3,530 matches
-
un vâjâit spiralat, un vârtej marin, un vuiet stins și îndepărtat, ca atunci când închizându-ți ochii îți lași urechea sărutată de gura sidefată și netedă a unei cochilii. Zlota își dădu duhul abia când capul i se desprinse de trupul butoiului, rostogolindu-se în colb. Jandarmii cărară și deșertară în patru vânturi putreziciunea cu duhoare pestilențială, la un capăt de țarină care numai rodi nimic niciodată. Călcâiul de aur și capul cu gura căscată fură zdrobite într-o piuă și aruncate
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
sunt vecini și prieteni de când erau la țâță. Se întoarse însă să nu-i vadă Rarița obrajii roșii și se aplecă să mai ia o cană cu apă din găleată. - Era mamă a lu’ Toma la fântână, căra apă în butoi, cred că să ude nu știu ce. - și ce, fa, să-ți fi pus ție o găleată și plecai. - Ei, și mata acum. Rarița nu mai zise nimic. Continua să frământe la lut. Nu-și amăra sufletul cu prostii. Varvara îi era
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
Brăzdă puternic aerul și își duse așteptarea ei visată la capăt, de mai multe ori. La prânz a scos afară cearșafuri albe și le-a întins sub razele de soare. Sârmele se umpleau de rufe. Apoi a scos baniți, ciuvee, butoaie, un fund de sac de sare și alte oale care mai erau în beci. A tras capacul, l-a închis cu o lacată, a deșertat câteva roabe de gunoi strâns de la vite, a întins pe bagdadie iarbă secerată cu o
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
și azi aduce pagubă pe la stâni, rupând oile și atacând chiar și pe om. FULGERUL Pe vremea Împăratului Dioclețian, oamenii decăzuseră cum nu se mai Întâmplase niciodată. Era vremea celui mai mare desfrâu.Bețiile țineau lanț, vinul era scos din butoaie fără Încetare.Dumurile erau pline de tâlhari și hoți.Aveau loc cele mai grozave omoruri.Femeile Își omorau pruncii din pântece ori Își otrăveau bărbatul.Bărbații se omorau Între ei, Își omorau frații și chiar părinții. Femeile nu vroiau să
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
vorba de o eroină a zilelor noastre, de ceea ce a mai rămas din feminitate într-o epocă a vulgarității dezlănțuite: "încă un an se duce liniștit la treaba lui/ Scuturându-și mâna cu ceasul,/ Ca tine în piața Obor, printre butoaie de varză,/ Cu lista de cumpărături în buzunar/ Și-o iubire monumentală în gând." (Fuge ireparabil știmpulț) "îmi târăsc după mine sictirul, ca pe-o fiară în lesă/ Aparent îmblânzită./ Cu gheare de câine, el rupe din mine bucăți./ Le
Descentralizarea vieții literare by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17069_a_18394]
-
gunoaie și-am fi călcați în picioare de hoardele de guzgani. Nu mă iluzionez că articolele mele ar avea un cât de mărunt impact - nici măcar la nivelul păturii intelectuale și artistice. Nu mă chinuie nici fantasma de moralist cățărat pe butoi și clamând adevăruri ultime. Scriu ceea ce scriu strict pentru a-mi păstra propria sănătatea mintală. Scriu dintr-un efort disperat de a sta cu ochii deschiși atunci când constat că prea mulți dintre apropriații mei nu-și mai pot deschide pleoapele
Cu eutanasia spre Europa by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16185_a_17510]
-
necesitatea continuării inspecțiilor ONU. Fischer, cu pițigăieli de baricadă-caviar, și Villepin, de o facondă autoadmirativă, erau studiați cu ochi mijiți a dezgust și neînțelegere de un Rumsfeld cu fața de cinstit, dar aprig negustor hanseatic, care negociază prețul a două butoaie de heringi afumați. Pînă și cravata lui Rumsfeld, țeapănă, demodată în textură și model, și cu un nod gigantic, părea cea a unui iscusit, dar local om de afaceri dintr-un orășel de provincie anglo-saxonă. Și totuși el mi-a
Un autor de viitor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8775_a_10100]
-
francezi, biletele au prețuri de 200 000 de lei, 100 000 de lei și 50 000 de lei și vor fi puse în vânzare luni, 27 octombrie, la Agenția T.N.T. S. POPOVICI Sărbătoarea Vinului l Trei zile de distracție la butoi Pentru că 2003 este „un an de excepție“ pentru vie, după cum declară domnii Ioan Georgiu și Gheorghe Iova, directorii Cramelor Recaș, „ediția a VI-a a festivalului lui Bachus va fi una cum n-a mai fost“. Festivalul Vinului 2003 va
Agenda2003-43-03-16 () [Corola-journal/Journalistic/281625_a_282954]
-
de Cramele Recaș, care beneficiază de exclusivitatea evenimentului. Mustul și vinul vrac vor costa 40 000 de lei/litrul, iar paharul de 200 ml va fi 8 500 de lei. Timp de trei zile, muzica va fi și ea... la butoi. Vineri, pe scenă evoluează ansamblurile „Doina Timișului“ și „Timișul“, iar de la ora 20, formațiile The Sisters, Logos, Pro DJ, Etnic, Haiducii și Genius. Sâmbătă, de la ora 16, folclor cu „Hora Timișului“ și „Timișul“, iar de la ora 19 - Reflex, Blue Station
Agenda2003-43-03-16 () [Corola-journal/Journalistic/281625_a_282954]
-
Roxana Covrig Situația din România este alarmantă. Țara noastră stă pe un butoi de pulbere pe care nu și-l asumă. În ciuda mai multor eforturi, situația se degradează din ce în ce mai mult. Sărăcia a ajuns la un raport urban-rural, de unu la trei. Copiii sunt primii afectați. Ei înlocuiesc joaca cu munca și sunt subnutriți
Bomba care va detona un cutremur în România. Raport World Vision by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/22364_a_23689]
-
de ascetism", fu gândul său. Abia la amiază sosi camionul cu macaraua și, surpriză, Hagienuș în carne și oase. Butoiescu căutase la acesta o platformă joasă de piatră, pe care șezuse originar statuia, Hagienuș o găsise în pivniță, deasupra unui butoi de murături, și fiindcă auzise că Ioanide e la Bellu, ținuse să-l vadă, să guste emoția lucrării începute. Adusese cu el și două sticle de vin negru vechi, de pe vremea când avea moșia nevestei, să le bea în amintirea
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ax și ridică lanterna spre obiectul care atîrna deasupra lor. Se așteptase să vadă o construcție industrială masivă, un turn deasupra unui puț de mină părăsită, de exemplu. Obiectul, însă, îl intriga. Era din lemn, prins în fier, ca un butoi retezat la un capăt. — E un car, zise Rima. — Dar înăuntru e loc pentru douăzeci sau treizeci de oameni! Ce fel de animale l-ar fi putut trage? Capul cuiului ăluia e mai mare decît capul meu. Poate c-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
suflețel, am cînta și ne-am ruga ziua-ntreagă, vere, și n-am mai vrea din biserică s-o ștergem defel. Și Domnul, ca tata, bucurîndu-se să își vadă Copiii mulțumiti și fericiți precum este și El, Cu Satan sau butoiul n-ar mai sta la sfadă, Ci l-ar pupa și i-ar da băutură și...“ — Ce naiba mănînc? strigă Lanark. — Enigma de Filets Congalés. Nu este preparată bine? încearcă chestia asta moale și sfărămicioasă. Lanark gemu. Damful de cauciuc ars
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ceea ce nu voiește statul modern, a cărui țintă este a nu lăsa ca poporul muncitor să fie măcinat și să degenereze sub pături superpuse de feneanți, de reputații uzurpate, de săbiuțe ce gonesc liste civile regale cu cotul de măsurat butoaiele. Leafa dar e un echivalent al muncii reale, al cheltuielii de forță nervoasă sau musculară; arareori ea poate fi o compensare a meritului, adecă a superiorității organice. Care e munca colosală a polcovnicului care să compenseze munca musculară a 36000
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
află la redacțiunea "Luptătorului "). La comuna Măicănești s-au secuestrat: 6 oi; 1 gonitor; 3 iepe; 90 coți velințe; 2 vaci; 1 pereche foi; 23 coți așternut; 3 țoale de car; 1 așternut; 20 banițe porumb; 2 cai și 3 butoaie. Vânzarea acestor obiecte va avea loc de la 15 - 25 august. Agent Ionescu - No. 139. Așternut, haine, instrumente de muncă, recoltă - totul i se vinde țăranului pentru a hrăni nesățiosul buget. Și în același timp în care vie, vite, grădini, animale
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
de catifea de pe pântecul inelat și să adune-n palmă solzișorii ca de caras de pe aripi. Și când, deodată, un tremur însufleți cornițele cu măciulii ale fluturului și picioarele subțiri începură să zvâcnească, țăranii retezară cu securea capul cât un butoi și-l rostogoliră mai departe. Un sânge albăstriu și gros împroșcă pe gâde. Apoi începură să reteze halci întregi din spinare. Carnea era sticloasă și tremurătoare ca piftia, dar ceva mai închegată, și mirosea dulceag. Nici un os nu o străbătea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cărămiziu și cu haine bărbătești, ei în costume negre, cu pălării, șezând pe saci umflați, incredibil de unsuroși. Totuși îmi plăcea mirosul lor, de mahala, de putreziciune naturală, ca mirosul acela inconfundabil de la țară, unde se amestecă dospirea fructelor în butoaie de țuică, leșia lăturilor aruncate în semicerc pe pământ, seva vegetației copleșitoare care-ți întunecă vara privirile. Muncitori pe biciclete străvechi, de fier masiv, cu două-trei sifoane albăstrui legate cu sfoară pe mica platformă din spatele șeii, pedalau agale cu tenișii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
singurătate și melancolie, înfățișa palate gigantice, de marmură trandafirie, cu fațadele încărcate de colonade și statui, ridicîndu-se, lucind ca oglinda, din evanescența orbitoare a unei mări verzi și limpezi scânteind sub un soare abstract de amiază perfectă. Corăbii încărcate cu butoaie, ancorate la țărm, păreau alcătuite din aceeași coajă de sticlă fumurie ca și clădirile ornamentate dement, și cu sculpturile cele mai patetic de expresive pe care fierea neagră le-ar putea vreodată închipui: ură, extaz, viclenie, imbecilitate, iluminare, pietate creștinească
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
opacizeze un univers transparent, să schimbe virtualul fluctuant și feeric ca aurora boreală în adevăr și realitate. Pe măsură ce avansam spre centrul lui, discul se preschimba în pămînt." Curând, mica procesiune abia mai avea loc să se strecoare printre atâtea ziduri, butoaie, parâme, popor din țări și epoci diferite, monștri de bâlci, lagune împuțite (pe care le-au trecut cu gondola), statui la tot pasul - Hitler și Kafka și Lombroso și Pușkin -, brațe de mare cu traulere și balene... Nu se mirară
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
unde copiii mergeau să se scalde, ieșind câteodată cu picioarele sfâșiate de știuci. Casele deveneau tot mai mizere pe măsură ce coborai dinspre mijlocul satului către margine, totul putrezea și se ruina, mirosea tot mai tare a dude, a fructe fermentate-n butoaie uriașe, a garduri de tulpini îngălbenite de porumb, a țărână și balegi. Știam, fusesem pe-acolo, totul îmi era familiar: acea prelungire a lumii, "la Tîn-tava", cu totul diferită de peticul de oraș pe care-l numeam "acasă", era și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tunelul fiarelor ieșiră, umiliți, leii, nici când pe sub aceleași furci caudine fură mânați, ca niște oi ciocolatii, puricii. Privea printr-o cută a cortinei, fără să vadă cu adevărat, spectacolul "senzațional" al faimoasei dresuri, purici care săreau de pe-un butoi pe altul, care se strecurau, extraplați, prin fante incredibil de subțiri, care depuneau la comandă sute de ouă cât corcodușele, aruncate apoi, printre gratii, spectatorilor. Dresorul era-mbrăcat complet în purpuriu, strâns bine-n corset, iar în jurul mustăților daliniene, care-l
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și geometria, îl ghida și-l făcea să-și împlinească mesajul. Și, deși fiecare sinapsă, lată ca Dardanelele, trimitea de pe malul asiatic spre cel european mii de corăbii de lemn cu pânze de purpură, încărcate cu sclavi, soldați, oi și butoaie, deasupra, pe cerul fremătător al Bizanțului, ardea un soare ce le lumina pe toate, aducîndu-le la ființă. Stăpânul lumii domnea și peste stăpânul trupului, al gândurilor și-al viselor de noapte. Ochiul lui Shiva inventă apoi pielea. O făcu groasă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un simplu oftat, așa încît decise să se prefacă furios. ― Pot să știu de ce adopți tonul ăsta? Oare apropierea dintre noi ți-a orbit judecata? Ce speri să obții vorbind astfel? Ca și cum vorbele Abatelui l-ar fi înmuiat într-un butoi cu apă rece, Aloim își îngustă ochii și rosti cu glas mieros: ― Și oare ce crezi că aștept de la tine? Abatele se întrebase de multe ori, într-adevăr, care era motivul statorniciei pe care o manifesta Aloim față de el. Mai
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
din înverșunarea aceea nu mai rămăsese mare lucru. Era destul însă pentru ca rotunjimea albastră a Pământului, așa cum prefera el să îi spună, să îl facă să se simtă mândru și împlinit. - Știi ce facem noi acum? întrebă deodată Barna. Desfacem butoiul cu murături, zise el pe un ton vesel, fără să aștepte replica celuilalt. Johansson se întoarse amuzat către tovarășul său, care zâmbea fără să îl privească fiindcă se concentra la comenzile navetei. - Murături... Îmi sună cunoscut. - Sigur că îți sună
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de acord să bombardăm Abația încă de pe orbită pentru a nu risca să întîlnim acolo cine știe ce armă teribilă împotriva noastră. - Da, și a fost o decizie grozav de înțeleaptă. - Așa este. Dar noi nu am făcut decât să astupăm atunci butoiul cu murături, să lăsăm toate fructele acelea necoapte ale istoriei să fermenteze.... - Ce vorbe folosești! Ce imagini! hohoti Johansson. - Vezi!? Dar se potrivește, nu-i așa? se însufleți Barna fără să țină seama de ușoara ironie din vocea celuilalt. Acum
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]