eternity, Poems, Easton press, 1999 (uneori traducerea e blasfemie!). 921 Liviu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Iași Mitul diavolului se înrudește cu miturile Dragonului, al șarpelui, al paznicul și cu simbolismul închiderii, al pragului (monstru). A trece de pragul interzis înseamnă să fii blestemat sau sfințit, victima diavolului sau ales al lui Dumnezeu: este căderea sau înălțarea. Diavolul simbolizează toate forțele care tulbură, întunecă, slăbesc conștiința și o fac să regreseze spre nedeterminat și ambivalent: centru al întunericului, în opoziție cu Dumnezeu, centru al luminii. Unul arde în lumea subterană, celălalt strălucește în cer. în Geneză, pare
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
sculpturilor sale aripi. Ansamblul de la Târgu-Jiu e opera-sinteză : „Nici nu vă puteți încă da seama de ceea ce vă las eu.” - se destăinuia artistul. Acest ansamblu a fost conceput ca o procesiune a sufletelor tinerilor dispăruți în Primul Război Mondial. În înălțarea lor spre lumină, ei poposesc la Masa tăcerii, pornesc pe Calea eroilor, trec prin Poarta sărutului și se înalță pe Coloana fără sfârșit. Această sculptură se transformă în arhitectură și centrează întregul oraș în urbanistică. Coloana evocă simbolic Axa lumii
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
celulă, a păturii sure, a lanțurilor, a zăbrelelor groase, a rănilor, a ruginei, a vergilor de pe trup și a paielor se transformă în trandafiri. Bezna celulei este luminată de razele lunii care îl aduc acolo pe Iisus. Carcera devine spațiul înălțării prin suferință întru credință, de o frumusețe sublimă, nepământească. Ceea ce sublimează și transformă suferința în ideal este comuniunea și comunicarea dincolo de cuvinte cu Iisus, poezia devenind artă pură, care mărturisește suprema frumusețe a Iubirii lui Dumnezeu. Atanasie Berzescu spunea: „În
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
lungă detenție și în închisoarea din Aiud a compus în memorie foarte multe poezii care au ajuns și afară, unde au circulat ilegal. Laitmotivul din „Unde sunt cei care nu mai sunt” este acela al morții în închisoare și al înălțării celor dispăruți la cer. În „Cântecul potirului” Iisus este „viața de-a pururi a neamului meu”. Vasile Voiculescu a fost un alt mărturisitor al credinței lui Iisus, pe care a transformat-o în arta unei poezii a suferinței. Poezia lui
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
gândul său, așa-i ca-i sfeclit o?”, „«Ia, acu-i acu», zise Prepeleac în gândul său oftând”. Încercarea labirintului din perspectiva „drumului spre centrul ființei”, are ca punct de plecare gândul de a construi o biserică. Locul ales pentru înălțarea bisericii este pajiștea de lângă heleșteu, care aparține dracilor, motiv pentru a i se oferi lui Dănilă ceea ce-i lipsește: „un burduf de bivol plin cu bani, să-l deie pusnicului Dănilă”. Dar „norocul” nu-i poate surâde pentru mult timp
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
Dumnezeu. Părintele Dumitru Stăniloae evidenția posibilitatea unei înduhovniciri dumnezeiești, a unei îmbrăcări christice a structurii umane prin actul de Revelație, precum și prin actul kenotic 7. Spre deosebire de creștinismul occidental care "nu dă aproape nici o însemnătate lucrării Duhului Sfânt în oameni după înălțarea lui Hristos sau a lui Hristos cel înălțat prin Duhul Sfânt" - se remarcă chiar o ruptură între Hristos și Duhul Sfânt; "se afirmă în Hristos separat, un Hristos al discursurilor, nu al harului necreat din Sfintele Taine, al Celui ce
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
veghează asupra ei, are un conducătoriu care îi îndreptează pașii spre limanul dorit; viitoriul ei este asigurat și nu va peri nicicând, ci va trăi etern" (Ibidem, p. 67) "Venitoriu de aur România are/ Și prevăd prin seculi a ei înălțare" (Ibidem, p. 103); Cari până la ultima lor spirare merg înainte fâlfâind și arădicând stindardul progresului, ducând înainte făclia culturei și anunțând viața acelora ce sunt gata a-i urma" (Ibidem, p. 34). Trebuie remarcat că mecanismul anticipator nu se bazează
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
mai scoase deasupra limbii pentru le da posibilitatea de a se așeza fără a stingheri coarda superioară liberă. În cazul melodiei pe coarda superioară, brațul stâng va ocupa poziția pentru aceasta coardă, degetele urmând a cădea pe coardă fără o înălțare specială din rădăcină și deci fără o intrare prea adâncă a brațului sub corpul viorii. Deși așezarea degetelor pe coardă va fi tratată în capitolul următor, exercițiile de duble coarde cu doar o coardă liberă au fost inserate în continuarea
Primii paşi : contribuţii la metodica studiului şi predării viorii la elevi : (caiet de profesor) by Maria Toronciuc () [Corola-publishinghouse/Science/91587_a_92393]
-
ținea morțiș la slujba moldovenească și la preoții bătrîni tocmai fiindcă aceștia nu știau carte rusească. De aceea, cu tot canonul lor, se ridicau Năpădenii ca un singur om spre a apăra pe părintele Vasile Împotriva măsurilor de Îndreptare și Înălțare a clerului, puse la cale de autoritățile civile și bisericești. Se Încerca evitarea situației din Sănătoasa, unde slujea un preot nou, un bogoslav (teolog) care nu cunoștea datinile și se Îndărătnicea să ție slujba În limba slavonă. Prin misia asumată
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]