3,277 matches
-
schițe de catacombe, versuri scrise în greacă, desene cu păsări și plante cât să umple o lume, ingrediente de poțiuni vindecătoare, de gastronomie orientală și de pomezi parfumate, care transfor mă nopțile în grădini. În acest timp, fata din tren răsfoiește alene paginile neterminate prin care trece un vas de poveste, condus de un mare vrăjitor în ale bucătăriei, descendent al țarilor Rusiei, care farmecă lumea cu roșii zemoase amestecate cu opt feluri de ardei iute, reinventează feijoada, doro wett și
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
detector de minciuni, chiar dacă Nordegg nu s-ar fi găsit acolo să-l acuze. Gosseyn făcu cale întoarsă și o luă de-a lungul soclului Mașinii îndreptându-se spre oraș. Mâncă ceva într-un mic restaurant lângă fluviu și apoi răsfoi paginile "profesiuni" ale unei cărți de telefon. Știa numele celui pe care îl căuta și de aceea îl găsi cu ușurință: ENRIGHT, DAVID LESTER ― PSIHOLOG 709 Palatul Artelor medicale. Enright scrisese mai multe cărți, pe care toți cu ce sperau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85122_a_85909]
-
tatălui. Tot mazilit!? Tot. Frați!? Surori!? Patru frați și patru surori. Eu sunt al treilea născut în familie. Pe lângă mânios, tovarășul Ilie părea acum și nedumerit, chiar încurcat și se scărpina la ceafă căznindu-se să își amintească ceva în timp ce răsfoia febril un dosar voluminos. Deodată, chipul schimonosit și ochii de viezure i s-au luminat și s-a repezit la un dosar pe care scria cu litere de-o șchioapă, în tuș negru, Propuneri exmatriculări pentru fals în declarații. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
și apucă o pereche de pantaloni largi, de in. Un tricou vechi. Curat. Le îmbracă și se trântește pe canapeaua din sufragerie. Își scoate de sub fund cele o sută de foi de hârtie pe care s-a așezat și le răsfoiește la întâmplare. Ia să vedem. Ochii lui aleargă peste replici scurte și frânturi de conversații. Se opresc peste un pasaj, pe care îl citește cu răbdare. N-am venit aici ca să plec la fel cum am venit. Îmi datorezi ceva
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
desprinsă parcă dintr-o revistă de modă vine la noi și ne oferă un catalog al specialităților de băuturi. - Când vă hotărâți, faceți semn și vin să vă iau comanda. Așezați confortabil în fotoliile barului, ne uităm unul la altul răsfoind catalogul. - Dumneavoastră, domnule profesor?... - Eu aș vrea o bere blondă și nimic mai mult. - Eu voi comanda o cafea și un suc. Nu pot servi altceva, fiindcă sunt venit cu mașina. Face semn și în câteva secunde domnișoara barman vine
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
colbul de pe cronice bătrâne Căci pe mucedele pagini stau domniile române”... Aproape obsesiv îmi reveneau în memorie aceste versuri și, cu timpul am îndrăznit să cred și să afirm că, domnul Ion N. Oprea este un adevărat Negruzzi contemporan care, răsfoind și cercetând atent sute de ziare și reviste a reușit să facă un lucru extraordinar de bun prin aceea că pune la dispoziția noastră un material atât de vast și de cuprinzător, care altfel ar fi rămas înmormântat în arhive
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
trebuie să luptăm și să nu încrucișăm neputincioși brațele! Al. Mânăstireanu, „Academia Bârlădeană”, Nr.2(35), trim.II, 2009 *** I. Popescu-Sireteanu, Boul bucătar Fabule pentru copii De multă vreme n-am mai întâlnit un volum nou de fabule. Le-am răsfoit pe cele vechi, cunoscute și arhicunoscute, însă, atunci când mi s-a ivit ocazia să observ ceva în lumea înconjurătoare, am apelat la fabulele cunoscute. Mai în glumă, mai în serios, cineva îmi spunea că astăzi fabula nu se mai poartă
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
putea vedea ușor cine pătrundea în acest spațiu nedeterminat, aproape cenușiu din cauza fumului gros de țigară. Cafeaua era fierbinte și destul de amară ca să îi incite simțurile. Din plictiseală începu să deseneze cu degetul arătător pătratele de pe fața de masă, apoi răsfoi o revistă din care nu avea de gând să citească nici un rând. Își repetă în minte planul, rece și calculat, nu trebuia să ezite nici o secundă. Sorbi și ultima picătură de cafea. Era prudent să se desprindă de bar și
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
în care se așezase, Vladimir urmărea relatarea portarului ca și cum s-ar fi aflat la cinema urmărind un film despre viața altcuiva. Nu se putea gândi decât la banalitatea prin care se caracteriza propria viață. În timp ce i se scotocea prin bibliotecă, răsfoindu-i-se cărțile, colecțiile de reviste, albumele cu fotografii și vederi, Vladimir își mai turnă o ceașcă de cafea și așteptă cuminte să i se spună ce să facă. Portarul își încheie declarația și se retrase. Unul din agenți îi
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
păcălit! Hermione: Nu e corect... Acele ceasornicelor tale Au mers mult prea repede! Timpul: De ce sunteți triști? Eu am trecut, e-adevărat Dar clasa I ați terminat Și Abecedarul ați învățat! (Intră Abecedarul, însoțit de toate literele) Abecedarul: Am fost răsfoit... Certat, dar și iubit Și cu Cartea înțeleaptă Pe toți v-am împrietenit! (Apare în acenă Cartea, foarte veselă). Cartea: Am să vă spun povestea mea Care nu-i tristă și nici grea! A fost odată un brăduț Într-o
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
-i plăcerea de-a visa? În fața unui monitor Devii un simplu muritor! Un copil: Mie-mi place pe scaun să m-așez Pe internet să navighez! Un copil: Iar mie-mi place în fotoliu să citesc Filă cu filă să răsfoiesc Parfumul de vanilie al cărții îl iubesc! Timpul: Opriți-vă! Nu mai vreau să vă aud certându-vă! Timpul trece, iar cearta voastră nu aduce nimic bun. Clasa I ați terminat Iar un copil adevărat Probabil că a învățat Prieten
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
șaizeeci de ochi ai profesorilor decedați. Parcă-și șoptesc între ei: "Ce-or fi căutând epigonașii ăștia în Cancelaria noastră? E un sacrilegiu!" Profesorii sânt așezați pe scaune la masa mare din mijloc. Unii fumează, iar alții citesc ziarele sau răsfoiesc cîte-o carte. La intrarea noastră, însă, ciudat, toți își părăsesc ocupațiile și încep să ne privească plini de curiozitate. În ochii celor mai mulți citeam neîncrederea. Parcă ar fi vrut să spună: "Ce ispravă or să facă flăcăiașii ăștia!? Zeus, Prometeu, Hefaistos
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
propriu-zisă... Dar nu-mi găseam locul, deși căutam să par foarte puțin impresionat de această vizită. Odată cu apropierea orei 5, frământarea punea stăpânire din ce în ce mai puternic pe Gică. Se așezase la masa mea și luase "Poeziile" lui Eminescu, pe care le răsfoia în aparență foarte atent; în realitate însă, fără să citească ceva! Voia să-l găsească Veturia asupra unor preocupări poetice, ca să-și facă despre el o părere și mai bună decât aceea pe care o avea eventual până acum! Pe
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ai dat dumneata acum două zile? ― Acela care le-a semnat: "Gică"! ― Acela care le-a semnat cu numele lui Gică, sau acela al cărui nume a fost semnat? ― Dar nu-nțeleg de ce mă-ntrebi toate astea? ― Pentru că ți-am răsfoit un caiet de pe birou și am găsit că scrisul dumitale din caiet este același cu scrisul din scrisorile semnate "Gică"! ― Același?... Este adevărat că scrisul nostru cam seamănă, dar... de aci și până la... ― Nu ești sincer! Când am observat asemănarea
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
camerele din castel, Haddock resimțea, ca o umbră depărtată a unei muzici stingându-se încet, nostalgia aventurilor pe care le trăise. Propria sa imagine i se înfățișa în nuanțe sepia, ca fragmentul dintr-un album de familie pe care îl răsfoia din ce în ce mai rar. Ceea ce rămânea, după aceste exerciții de melancolie, era pofta arzândă ce se stingea doar după ce câteva pahare de whisky din cel mai vechi erau băute pe nerăsuflate. Pentru Tournesol, fericirea însemna, în oricare dintre aceste dupăamiezi calme și
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
de mult), fericirea însemna, în oricare dintre aceste după-amieze calme și nesfârșite, bucuria fără seamăn de a goni, în libertate, după pisicile ce se aventurau pe domeniul lor. La capătul unei asemenea munci herculeene (despre existența lui Hercule, Milou aflase răsfoind, alături de Tintin, o enci clopedie cu ilustrații miraculoase), ceea ce se cuvenea era tihna burgheză a roaderii osului ascuns cu grijă în colțurile grădinii, departe de ochiul vigilent și dojenitor al lui Tintin. De abia atunci, când putea să se dedice
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
europenilor, se aflau cei care, luptând, refuzau să accepte domnnia președintelui-mareșal. Ca și acei picaros comandați de Alcazar, lupta lor era una disperată. Ajutorul Borduriei (a cărei stemă Tintin o recunoștea, reamintindu-și de aventurile sale trecute) sosise la timp. Răsfoind ziarele, Tintin nu-și putu reprima o tresărire. Într-una dintre fotografii, un chip familiar, cu mustăți tăiate după moda borduriană, îl privea cu ochi ficși și glaciali. Era colonelul Sponsz, ambasadorul Borduriei în Azania. — „Milou, iată și pe vechea
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
mașina pe care a lăsat-o la un coleg și bun prieten de-al său, continuându-și drumul cu avionul spre America. S-a întors pe la începutul lui decembrie. A făcut o escală la Frankfurt, continuându-și drumul spre București. Răsfoind o revistă, având locul pe unul din scaunele dinspre mijloc, atenția îi este atrasă de cuvintele adresate pasagerului din spate. —Guten Tag! Endschuldigung, bitte, dort ist mein Platz. Ich bin mich beeilen aber doch bin ich verspäten.... Danke! (—Bună ziua! Vă
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
repede? Probabil are oi multe, lapte-n prostie și face brânză în cantități mari. Le va plăcea și copiilor. —Mai ales Florinei. Ce faci acolo? — Pregătesc niște fructe pentru dulceață. — Hai să ne odihnim puțin. Ne uităm la televizor, mai răsfoim presa și mergem la culcare. Ca să-ți iei altă bucătăreasă cum m-ai amenințat cândva, îl necăjea Cecilia. Matei se duce în bucătărie, o imobilizează, privind-o drept în ochi și-i spune. Crezi c-aș mai găsi o bucătăreasă
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
cu suspiciune. Aa, Satanovski, ziceau... Să mai aștepte.” Inginerul, mișcându-și bărbia, povesti cum Încercase să-și găsească un alt nume, dar nici unul nu i s-a părut a fi nimerit. Apelase și la cartea de telefon, pe care o răsfoise din scoarță-n scoarță. Întotdeauna ceva nu se potrivea. Satanovski, tot căutându-și altă identitate, se dusese și În cimitir. Umbla de la un mormânt la altul, de la o cruce la alta, silabisind numele celor decedați. Găsi acolo tot felul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
ar omorî pur și simplu pe frate-său din marină. La telefon puștiul îmi povește cum în ziua precedentă era doar un pic dus, pen’că fumase ceva. Stătea pleașcă pe pat la el în dormitor. Aprinsese o lumânare și răsfoia o revistă porno mai veche, pregătindu-se să și-o ia la labă. Asta-i după ce-a auzit de la frate-său din marină chestia aia utilă despre cum și-o fac arabii. Puștiu se uită prin jur să găsească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
veterinar după veterinar, încercând să găsesc pe cineva care ar putea s-o salveze. În momentul ăsta banii nu-s o problemă. Pot plăti oricât. Eu și cățelușa avem o viață minunată. Suntem atât de fericiți. Sunt încă la telefon, răsfoind paginile galbene, când Skip a mea, când puiul meu, nu mai respiră. 6 — Să începem cu sfârșitul spunea domnul Whittier. Spunea: Să începem cu ceva care dă în vileag povestea. Cu sensul vieții. Cu o teorie unificată a câmpurilor. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
În care făcea bilanțul dezolant al unei vieți sărmane, să rămână În contextul nedreptății sociale și al luptei de clasă, rostind vorbele Înciudat, de parcă‑l citea pe Bakunin, și nu se putu abține să nu desfășoare secvențele acelui destin ca și cum răsfoia un album de familie. (Și am impresia că printre acele imagini se amestecau, involuntar, și amintiri ale copilăriei sale.) Un subsol Într‑o penumbră maladivă, În fumul țigării și al miasmelor de vin; scene jalnice cu certuri de familie, bătăi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
dacă era chiar tuse sau bocetul amarnic al marinarului, un surogat de plâns bărbătesc, precum erzațul său de oftături și lacrimi cu care‑și Îngâna vorbele ( Își auzea glasul cu detașare, ca pe un fonograf strident, iar În sinea sa răsfoia albumul acela de familie În rânduiala lui cronologică, de la prima sa Întâlnire cu Marieta).PRIVATE O zărise Într‑o seară târzie a anului o mie nouă sute nouăsprezece, de cum debarcase de pe Franken, În Hamburg. Era o seară cenușie de noiembrie, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
prin cap, nu eram Însă sigură - ca să poți intra În Enciclopedia morților, deci ca să‑ți găsești numele trecut acolo, nu aveai voie să figurezi În nici o altă enciclopedie. Ceea ce Îmi sărise În ochi - și asta la prima vedere, de cum am răsfoit tomul „M“, unul din miile de volume ale acelei litere - era absența personalităților. (M‑am convins de asta când, cu degetele Înțepenite de frig, am căutat Înfrigurată În paginile cărții numele tatălui meu.) În Enciclopedie nu erau trecute ca persoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]