2,753 matches
-
mare patriarhală, iar legăturile de rudenie vor spori rolul cetelor armate. Teoria de origine germană a comuniunii bunurilor conjugale arată, într-o primă formulare, intervenția dreptului roman. Conform acesteia, baza regimului comun al acestora se află în sistemul, propriu legilor barbare, creat de mundium marital și dotal feminin: principiul este expresia dreptului și elementului germanic pur în căsătorie. Ca și în dreptul celților, este vorba despre o putere asupra femeii și a bunurilor sale de o mare extindere și intensitate, limitată doar
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
au primit statutul de "federați", pe baza unui tratat (foederus). Cei dintâi au fost vizigoții (376-377): primeau pământ și slujeau în armata romană sub comanda propriilor șefi. Așezarea lor va accelera destrămarea Imperiului Roman de Apus, deschizând perspectiva constituirii "regatelor barbare" și trecerii la feudalism, proces însoțit de formarea popoarelor și limbilor din Europa occidentală. În acest fel, Imperiul se germaniza la frontiere, deși tot ceea ce pătrundea în interior se romaniza 19. Acțiunile germanicilor contra Romei se manifestă cu putere în timpul
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Tiu, zeul războiului, și al lui Donar/Thor, zeul tunetului), fără statui și temple, desfășurau ritualurile religioase în păduri și dumbrăvi închinate zeilor 26. În secolele IV-V, după așezarea triburilor germanice în Imperiul Roman și după începutul constituirii "regatelor barbare", germanii trec la creștinism, adoptând secta ariană. Cunoscut mai întâi la goți, arianismul s-a răspândit la toate triburile germanice din Imperiul Roman de Apus. La jumătatea secolului al IV-lea, episcopul Wulfila a tradus Biblia din limba greacă în
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Pe plan politic, încă din primele decenii ale secolului al V-lea cuceritorii germani depășeau simpla condiție de federați în cadrul Imperiului Roman, în care, după cuceririle treptate amintite, înlocuiesc aparatul de stat roman cu o nouă formă, aceea a "regatelor barbare". Ele vor trece de la acest stadiu la cel de state propriu-zise, cu structuri și instituții corespunzătoare. Ca urmare, pe plan juridic are loc o fuziune a instituțiilor romane și germanice, care a stat la baza structurilor politice ale statului feudal
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
ulterior cete și triburi întregi se vor așeza în calitate de "federați", pe baza unui tratat (foederus). Ei primeau pământ și slujeau în armata romană sub comanda propriilor șefi. Așezarea lor va accelera destrămarea Imperiului Roman de Apus, deschizând perspectiva constituirii "regatelor barbare" și trecerii la feudalism, proces însoțit de formarea popoarelor și limbilor din Europa occidentală. După prăbușirea Imperiului Roman de Apus31, în perioada 476-486, un franc salian pe nume Siagrius lua în stăpânire regiunea dintre Somme, Meuse și Loara declarându-se
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
beneficium). Acestor două elemente li se va adăuga obligația de fidelitate 47. Vasalitatea înfățișează o descendență germanică, cel puțin în ceea ce însemna "omagiul". Omagiul se identifică cu angajamentul per manus în cadrul ceremonialului și este vechiul commendatio german, deci un act "barbar" și laic. Contractul de vasalitate este sinalagmatic, conține drepturi și obligații corelative. Când una din părți nu le îndeplinește, intervine sancțiunea. După M. Bloch 48, există un paradox al vasalității: de o parte, o legătură puternică ce obligă vasalul la
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
and War: Armed conflict and international order 1648-1989, Cambridge University Press, 1998. HORGA, Ioan, Europa secolului al XIX-lea, Ed. Universității din Oradea, 2000. HUSAR, Adrian, Gesta Deorum per Romanos, O istorie a Romei imperiale, III. De la Valentinieni la regatele barbare din Occident, Ed. Napoca Star, Cluj-Napoca, 2007. IBARRURI, Dolores, Singura cale, Ed. Politică, București, 1963. ITTU, Constantin, Cruciadele clasice: teologia politică a Europei heraldice între domniile regilor Ierusalimului Balduin I și Henric al II-lea (1100-1324), Sibiu, 2000. IVAN, Adrian
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
H. Pirenne, Mahomed și Carol cel Mare, Ed. Meridiane, București, 1996, p. 15. 19 Ibidem, p. 14. 20 A se vedea în acest sens: A. Husar, Gesta Deorum per Romanos. O istorie a Romei imperiale, III. De la Valentinieni la regatele barbare din Occident, Ed. Napoca Star, Cluj-Napoca, 2007, pp. 66-125. 21 P. Lemerle, Istoria Bizanțului, București, 1998, p. 51. Se pare că ar fi ars de viu, apud A. Husar, op. cit., p. 116. 22 Pentru amănunte în acest sens, a se
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
aprilie 1711, se păstrează între aceiași termeni și are ca semnatari pe Dimitrie Cantemir și Petru I. Țarul, cum consemnează Iorga în volumul amintit, era pregătit să elibereze ""acest bun norod moldav, ca și pe alte nații creștine supuse suferințelor barbare" așa cum îi ceruse chiar Dimitrie care redactase în întregime textul documentului". În articolul 6 din Tratatul de la Luțk se preciza că ""după vechiul obicei moldovenesc, toată puterea cîrmuirii va fi în mîna domnului Moldovei", iar în art. 10 că "toată
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
un tobogan. Poezia veristă, docilă, aplicată ca eroii lui Flaubert pe copia lor din enciclopedie. Poezia regionalistă: Oswald tîrgovăț, gudurînd la soare o scrofuloză moștenită și un destin cabotin". E o poezie mereu însoțită și de o tehnică rudimentară ori barbar însușită. Nu există, atenționează cu îndreptățire poetul, versificație spontană. Cele două celule se întredevorează în monstruozitatea versului facil. "Faire difficilement des vers faciles" n-a însemnat niciodată a ticlui versuri ușor digerabile, ci rara aventură a unui vers într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
domolite cînd apar doi tineri strălucitori, în fapt îngerii păzitori. În timp ce îngerii temperau demonii sosi și moartea, "a venit și aceea fără de veste, și era fața ei, cînd ca a unui leu speriat, cînd ca a unui tînăr gros și barbar țiind multe feluri de fiare ascuțite, săbii, seceri, topoare cu două ascuțitori, tesle, seceri și alte multe prea înfricoșate unelte, cu care le dă la toți multe feluri de morți după păcatele lor, și văzînd smeritul meu suflet pre tiranul
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
scară pentru a aduna avere și a ajunge la ranguri. Acei pehlivani fără de suflet vor aduce societatea la disperare, vor face-o sau extrem reacționară, ceea ce nu e bine, sau anarhică, ceea ce asemenea nu e bine. Amîndouă stările acestea sînt barbare, exclud orice cultură, orice civilizație. Nu este știința psihologiei atît de înaintată să vă garanteze victoria pehlivanilor. Oamenii sînt împărțiți prin predispozițiile lor morale în două: în optimiști și pesimiști. Optimiștii vor căuta să imite pe pehlivani, pesimiștii se vor
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
lor pentru a o avea, l-au crescut pe copil cu cheltuială și, după ce a devenit bărbat, i-au dat voie să se ia la trîntă cu toată lumea. Și copilul industriei naționale trebuie crescut întîi, ferit de lupta cu industria barbară a străinătății și abia cînd se va împuternici și va ajunge egal în tărie îl putem lăsa să concureze sub regimul libertății comerțului" (Alexandria, povestea..., "Timpul", 30 iulie 1882). Și este primul în a lăuda orice întreprindere care urmărește afirmarea
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
rîului Nistru, protejînd acea "Intermarium" a Renașterii, cale de trecere care lega Lembergul și vadul său comercial de Cetatea Albă - mina de aur a Moldovei care îi umplea visteria. Ultimul bastion al Europei, acest fruntariu balto-pontic de la limita lumii amorfe, barbare, a contribuit la structura și la unitatea Occidentului". În cîteva pagini este redată creșterea și decăderea Moldovei, avatarurile ce-i însoțeau ciuntirile teritoriale etc. Nu-i uitat nici Iașul și atmosfera lui descrisă în termeni asemănători cu cei ai lui
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
patrimoniului artistic, mitologic, poetic și filosofic al Greciei. Imperiul Roman a lăsat Europei cel mai formidabil mecanism de cucerire și civilizare din istoria omenirii. Această capacitate, mecanică aproape, de a se extinde, de a aduce cu sine administrația în ținuturile barbare, de a construi orașe și viaducte, temple și terme și, mai ales, de a impune Legea, reprezintă, neîndoielnic și fără nicio urmă de sminteală, moștenirea profundă, lăsată de Roma. Drept și administrație, lege și civilizație, mecanism desăvârșit de "extensie", dar
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
kilometri la volan. Nu am fost în Istanbul sau în marile aglomerări arabe unde, zice-se, bunul plac și lipsa celei mai elementare politeți fac legea. Recunosc, de asemenea, că bunul Dumnezeu m-a ferit de traumele zilnice ale nesimțirii barbare combinată cu tupeu, claxoane, înjurături și răngi care fac legea în Magna Cloaca noastră valahă. Dar, fie de deochi și crăpa-le-ar conturile off shore celor responsabili, nici cu draga noastră capitală închipuită a culturii nu mi-e rușine
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
evident, nu acestea fac obiectul rândurilor de față, ci chestiunile polemice. În primul rând, resping activ ideea că e o fatalitate că publicul vrea orori, vulgaritate și fapte diverse declasate, iar bieții angajați din media n-au încotro, sub apăsarea barbară a patronilor (care, evident, au băgat bani ca să câștige, și asta e singura asigurare de câștig!), și trebuie să trudească zilnic la alimentarea haznalei polimorfe, sufocante, din spatele ecranului. Acompaniați de răcnete de mahalagioaică și amenințări de smardoi! Cum am spus
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
E cu totul surprinzător pentru un fiu de preot ortodox, născut la o zi după sărbătoarea creștină a Sfântului Proroc Ioan Botezătorul, să poarte numele unui mare scriitor, retor și istoric grec din primul secol al timpului creștin, cu origini "barbare", din Samosata. A fost o alegere onomastică neobișnuită, dar perfect explicabilă în adâncime pentru un preot care își făcuse studiile la Cernăuți și iubea istoria, alegere care i-a marcat, neîndoielnic, destinul. Așa încât, în grelele vremuri ale ateismului militant, când
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
zbierătele demonstrative și manipulatoare, pline de clișee stângiste, de minciuni și răstălmăciri contrafactuale ale unui profesor de la UCLA, care nu mai putea de grija negrilor (vai, sorry, americanilor de origine africană), a hispanicilor și în general a tuturor minorităților americane barbar exploatate de canaliile albe, republicane. Gândul la sărăcia lor, la hoția scandaloasă a albilor la adresa acestor nenorociți nu îl lăsa să doarmă noaptea. Noroc că îl mai reconfortau apartamentul luxos de la Grand Hyatt, onorariul obscen cerut și plătit fără crâcnire
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
expune public ideile, sub semnătură. Nu poate fi vorba aici, nici măcar în cel mai figurat dintre sensuri, de vreo "democratizare" a opiniilor, ci doar de încurajarea iresponsabilă a insultei, a imprecației, a ultrajului mediatic făcut și cu sentimentul scandalos și barbar al impunității. Pe acest fundal, dublat de violența de limbaj inimaginabilă adoptată de manipulatorii de televiziune, am asistat, în ultimii ani, la veritabile linșaje mediatice, orori care nu ar fi fost permise în nicio țară civilizată. O decizie recentă a
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
laptele acestora... Deci cîmpia se acoperi de neamurile înarmate ale misilor și sciților. Mai zice Protesilaos, că bătălia dintre aceștia și greci a fost mai crîncenă decît toate luptele ce au urmat sub Troada și cîte au fost vreodată în-tre barbari și între greci, căci oștirea lui Telefos era grozavă și vitează nu numai în totalul ei dar și în fiecare luptător, fiind copii voinici ai Istrului din Sciția. Misii lăsau pe greci să debarce, aruncînd de pe uscat săgeți și sulițe
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
mișelule pentru asemenea gugumănii! Carienii numiți și lelegi - pe tăblițe am găsit un neam numit telegi care era de-o mamă cu geții - vorbeau o limbă asemănătoare cu pelasga sau poate chiar această limbă pentru că Herodot îi numește pe greci ,,barbari”(ll, 154) și ,,vorbind o limbă străină” sau ,,străini”(ll, 169). Dar pe-lasgii au migrat din nordul Istrului în Grecia și pe țărmurii Asiei Mici inclusiv locul ce se numea Caria. Platon(427-347 î.e.n.) care a trăit imediat după moartea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
odată în regiunea numită astăzi Thessaliotis, dacă avem în vedere limba pelasgilor ce au întemeiat orașele Placia și Scylace din Hellespont și care locuise mai înainte laolaltă cu atenienii, atunci putem spune că pelasgii s-au folosit de o limbă barbară.... Pelasgii erau un popor de neam barbar’’. Scrie că ionii, care locuiseră din Achaia și Pelopones pe țărmurile Asiei Mici în Lydia și Caria(baștina jupînului) erau de neam pelasg. iar grecii, cînd încă nu le în-tunecase mintea fumurile măririi
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
avem în vedere limba pelasgilor ce au întemeiat orașele Placia și Scylace din Hellespont și care locuise mai înainte laolaltă cu atenienii, atunci putem spune că pelasgii s-au folosit de o limbă barbară.... Pelasgii erau un popor de neam barbar’’. Scrie că ionii, care locuiseră din Achaia și Pelopones pe țărmurile Asiei Mici în Lydia și Caria(baștina jupînului) erau de neam pelasg. iar grecii, cînd încă nu le în-tunecase mintea fumurile măririi, îi numeau divini - dioi - pe pelasgi cum
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]
-
organizat statul și armata devenind cea mai mare putere în zonă ceea ce nu-i încînta deloc pe greci. Acesta a cerut să participe la întrecerile olimpice a grecilor din anul 340 î.e.n. dar a fost refuzat pe motiv că este barbar(străin) iar sărbătoarea este numai a grecilor. După doi ani, prin bătălia de la Cheroneea, Filip îi învinge pe greci și supune toate orașe- le state. Fiul acestuia, Alexandru a preluat conducerea statului în anul 336 î.e.n. și a împins granițele
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83085_a_84410]