6,028 matches
-
oncovirusologiei la descifrarea mecanismelor moleculare ale carcinogenezei în general Existența oncogenelor de tip c-Src găzduite în celulele normale (nu numai la Gallus domesticus ci și la alte numeroase specii, inclusiv la om), l-a făcut pe Harold E. Varmus să exclame (publicitar): „inamicul e chiar aici, în noi“. Cercetările ulterioare au scos la iveală și o altă realitate uimitoare, care părea să contrazică „logica biologiei“: gena c-Src, echivalenta celulară a v-Src din virusul Rous al găinii nu se găsește doar în
Oncogeneza virală by Petre Calistru, Radu Iftimovici, Ileana Constantinescu, Petre-Adrian Muțiu () [Corola-publishinghouse/Science/91991_a_92486]
-
a vă vedea. Cunosc țara voastră, căci de mai multe ori am venit pe acolo. Întru și acum, însă ca și altădată nu ca inimic, ci ca amic. Vă mulțumesc pentru buna venire."69 Ferește-mă, Doamne, de prieteni! va exclama, în 2012, istoricul american Larry L. Watts, vizându-i, de astă dată, pe viitorii lideri sovietici. "Amicul" era, în realitate, "inimicul" nr. 1 al României și nu doar pentru a relua în posesie județele sudice ale Basarabiei, ci întreaga țară
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
Ionescu. Și cu toate acestea, la primul vânt de libertate, din 1905, basarabenii au început să se trezească, fiindcă, în gubernii, revoluția lua un caracter popular și național, cerând separare de Rusia. La fel în 1917. Basarabenii cereau autonomie. Dar, exclamă Stere: "Această țară românească, așa de străină de tot restul Imperiului moscovit, această țară a căror strămoși au trăit veacuri viața obștească cu toți moldovenii, acum când Rusia este pe pragul descompunerii, reclamă autonomia, numai autonomia!"182 De ce numai autonomia
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
salut ale îngerului Gabriel, care a fost trimis de Dumnezeu la Nazaret la o fecioară cu numele Maria: «Bucură-te, o plină de har, Domnul este cu tine» (Lc 1,28). Apoi, continuă prin cuvintele pe care Elisabeta le-a exclamat la vizita Mariei: «Binecuvântată ești tu între femei și binecuvântat este rodul sânului tău» (Lc 1,42). Prin urmare, Elisabeta este cea dintâi care a omagiat-o pe Maria. Dumnezeu a îngăduit aceasta; într-adevăr, Elisabeta rostește aceste cuvinte fiind
Micul catehism pentru familie by Christoph Casetti () [Corola-publishinghouse/Science/100995_a_102287]
-
Știm ceea ce este El, ci ceea ce nu este»”<footnote Stromate 5; 71, 3; cf. Mario P. Begzos, „Apophaticism in the Theology of the Eastern Church ...”, p. 333. footnote>. Aici avem prima prezentare clară a apofatismului patristic timpuriu. În legătură cu aceasta, Lot-Borodin exclamă: „(Clement) a instituit principiul apofatismului însuși”<footnote M. Lot-Borodine, La deification de l’homme selon la doctrine des Peres grecs, Paris Cerf, 1970, p. 26. footnote>. Origen este, de asemenea, un partizan al apofatismului: „Dumnezeu este de neconceput Și neperceput
Adversus haereses by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/153_a_172]
-
instituie din nou sclavia, creând în același timp o stare politică similară ce ușura integrarea definitivă în Rusia. Se văzu curând care mâini interesate ajutaseră la redactarea acestui document: "E carta nenorocirii poporului elaborată spre marele folos al boierilor", a exclamat un scriitor valah. Se spune că editorul responsabil de Regulamentul Organic, pe drept cuvânt apreciat, adorat chiar la București pentru afabilitatea sa și înaltele sale calități și merite, avea de gând să creeze, în nume propriu, un mare ducat al
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
Totul fu mic, meschin; autori și actori, totul fu pe măsura scenei strâmte pe care se derulă această dramă de rangul al treilea. Capitolul 9 Grecii în Principate. Considerații finale " Cine ne va elibera de greci și de romani?" a exclamat un spiritual dușman al tragediei antice. Cine ne va elibera de greci", spuneau cu mai multă dreptate moldo-valahii. Acest strigăt izbucnea recent de pe buzele unui valah neaoș, om loial prin excelență. "Fanarioții au pierdut tronul în 1822, spunea el, dar
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
parte o mică deschizătură. E suficient să rostești în fața acestei deschizături câteva cuvinte, apoi să apeși pe un buton, și vorbitograful îți va repeta întocmai cuvintele rostite. (...) - Dar la ce vă folosește mașina asta vorbitoare? întrebă Șurubel. - Păi, cum așa? exclamă Istețilă. Un scriitor fără o astfel de mașină e ca și fără mâini. Eu pot pune vorbitograful în orice casă și va înregistra tot ce se vorbește acolo. Nu-mi rămâne decât să transcriu - și gata nuvela sau chiar romanul
50 DE TESTE ?N VEDEREA ADMITERII ?N CLASA a V-a by S?ndica Bizim, Dorel Luchian, Larisa T?rzianu, Viorica Dobre ,Geanina Honceriu, Manuela Mih?escu ,Lumini?a Agache ,Marilena Roman ,L?cr?mioara Isai, Violeta Gale? () [Corola-publishinghouse/Science/83886_a_85211]
-
lac întins, pluteau douăsprezece lebede strălucitoare, albe ca zăpada, cu salbe de aur în jurul gâtului, cântând laolaltă cântece dulci, în ritmul cărora, ca într-un dans feeric 1 , peștișori de diamant se înălțau și se scufundau în apele trandafirii. - Ah! exclamă Maria, plină de uimire, ăsta-i lacul pe care a vrut cândva să mi-l facă nașul Drosselmeier, și eu sunt fetița care va mângâia lebedele cele blânde. Spărgătorul-de-Nuci zâmbi batjocoritor, cum Maria nu-l mai văzuse niciodată, și spuse
50 DE TESTE ?N VEDEREA ADMITERII ?N CLASA a V-a by S?ndica Bizim, Dorel Luchian, Larisa T?rzianu, Viorica Dobre ,Geanina Honceriu, Manuela Mih?escu ,Lumini?a Agache ,Marilena Roman ,L?cr?mioara Isai, Violeta Gale? () [Corola-publishinghouse/Science/83886_a_85211]
-
rândul lui. Și amândouă animalele, copleșite de amintiri, își acoperiră fața cu labele. - Dar câte teme aveați pe zi? întrebă Alice, grăbită să schimbe subiectul. - În prima zi zece ore, a doua zi nouă, și așa mai departe. - Foarte ciudat! exclamă Alice. - Păi de aceea se și numesc «teme», zise Grifonul, pentru că până la urmă nimeni nu se mai teme de ele și face din ce în ce mai puține. Pentru Alice asta era ceva nou, așa că se gândi puțin până să pună o altă întrebare
50 DE TESTE ?N VEDEREA ADMITERII ?N CLASA a V-a by S?ndica Bizim, Dorel Luchian, Larisa T?rzianu, Viorica Dobre ,Geanina Honceriu, Manuela Mih?escu ,Lumini?a Agache ,Marilena Roman ,L?cr?mioara Isai, Violeta Gale? () [Corola-publishinghouse/Science/83886_a_85211]
-
smulși morții și recuperăm imaginea divină: suntem trans‑ formați după imaginea divină în Cristos Isus; nu suferind o remodelare a tru‑ pului nostru (...) dar îl obținem prin Duhul Sfânt, începând a‑l poseda pe în‑ suși Cristos încât să putem exclama cu bucurie: Sufletul meu se bucură în Domnul, pentru că m‑a îmbrăcat cu veșmântul mântuirii și cu tunica veseli‑ ei61. Trebuie să‑l adorăm pe Fiul unic în natura sa umană, pentru a‑l adora pe Cristos ca persoană divină
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_990]
-
80. Vezi Doru Moțoc, O ipoteză despre locul uciderii lui Radu de la Afumați, în „Studii vâlcene”, IV, 1980, pp. 50-57. 81. Constantin Rezachevici, op. cit., vol. I, p. 173. în 1530, Moise Vodă îi va omorî („cu lege direaptă” - ar fi exclamat Miron Costin) pe cei doi complotiști ucigași. 82. Ibidem, p. 187. 83. Ibidem, p. 191. 84. Eudoxiu de Hurmuzaki, Supliment, vol. II, partea 1, București, 1893, pp. 139-141. Mi-a fost de mare folos seria volumelor publicate de Eudoxiu de
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Mihnea Turcitul, care l-a crescut lângă el pe Radu Mihnea, făcut cu o ibovnică, Vișa, urcați - câteodată - printr-un concurs fericit de împrejurări (forța unei partide bierești, ce îi propulsa după ce-i afla ascunși prin țară - „Bieții oameni!”, va exclama Nicolae Iorga - sau pribegi, acțiuni ale unor „vecini” puternici care îi protejau ca pretendenți în exil) - ar trebui să înceapă cu marii „fii nelegitimi” ai neamului nostru, cu Ștefan cel Mare, adică, pe care Bogdan al II-lea l-a
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
acces ori, aflându-se acolo, erau nevoiți s-o părăsească), vandalizând și provocând pustiirea (Cantacuzinii vor fugi în Transilvania) și spaima (logofeteasa Elena, soția lui Stroe Leuurdeanul, își scria, la Brașov, testamentul la 28 iunie 1655569). Stoica Ludescu se miră, exclamă și moralizează („O, ticăloșii și nebunii! Cum umblară toți rătăciți”, „O, mare ciudă...”, „O, mare minune...”, „O, ce fac nestâmpărat...”), țintuindu-i pe culpabilii care nu le cruțau nici pe femei (între ele și pe văduve) cu așteptata pildă scripturistică
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
se dédură moaștele ei în gropniță, ce iaste în tinda bisericii den-a dreapta, alăturea cu gropnița a soțului ei, fericitul răposatul Costandin Cantacuzino biv vel postelnicul, care gropniță au fost zidită de dânsa încă mai denainte vréme”. „Vécinoe pameat!” - exclamă Stoica Ludescu, greșind genul adjectivului slavon. Și Doamna Stanca Brâncoveanu, născută Cantacuzino (o putem vedea în marile ansambluri genealogice din ctitoriile neamului), mama lui Constantin Brâncoveanu, a murit - „pre caré și bătrănéțele ajungându-o, iar mai mult gréle boale, cum
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
la un chef la ziua lui Ceaușescu Nicu, "șprițat", s-a dus la Bobu, care era lângă părinții săi, și i-a spus: "Băi, Bobulică!" și i-a pus mâna pe chelie. Maică-sa s-a ridicat mustrătoare și a exclamat: "Nicușor!", iar el: "Îl bag în p... mă-si!". "Nicușor, ieși afară!" Iar Bobu: "Lăsați-l, așa se distrează și ei, tinerii!". Și Ceaușescu s-a înfuriat și i-a spus, pe la WC, pe unde s-au întâlnit ei: "Băi
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
cu o solicitare simplă, dar care, în virtutea desfășurării acțiunii, capătă contururi premonitorii: "[v]ioara să mi se puie supt căpătâi". Delavrancea a mai scris o proză separată, intitulată Din memoriile Trubadurului, însă a doua nuvelă (iarăși 2-ul fatidic!, ar exclama fidelii numerologiei) nu mai are relevanța precedentei. * * * Ion Agârbiceanu apare mai puțin spectaculos astăzi decât se înfățișa el cititorilor de acum un secol. Persistă însă în proza scurtă Duhul băilor (1909) un aer îmbibat de terifiant, întreținut atât de procedeul
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
lor. Una dintre cele mai vechi "dovezi" în acest sens o întâlnim în textul platonic. Socrate, care se adresează, în căutare de înțelepciune, mai întâi politicienilor și mai apoi barzilor, descoperă cu uimire și recunoscută jenă ("mi-e rușine, atenieni!", exclama) că, ori de câte ori le cere acestora din urmă vreo analiză a scrierilor lor, asistenta răspunde cu mult mai multă siguranță și coerentă decât ei66. Seria mărturiilor din această categorie îl include și pe Goethe, care, într-un dialog din 1827 cu
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
saltele lângă una din uși și a adormit. Dimineața s-a trezit devreme și s-a uitat din nou la întreaga problemă. O ușă era liberă, dar cealaltă era blocată de o mulțime de saltele! Așa că a suspinat și a exclamat că acum nu mai are alegere! Stresul Trăim la ora actuală într-o lume care, deși se presupune că este mai civilizată, crează un stres tot mai mare pentru individ. Societatea înalt comercială și orientată spre consum cere oamenilor să
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
tulburătoare, ce va răsturna echilibrul inițial al atmosferei dramatice, mărturisește un lucru șocant: el vine din flăcările Purgatoriului, unde își ispășește "crimele oribile", săvîrșite în timpul vieții pămîntești. Hamlet este aproape mut la auzul veștii. Abia reușește să înțeleagă ideea fratricidului, exclamînd fugitiv, doar pentru a-și autovalida antipatia față de Claudius: "O, sufletu-mi profetic!" (Shakespeare. Vinea 45). Ce a determinat subit tăcerea prințului, altfel foarte volubil în primele scene ale piesei? Două adevăruri teribile (pentru un adolescent)! Primo, acela că părinții
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
rămîne inevitabil. Refuzînd orice suport și, în cele din urmă, alimentația elementară, Bartleby moare cu privirea pironită pe un zid, limită insurmontabilă a unei existențe fără orizont. Scindat între sentimente contradictorii, tulburat emoțional și aflat în plină frămîntare etică, avocatul-narator exclamă ultimativ: "Ah, Bartleby! Ah, humanity!" (tradus de Petre Solomon "Vai ție, Bartleby! Vai ție, umanitate!", p. 109), lăsînd oarecum în suspensie semnificația imediată a lamentării sale. În fapt, aici, un ochi atent descoperă incursiunea psihologică cea mai relevantă a povestirii
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
din care nu-și va reveni niciodată (pasajele de "invidie profesională" față de George sînt studiate cu finețe de către Lodge). Într-o discuție cu editorul McIlvaine, aflînd că Trilby ar putea fi cel mai bine vîndut roman al tuturor timpurilor, James exclamă: "Dumnezeule mare!/.../. Am nevoie de puțin aer"(p.368). Chiar și pe patul de moarte, parțial afazic, Henry pare că articulează "Trilby e problema! Trilby e problema!" -, stîrnind uimirea celor care veghează la căpătîiul său. Pentru ca descurajarea scriitorului să fie
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
lupta împotriva totalitarismului: numeroase denunțări ale colaboraționismului inundă presa chiar și acum, după două decenii de la prăbușirea regimului. Numeroși sunt și scriitorii care se abjură de crezul comunist. În articolul intitulat " Infinitul tupeu al lacheilor", publicat în 1990, Vladimir Tismăneanu exclamă: "Credeam că numai în Balcani se poate întâmpla așa ceva: după decenii de servilă prosternare la picioarele unor despoți sanguinari, după o pe cât de umilitoare, pe atât de bine remunerată pactizare cu torționarii securității, purtătorii de cuvânt ai recent prăbușitelor regimuri
by MIHAELANICOLETA BURLACU [Corola-publishinghouse/Science/1012_a_2520]
-
numele lui Gafencu, cel care a renunțat la doza sa de 10 grame de streptomicină în favoarea lui Wurmbrand (evenimentul acesta tulburător e menționat și în cartea lui Ianolide). Wurmbrand "a fost atât de marcat de gestul lui Gafencu, încât a exclamat în lacrimi la căpătâiul legionarului: "Doamne vreau să intru în împărăția Ta pe aceeași poartă cu acest om". Și a cerut să fie botezat după religia ortodoxă"2. Aceste cuvinte ale lui Wurmbrand sunt, de asemenea, reproduse în mod identic
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
pe atît de surprinzător. După atîtea delectări asupra diferitelor încarnări ale urîtului, cartea se încheie cu un apel la compasiune. În cuprinsul său întîlnim urîtul din natură, urîtul uman, fizic și spiritual, o succesiune de ilustrări la capătul căreia poți exclama nedumerit: "Cît de frumos e urîtul!" IV. ELEGII DIN POSTTRANZIȚIE O vreme am fost optimist. Dar acum găsesc societatea românească într-un grad avansat de descompunere. Parcă un duh rău trece peste noi. Piramida socială a fost întoarsă cu vîrful
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]