26,373 matches
-
ne prezintă și vindecarea de violență și suferință prin iubire. Acest lucru devine posibil doar în urma conștientizării răului și a suferinței produse, a delimitării vieții proprii a individului, a unui membru al familiei, de fluviul transgenerațional al violenței. „Nu putem fugi de experiențele noastre. Atâta vreme cât refuzăm să ne confruntăm cu ele, vom rămâne captivi ai tiparelor experiențelor noastre.”(Opelt, 2007) Interesul pentru studierea și înțelegerea fenomenului violenței domestice, în scopul creșterii șanselor de prevenire, a crescut spectaculos în ultimul deceniu. Această
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
și definită de H. Kempe, ca: „atacuri ne accidentale sau injurii fizice, mergând de la forme minime până la injurii fatale, provocate copilului de către persoana care îl îngrijește”(Lynch, 1985). După cum arată cercetările făcute în diferite țări, mulți „copii ai străzii”au fugit de acasă în urma unor atacuri violente, traumatizante din partea părinților sau a educatorilor. Partea bună a lucrurilor este că abuzul fizic este foarte sensibil la campaniile de educație. în SUA, o campanie educativă intensă, în deceniul al optulea al secolului trecut
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
o mamă bună, investigația a scos la iveală că acea persoană nu avusese în copilărie nici un alt adult care să o sprijine cel puțin psihologic, în suportarea suferinței. Dar ceea ce povestea actuala mamă era că avea un câine cu care fugea departe de casă, după fiecare episod de atac violent din partea părinților abuzivi. Ea îi povestea câinelui suferința la care fusese supusă și punea în cuvinte alianța cu animalul: „și ție ți-au făcut asta” te-au lovit, te-au alungat
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
descrisă în situații traumatice, când, pentru a le face față, persoana nu mai integrează la nivel conștient stimulii percepuți, afectele generate de aceștia și comportamentele neuromotorii reactive la stimuli. Este o caracteristică a sindromului de stres posttraumatic prin care individul fuge de o realitate care este de nesuportat în mod conștient. Există copii care, bătuți de părinți, nu au nici un fel de reacții, spre furia părinților. Se comportă ca și când nu ar fi acolo în momentul bătăii. Nivelul III mecanisme nevrotice 1
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
dar trauma era trăită de întreaga populație. Se evidenția în comportamente absurde și în neputința insurmontabilă a oamenilor. Un bărbat în vârstă, cu o bicicletă, se plimba în marginea apelor, greu de oprit din încercările de a merge la casă. Fugind din case în toiul nopții, cu copiii mici în spate, sătenii se adăpostiseră la rudenii în satele vecine, mai puțin afectate. Autoritățile comunei eliberaseră câteva spații pentru cazarea familiilor. Stăteau năuciți pe marginea drumului privind în sus și în jos
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
Ca urmare a împărțirii Indiei în două state în 1947, India și Pakistan (cu cele două părți ale sale, Pakistanul de Est și Pakistanul de Vest), au izbucnit lupte crâncene între hinduși și musulmani. Circa 8 milioane de oameni au fugit din India în Pakistan și tot atâția au făcut călătoria de coșmar din Pakistan în India; în jur de 200 mii de refugiați au fost uciși în timp ce încercau să treacă frontiera. Ghandi a continuat lupta sa, din toate forțele, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
va guverna toate națiunile în toate timpurile, si va exista un singur st]pan și conduc]tor peste noi toți, adic] Dumnezeu, pentru c] el este autor, promulgator și judec]tor pentru aceast] lege. Cel care nu se supune legii fuge de el însuși, negându-și natură uman]: pentru aceasta, el va suferi cele mai cumplite pedepse, chiar dac] reușește s] scape de ceea ce este considerat în mod obișnuit pedeaps]... (De Re Publică, III, xxii) Pentru a explica implicațiile acestui pasaj
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și prin care se vede trotuarul. Un pictor, deci, al tăcerilor șevaletului, dar și al trotuarului, cu lumea lui zgomotos incitantă.Un jurnal. Val GHEORGHIU 1990 Revenire la Peleș 10 mai Lume răsturnată. În cîteva minute, castelul e părăsit, soldățeii fug speriați, mulțimea năvălește din oraș, hooo! jos! (cine?), soldățeii reapar după cîteva ore, cu epoleții schimbați, armata e cu noi!, castelul scapă de furia gloatei, (stră)bunele fantome se întorc mirate (după o jumătate de secol) din păduri, (re)iau
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
revoluția a dat-o deoparte, și ce dacă ștersul, dar șiretul Chiriță a figurat în nomenclatură? lumea se primenește, nu? de ce să se dea la fund, și soareaua își consumă scenariul sub cele mai bune auspicii, mîine o să vuiască urbea. Fugisem din Filarmonică să nu-mi scape clou-ul. Toată societatea, numai ochi și urechi la cei doi protagoniști, pardon? la cei trei, e și Chiriță, vorba aia, gazda, autohtonul, fostul dar mereu actualul Chiriță-Chirițescu, madam Chiriță nu stă o clipă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sus, în jos, deși mă lipisem de grilaj, m-a văzut și a luat-o după fată. M-am desprins de gard și l-am urmat. Vedea că-l urmăresc. În Lascăr, a zvîcnit spre fată, ea a-nceput să fugă, a lăsat-o să intre în Gane, am rămas în colț. La prima curbă, dintr-un salt, a ajuns-o, a prins-o de păr, avea un păr Tina Turner, ea n-a țipat, a pus-o jos doar c-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Casa sindicatelor (sindicatele, cureaua de transmisie, vă mai amintiți Cursul Scurt?). De sub cornișa Casei Pătrate (fostul sediu al PCR Iași), ne excită privirea și azi cele două mozaicuri de inspirație răsăriteană (ex oriente... nu?), concepute de pictorul cu mustăcioară Beria, fugit (trădare, de trei ori trădare!) chiar de-atunci în Occidentul putred. A, să nu uităm de "Prometeii zilelor noastre", compozițiile gigant din holul aceleiași Case a Tineretului, din zilele de avînt și achiziții ale artelor plastice ieșene, nici de cele
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ivirea personalităților puternice apte să reziste ispitelor programatice. 11 februarie În vremea cînd trăia bizarul pictor Aruștei, aeroportul din Iași era păzit mai ceva decît balșoiul Vnukovo. Într-o disdedimineață, cînd putana de noapte își strînsese deja fustele incestuoase și fugise în hăurile de la Repedea, Aruștei s-a apropiat de aeroport, s-a uitat în dreapta, în stînga, și-a ales locul și a trecut imediat la... la ce? la săparea unui lăcaș pentru o rachetă balistică menită, după propria-i mărturisire
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
lui Vadim Tudor, poate am rîvni, iarăși, la talia elegantă a elitei românești dintre războaie, cea înnobilînd exodurile, în mașini decapotabile, la Mamaia, la Sinaia. Văd, brusc, silueta lui Ion Pillat, cu baston și canotieră. Metaforă a unei Românii care fuge-ndărăt, tot mai departe de noi. În scuarul din fața Teatrului Național, Sadoveanu, făcut de Irimescu, e, firește, supraponderal. Amîndoi moldoveni, unul taciturn, cu gabaritul propriei opere, celălalt, suplu și molcom-verbios, au trăit prosper în toate timpurile. Bustul lui Sadoveanu e
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pe la spate. Înaintez doi pași. Băiatul mă vede și-ntinde dreapta spre mine, cu arătătorul ca pistol. Dau înapoi. Din Gane apare-un bondoc numai în slip. Îi înfige băiatului o directă-n bărbie, ăsta cade mort, fata dă să fugă. Luna e-acum chiar deasupra ei. Bondocul o ia de ceafă, o culcă-n mijlocul străzii și-i desface picioarele. Ea nu se opune. Mă duc la băiatul mort. Nu e mort. Îmi cîrîie de jos: vezi-ți de drum
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ce face neîncăpătoare dauritele săli ale orașului. Vernisajele, Opera, Filarmonica, Naționalul. Renasc, acum, sub ochii noștri, niciodată plictisiți, niciodată pesimiști. 20 decembrie Ușa birtului dată de perete, ies amîndoi împleticindu-se, trăgîndu-se unul pe altul, ea vrea să scape, să fugă, e gata să intre sub tramvai, el o prinde de mînă, fata se zbate, o înșfacă de păr și-o tîrăște pe lîngă zid. Cine m-a pus s-o iau pe-aici, mi-am făgăduit să nu mai dau
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ușor caragialesc? "Prieteni" nu era mai de bun simț? Regret, părăsesc dezolat incinta care aduce un deserviciu monarhiei române. Rămîn, în schimb, recules, la oficierea tedeumului de la biserica Sf. Sava, marcînd, cu adevărat, sfînta zi de 10 Mai. 15 mai Fugă la Peleș! Să-mi las geanta-n cămăruța de la Economat și... și... s-o iau pe Calea Codrului, spre Cotă, la Poiana Stînii, pînă-mi gem genunchii. Da, dar pentru asta trebuie să trec prin capitala țării, să plătesc, la Uniunea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sculptură: monștrii cu seceri și ciocane, cu răngi și picamere. Deschide ușa, scîrțîit, corpolentul sculptor T.G. Importanții jurați, cu ochi mirați pe el: ce e, tov. T.G.? Speriat, sculptorul întreabă: se mai pot aduce lucrări? Generoși nevoie mare, jurații zic: fugi repede și ad-o! Sculptorul: nu, o am aici. Și scoate sculptura din buzunarul raglanului jerpelit. "Casa de oaspeți" din Bucium. Ce buncăr misterios, ascuns în verdeață luxuriantă! Să nu fi văzut proletarul de rînd, lumpenul, în ce cuibușor trag, pentru
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
noi, zăbăucii, am luat-o prin Cucu, pe la Dosoftei, pe la Podu Roș, în sus, la Repedea, la Repedea! Urcam, ce aer! ne-am oprit pe marele promontoriu, dedesubt, hăurile albe, ningea ca-n Cămăruț, din cer veneau cîntece îngerești, am fugit mărunt în cerc, să ne dezmorțim, ne-am aprins țigările, am îngînat cuvinte neînțelese, delenda Carthago... ut pictura... mă-ntorc în Bermude, i-ha, i-ha, i-ha, ne-am apropiat de buza stîncii și... și... Cuciureanu a alunecat, agățîndu-l
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
au dat (inconștient, oare?) cei doi pernicioaselor forțe criptocomuniste accedînd acum iar la putere! Cel puțin insomniacul pamfletar și-a găsit foarte recent, în chiar revista cu pricina, în persoana distinsei Annie Bentoiu, promptul diagnostic. Dar ce fac? N-am fugit tocmai de lumea aceasta a gîlcevilor și înverșunărilor? Ce edenică-i, în dimineața asta curată, pajiștea de pe Zamora! În restaurantul elegant și gol, cineva. Cine? Eee, nu se poate! zic. Ba se poate! zice solitarul. Și mă așez. (Biobliografie obligatorie
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
-i pădure și gata. Stop! La treizeci de metri, în cotul pîrîului, pe zăpadă, un lup de culoarea tutunului ține cu labele din față o cățelușă roșcată, o scapă, o prinde, nu-i vine bine încă, iar o pierde, cățelușa fuge și nu prea, se lasă pe burtă și-și arcuiește fundulețul, sare pe ea din spate și-și bagă botul în greabănul roșcat, o ține, o ține, și totul rămîne așa, încremenit, în cer și în pămînt. Ochi umezi și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
sare pe ea din spate și-și bagă botul în greabănul roșcat, o ține, o ține, și totul rămîne așa, încremenit, în cer și în pămînt. Ochi umezi și ficși, vuuu, vuuu, înainte-înapoi, înainte-înapoi, ea scheaună, începe să se desprindă, fuge? nu, o prinde iar și-o bate ușor cu coada peste urechi, vuuu, vuuu, cățelușa scapă și fuge. În urma ei, pe zăpadă, o pată de sînge, lupul o miroase, o scurmă și-o aruncă-n cer. Ce mai vreau? Contact
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
rămîne așa, încremenit, în cer și în pămînt. Ochi umezi și ficși, vuuu, vuuu, înainte-înapoi, înainte-înapoi, ea scheaună, începe să se desprindă, fuge? nu, o prinde iar și-o bate ușor cu coada peste urechi, vuuu, vuuu, cățelușa scapă și fuge. În urma ei, pe zăpadă, o pată de sînge, lupul o miroase, o scurmă și-o aruncă-n cer. Ce mai vreau? Contact motor. 15 februarie Teribil îmi place să-i văz pe agitatorii ("voluntari") ai partidului cum lucrează (intermitent) în
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
întîlni pe Cațavencu pe stradă, i-aș zice: "Omagiile mele, stimabile domn!"." Așa adeziune, da. Cioran, în blițul Monicăi Lovinescu. Serată pariziană simandicoasă, cu un Cioran exasperat de elogiile inepte ce i se aduc de către un fan surescitat, "artist" proaspăt fugit din țară și punîndu-l, la un moment dat, pe fotograful cu care venise să-i facă poze alături de Cioran. La care acesta, pe "culmile disperării", nu mai poate decît bîigui: "Eu sînt de la Sibiu". Se îndreaptă spre ușă. 12 aprilie
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
suprapus unei fețe mirate și inflexibile tot de păpușă" al aceleiași Odette, care, suprem, e comparată nici mai mult, nici mai puțin cu Expoziția universală din 1878... Ernst Jünger (1895-1998), care traversase deja secolul pe asprele lui Faleze de marmură, fuge de-acasă, din Pădurea Neagră, pentru a putea prinde în Africa de Sud o... cometă. Avea 90 de ani. Citesc un motto: "Am descoperit că toată nefericirea oamenilor se trage dintr-un singur lucru: din aceea că nu știu să rămînă liniștiți
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
strălucește ud sub lună, i-a făcut curte fîței cu decolteu criminal, iar acum, în consecință, suportă prelucrarea tînărului mascul feroce, partenerul ei: la două-trei minute, încasează cîte un cap în nas, amețit fiind neavînd timp să se apere; nu fuge pentru a nu fi ajuns și călcat în picioare, sau poate suportă loviturile ca să-i dovedească decoltatei virilitatea. Ceea ce mă oripilează nu e prelungirea acestui pugilat unidirecțional, nici iminența spargerii parbrizului, cît "echidistanța" damei, rolul ei de arbitru mut și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]