5,206 matches
-
locali crește pe măsura înaintării în vârstă a filialei (Dunning, 1993), subliniind încă o dată importanța cunoașterii prin experiență nu doar în fundamentarea deciziei de a investi, ci și în creșterea gradului de încredere în cadrul sistemului de relații al filialei extern corporației. Dacă, totuși, CTN-urile apar în sectoare de activitate neexploatate de firmele locale sau există o diferență uriașă între forța competitivă a corporațiilor transnaționale și cea a firmelor locale, iar competiția din partea importatorilor sau a altor CTN-uri este nesemnificativă
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
de a investi, ci și în creșterea gradului de încredere în cadrul sistemului de relații al filialei extern corporației. Dacă, totuși, CTN-urile apar în sectoare de activitate neexploatate de firmele locale sau există o diferență uriașă între forța competitivă a corporațiilor transnaționale și cea a firmelor locale, iar competiția din partea importatorilor sau a altor CTN-uri este nesemnificativă, filiala corporației transnaționale care pătrunde pe piață în astfel de condiții deține de la bun început o poziție dominantă. În acest caz, piața nu
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
totuși, CTN-urile apar în sectoare de activitate neexploatate de firmele locale sau există o diferență uriașă între forța competitivă a corporațiilor transnaționale și cea a firmelor locale, iar competiția din partea importatorilor sau a altor CTN-uri este nesemnificativă, filiala corporației transnaționale care pătrunde pe piață în astfel de condiții deține de la bun început o poziție dominantă. În acest caz, piața nu poate funcționa eficient și se înregistrează supraprofituri pentru filiala respectivă, în detrimentul bunăstării consumatorilor și al creșterii dinamice a respectivelor
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
mai avut nevoie de alți patru ani pentru a ajunge la aceeași concluzie și a penaliza, în 2005, cele trei transnaționale care operează în România pe această piață cu sume simbolice raportate la cifra lor de afaceri. 7.4. Impactul corporațiilor în România: o scurtă analizătc "7.4. Impactul corporațiilor în România\: o scurtă analiză" Economia României a ajuns, într-un interval relativ scurt de timp, după 1998, să fie dominată de firmele cu capital străin. Tabelul 7.3 oferă o
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
ajunge la aceeași concluzie și a penaliza, în 2005, cele trei transnaționale care operează în România pe această piață cu sume simbolice raportate la cifra lor de afaceri. 7.4. Impactul corporațiilor în România: o scurtă analizătc "7.4. Impactul corporațiilor în România\: o scurtă analiză" Economia României a ajuns, într-un interval relativ scurt de timp, după 1998, să fie dominată de firmele cu capital străin. Tabelul 7.3 oferă o imagine lămuritoare în această privință, ponderea firmelor străine (firește
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
Economia României a ajuns, într-un interval relativ scurt de timp, după 1998, să fie dominată de firmele cu capital străin. Tabelul 7.3 oferă o imagine lămuritoare în această privință, ponderea firmelor străine (firește, nu toate intră în categoria corporațiilor transnaționale) crescând de cinci ori în cinci ani (intervalul 1998-2003). După 2003, investițiile străine au crescut chiar și mai puternic, firmele străine consolidându-și poziția dominantă. Tabelul 7.3 - Ponderea firmelor cu capital majoritar străin în cifra de afaceri, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
cu capital majoritar străin în cifra de afaceri, pe sectoare ale industriei prelucrătoare (taxonomia OCDE) * 94,1% pentru industria tutunului ** 94,8% pentru echipamente de birou În topul celor mai mari 10 firme din România, 8 sunt filiale ale unor corporații transnaționale (Business Magazin, 2006). Un simplu exercițiu de regresie sugerează (vezi ecuația din figura 7.1) faptul că există într-adevăr o corelație pozitivă între gradul de penetrare al capitalului străin în industria prelucrătoare românească și creșterile înregistrate la nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
de etica afacerilor. Până unde pot merge ascunderea adevărului, profiturile obținute prin valorificarea unor informații din interior, ingineriile contabile? Unde se termină goana după profit cu orice preț și unde începe - sau unde ar trebui să înceapă - responsabilitatea socială a corporației? Desigur, aceasta înseamnă un pas în plus de la viziunea clasică a responsabilității sociale corporatiste; exprimată de Friedman, această viziune susținea că singura responsabilitate socială a corporației era aceea de a realiza profit, pentru că aceasta era funcția ei socială și pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
orice preț și unde începe - sau unde ar trebui să înceapă - responsabilitatea socială a corporației? Desigur, aceasta înseamnă un pas în plus de la viziunea clasică a responsabilității sociale corporatiste; exprimată de Friedman, această viziune susținea că singura responsabilitate socială a corporației era aceea de a realiza profit, pentru că aceasta era funcția ei socială și pentru că altfel ar fi dezavantajată față de competitorii care, la rândul lor, urmăresc maximizarea profitului. Dar subiectul eticii în afaceri și, în particular, al responsabilității sociale a corporației
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
corporației era aceea de a realiza profit, pentru că aceasta era funcția ei socială și pentru că altfel ar fi dezavantajată față de competitorii care, la rândul lor, urmăresc maximizarea profitului. Dar subiectul eticii în afaceri și, în particular, al responsabilității sociale a corporației a căpătat în ultimul timp o atenție sporită: există, până la urmă, o limită social acceptabilă a maximizării profitului și, totodată, o serie de alegeri etice pe calea spre obținerea acelui profit. Etica în afaceri este interpretată diferit în literatura internațională
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
acelui profit. Etica în afaceri este interpretată diferit în literatura internațională, de la o viziune minimalistă, de standarde facultative de comportament (Crawford, 1974), la o interpretare mai largă, de standarde de conduită percepute drept morale și drepte de către indivizii dintr-o corporație, luând în considerare bunăstarea celor afectați de deciziile și comportamentul corporației (Holt, Wigginton, 2002). Etica nu se reduce la respectarea legilor, pentru că nu toate normele societale sunt transpuse într-o lege, pentru că uneori afacerile se dezvoltă mai repede decât poate
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
de la o viziune minimalistă, de standarde facultative de comportament (Crawford, 1974), la o interpretare mai largă, de standarde de conduită percepute drept morale și drepte de către indivizii dintr-o corporație, luând în considerare bunăstarea celor afectați de deciziile și comportamentul corporației (Holt, Wigginton, 2002). Etica nu se reduce la respectarea legilor, pentru că nu toate normele societale sunt transpuse într-o lege, pentru că uneori afacerile se dezvoltă mai repede decât poate legislația să controleze și pentru că unele legislații naționale sunt prea slabe
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
reduce la respectarea legilor, pentru că nu toate normele societale sunt transpuse într-o lege, pentru că uneori afacerile se dezvoltă mai repede decât poate legislația să controleze și pentru că unele legislații naționale sunt prea slabe. Saee (2005) enumeră motivele pentru care corporațiile transnaționale ar trebui să aibă comportamente etice: - ca să protejeze publicul larg (de exemplu, să retragă produsele cu defecțiuni de fabricație); - ca să-și protejeze angajații (de la asigurarea condițiilor de lucru până la evitarea unor practici de condiționare a salariului de realizarea unor
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
valorilor culturii locale; - ca să-și stimuleze angajații (respectarea unor norme etice poate însemna și un management mai onest al resurselor umane). Cullen și Parboteeah (2005) încearcă să realizeze un tablou de ansamblu al problemelor etice cu care se confruntă o corporație (vezi tabelul 8.1). Uneori, așteptările privind comportamentul etic al transnaționalelor pot părea naive. De George (1993) a enunțat un set de principii minimale privind comportamentul etic al transnaționalelor, și anume: • să nu facă rău în mod intenționat (la adresa ecosistemului
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
dezvoltarea economiei-gazdă; • să respecte drepturile omului; • să respecte cultura locală și să se adapteze la ea, în măsura în care normele locale nu violează normele etice agreate pe plan internațional; • să plătească în mod corect taxele. Tabelul 8.1 - Aspecte etice ale activității corporațiilor transnaționale Sursa: Cullen și Parboteeah (2005) Printre cele mai răspândite comportamente neetice în rândul transnaționalelor se numără: - coruperea unor oficiali ai statelor-gazdă1 (corupția stă de multe ori la baza facilităților acordate investitorilor străini); - oferirea unor informații false privind situația financiară
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
pirateria informatică; - spionaj industrial (obținerea de informații clasificate despre competitori); - discriminare între sexe; - poluare intenționată (deversarea deșeurilor sau lipsa măsurilor de protecție pentru comunitățile în care operează). În momentul pătrunderii pe o piață se încheie practic un contract social între corporație și societatea-gazdă. Acest contract are o parte legală, existentă și formală, constând în regulile generale ale statului-gazdă și în contractul specific semnat de corporație (în cazul unei achiziții), dar și o parte informală, care constă în așteptările societății-gazdă cu privire la comportamentul
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
în care operează). În momentul pătrunderii pe o piață se încheie practic un contract social între corporație și societatea-gazdă. Acest contract are o parte legală, existentă și formală, constând în regulile generale ale statului-gazdă și în contractul specific semnat de corporație (în cazul unei achiziții), dar și o parte informală, care constă în așteptările societății-gazdă cu privire la comportamentul corporației. Minimul așteptărilor societății cu privire la responsabilitatea socială a filialei CTN este ca aceasta, dacă nu poate îmbunătăți, măcar să nu înrăutățească mediul social existent la
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
și societatea-gazdă. Acest contract are o parte legală, existentă și formală, constând în regulile generale ale statului-gazdă și în contractul specific semnat de corporație (în cazul unei achiziții), dar și o parte informală, care constă în așteptările societății-gazdă cu privire la comportamentul corporației. Minimul așteptărilor societății cu privire la responsabilitatea socială a filialei CTN este ca aceasta, dacă nu poate îmbunătăți, măcar să nu înrăutățească mediul social existent la momentul premergător investiției. O corporație care încalcă acest contract informal cu societatea riscă nu numai să-și
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
dar și o parte informală, care constă în așteptările societății-gazdă cu privire la comportamentul corporației. Minimul așteptărilor societății cu privire la responsabilitatea socială a filialei CTN este ca aceasta, dacă nu poate îmbunătăți, măcar să nu înrăutățească mediul social existent la momentul premergător investiției. O corporație care încalcă acest contract informal cu societatea riscă nu numai să-și creeze o imagine proastă, dar și să se expună măsurilor punitive formale ale statului-gazdă, în calitatea acestuia de reprezentant al societății. Responsabilitatea socială corporatistă reprezintă obligația corporației de
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
O corporație care încalcă acest contract informal cu societatea riscă nu numai să-și creeze o imagine proastă, dar și să se expună măsurilor punitive formale ale statului-gazdă, în calitatea acestuia de reprezentant al societății. Responsabilitatea socială corporatistă reprezintă obligația corporației de a-și conduce afacerile în așa fel încât să nu lezeze bunăstarea comunității locale (Holt, Wigginton, 2002). Saee (2005) exprimă obiectivele pe care ar trebui să le aibă corporația, din perspectiva socio-economică asupra responsabilității sociale corporatiste: • să maximizeze profitul
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
acestuia de reprezentant al societății. Responsabilitatea socială corporatistă reprezintă obligația corporației de a-și conduce afacerile în așa fel încât să nu lezeze bunăstarea comunității locale (Holt, Wigginton, 2002). Saee (2005) exprimă obiectivele pe care ar trebui să le aibă corporația, din perspectiva socio-economică asupra responsabilității sociale corporatiste: • să maximizeze profitul pe termen lung, nu pe termen scurt; • să fie mai mult decât un agent economic; • să considere comunitatea locală drept o parte interesată, dând înapoi societății, prin diverse acțiuni, o
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
scurt; • să fie mai mult decât un agent economic; • să considere comunitatea locală drept o parte interesată, dând înapoi societății, prin diverse acțiuni, o parte din beneficiile operațiunilor sale; • să aibă o abordare proactivă; • să recunoască importanța protejării mediului. Angajarea corporației în acțiuni dezirabile din punct de vedere social aduce pe termen lung îmbunătățirea poziției pe piață, prin creșterea gradului de recunoaștere și apreciere din partea consumatorilor (Collins, McLaughlin, 1996). Responsabilitatea socială corporatistă se manifestă pe patru niveluri de influență (Davies, 2003
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
este politica publică, prin care pot fi influențate instituțiile publice și infrastructura socială. La rândul ei, responsabilitatea socială corporatistă este influențată de o serie de factori, printre care Davies (2003) enumeră: o criză a încrederii opiniei publice în practicile marilor corporații; o criză de guvernare corporativă; presiunile induse de mișcările antiglobalizare și ecologiste; interesul crescut al investitorilor în companii care promovează investițiile responsabile din punct de vedere social, deci un activism chiar al acționarilor. Sub presiunea acestor factori, responsabilitatea socială corporatistă
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
crescut al investitorilor în companii care promovează investițiile responsabile din punct de vedere social, deci un activism chiar al acționarilor. Sub presiunea acestor factori, responsabilitatea socială corporatistă a început să treacă de la stadiul de opțiune la cel de necesitate. Unele corporații au departamente specializate de responsabilitate socială corporatistă. Peste 90% din primele 500 de corporații ale lumii au coduri etice de conduită. Desigur, acest trend este și rezultatul unor presiuni acumulate în timp de convergență etică. Convergență între practicile proprii și
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
deci un activism chiar al acționarilor. Sub presiunea acestor factori, responsabilitatea socială corporatistă a început să treacă de la stadiul de opțiune la cel de necesitate. Unele corporații au departamente specializate de responsabilitate socială corporatistă. Peste 90% din primele 500 de corporații ale lumii au coduri etice de conduită. Desigur, acest trend este și rezultatul unor presiuni acumulate în timp de convergență etică. Convergență între practicile proprii și principiile minimale, descrise de organisme internaționale precum UNCTAD (în „Codul de conduită pentru corporațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]