3,048 matches
-
frontierist, așa, în margine cum suna, nu întâmplător, titlul primei mele cărți de poezie. Cred în creatorii care scapă acestor încorsetări canonic-critice, dar nu resping ideea de afinitate, de prietenie literară. Nu sunt un monstru cu orice preț. Cât datorezi înaintașilor din literatura română, clasicilor și modernilor? Unde te situezi în devenirea (ce prețios sună!) literaturii române? Sunt un poet născut la o sută doișpe ani după Mihai Eminescu, în timpul vieții lui Nichita Stănescu, care murea când împlinisem 21 de ani
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
și omul să existe fără el. Care e azi raportul dintre poporul român și cultura română? Își merită poporul cultura? Va mai crește cultura română prin actualul nivel de interes (sau dezinteres) al poporului român? Sau vom trăi din fetișizarea înaintașilor? Un popor, oricare ar fi el, își merită cultura pe care a avut grijă să și-o facă și să nu și-o distrugă. Deci și poporul român, care, din nefericire, prin diverși factori decizionali, unii alogeni, alții inconștienți, și-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
în ultimul secol, în cea mai mare parte, cea mai lovită, mai vătămată, mai distrusă, mai nesusținută de putere a fost cultura. Dacă se va continua așa, n-are cum să mai crească, ci, dimpotrivă, să dispară. Nici măcar de "fetișizarea înaintașilor" nu va putea fi vorba. Ci de un soi de mancurtizare, de împingere în uitare a tot ce poate aminti de o identitate națională, nu în sensul unui naționalism păgubos, de paradă, ci în sensul cel mai grav, asemănător cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Dar vreau să închei cu semnalarea încă a unei consecințe a generaționismului ce mi se pare cea mai tristă din toate. În anii mei tineri, nu aveam o bucurie mai mare decât de a-mi cunoaște în carne și oase înaintașii întru scris. Și nu mă refer doar la mărimile de prim ordin, la un Arghezi, la un Blaga, la un Sadoveanu, la un Călinescu, pe care am avut fericirea de a-i privi și de a-i auzi cuvântând, ci
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
au influențat în vreun fel? Ce nu-ți place (detești) din mediul literar românesc? De ieri și mai ales de azi? Detest injectarea vieții literare cu umori imunde. Și absența umorului. N-am avut și nu am antimodele. Cât datorezi înaintașilor din literatura română, clasicilor și modernilor? Unde te situezi în devenirea (ce prețios sună!) literaturii române? Datorez enorm fiecărei cărți de poezie citite. Cred că fac parte din rarisima gintă a naturilor crepusculare. Am atâtea definiții despre poezie, că mă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
astăzi jud. Brașov) și cel al Jidveiului unde au reînceput o nouă viață însă cu vechile lor ocupații, de hangii și viticultori, care erau strâns legate unele de altele. Probabil că de acolo, din zona respectivă, ne provine numele sau înaintașii mei au dat numele Cincului (în germană "Groß-Schenk" Cincu Mare). Arborele meu genealogic nu precizează acest lucru. Cu siguranță însă este faptul că strămoșii mei au deținut o mare parte din podgoriile Jidveiului, primul atestat fiind Jacobus Schenk care în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
atelier" de mobilă și tâmplărie. Din această ramură provine și bunicul meu care, după nașterea ultimului copil Friedrich Wilhelm Schenk (tatăl meu), s-a mutat cu întreaga familie, 5 fete și un băiat, la Brașov unde a lucrat ca și înaintașii lui ca tâmplar de mobilă în atelierul propriu, fără angajați. În jurul anilor 1880-1890 toți strămoșii mei, cu excepția bunicului, au luat-o iar spre tărâmuri îndepărtate, lăsând în urma lor tot ce-au agonisit. Cei mai mulți au plecat spre America (spre Vest) ajungând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
împotrivit unei alianțe nepermise pe vremea aceea, au fugit într-o bună noapte ajungând după multe peripeții în zona Ciucului. Mai târziu s-au mutat cu cinci fete și un băiat la Brașov. Cam așa se termină în mare povestea înaintașilor mei și începe povestea mea și a familiei mele. Într-un poem de-al tău spui că ești poetul cu un destin "rupt în trei limbi": română, germană, maghiară...! Însă, din câte știu, două culturi te-au marcat decisiv... Ca să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
au îndepărtat imediat de aceasta. Ei întrucât aceasta nu îi mai privea și își schimbase și starea s-au îndepărtat dintr-o dată de ea. Purcelușii iubiseră în maica lor, scroafa, nu corpul acesteia, ci cele ce o însuflețeau. Oare literatura înaintașilor latră de bucurie în fața noastră!? Eu sunt încredințat că ne caută încă sufletul! Biblioteca nu va dispărea. Că vrea ori nu vrea cineva acest lucru! Biblioteca este o bucurie pentru cel care îi trece pragul! Biblioteca este, oricât ar vrea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
acordat rolului puterii în societate. Oamenii tind să-și folosească puterea pentru a-și urmări propriile interese, nu pe cele comune. Un mod de a proteja obiectivele comune este separarea puterilor, care a devenit piatra de temelie a Constituției Statelor Unite ale Americii. înaintașii noștri, în special James Madison, John Adams și Thomas Jefferson, erau pe deplin conștienți de capacitatea noastră limitată de înțelegere, însă nu pe aceasta s-a bazat Constituția - un element important, demn de reținut. Democrația americană precedă conceptul de societate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
lupa politicii; politicii îi scapă multe. * Am devenit un popor de filosofi: filosofăm chiar și în corupție. În toate, numai în filosofie nu. * Gura mare este agresiunea creierului mic. * Cine mișcă în front, dă semne de personalitate. * Să preacinstim faptele înaintașilor, adăugându-le și pe ale noastre. * De multe ori, crucea a fost apărată cu sabia. * Cele mai mari daune aduse televiziunilor noastre vin dinspre proprii angajați. Hârtia suportă orice - cititorii nu. * Omul trebuie să știe că toate cărțile bune sunt
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
pungă, banii nu stau în cap. * Trecutul poate explica prezentul, dar nu poate garanta viitorul. * Cei mai bătători în piept patrioți se laudă cu ce au făcut alții. * Când e vorba de patriotism, toți ne lăudam cu ce au făcut înaintașii, fără să adăugăm nimic. * Apelând mereu la trecut, nu poți salva prezentul. * Viitorul e previzibil numai în ochii visătorilor. * Prin viață nu se trece; se rămâne. * Școala te învață carte; viața te învață toate. * Sălile de așteptare sunt făcute pentru ca
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
cetățenilor și a populației școlare 39. Tot în 1924 ținea o cuvântare cu ocazia unirii Basarabiei cu România, la Catedrala Episcopiei din Buzău, cuvântare publicată patru ani mai târziu tot în Cultura Poporului 40. Patriotismul, manifestat prin respectul față de jertfele înaintașilor, așezați ca adevărate icoane ale neamului românesc, este cuvântul de ordine al acestui discurs. Acest detaliu este important deoarece pune sub semnul întrebării durata șederii lui Șerboianu în America, enunțată de către Lucian Predescu. Este foarte posibil ca Șerboianu să nu
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
6, 1936, pp. 2-3) Cremațiunea și religia creștină. "Tradiția" (XIV) În biserica creștină, afară de ortodocși și catolici, cari socotesc tradiția ca sfântă, toate celelalte confesiuni o repudiază motivând excluderea tradiției pe faptul că aceasta ar fi o simplă născocire a înaintașilor noștri, care prin repetare a devenit "obișnuință", iar obișnuința "lege". Ribot, în a sa "La Psichologie des sentiments" pag 141 spune: Dacă sunt chipuri originale de gândire, sunt chipuri originale care se impun, creând o contagiune și contagiunea este o
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
fondul comun de sentimente și idei religioase care se găsește la întreg neamul omenesc și care nu diferă decât de felul de manifestare externă și prin puterea de concepții a fiecărei religii. Noi, așadar, suntem moștenitorii unui îndepărtat trecut al înaintașilor noștri, despre al căror testament ne aducem întrucâtva aminte, fără însă a-l executa în totul după voința lor, ci după a noastră proprie. Neexecutarea aceasta era și firească, deoarece omenirea ajunsă la diferite grade de civilizație a trebuit să
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
voința lor, ci după a noastră proprie. Neexecutarea aceasta era și firească, deoarece omenirea ajunsă la diferite grade de civilizație a trebuit să se supună, chiar și fără vrere, necesităților timpului cum și mediului social. Am reținut, deci, din testamentul înaintașilor noștri numai ideea de Dumnezeu, de credință într-o viață viitoare și de nemurirea sufletului, pe care le-am îmbrăcat în haina imaginației noastre și le-am dat putere de viață prin așa numitul "ritual", care a fost alcătuit de
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
e rău să se facă și este bine să se întâmple, dar sufletele sunt copleșite de decepții prea mari; în ochii aceia inteligenți pe care îi văd zilnic, nu văd scânteia energiei”. Contextul religios din timpul lui Cotlarciuc și al înaintașilor săi Realipirea Bucovinei la patria mamă în 1918 a făcut posibilă în același timp revenirea Bisericii din Bucovina la sânul mamei „de care fusese despărțită în anul 1775, în urma răpirii prin vicleșug de către Austria a acestei frumoase provincii”. În vremea
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
sleire a veniturilor sale în ultimii ani ai arhipăstoriei sale, l-au amărât și l-au îngrijorat adânc, încât nu o dată se gândea la refugiul mântuitor de monahie al chiliei din Ismail, sau la camera de studiu a străluciților săi înaintași de la facultate de unde a plecat să arhipăstorească”. Același lucru se putea vedea clar și în cuvintele cu care Nectarie Cotlarciuc răspundea la o telegramă de felicitare a Facultății de Teologie, după operația grea căreia mitropolitul a fost supus într-
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
V. Gheorghiu, decanul Facultății de Teologie după care au plecat toți la Universitate. Aici s-a ținut ședința festivă jubiliară, nu înainte de a se prezenta darurile și omagiile. Printre altele, mitropolitul Nectarie s-a adresat studenților teologi, spunându-le că înaintașii lor, fiind chiar sub stăpânire străină, și-au croit calea și au primit îndrumarea pentru conducerea Bisericii în spirit ortodox român; cu atât mai mult trebuie să facă aceasta studenții teologi de astăzi, care trăiesc o viață liberă, într-un
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
sine, altfel n-am mai învăța la școală despre Nicolae Bălcescu și Tudor Vladimirescu. Inițiatorii protestelor anti-Mubarak din Egipt au dus la rândul lor o muncă intensă și îndelungată de organizare. Totuși, au beneficiat de pe urma unei platforme care pe vremea înaintașilor lor nu exista. Social media simplifică lucrurile. Nu e nevoie de camere conspirative, parole complicate, ore fixe pentru întâlniri și tot arsenalul obișnuit al conspiratorilor. Ca să decidă dacă merită să inițieze un protest de Ziua Poliției, a fost nevoie doar
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
ridicolă. De ce trebuie să-l deosebim ortografic de numele Mântuitorului, scris cu doi de i (această chestiune a i-urilor e altă poveste tipic ortodoxă)? În greacă e un singur nume, de ce noi trebuie să creăm două în românește? Logica înaintașilor merge împotriva respectului față de textul sfânt. Noi nu avem dreptul să umblăm cu fofârlica prin textul biblic. Nici românii, nici BOR n-au tradus Torah din ebraică în greacă. Au tradus-o rabinii din Alexandria. Prin urmare românii și BOR
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
faptul că Își jignise prietenul din adolescență, un erudit corect și inteligent, una din ultimele voci Încă raționale. Deși Îl Întrista puțin gândul că cercetătorul mediocru care va deveni acum șeful catedrei și se va așeza În scaunul marilor săi Înaintași nu valora nici cât degetul lor mic. În acea clipă, Își aminti cum, În urmă cu un an și jumătate, când fusese operat de apendicită la spitalul Hadassa, Țvika Îl mobilizase pe fratele său, doctorul. Se mobilizase de fapt și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pe „trepte de lumină“ (cum este intitulată antologia), să aibă o atitudine extatică, să vorbească teatral-melodios. Tonul îl dă chiar Ion Machidon în prefața sa: „Să sperăm că și în acest an, prezentându-ne cu această antologie la căpătâiul marelui înaintaș [Alexandru Macedonski, n.n.], somnu-i va fi mai ușor cu încă o primăvară, pentru că liliacul a-nflorit și privighetoarea cântă de pace, de cer albastru, de dorul celor plecați pe drumul stelelor nepereche!“ Frumusețea obligatorie este însă la fel de neproductivă din punct
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
cu care ea ne-a considerat pe noi. în acest sens, să ne amintim ce a scris marele nostru istoric Nicolae Iorga, în anul 1933: „A murit cel mai mare poet francez, care era despre partea tatălui o româncă” (...) „De la înaintașii români a avut acea moștenire de poezie care, prin bunica ei, soția lui Dumitrachi Bibescu, bun gospodar oltean, îi venea din neamul, atât de înzestrat literar al Văcăreștilor” „Pentru nu știu ce cuvinte spuse într-o clipă de capriciu Î...Ă, s-
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92342]
-
strănepoată a lui Ienăchiță Văcărescu - și ei poeți remarcabili ai timpului lor, consemnați de istoriile literaturii române ca deschizători de drumuri în creația poetică românească. De precizat că Ienăchiță Văcărescu a fost și un istoric și filolog apreciat. Un alt înaintaș al acestei celebre familii, cel din care aveau să se tragă celelalte vlăstare, a fost Enache Văcărescu, mare dregător în timpul domniei lui Constantin Brâncoveanu. De altfel, acest Văcărescu a fost și el decapitat, la Constantinopol, împreună cu domnul și feciorii acestuia
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92342]