6,066 matches
-
e puțin cam în urmă cu politica scrisului. Apoi, eu am un mod de a vorbi, adică a scrie, prea familiar. Justificarea mea îmi pare destul de logică. Oricine scrie are în vedere pe cetitorii săi, adică pe cei care-l gustă, care-l apreciază, care-l înțeleg, cu care se simte legat de o comunitate spirituală și care-l fac să vadă în fiecare lector un prieten. Dar explicația mea e posterioară faptului pe care ea tinde să-l lămurească. Întâi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
o pungă de plastic termoizolant, ermetică; mă obligase să-mi pun mănuși, înainte să umblu cu ea. În varianta asta, cam fără perdea, Maria (fata neprihănită a banului C.) leșină în brațele lui Dinu Păturică, înainte de a-și pierde neprihănirea. „Gusta plăcerea...“, zice, simplu și la obiect, naratorul. V-aș fi putut deci povesti toatea astea (și multe altele), dacă n-aș fi fost leșinat. Când m-am trezit, praful se așezase. Mi-am privit ceasul: 10.20. Cinci sau zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în local; dacă ar mai fi trăit, Hemingway m-ar fi invidiat (mai puțin gastrita). În plus, era suficient să mănânc eu, și, printr-un proces de sugestie mentală ce combina iubirea cu digestia, Maria se bucura ca și cum ar fi gustat câte puțin din fiecare fel. Am comandat și ne-am întors la discuții. Mă sâcâia cel puțin o nelămurire. „Ce legătură crezi că are pictorița asta a ta cu harta?“ „Nu știu. Mă gândeam că există astăzi tehnici de ascundere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
te pricopseai cu un nisetru sau o cegă, de îți duhnea o lună portbagajul; când ajungeai la Constanța și-i tăiai burta, o găseai umplută cu pietre, să atârne la cântar. Sătenii îți mai vindeau icre negre, te puneau să guști, erau nemaipomenite; când desfăceai acasă borcanul, curgeau din el alicele sau bilele din cauciuc de anvelopă. Cam așa arăta țara misterioasă și necunoscută de după București. Am lăsat-o pe Maria să moțăie și-am călcat accelerația. Drumul spre Urziceni cădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
neconceput în altă parte, trebuia să vii să vezi orașul pentru a te convinge. Mergeam sâmbăta la film la Mall, îmbrăcați de duminică. Ne plimbam pe la terasele din jurul Herăstrăului, oprind lângă porsche și merțuri, direct „La Fitze“. Făceam turul cafenelelor, gustând din fiecare câte puțin: de la espresso-ul cu croissant dublu de la Crem Café, la inegalabilul latte machiatto din Caffé Late (doar acolo știau să facă diferența dintre spuma de lapte și crema de lapte). Ceream câte-o sută de grame
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
căutam porumbul de fiert, desfăcându-i vârfurile și apăsând boabele albe, neatinse. Între timp, Maria cântărea din ochi cuburile de telemea pe care un bărbat în halat de doctor le cresta priceput cu un cuțitaș, întinzându-ți bucățica, s-o guști. Tarabele străluceau de culori, legumele se-amestecau cu florile stropite cu apă rece, murăturile cu fructele exotice, semințele cu piramidele de mălai, brățările țigăncilor cu micile casete de tablă din care scoteau banii, să-ți dea restul. Florăresele purtau iegări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
În jurul lor călăreau aceiași luptători urâți și sălbatici, cu benișuri verzi pe capetele rase, cu arcuri mici la spate și scuturi rotunde la umăr. Vorbeau răstit o limbă neînțeleasă. În căruță se aflau destule merinde, iar Ștefănel se grăbi să guste din pâine, din nuci și din prunele uscate. Nu știa ce are de făcut, dar știa ce nu poate face defel: să iasă din ascunzătoarea În care intrase cu o noapte Înainte. Ziua se vestea frumoasă și caldă, așa cum fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
gândi Ștefănel, nu acolo era primejdia, ci aproape de ei, undeva În spatele lor, deși ea se muta spre mare, era pe mare și era pe uscat, toate aceste senzații Îl derutau și, În același timp, Îl fascinau. Întârziase, poate, prea mult. Gustase prea mult din ademenirea infinitului. În spatele caravanei se Întâmpla ceva. - Pirații wako... murmură, Îngrozit, Nogodar, arătând spre corabia care se apropia dinspre țărmurile japoneze. - Prea târziu... spuse Ștefănel, Întorcându-se. Sunt de mult aici. În spatele nostru. În aceeași clipă, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Treptat, una dintre voci Începu să se audă mai puternic. - Ei, și? Strigă unul dintre spadasini. Ce dacă mă aude? Să mă audă! E fiul unui porc de câine, pe care am să-l străpung cu prima ocazie! Alexandru tocmai gusta cu prudență din cupa cu vin, un Pinot Noir venețian, pe care Gentile Îl lăudase până atunci, când simți o mână grea pe umăr. Se Întoarse și văzu, surprins, cum spadasinul care vorbea mult prea tare Îl privea cu dispreț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Îi cădeau pleoștite până la colțul buzelor. - Apăi, mai mare cinste decât aiasta, că sosiră Măria Sa Ștefan cu boierii și căpitanul Oană cu prieteni ai mei din oastea Celor o mie, nu cred să fie! Vă mulțămesc și vă poftesc să gustați o cupă de vin Înainte de a trece la bucatele cele alese! - Ușurel, căpitane! spuse vesel Măria Sa. Un vin bun se bea din mâna unei femei frumoase! Mireasa este cea care ar trebui să pună vinul În cupe, semn de belșug
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
diversificau viața economică a orașului. Sub licența „M. Ortony & comp.”, în anul 1893, s-au pus bazele unei turnătorii, ce beneficia de personal specializat. Produsele ei acopereau cererea din zona Iașilor. Peste numai un an, amatorii de băuturi fine puteau gusta primul coniac produs de firma Iacob Wechsler-Erben (devenită ulterior „A. F. Monferrato et compania”). Spre sfârșitul veacului dobândesc renume „Fabrica de bazalt - Ciurea” și manufactura lui Franz Rameder de „săpături în piatră, șlefuiri, cizelări”. Industria alimentară - grație resurselor locale - a
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
ne-am mulțămi să controlăm că a fost un timp când tributul turcesc [î]și schimbase numele, dar sub o altă formă era plătit de țară de 30 ori mai sporit unor bancheri străini; - dar din nenorocire consecuențele funeste se gustă de noi; posteritatea noastră chiar ne va blestema. Iată limbagiul cu care urmașii noștri vor zugrăvi starea în care ne găsim astăzi. [21 mai 1881] {EminescuOpXII 181} ["ÎN FINE BANCHERII... În fine bancherii Landau - Kaufmann și-au ajuns scopul: sindicatul
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
și este o insultă a oferi unui român apă, fără a face această libațiune. Totuși "necurățenia " nu atrage după sine nici ură, nici despreț; însă românul nu va purta haina unui necurat, nu va lua pîne de la el, nu va gusta din vasul lui, considerând de un mare păcat orice comunitate domiciliară cu dânsul. Numai copiii rămân curați totdauna, chiar de ar fi fructul unei căsătorii impure; însă românul uită curând originea necurată a acelora. Românul se ferește de a face
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
și este o insultă a oferi unui român apă, fără a face această libațiune. Totuși "necurățenia " nu atrage după sine nici ură, nici despreț; însă românul nu va purta haina unui necurat, nu va lua pîne de la el, nu va gusta din vasul lui, considerând de un mare păcat orice comunitate domiciliară cu dânsul. Numai copiii rămân curați totdauna, chiar de ar fi fructul unei căsătorii impure; însă românul uită curând originea necurată a acelora. Românul se ferește de a face
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
bune producțiuni străine de acest gen, iar de altă parte tinerii artiști cari au fost la Paris au studiat tocmai acele două roluri principale din Daniel Rochat. Publicului însă nu-i pasă de asemenea motive. El vine la teatru să guste deliciul curat al artei, astfel că sporadicele situațiuni gingașe, frumoase și bine esecutate nu-l pot despăgubi de tributul atențiunii încordate ce este silit să plătească unor controverse religioase trăgănite, nesărate și șterse de coloarea locală. [ 1 octombrie 1880] {EminescuOpXI
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
locuri . Îsă ceva îi lipsea . Se simțea singur și din dorința de a-și face prieteni , se împrietenește cu cine nu trebuie . Este entuyiasmat de noul anturaj , neștiind ce capcane i se vor întinde . Așa-zișii prieteni îl păcălesc să guste ceva ciudat , care spun ei , îl v-a face să se simtă mai bine . Crezându-i pe cuvânt, acesta incearcă de câteva ori , îndeajuns pentru a deveni dependent. Din acele clipe , viața băiatului s-a schimbat complet . Începe să-și
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Agafitei Bianca, Vlădeanu Dobrița () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_1960]
-
instalat la debarcader, cu un fel de instalație mobilă de preparat minunile pofticioase. Nu am înțeles prea bine de ce l-au chemat și pe el acolo... Poate că bogătanii, după ce se înfruptau din bucătăria aceea atât de sofisticată, doreau să guste și ceva popular, cool, care să ceară încă și mai multă bere Heineken marca cea mai prezentă la petrecere. Ce gust avea pita aceea umplută cu bucățele de carne picantă și legume și cât îmi era de foame, o foame
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
lipsa de "igienă" a străzii, raportată la standardul helvet. În timpul week-end-ului, multă lume "bine" pe străzile înguste ale acestui cartier colorat. Încă nu pot să-mi dau prea bine seama ce îi atrage în acest loc; poate dorința de a gusta, fie și pentru câtăva vreme, dintr-o vitalitate și bucurie de a trăi pe care ei le-au pierdut de mult. Titlu de carte veche, tot imaginarul Evului Mediu concentrat în două cuvinte: Malleus Maleficarum. 10 mai 1999 Un psiholog
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
rupeau sub colecția Esprit, Le Débat, Annales și pe care nu le răsfoia nimeni. Acut sentiment al ratării. Cineva, ceva extrem de greu de definit, parcă îmi pune credința la îndoială. Dar "credința" în ce anume? Nu sunt capabil nici măcar să gust din acedie, în formele ei rudimentare. Fapt de viață: mă vizitează o vecină, o fată de firmă. Este simpatică și plină de viață. Mă întreabă ce citesc, în dorința de a închega un minim de comunicare, așa cum cred că a
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
mi se va răspunde cu cuvinte de genul naționalist sau altele asemenea... L'obsession du saucisson maison. Thierry, un francez din Toulouse care urmează aici un master în exploatări forestiere (canadienii sunt foarte competitivi în acest domeniu), îmi dă să gust, cu gesturi regale, un capăt de salam uscat, trimis de mama sa din Franța. A ajuns aici după infinite precauțiuni, ambalat într-o cutie de tablă cu capac, pentru că legislația canadiană nu permite introducerea produselor de carne și lapte importate
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
de fructe și legume. Vânzătorii ce se rotesc tot timpul în jurul etalajelor, strigând gutural allez, allez! Marfa este expusă la vedere, poate fi atinsă de client, pipăită, mirosită, aleasă. Numeroase eșantioane gratuite sunt disponibile, imposibil să reziști tentației de a gusta. Multe soiuri de fructe și legume care la noi au ieșit de multă vreme din consumul curent: bob, linte, napi, sfeclă roșie și albă. Magazinele turcești propun sarmale și salată de vinete la conservă. Excelentă pâine și pită lunguiață pregătită
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
postelnicul, adică un dregător din Sfatul Domnesc, care deține o dregătorie de taină, de poliție, cum ar fi azi, și din 1458 el figurase în Sfatul Domnesc tot într-o dregătorie de mare încredere, aceea de ceasnic (paharnic), cel care gusta din băutura domnului, să nu fie cumva otrăvită. În ciuda faptului că era vorba de un mare boier, de un dregător însemnat, Ștefan cel Mare ia o decizie care îl defavoriza pe acesta. După o absență din Sfatul Domnesc, în 1464
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
îmbietoare. Ăștia-s pocăiți... zice cineva, glumind. Poate e vorba de o virtute, în atitudinea aceasta față de Bachus, deși suma viciilor rămâne constantă, adaugă un altul, drept comentariu. Câteva minute ne strângem în jurul prorectorului Corduneanu, cu paharele în mână și gustăm puțin câte puțin, discutând lucruri diverse, banale. La un moment dat, domnul prorector ne spune că, în perioada interbelică, la Sorbona, umbla printre profesori și studenți o zicere care își propunea să rezume ce semnifică anume o teză de doctorat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
tăcu. Făcu o pauză, ca și cum i-ar fi fost greu să spună totul dintr-o răsuflare. Nu știam, însă, ce proiect avea, ce voia să facă în cazul lui Sadoveanu. Se uită și, zâmbind la noi, ne îndemnă să mai gustăm, dorindu-ne sănătate. I-am urat și noi, din toată inima. După ce gustă, continuă, rar și încet, ca la o spovedanie: ... Ceaușescu n-a participat la inaugurare. De aflat, despre cele două busturi cu pricina, cred c-a aflat. Oricum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
dintr-o răsuflare. Nu știam, însă, ce proiect avea, ce voia să facă în cazul lui Sadoveanu. Se uită și, zâmbind la noi, ne îndemnă să mai gustăm, dorindu-ne sănătate. I-am urat și noi, din toată inima. După ce gustă, continuă, rar și încet, ca la o spovedanie: ... Ceaușescu n-a participat la inaugurare. De aflat, despre cele două busturi cu pricina, cred c-a aflat. Oricum, cineva l-a informat... Când m-am reîntors în Capitală, ne-am trezit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]