7,087 matches
-
pentru subiect și deci are o semnificație personală. Anticiparea unui pericol, a unei vătămări sau a unei trăiri dureroase constituie o notă caracteristică a stresului. Evaluarea amenințării este o inferență asupra datelor unei situații, bazată pe experiența proprie, reală sau imaginară, directă sau indirectă. Persoana nu este însă o victimă pasivă în fața stresului. În paralel cu alarma fiziologică și psihologică declanșată de stres, persoanele activează și diferite strategii de coping. Coping-ul, în viziunea aceluiași Lazarus, poate fi definit ca „eforturile cognitive
[Corola-publishinghouse/Science/2156_a_3481]
-
în demonstrația parabolică, având punctul de plecare fie în contextele imediate ale social-politicului, fie în cele abstracte. F. a mai publicat literatură pentru copii (Tiptil, în lumea copilăriei, 1983). Expulzat din Trinidad-Tobago (1999) e o carte despre călătorii reale sau imaginare în cele două Americi, Italia, Spania, Orient etc., relatate cu verva și plasticitatea poetului. În Glonțul de calibrul 53 (1999), parțial, și în Turnesol 89 (2002), sunt introduse fragmente de jurnal sau schițe de memorialistică. Noul zid al Berlinului strânge
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287102_a_288431]
-
frază suplă, funcțională, cu judecăți critice exacte și expresive, D. a debutat la începutul anilor ’70, în revista „Amfiteatru”, colaborând apoi la „Contemporanul”, „Caiete critice”, „Viața românească”, „Convorbiri literare” ș.a., iar în mod constant, la „Luceafărul”. Primul său volum, Universuri imaginare, apărut în 1981, cuprinde eseuri și articole, concepute din unghi tematist și arhetipal, dar apelând și la mijloacele criticii foiletonistice, despre poezia română de la Bacovia, Blaga, Arghezi până la Ștefan Aug. Doinaș, Nichita Stănescu și Marin Sorescu. În ansamblu, volumul ilustrează
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286893_a_288222]
-
precum Virgil Mazilescu, Marius Robescu, Emil Brumaru, Vasile Vlad, Adrian Popescu, Nicolae Ioana ș.a. „Mașinăria hermeneutică” a criticului (Adrian Dinu Rachieru) funcționează și de această dată cu eficiență, argumentând convingător și nuanțat originalitatea, profunzimea și valoarea poeților interpretați. SCRIERI: Universuri imaginare, București, 1981; Forme literare, București, 1993; I. Heliade-Rădulescu, un Atlas al poeziei, București, 1995; Eminescu după Eminescu, București, 2000; Incursiuni critice, I-II, București, 2001-2003; Al doilea val. Generația Hyperion, vol. I: Poezia anilor ’70, București, 2001. Antologii: Camil Petrescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286893_a_288222]
-
II, București, 2001-2003; Al doilea val. Generația Hyperion, vol. I: Poezia anilor ’70, București, 2001. Antologii: Camil Petrescu interpretat de..., București, 1984; Liviu Rebreanu interpretat de..., București, 1987; Eminescu. Texte comentate, București, 1989. Repere bibliografice: Mihai Ungheanu, Paul Dugneanu, „Universuri imaginare”, LCF, 1981, 19; Pompiliu Marcea, Un debut critic promițător, LCF, 1981, 24; Valentin F. Mihăiescu, 5 argumente în favoarea valorii, LCF, 1981, 52; N. Ciobanu, „Universuri imaginare”, LCF, 1982, 18; Nicolae Manolescu, Camil Petrescu și critica, RL, 1985, 14; Șerban Cioculescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286893_a_288222]
-
București, 1987; Eminescu. Texte comentate, București, 1989. Repere bibliografice: Mihai Ungheanu, Paul Dugneanu, „Universuri imaginare”, LCF, 1981, 19; Pompiliu Marcea, Un debut critic promițător, LCF, 1981, 24; Valentin F. Mihăiescu, 5 argumente în favoarea valorii, LCF, 1981, 52; N. Ciobanu, „Universuri imaginare”, LCF, 1982, 18; Nicolae Manolescu, Camil Petrescu și critica, RL, 1985, 14; Șerban Cioculescu, Liviu Rebreanu, RL, 1987, 32; Alexandru Condeescu, De veghe în linia întâi, „Ora”, 1993, 25 iunie; Adrian Dinu Rachieru, Nevoia de ordine, „Meridian”, 1993, 7 iulie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286893_a_288222]
-
samurai, devotați trup și suflet daymyo-ului lor. La fel ca oricare alta, cultura strategică japoneză constituie un fundal, un ansamblu de referințe spontane, atitudini și comportamente disponibile pentru a gândi și a acționa colectiv În timp și spațiu. Ea impregnează imaginarul japonez la fel ca Iliada și Odiseea, Cântecul lui Roland, Cavalerii Mesei Rotunde sau legenda tărâmului El Dorado din literatura europeană. În Statele Unite ale Americii, Mitul Frontierei, mereu Împinsă spre vest de pionierii hotărâți și voluntari, actori ai progresului civilizației
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
și preciziei. Dintr-un punct de vedere religios, kata ar putea fi asimilată rugăciunii, datorită imensei concentrări și a implicării trupului pe care aceasta le reclamă. Arta de a executa fulgerător scoaterea sabiei din teacă, lovirea, scuturarea armei de sîngele (imaginar) al inamicului și repunerea ei În teacă, Încheind În poziția inițială seiza (așezat În genunchi), ca și cum nimic nu s-ar fi Întîmplat. Chiar dacă o sistematizare abuzivă a clișeelor trebuie evitată, ele conțin adesea o doză de adevăr. Mai puțin În
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
acolo în permanență. Gonfalonierul merge în fața lui potesta (în realitate îl Commissario, n.d.a.), pe care Ducele îl trimite la fața locului și care este, într-adevăr, atotputernic; acest gonfalonier nu salută pe nimeni, comportându-se că într-o mică monarhie imaginara. Mi se păreau patetici văzându-i hrănindu-se cu această farsă și, totuși, Marele Duce a mărit cu o zecime impozitul impus celor mai în vârstă". Deși Montaigne punea accentul pe faptul că puterea executivă se află în mână Marelui
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
un trecut necunoscut în căutarea modelelor cauzale pe un teren deja explorat. În timp ce eternalismul încurajează studiul mai atent a ceea ce rămâne, el impune de asemenea istoricului să selecteze un punct strategic de la care să înceapă o narațiune cauzala. Excursionistul nostru imaginar trebuie să aleagă când să se oprească din mersul pe jos înapoi și să înceapă să reconstituie terenul parcurs. Istoricul este liber să aleagă orice punct de la care să înceapă, dar alegerea se va face pe baza cunoașterii dovezilor deja
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
repună în drepturi distincția de bun-simț, dar nu au reușit să ajungă la un acord [...]. (3) Kant (cu ajutor considerabil din partea lui Leibniz și a lui Hume) a abordat problema dintr-o perspectivă nouă. În loc să conceapă senzațiile reale și senzațiile imaginare drept două specii coordonate ale aceluiași gen, [...] el a conceput diferența dintre ele drept o diferență de intensitate" (1970, p. 187). Așadar, întreaga problemă a fost generată în urmă incapacității filosofilor de a face distincția elementară dintre datele senzoriale empirice
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
coordonate ale aceluiași gen, [...] el a conceput diferența dintre ele drept o diferență de intensitate" (1970, p. 187). Așadar, întreaga problemă a fost generată în urmă incapacității filosofilor de a face distincția elementară dintre datele senzoriale empirice (deci reale) și imaginare, deci dintre impresii și idei. Dacă, pentru Baruch Spinoza (care se mulțumește să reitereze poziția teoretică a lui Hobbes), imaginația este pur si simplu echivalata cu senzația, pentru Kant, ea reprezintă conexiunea imperativa dintre datele senzoriale și înțelegerea intelectuală 58
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
E: 37). Se poate identifica, în aceste rânduri, un extremism estetic, "un soi de tiranie a artei în raport cu viața" (2001, XI), în termenii lui Isaiah Berlin, care devine o convingere larg răspândită în perioada romantică, atunci când frontierele dintre real și imaginar se șterg și când zestrea luminismului francez este substituita de un nou set de dogme, poate antiraționaliste și idealiste, dar la fel de dure și de implacabile precum precedentele. Dacă rafinații philosophes se străduiesc să predice că universul material este singurul obiect
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
și de "spațiu"139. Pentru că lectorul să înțeleagă trăsăturile spațio-temporale ale procesului de creație artistică, el trebuie să înțeleagă, în prealabil, esența conflictului dintre cele două realități fenomenale. Trebuie precizat că viziunea inserează o breșă între universul real și lumea imaginara 140. Finit din punct de vedere spațial, primul se caracterizează printr-o scurgere liniară a timpului, care cuprinde trei faze distincte: trecutul, prezentul și viitorul. Infinită din punct de vedere spațial, cea din urmă transcende toate categoriile de reflecție, fiindcă
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
și eternă, după cum Blake însuși precizează în A Vision of the Last Judgment: "This world of Imagination is Infinite & Eternal whereas the world of Generation or Vegetation is Finite & [for a small moment] Temporal" (E: 555). Conținuturile ontologice ale lumii imaginare nu sunt proteice, așa cum s-ar putea bănui inițial, ci imuabile: În Eternity one Thing never Changes into another Thing Each Identity is Eternal [...]" (E: 556). Aceeași considerație apare, cu mici modificări formale, în Milton: "Individual Identities never change nor
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
În momente privilegiate, constiinta subiectivă poate stopa curgerea timpului, oferind experiență eternității temporale, în care viața este percepută în totalitatea ei [...]. Și, în cadrul unor experiențe cu adevarat vizionare, mintea poate chiar percepe eternitatea per se" (1981, pp. 5-6). În lumea imaginara blakeană, ca entități privilegiate, cele două categorii se traduc, la nivel textual, în conceptele de "Eternitate" și de "Golgonooza"141. "Eternitatea" definește o manifestare atotcuprinzătoare, care determină structura tuturor formelor conceptibile, putând fi echivalata cu un prezent absolut 142. Pe
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
sacrificate intru unitatea divină atotcuprinzătoare. Astfel se închide breșă dintre imanent și transcendent. Parcurgând rândurile acestui subcapitol, lectorul ar putea rămâne cu impresia, justificată până la un punct, ca numeralul cardinal 2 ar trebui să joace rolul cel mai important în imaginarul vizionar blakean. Totuși, adevărata formă mentis în acest caz este constituită de numeralul cardinal 4. În cele ce urmează, voi incerca sa limpezesc acest lucru prezentând inițial semnificația acestui simbol numeric în istoria ideilor și analizând ulterior modelul cvadripartit al
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
operei grafico-poetice a lui Blake, crede Beer, "timpul și spațiul sunt create nu ca un cadru absolut, ci ca un act de compasiune, de vreme ce ființele umane ar fi expuse, altfel, unei insuportabile energii infinite" (1969, p. 309). 140 Prin adjectivul "imaginar", înțeleg aici că respectiva lume este generată de facultatea imaginației artistice, cu sprijinul agenților inspirației. 141 Pentru o analiză extinsă a metaforei Golgonooza, cf. secțiunea a patra a studiului meu. 142 Peter Otto nu ezită să definească prezentul blakean în
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
citeam că totul nu este decât o impresie, o iluzie, iar gândurile nu sunt altceva decât procese fizice și chimice. Fiind descumpănit de cele citite, problema rămânea ne def inită. Îmi amintesc că în adolescență citeam despre Cosmos, călătorii interplanetare imaginare, citeam desp re planete pustii, planete înghețate și întunecate care se află foarte departe de Soare. Planete de pe care Soarele se vede doar ca o stea mai mare, planete pe care noi, oamenii nu vom ajung e n iciodată. Planete
Îngusta cărare către lumină by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Science/1225_a_2212]
-
a putut fi încadrat în genul quaestiones et responsiones. Această structurare duce la crearea unei stricte coerențe între discursuri și biografie; în definitiv, e vorba despre o serie de învățăminte care au fost încadrate narativ în viața unui om sfînt imaginar. întrebarea inițială a lui Alexandru, acolo unde e prezentă, conturează adesea un fel de situație discursivă: de exemplu, primul discurs, despre post, urmează după o întrebare pusă înaintea postului mare; al patrulea, privitor la necesitatea ca bolnavii să aducă mulțumiri
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
pe un ideal monastic. Tot lui i-a fost atribuită și Disputa cu iudeul Herban, sub forma unui proces-verbal, redactat de Palladius, al unei dispute cu mai multe etape; opera face parte (însă ca un produs secundar) din genul disputelor imaginare dintre creștini și iudei, în care iudeul nu e decît o fantoșă în mîinile autorului creștin. Scrierea e de fapt o continuare a celei precedente, care se încheie tocmai cu începutul disputei. Bibliografie. Ediția celor două opere în PG 86
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
implicați, interpretarea originară. Marile puteri sunt astfel prinse într-un cerc vicios. La început, teama le face să conceapă realitatea în termenii unei ideologii hrănite din frică Apoi, măsurile de protecție în fața a ceea ce ar putea să fie un pericol imaginar confirmă temerile și interpretarea greșită a celeilalte părți. Ulterior, se înregistrează riposte împotriva acestor măsuri, implicând o confirmare similară, și așa mai departe. În concluzie, teama unei părți susține frica celeilalte, și viceversa. Prinse în temerile reciproce și angajate în
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
două state. Această observație arată cealaltă eroare a filosofiei UNESCO privind relațiile internaționale. Concepția conform căreia conflictele internaționale pot fi eliminate prin înțelegere între state se bazează pe presupunerea implicită că motivele conflictelor internaționale, născute din neînțelegeri, nu sunt decât imaginare și că de fapt nu există nici o problemă care să merite a fi disputată de două națiuni. Nimic nu ar putea fi mai departe de adevăr. Toate marile războaie care au decis cursul istoriei și au schimbat configurația politică a
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
nici o problemă care să merite a fi disputată de două națiuni. Nimic nu ar putea fi mai departe de adevăr. Toate marile războaie care au decis cursul istoriei și au schimbat configurația politică a planetei au avut mize reale, nu imaginare. Invariabil, problema implicată în acele mari convulsii a fost: cine va conduce și cine va fi condus? Cine va fi liber și cine va fi sclav? Lipsa de înțelegere reciprocă s-a aflat oare la baza conflictului dintre greci și
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
meargă către ieșire, fapt care schimbă dinamică acțiunii. Coridorul însuși este o metaforă a labirintului, iar ieșirea lui Antim alături de Maria din coridor anticipează ieșirea să din labirintul temporal al existenței istorice din finalul nuvelei, "cele două categorii fiind pentru imaginar interșanjabile"11. Un alt episod rezolvat filmic este cel din cafenea. Aici succesiunea imaginilor și sunetelor creează cadrul necesar desfășurării narațiunii. Acțiunea propriu-zisă este însă un dialog, sau mai exact o povestire. Episodul începe în afara cafenelei cu ceea ce ar putea
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]