4,159 matches
-
ei și-l uitase la București. Era soare, frumos afară, numai că având vântul din față, aerul rece mă frâna și-mi trecea prin trening. Îmi ziceam că asta-i toamna și bine că nu plouă. În stânga, terenul fusese inundat astă vară, debitul Siretului peste care aveam să trec era crescut de adaosul de apă al Modovei. M-a mirat, ca de fiecare dată când trec prin zonă, faptul că sunt unii care, deși în zone inundabile, își fac acolo
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
nevoie de apă, dar lucrurile sunt puțin mai complicate; mai întâi să vedem cum putem să ieșim din casă. Da' de ce mama? De ce? Abia atunci, la lumina lămpii, am observat geamurile complet astupate de zăpadă, iar fără lampă camera era inundată de întunericul cel mai deplin. Mama, ce ne facem acum? Nu mai putem ieși din casă? Vom muri? N-avem apă, mama! Mi-e foame... Eram ciopor împrejurul mamei ținând-o care cum apucam: de brațe, de umeri, de cap
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
că fată Miți! Doamna moașă, întreruptă brusc din starea de acalmie hipnotico-purificatoare, plutind pe valurile adormitoare ale muzicii ecleziastice greco-bizantine, n-a înțeles nimic din cele spuse de mine, privindu-mă perplex ca și cum ambele organe auditive i-ar fi fost inundate de un șuvoi de apă. S-a ridicat bătrânește de pe scaun și a oprit activitatea duhovnicească a cucernicilor slujitori ai Domnului înhămați în veșminte aurite frumos-mirositoare, întrebându-mă complet nedumerită: Ce dorești tu, măi copile? Ce vrei? M-am concentrat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Oricum, timpul avea acum altă valoare pentru el decât odinioară. În fond, probabil nici nu-și punea speranțe că o să se ivească cândva vreun autobuz, îi plăcea pur și simplu să stea pe băncuța aia la soare, să se lase inundat de lumină și să savureze acea zi neobișnuit de bună: era cea mai bună zi din noua lui viață, o zi cu atâtea noutăți favorabile și o zi petrecută în afara coloniei, o zi petrecută în lumea care rămăsese cât de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
prinde pe ăia doi și-i strânge cu ușa, De unde aveți, bă, arma? Și ăia n-au încotro și îl toarnă pe el: De la cutare, de la Gabi Papadopol. Această perspectivă, o dată ivită în mintea lui, l-a umplut, l-a inundat de groază pe Gabi Papadopol. A început să tremure de spaimă atât de tare, de parcă ar fi fost aruncat în Siberia în haine de vară și ar fi dârdâit de frig. Nu se mai putea opri, nu se mai putea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
o țigară și a rămas așa pierdut, cu ochii țintă la omul acela de lumină, la înger. Nu se mai sătura uitându-se la el. Îi făcea bine să-l privească: se liniștea. Tovarășul Cameniță constata că îl cuprinde, îl inundă o liniște așa cum nu mai cunoscuse el vreodată în viața lui. Minutele, orele treceau fără să mai simtă cum trec și primul-secretar al regiunii nu s-ar mai fi desprins din locul acela și mai ales din starea aceea. Subalternii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
cu mama la locuința noastră din Bacău. Cum a decurs acea întâlnire, ce am simțit în casa unde am copilărit, în acel scurt răstimp, îmi este imposibil să reproduc în cuvinte, dar am simțit cum o adevărată fericire mi-a inundat atunci întreaga mea ființă.
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Elisabeta Năstac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1696]
-
mica poveste: Potain venise la ora vizitei într-un salon unde se afla un om care suferise o gravă operație toracică. Atunci când profesorul ajunse în dreptul lui, s-a produs o puternică hemoragie. Sângele a țâșnit pe gură și pe nas, inundând bandajele de pe tot pieptul. Îngrozit, bolnavul s-a ridicat în picioare. Potain a cunoscut că nu se mai poate face nimic din punct de vedere medical; nu însă din punct de vedere omenesc. L-a cuprins în brațe pe nenorocitul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
prudența omului care intră în dormitorul unei femei pentru prima oară. Judith avea obiceiul să doarmă fără cămașă de noapte și nu voi să o ia prin surprindere. O privire spre pat îi calmă neliniștea înainte ca aceasta să-i inunde conștientul. Judith purta un neglige albastru. Marriott răsuflă ușurat, dar primele ei cuvinte îl alarmară. - Întinde-te lângă mine o clipă - spuse ea. Marriott își scoase pantofii ca un automat și se întinse pe partea cealaltă a patului. Prin minte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85115_a_85902]
-
mai degrabă conducerilor temporale decît celor ecleziastice, mijloace care, fără a smulge rădăcina răului, le țin ceva vreme în alveola lor pînă cînd acestea izbucnesc într-un potop universal; în cele din urmă, odată rupte zăgazurile, toată Biserica a fost inundată; valurile uriașe loviră și puseră la pămînt fastul său profan, însăși mărirea sa trecătoare. Maica credincioșilor nu mai fu atunci recunoscută nici de propriii săi fii și popoare întregi se traseră înapoi din fața sa, căci era ca și cum ea s-ar
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
se numeau, așadar, mănăstiri. Eu consider că mănăstirile se înscriu printre principalele mijloace de care s-a servit Providența pentru a păstra Religia în cele mai frămîntate timpuri. Acestea erau refugiile doctrinei și ale pietății, în vreme ce ignoranța, viciul și barbariile inundau restul lumii. În cadrul lor se urma străvechea tradiție de oficiere a serviciilor divine, în practica virtuților creștine ale căror pilde îndemnau tinerii să ducă viața pe care o duceau și cei din vechime. Aici erau păstrate cărțile de secole și
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
Biserică să lase diocezele fără păstori pe perioade lungi de vreme, inventau anumite comisionariate, denumite chorepiscopi, pe care le trimiteau în locul Episcopilor pentru a reține veniturile episcopale. Acești nepăstori erau o mare nenorocire pentru Biserică. Plîngeri și decrete împotriva chorepiscopilor inundau conciliile din secolul al IX-lea. În cele din urmă, după ce au cauzat nenumărate probleme Bisericii, aceste ființe nefirești au fost eliminate. Flodoradus comentează asupra unei scrisori a lui Hincmar către Papa Leon al IV-lea (lib. III, Hist. Remensis
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
decorul acestei opere trebuie să reflecte În imagini Îndrăznețe forța exuberantă și plină de bucurie a muzicii. Am fost plăcut surprins să descopăr condițiile de lucru extraordinare puse la dispoziția unui regizor care debutează la Met. Mă așteptasem să fiu inundat de restricțiile caracteristice unei instituții gigantice, care de obicei fac munca imposibilă, dar la Cellini nu a fost deloc așa. Dimpotrivă, toate propunerile mele au fost Încurajate. Niky Wolcz a adus cu el de la Columbia un grup compus din cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
de reconstrucție economic..., de dezvoltare. Jurnalul Național 19 octombrie 2005 Furia apelor, politica public... și siguranța național... De câteva luni bune, România se afl... sub ape; furia apelor a distrus sute de case și a avariat alte câteva mii, a inundat zeci de mii de hectare de p...mânt agricol. Au murit oameni, iar distrugerile materiale sunt de sute de milioane de euro. Rectificarea bugetar... nu a avut cum s... nu țin... cont de acest pr...p...d. Surp...rile de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1898_a_3223]
-
am mulțumit și m-am săturat cu oferta de fructe (gratuită și... vibrată!) venită de la Mukesh, căruia îi întorc toată recunoștința mea. În noaptea (ce parcă nu se mai sfârșea) ce a urmat, ne-am plimbat îndelung privirile pe rafturile inundate de lumină ale vitrinelor încărcate cu felurite suveniruri (sincer, mai nimic nu m-a impresionat: virau, majoritatea, spre kitsch), ciocolate mari și foarte mari, țigări, băuturi alcoolice și nonalcoolice, caviar, modă, cărți poștale ilustrate, CD-uri, reviste etc. - totul foarte
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
cum vânzătorul de banane, vecin celui cu ananasul, scoate o lampă clasică cu gaz, o amorsează și o aprinde. Entuziasmat de ceea ce văd și trăiesc, am deschis aparatul de fotografiat și am imortalizat imaginea. În câteva minute, întreaga piață era inundată de lumina a zeci de astfel de lămpi. Am regretat că mi se terminase filmul și n-am putut să înregistrez și acest clișeu indian. Încercați să vă închipuiți, totuși, un șir lung de vânzători șezând direct pe pământ, în fața
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
pe la 11 seara); mă aflu deja culcat, pe străvechiul divan, adus de la Cluj, și mutat dintr-o cameră în alta - acum se află aici, în prima -, cu o carte pe piept, căci fusesem nevoit să renunț la lectură; lumină puternică, inundând „scena” pe care se desfășoară, în picioare, tata, de abia întors acasă, băut dar nu beat, cu chef, cum se spune. De obicei, când întrece măsura, mă irită teribil, evit, ostentativ, să vorbesc cu el sau, dimpotrivă, mă năpustesc, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
invitat să iau loc lângă el pe o canapea și a stat afabil, destins câteva minute de vorbă cu mine. Orice umbră de teamă mi s-a risipit. Spațiul primei mele întâlniri cu Tiberiu Utan mi-a rămas în amintire inundat de lumina zâmbetului său. Așa a înțeles el să întâmpine un debutant. Fără nici un fel de morgă oficială, ca un prieten mai mare, cu o totală încredere acordată „în alb”. Deși tânărul sfios din fața lui era, cum se spune, un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
să plec peste câteva ore încât multă vreme, chiar și astăzi încă, acea zi cenușie și umedă a rămas în sufletul meu inextricabil amestecată (ca boabele de mac cu firele de nisip din poveste) cu bucuria imensă, liniștită ce mă inunda și cu care eu însumi, la rândul meu, inundam totul în jur, casele, oamenii, străzile strălucind pe alocuri din cauza ploii. Cred că fiecare strop de apă devenise în acea clipă un atom de fericire risipitoare, cotropitoare. Starea mea de atunci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
și astăzi încă, acea zi cenușie și umedă a rămas în sufletul meu inextricabil amestecată (ca boabele de mac cu firele de nisip din poveste) cu bucuria imensă, liniștită ce mă inunda și cu care eu însumi, la rândul meu, inundam totul în jur, casele, oamenii, străzile strălucind pe alocuri din cauza ploii. Cred că fiecare strop de apă devenise în acea clipă un atom de fericire risipitoare, cotropitoare. Starea mea de atunci a ocupat, pur și simplu, acea zonă din centrul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
Ce înseamnă a trăi, ce înseamnă „viață”? Aș răspunde că a trăi înseamnă „totul” și, în același timp, ceva foarte simplu. Înseamnă, să zicem (pentru a da un foarte mic exemplu) să mergi pe stradă și să te simți brusc inundat de un fulgerător sentiment de afinitate față de un trecător necunoscut cu care te „întâlnești” pentru câteva secunde din întâmplare și de care te desparți imediat pentru totdeauna. Dacă paradisul ar exista, mi l-aș închipui populat - în afara și în jurul acelor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
la noi, în ultimii ani, vrând parcă să se ia la întrecere cu ele, conformismul religios. După 1989 am devenit cu toții mai mult sau mai puțin creștini. Deschizi radioul și sunetele grave ale unei slujbe bisericești transmise în direct îți inundă profana odaie matinală; ori dacă nu, o cuvioasă crainică îți aduce la cunoștință că azi e ziua sfântului cutare. Deschizi un ziar și răsufli ușurat: rubrica de comentarii biblice e la locul ei! S-a smerit firește și Televiziunea, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
picături grele. A fost cuprins iarăși de un fior prelungit, de un fulger de lumină: gândul la Trupul mistic al lui Cristos, Care suferă în membrele Sale. Atunci, din tainice adâncuri, a izvorât în el un izvor care i-a inundat sufletul ca un puhoi «luminându-i cunoașterea slavei lui Dumnezeu, strălucind în chipul lui Cristos» (2 Cor 4,6). Lumina credinței își regăsea în El aurora-i magnifică. A avut loc o erupție de energii misterioase, a fost începutul unei
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
să-mi fac cunoscută suferința atroce a destinului meu. Până acum strategia asta a dat roade... Lumină Pentru mine și Aia nu mai există vreo umbră de îndoială: trăim în transparența totală a sufletului. Cu fulgerările-i orbitoare, lumina ne inundă trupurile când suntem împreună și de fiecare dată, când ne privim, fie și de departe, comunicăm fără cuvinte. Aceeași tihnă spirituală își are sălaș în noi. Ademenire thanatică Dimineața, insula e străbătută de o ciudată suflare de aer, care pare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
brazilor îmi străpunge privirea ca un tăiș iute. Extrag clipa ca s-o păstrez. Dragostea mea pentru frații mei devine fără margini. Închid ochii orbiți de soare și simt sufletul dezlipindu-mi-se blând de trup. Acum zboară liber către Zalmoxis. Mă inundă o fericire imensă. În sfărșit, sunt mesagerul. Medeea Mi-nchipui că sufletul meu împăcat îl va întâlni pe acela al Medeei care, acum, după multe perindări în alte locuri, s-a întors pe pământul ei natal. Sunt sigur că ea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]