30,395 matches
-
tulpini și picioare, ca un miriapod. Pe bune, își continuă, țopăind, firul gândurilor, e important de știut. Și către Coltuc : Zi tu, cititorule, unde scrie câte picioare are Dumnezeu ? — Nu scrie nicăieri, răspunse Coltuc. — Atunci poate că Dumnezeu e șchiop, sugeră Ologu. Poate că eu arăt după chipul și asemănarea lui. De ce atunci să mai fiu trist ? Să mor io dacă nu m-aș închina la un Dumnezeu șchiop. Cine te oprește ? întrebă Fane. Nu știu, mă gândesc și mi se
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
sete, traduse Rada. Să-i dăm de băut... N-avem noi aicea ce vrea el să bea, rânji polițistul. Bețivul uitase deja ce dorește, își lăsă din nou fruntea să se sprijine de braț, închise ochii și reîncepu să murmure, sugerând astfel că nu poartă pică nimănui. Mirosul înțepător de urină arăta că nu fusese singura întrebare ce nu i se pusese la vreme. Când telefonul sună asurzitor, nu tresări, semn că nimic nu mai putea să-l atingă. Rada, în
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
palma peste obraz. „Unde ?“, ar fi întrebat ea, brusc înveselită. „Nu unde...“, ar fi răspuns Berti, cu vocea lui frumoasă. „Mai degrabă când...“ Când rămânea singură, ar fi răspuns, dacă ar fi fost în stare să recunoască. Privirea în gol sugera că, de fapt, nu rămânea singură niciodată. Polițistul se ridică, ea îl urmă spre o altă ușă. Nu era nicio tăbliță cu nume, nici vreo urmă că înainte ar fi existat una, căci, dat fiind că în spatele lor erau celulele
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cu moroii cu stea roșie în frunte. Dar fața îngrozită era doar a lui și ochii i se făcură cât cepele când văzu portiera deschizându-se de-a binelea și o siluetă strecurându- se prin deschizătură cu o repeziciune care sugera furie. Priviră tâmpi la arătarea aceea, Chisăliță trase de pantalonii lui Pârnaie, cum îi veni, după înălțime, la îndemână : — Șefu’... șopti. Rușii ăia nu erau mai blonzi ? Întrebare nu lipsită de temei, căci arătarea părea plămădită din funingine, cu părul
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
care oricum părea să nu se sinchisească de ei, cât și cei trei combatanți. Deodată însă, peste diagonalele scânteietoare ale cuțitului, veni șuierul ascuțit al ară tării, care își vârî degetele în gură și suflă în ele năprasnic. Șuieratul rău-prevestitor sugera că în afară de el ar mai fi putut fi careva primprejur. Pârnaie ciuli urechile. Aburii care mocneau se îndesiră. Cioburile începură să sclipească, de parcă ținuseră minte soarele care trecuse de partea cealaltă, și se înmulțeau, ca strivite sub tălpi. Se iscă
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
cercul. Pârnaie, descumpănit, se învârti pe loc. Rămăseseră în mijloc, spate în spate. Odată cu pașii lor îndărăt, se micșora și distanța, până când, la vreo cinci pași, ceilalți se opriră. Calu ridică mâna, încremenind cercul. Dacă ar fi fost, așa cum îi sugera numele, cal de-adevăratelea, ar fi fost un cal de povară, cu greabăn arcuit și puternic, cu coamă sârmoasă, cu bot lung și dinți puternici, pe care buzele ar fi reușit rareori să-i acopere. Ar fi avut glezne nervoase
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
de treabă. Dacă priveai cu luare-aminte obrajii lui palizi, goliți de sânge, puteai bănui de unde îi venea nerăbdarea și cam ce fel de treabă ar putea fi aceea. Faptul că numele lui era o alintare suna încurajator pentru alde Pârnaie, sugerându-i că oamenii sunt mai blânzi decât par a fi, atâta doar că, neștiind exact de la ce vine alintarea aceea, nu aveau niciun motiv de liniște. Cu atât mai nepotrivit era Isaia, care purta straie ponosite de călugăr. Avea părul
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pe care o strângeau degetele lui era un chiștoc de țigară pe care, de altfel, îl și duse la buze, trăgând din el, cu un ochi pe jumătate închis. Chiar și așa, cu buzele țuguiate pe mucul îngălbenit, ar fi sugerat duhovnicie, dacă n-ar fi fost privirea fixă și mijită, aducând mai degrabă cu a unui măcelar care cumpănește cum să potrivească hartanul pe butuc, pentru ca satârul să-l despice dintr-o lovitură. Iar imaginea asta de gâde duhovnicesc era
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
un capăt de țeavă și o împunse, dar Magdalena nu dădu niciun semn. Umerii îi săltau totuși când și când, arătând că înlăuntrul ei câteva rotițe, chiar și cu zimții tociți, se învârteau încă. Ca nu cumva vreunul să-i sugereze că mai potrivit ar fi fost s-o ia în spinare, Calu își întoarse spre ceilalți partea omenească. — Luați-o de-acolo, spuse, și hai să mergem ! Lucică se apropie și o atinse pe păr, temându-se să nu fie
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
poziția să nu-l încurajeze la o conversație îndelungată, de a cărei zădărnicie trebuia să se fi convins deja. Deasupra, o inscripție scrisă cu litere de-o șchioapă anunța : „Azi, ultima zi“, ceea ce, într-o ambianță prietenoasă, ar fi putut sugera clientelei că e ziua ultimei șanse înaintea tragerii loto, dar într-un loc ca acela, unde ațele de păianjen curgeau ca borangicul, îndemnul avea ceva de sfârșit de lume, menit, mai degrabă, să te pună pe fugă. Iar dacă adăugăm
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pe arac. Ar trebui să-i mai puneți apă, din când în când, se auzi un glas de femeie și Jenică se trezi față în față cu tot ce putea fi mai rău. Era durdulie și cu sânii mari, ceea ce sugera cheful de vorbă. Avea buze subțiri, ceea ce însemna că, pe lângă că vorbea mult, vorbea și repede. Ochii i se mișcau vioi în cap, la fel și degetele grăsuțe, dovedind simțuri din cale-afară de treze. Era îmbrăcată cu grijă, eșarfa se
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pe aici... Te mai gândești la unele noi... Cam neglijezi partea femeiască. O fi din cauza vârstei sau te pomenești că... Bătrânul dispăru din fereastră. Se auziră câteva uși de dulap trântite și un zgomot de tingiri răscolite în grabă. Ceea ce sugera că, măcar dinspre partea bătrânului, dialogul se încheiase, dar nu și argumentele. Maca salută spre fereastră un interlocutor nevăzut, își încălecă motocicleta și ambală motorul. Peste străduță se lăsă din nou liniștea. Pancartele cu tot felul de interdicții își reînstăpâniră
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Maca, încercând astfel să ofere, așa cum îi era felul, o explicație în care nu credea nimeni. Și nici nu mințea întru totul. — Mai e puțin și începe schimbul doi, întări Tili. — Și așa ajungem și noi măcar o dată mai devreme, sugeră Jenică. — Ce dacă am venit cu vreo douăj’ de ani mai târziu ? râse Tili. Zicem că n-am știut că s-a închis, dădu Maca din umeri. Și adăugă încă una dintre explicațiile lui imposibile : Eu cred că nimeni nu
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
mine, spuse ea, părând să nu ia în seamă restul. Bărbații se uită după mine. — Dar tu ești Magdalena, zâmbi el. Ei așteaptă să fii ce vor ei de la tine. Iar tu... — Eu nu știu încă ce vreau... spuse ea, sugerându-i că părul ei legat la spate nu seamănă cu al Magdalenei. Mă duc la facultate pentru că ai mei au zis că așa trebuie. Și nu fac ce- mi place, s-a nimerit să se deschidă o facultate particulară în
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
scame închipuite și o netezi, cu aceeași duioșie ca atunci când haina se întindea pe umerii căzuți și pe burtica rotofeie a fiului ei. Apoi, cu mâinile proptite în șolduri, îi privi ținuta lipsită de vlagă. — Ce să vezi ? îl întrebă, sugerându-i că, după osteneala cu despachetatul, nu se putea mulțumi cu atât de puțin. — Oriîncotro vezi cu ochii, răspunse Jenică, dându-i de înțeles că orice răspuns ar fi neîndestulător. — Muncești prea mult, conchise maică-sa, în fața acestui răspuns ostenit
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
încă o felie de pâine, paharul cu apă mai aproape și castravetele murat, tăiat în castronel. — Șterge bine, spuse la sfârșit și Jenică luă o bucată de pâine și lustrui fundul farfuriei, pe care o împinse apoi către mijlocul mesei, sugerând astfel că, din punctul lui de vedere, cina se încheiase. Dar argumentul nu se dovedi suficient. — Mai vrei ? întrebă maică-sa. Jenică refuză, mai împinse farfuria câțiva centimetri, jinduind după fasolea cu ciolan de la bătrânul Coropciuc. — Nu-i nimic, acceptă
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
să le aduni în ghiozdan. Era jocul niciunei frunze sau jocul tuturor frunzelor. Bătrânul nu știa ce să răspundă. Căci nu voia să încuviințeze formula de adresare pe care o folosiseră. Cuvântul ăla nu mai exista. Numit astfel, i se sugera că, în lumea cea nouă, nici el nu mai exista. Îi privi pentru întâia oară în ochi. Își primi fiecare partea lui. Păreau acum mai mulți. Pașii veneau, care afundându-se în noroi până la glezne și icnind să se smulgă
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
al polițistului. Procurorul se întoarse spre bătrânul Coropciuc, care rămăsese în spatele tejghelei, ștergându-și paharele. — Poți să-ți dai seama după vinul vărsat ce formă are sticla ? întrebă. Sau pâinea, după o grămadă de firimituri... Poate că nu era om, sugeră Jenică. Procurorul ceru un pahar, își turnă votcă și o dădu pe gât. — Știi vreun animal care să poarte bocanci ? Își mai turnă un pahar, dar de data asta abia își muie buzele. Mecanicul zice că a văzut niște oameni
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
intrare, nou-venitul nu-și vârî decât capul, ținând mâna pe clanță, așa încât clopoțelul continuă să sune în ritmul cuvintelor. — Este deschis ? Avea un accent ciudat, pe care Jenică nu reuși să-l identifice. — De ce întrebați ? răspunse, într-un fel care sugera că el nu e un vânzător oarecare. — Eram în trecere. M-am gândit să bat la ușă. O singură dată. — Și ? Ați bătut ? — Am bătut, dar n-a deschis nimeni... — Poate că înăuntru nu era nimeni, sugeră Jenică, încercând să
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
un fel care sugera că el nu e un vânzător oarecare. — Eram în trecere. M-am gândit să bat la ușă. O singură dată. — Și ? Ați bătut ? — Am bătut, dar n-a deschis nimeni... — Poate că înăuntru nu era nimeni, sugeră Jenică, încercând să țină conversația în cercul ei. — Atunci ușa de ce era descuiată ? întrebă străinul, mergând, răbdător, pe propriile urme. — Asta-i ciudat. De ce să fie ușa descuiată, când pare încuiată ? — Se mai întâmplă, spuse străinul, rostogolindu-și accentul care
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
îi plesnesc tâmplele. — Nu e mare lucru, spuse străinul și îi arătă lozul despăturit. Zice să mai trag o dată... Cum nu se putea mai rău ! Jenică își înfipse unghiile în tejgheaua de lemn. — Eu zic să nu vă forțați norocul... sugeră. — S-ar zice că am avut noroc ? răspunse străinul. Cum vine asta ? — Când stai la o răscruce se cheamă că ești norocos. Ai de unde alege. Nenorocul e când nu ai de ales. Acum poți alege să alegi și poți alege
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
să facă. — Cunoscându-și slăbiciunea, Hsien Feng era deprimat. Fann Sora cea Mare face o scurtă pauză. El știa că nu va supraviețui competiției. Hotărî să se retragă, însă fu împiedicat de profesorul său, marele învățat Tu Shou-tien, care îi sugeră elevului său o modalitate de a preschimba înfrângerea în victorie: „Când vei pierde, să-i spui tatălui tău că asta s-a întâmplat nu pentru că n-ai putut să tragi cu arcul. Spune-i că a fost alegerea ta să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
un zâmbet aproape ca de copil, inocent și lipsit de griji. Sunt sigură ca n-a suferit niciodată. Acasă la ea, a avut cu siguranță servitori care să-i facă vânt în timpul somnului în nopțile fierbinți de vară. Gesturile ei sugerează că a fost învățată manierele. Oare a fost la școli pentru cei bogați? Ce a citit? Îi place opera? Dacă da, cu siguranță admiră un erou sau o eroină. Presupunând că ne plac aceleași opere și presupunând că vom fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
am despre ce vorbesc. De data asta sunetul este poc, poc, poc. An-te-hai încearcă să mă convingă că doamnele din celelalte palate sunt dușmanii mei naturali. — E ca și cu gândacii pentru plante - trebuie să le mănânce ca să supraviețuiască. Îmi sugerează să mă pun pe treabă pentru a câștiga poziția dominantă. Chiar în acest moment cineva se gândește să vă stranguleze, îmi zice el. Abia de mă mai pot mișca atunci când eunucii vin să strângă masa. Cum somnul meu e dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
să spun cuvintele „să mă înveți“. Îmi dau seama că An-te-hai ar fi mult mai în largul său și mi-ar oferi informații mai bune dacă m-aș purta precum o stăpână și nu ca o elevă. — Vreau să-mi sugerezi ce să port în timpul sărbătorii Anului Nou Chinezesc. Păi, mai întâi trebuie să vă asigurați să nu vă îmbrăcați niciodată deasupra rangului Domniei Voastre. Și totuși, nu vreți să păreți lipsită de imaginație. Asta vrea să însemne că trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]