3,441 matches
-
Sf. Paul, Îi spuse o fată prietenului ei, un soldat american. Acolo e Parlamentul. Acolo... — Taci odată, i se adresă bărbatul cu voce tare. Ar putea fi spioni prin preajmă. Fata tăcu. Helen și Kay stătură și se uitară la priveliște alături de ceilalți, cu mîna streașină la ochi, pentru a se apăra de strălucirea cerului albit. Apoi se eliberă o bancă pe alee, la mică distanță, și Kay se repezi să o revendice. Helen i se alătură venind mai Încet. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ăsta. Kay clipi și se uită În altă parte. Era una din tragediile vieții ei că nu putea fi ca un bărbat pentru Helen - s-o ia de nevastă și să-i dăruiască și copii... Tăcură o clipă, uitîndu-se la priveliște, dar fără să mai vadă nimic. — Hai să te duc acasă, zise Kay Încet. Helen trăgea de un nasture de la palton. — O să mai avem doar o oră sau două Înainte să pleci. Kay Își compuse un zîmbet. — Ei, dar știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
de alta. Dar, ca Înainte, apărură un bărbat și o fată, care se plimbau pe poteca de lîngă banca lor, iar Helen se retrase. Își scoase o batistă și-și șterse ochii. Kay privi cuplul care se oprise să admire priveliștea ca toți ceilalți, și simți nevoia să-i omoare. Impulsul de-a o lua pe Helen În brațe și conștiința că nu trebuie, o făceau să se contracte, să i se facă rău. După ce cuplul se depărtă, se uită din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
de soțul ei (pentru că nu-i plăcea felul În care mînca sau cum stătea pe scaun sau Își dorea ca el să fie așa și pe dincolo), că părea tare ciudat să-i văd fericiți Împreună, dar, În același timp, priveliștea asta Îmi Încălzea inima. Și, În vreme ce taxiul se Îndrepta către Westway, În drum spre aeroport, m-am gîndit că, poate, un nepot este exact lucrul de care au nevoie. Poate că acesta va reprezenta un nou Început pentru toată lumea. 10
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
să-l privesc În ochi, dar tot mă așez pe canapeaua din fața lui, ca să Încerc să-mi dau seama ce hram poartă. Totodată, Îl țin sub observație pe Dan, care-l face pe Tom să chicotească, suflîndu-i zmeură pe burtică. Priveliștea mă face să zîmbesc. SÎnt atît de Încîntători Împreună. Apoi, atenția mea se Îndreaptă iarăși spre Andy. Nu-mi trebuie decît cinci minute ca să-mi dau seama ce anume nu-mi place: nu-mi place felul În care vorbește cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Renault și, Într-un sfert de oră, am părăsit aeroportul și am pornit-o În susul coastei, de la aeroportul din Nisa, prin Cagne-sur-Mer, și-apoi către Mougins. — Uite! Palmieri! nu mă pot opri să repet, Întorcîndu-mă către Tom ca să-i arăt priveliștea, deși probabil că nici n-are habar despre ce vorbesc eu. Am citit odată undeva că cei mai inteligenți copii sînt aceia ai căror părinți vorbesc cel mai mult cu ei, chiar și despre cele mai mărunte lucruri. Tom e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
și două scaune sînt așezate pe balcon și, de Îndată ce am azvîrlit totul Într-un șifonier uriaș din lemn de cireș, Înghesuit Într-un colț al camerei, Îl ducem pe Tom afară și ne așezăm puțin, sorbind din priviri soarele și priveliștea. — Haide, zice Dan În cele din urmă. Ce-ar fi să-l culcăm pe Tom și-apoi să mergem să Înotăm? Cred că acel Costum Minune al meu e chiar un miracol. Mare păcat că nu ajunge pînă la genunchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
strice seara. Mă Întorc către Charlie Dutton, Încercînd să găsesc ceva sclipitor, amuzant și inteligent de Întrebat. SÎnt șocată să descopăr că Încerc, de fapt, să flirtez. Nu pentru că l-aș considera atrăgător (deși, credeți-mă, nu e chiar o priveliște neplăcută), ci pentru că sînt convinsă că Dan flirtează și nu e el singurul care are voie să facă asta. Doar că eu nu pot. Nu m-am priceput niciodată prea bine la flirtat și am fost mereu luată prin surprindere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
toți cu ochii pe ceas. La opt fără zece fix, exact cum spusese Michael În instrucțiunile sale, Îi vedem pe cei doi intrînd În restaurant. Michael Își ține brațul În jurul taliei ei și-o conduce gentil printre mese. Linda admiră priveliștea și suspină la vederea unei asemenea frumuseți. Nici habar nu are că sîntem aici. ZÎmbim larg, iar eu sînt atît de entuziasmată de această surpriză, atît de nerăbdătoare să văd ce față va face, că practic mă zvîrcolesc pe scaun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
de femeie, dar lui Pran nu i se dă voie s-o ia în direcția aceea. Este împins pe alte câteva scări, care ajung într-un turn sub bolta cerului, unde este întâmpinat de un vânt rece și de o priveliște a dealurilor care-i taie răsuflarea. Pagină separată Khwaja-sara, hijra șef din Fatehpur, stă sub umbrar și privește peste parapetul trandafiriu al palatului, în jos, spre câmpurile uscate acum, iarna. Un chip ofilit, ridat, înfășurat într-un sari decorat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în timp ce vorbește. Recită versuri pline de tristețe unul după altul, iar Khwaja-sara murmură a aprobare: — E un poet excepțional, îi spune în șoaptă. Pran studiază grupul de nobili. Cu rafinamentul lor, cu trăsăturile lor aspre și statura mândră, alcătuiesc o priveliște impresionantă. Involuntar, Pran își duce mâna în dreptul feței, parcă pentru a-și mângâia o mustață imaginară, falnică. Cum oare s-a-ntâmplat să-mi piară pașii din grădină Să cad într-o capcană fără un vreasc lumină? — Iar acolo, zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
toate celelalte în plus, și dacă vor să-i dea de lucru, ar trebui să-l facă să iasă afară, să se bată. În curte, după ce i-au turnat o găleată cu apă de râu în cap, Short este o priveliște jalnică, are privirea lăptoasă, fără direcție, pielea lui pare un câmp de bătaie alcătuit din vene sparte și mușcături de insecte. Este tânăr, nu cu mult mai mare ca Jonathan, dar băutura și frigurile l-au ruinat complet. Se uită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
o pizdoasă zveltă, cam unu șaișcinci și exact la fel de blondă ca el. Ai zice că sunt frate și soră. De fapt nu m-aș mira cine știe ce dacă puțoiuăla deșănțat s-ar fute cu sorsa! — Ce bucățică bună, spune Ray, remarcând priveliștea. Toată cocaina aia pe cario ia tot nu l-a făcut să fie tensionat sau să-i slăbească vigoarea. Încă. — Micuța-i de bază. Îi vorba de sex cu minori. Ce zici? Ray se uită la ea, Îngustându-și ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
un bărbat privind-o atent, cu o expresie de satisfacție și curiozitate pe față. O privea murind. Dar cine e? Și de ce face asta? De ce? Corpul atârnat al femeii se mișca acum în cerc datorită inerției ce acționa asupra frânghiei. Priveliștea ochilor ei care implorau fusese temporar înlocuită de un fragment de peisaj din New Jersey, care se zărea peste Hudson. Se răsucea încetișor o dată cu frânghia care o susținea, până când ajunse din nou să privească la tufele de liliac și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
holba la ultima victimă a Magicianului. Kara zăcea întinsă, cu sângele împrăștiat pe bluza de culoare mov și pe asfaltul din jurul ei. Ochii ei nemișcați, fără viață, priveau cerul azuriu al acelei după-amiezi. Capitolul XVIII Neputându-și desprinde ochii de la priveliște, Sachs își acoperi gura cu o mână. Doamne, Dumnezeule! Robert-Houdin a avut în arsenal trucuri mai consistente decât șamanii cu care s-a confruntat. Asta nu l-a împiedicat însă să fie aproape de a muri. Nu-ți face griji. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
și faptele. Apoi dădu din cap. - Câinii! - Cum? întrebă nedumerită Sachs. - Ai dracului câini! Privește lista. Părul animal și noroiul din Central Park provin de la Movila Câinilor! Uitați-vă afară pe fereastră, spuse el și făcu un gest sugestiv spre priveliștea din fața casei. Nu o spiona pe Cheryl Marston de fapt pe potecă; atenția lui era spre circ. Ziarul, foaia găsită în Mazda, priviți titlul: „Distracții de primăvară pentru copiii de toate vârstele”. Sunați la ziar - vedeți dacă este despre circ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
ucide pe Tony Calvert. Simți cum pulsul îi crește; scoase arma din teacă și porni în viteză spre locul unde gardianul - gardian, în aparență - se făcuse nevăzut. Unde? Unde era Weir? Alergând spre Strada Centrală, Roland Bell scruta cu atenție priveliștea. Mașini, camioane, vânzători de hot dog cu gheretele lor aburinde, tineri care lucrau la firmele de avocatură sau băncile cu program non-stop, oameni amețiți de atâta bere venind dinspre port, oameni care ieșiseră să-și plimbe câinii sau la cumpărături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
copii, toți intrau încet-încet în cort, își găseau locurile, umpleau lojele și arena, transformându-se lent din indivizi în creatura aceea care se numește public, în care întregul devine foarte deosebit de părțile sale componente. Metamorfoza... Kara își luă ochii de la priveliște și opri un paznic: - Aștept de ceva vreme. Ai idee când revine domnul Kadesky? Este foarte important. Nu, nu știa și nu știau nici ceilalți doi oameni pe care îi întrebase. Aruncă încă o privire ceasului de la mână. Îi veni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
uriașă a flăcărilor dinăuntru se rostogoli peste pânza sclipitoare a cortului, arzând arena, publicul, decorațiile. Muzica se oprise brusc, fiind înlocuită de țipete, iar rotocoale de fum negru se ridicau prin vârful cortului. Se aplecă înainte, captivat de oroarea acelei priveliști. Și mai mult fum, și mai multe țipete. Luptându-se cu sine pentru a nu permite unui zâmbet nenatural să îi apară pe față, lansă un val de mulțumiri. Nu exista vreo divinitate în care să creadă Malerick, dar aceste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
lucrurile prindeau contur. Nu mai semănau cu capete stranii de uriaș sau cu paseri fantastice. Iată-l! Ca o minge de aur ce se rostogolește pe policandrul uriaș. Viața a început în jurul meu. Munții au căpătat străluciri de diamant. Așa priveliști nu am mai văzut! M-am despărțit cu multă greutate de munți. Nimic nu-i mai frumos ca un răsărit de soare printre munți. Răsărit de soare Multe și minunate sunt darurile cu care Natura ne copleșește! Am văzut Carpații
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
iertării; pieptul pe cate-ți sprijini capul, mâna care te binecuvântează, ochiul care te veghează cu multă duioșie; ghiocei pe la tâmple; bunătate fără margini; privire blândă. Despre natură: un peisaj simbolic; decor straniu; vis albastru al naturii; taina liniștii înalte; priveliște ce primenește sufletele; zările îți sorb privirea; liniște neclintită de rai; ușoara întunecime viorie; limpezimea cerului; cer albastru ca o petală de miozot; văpaie de rubin; revărsare de strălucire; frumusețe nemărginită; diamante de rouă acoperă-n mii de luminițe; lumină
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
de brazi și pini nu se prind vopselele toamnei, se preling până jos, pe pământ; a răcorit natura cu ploaia rece; razele soarelui par filtrate prin miere; toamna harnică rărind frunzișul pădurii; pădurea are înfiorări rare; fața ruginie a naturii; priveliște ruginie; strigătele pribege ale cocorilor; fața ruginie a undelor; multicolora toamnei strălucire; soare palid, vânt nemilos; toamna mi-a bătut în geam cu degete de ploaie; zâna melopeelor / spaima florilor, Doamna curcubitaceelor; toamna ironică; toamna-n grădină și-acordă vioara
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
în enorma catedrală a pădurilor. Aici se simțeau puternice mirosuri de rășină de la diverse conifere. Din depărtare, se auzeau clinchetul tălăngilor, lătratul câinilor ciobănești și fluierele păstorilor. O clipă urcam, apoi coboram, admirând culmile unice în blânda lor arcuire; contemplam priveliștea acestor munți ca niște temple. Admiram oceanul verde al coniferelor și vârfurile ninse ale munților mi se păreau niște turnuri de catedrală. Deodată, garda de onoare a cerului s-a schimbat: pânzele imense ale nopții au acoperit cerul. Se înnopta
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
se zărește Luna. Luminându-mi la fereastră cu raze line, ea mă adormi; dar o stea venind la mine mă trezi. Bucuroasă, am atins această stea; și-ntr-o clipă ea mă aduse în lumea minunată a munților. Era o priveliște de nepătruns. Priveliștea vrednică a munților încânta și vrăjmașii cei mai aprigi ai naturii. În dreapta mea un lanț de munți, printre care și munții Scăricica, se înalță cu fală; în stânga, alt lanț de dealuri îmbrăcate cu tufari sălbatici; în spate
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
Luminându-mi la fereastră cu raze line, ea mă adormi; dar o stea venind la mine mă trezi. Bucuroasă, am atins această stea; și-ntr-o clipă ea mă aduse în lumea minunată a munților. Era o priveliște de nepătruns. Priveliștea vrednică a munților încânta și vrăjmașii cei mai aprigi ai naturii. În dreapta mea un lanț de munți, printre care și munții Scăricica, se înalță cu fală; în stânga, alt lanț de dealuri îmbrăcate cu tufari sălbatici; în spate, ca o strajă
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]