3,626 matches
-
am ales! Am avut mână bună la părinți, sper să am mâna bună și la bărbați! glumi ea. Arm își strânse fata în brațe. Cum să nu le iubești, gândi ea, când ele îți dăruiesc atâta dragoste? Doamne, sunt o norocoasă că vă am, îi spuse ea Crăiței. * Crăița își îmbrățișă mama și urcă în camera ei, în care dormea și Mădălina. Ea dorise ca Mădă să doarmă cu ea. Își iubea sora și îi plăcea să se joace cu ea
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
de Nivea, și m-am clătit cu apă. O privire îndreptată în jos arăta un piept dalmațian, punctat cu mici nișe de păr care, în următoarele zile, vor continua să crească și să crească, iar unele din ele, mai puțin norocoase, se vor închide și se vor acoperi cu o pungă semilichidă albă. Acum, la câteva zile de la mica întâmplare, am depășit supărările date de iritații și, deși încă posed buburuze roșii, mărturisesc că nu sunt foarte dureroase și nici nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pus într-un sac de plastic. Am plecat de pe insulă, dar nu cu aceeași părere de rău ca anul trecut. Faptul că nu s-a prins pește ne afecta mai puțin, trăiam cu speranța că altă dată o să fim mai norocoși, mai cu seamă că trebuia să ne informăm din timp despre starea vremii din deltă. Acasă, la Iași, m-au însoțit toți trei în apartament, voiau să știe dacă peștele meu e crăpoaică. Au asistat la curățirea de solzi, scoaterea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
la pat și s-a așezat lângă mine. - Da' știu c-ai zăcut, domnule, nu glumă! De când te aștept să te trezești!... Iac-îi bine. - De mult zac? l-am întrebat. - Păi aiasta-i a șasea zi. Da' știi că ești norocos, nevoie mare! - Ia povestește, cum a fost de mă aflu în patul dumitale? - Păi, cum să fie? Iaca așa: când ai băgat cuțitu' în lupul care sărise la neata, am apărut eu cu doi tovarăși cu tractoru'. Am sărit ș-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
drept, semn că începea să se încingă. Du-te într-o țară din Africa să vezi acolo mizerie. Du-te într-o țară din Arabia, să vezi acolo cum sunt tratate femeile. Abia atunci o să-ți dai seama cât de norocoasă ești că te-ai născut în românia ! la asta n-am mai avut ce să zic. Nu fusesem niciodată în Africa și în Arabia, iar faptul că existau unii mai bătuți de soartă ca noi nu mă făcea să mă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
de turnura neașteptată a discuției. Aveți răbdare, o să cunoașteți treptat pe toată lumea, inclusiv pe cei care v-ar putea da un sfat în privința asta, a adăugat ea cu diplomație. — Ei, dar să lăsăm afacerile acum, spuse Priză schimbând tonul. Ce norocos sunt să stau la masă cu două domnișoare atât de simpatice, a spus el zâmbind cu gura până la urechi. Unde mergem ? Îmi venea să sar de gâtul lui Priză și să-l pup. Nu m-aș fi așteptat să mi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
am cumpărat o gogoașă fierbinte cu mult zahăr din Piața Amzei și, mergând spre stația de troleibuz, am zărit doi puști care stăteau pe trotuar în piață, asistând resem nați la aranjarea tarabelor de către adulții familiei. — Azi e ziua voastră norocoasă. Uite aici un cadou pentru voi, le-am spus eu și le-am dat toate tuburile de graffiti. Și iarăși am început să iubesc haosul gri-colorat al Bucureștiului, superficialitatea plină de adevăr a poeților bețivi și cântecul măturătoarelor de străzi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Simpla lui prezență, numai gândul la el mă inundau cu o fericire infinită. El era o făptură magică de pe altă lume, care nimerise, nu se știe cum, în lumea de jos a oamenilor, iar eu eram fără îndoială cea mai norocoasă dintre pământence. Știam că, mai devreme sau mai târziu, va pleca înapoi în Germania și încercam să privesc lucrurile cât mai detașat. — O să pleci în Germania, o să bei bere și o să fii iarăși nefericit, îl tachinam eu râzând. Atunci ingrid
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
cea mai mare parte din lucrurile lor, câteva zile mai târziu, în urma unui raid NATo. Dar sistemele de transmisie au supraviețuit și au continuat să opereze din satele vecine, în timp ce roberto a reușit să ajungă printr-un șir de întâmplări norocoase la Szeged, de unde a luat primul tren spre Timișoara. Expresia aceea perplexă de pe fața lui roberto după revenirea din Kosovo, privirea fixă cu care ducea țigara la gură, stând în capul oaselor la ora trei dimineața, în timp ce din trupul său
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Încerc să-mi mențin echilibrul. Totul era umed acolo jos. De la mine sau de la ea, nu știu. Îmi lăsam capul pe pieptul ei, sub tricoul suflecat. Subsuorile Îi miroseau a fructe coapte prea tare. Părul Îi era foarte rar acolo. ― Norocoaso i-aș fi spus În timpul zilei. Nici măcar nu trebuie să te razi. Dar Calliope cea din timpul nopții nu făcea decât să mângâie părul sau să-l guste. Într-o noapte, pe când tocmai făceam asta și alte lucruri, am observat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
copleșit de o senzație neobișnuită de groază, așa că se blindase cu hainele sale cele mai impunătoare: peste corpul rotofei un costum dungat de culoarea cărbunelui, În jurul gușei de broască o cravată Countess Mara, iar În butonierele de la mâneci butonii săi „norocoși“, cu măști de dramă grecească. Ca și lampa noastră de veghe cu Acropolele, butonii proveneau de la magazinul de suveniruri al lui Jackie Halas din Greektown. Milton Îi purta de câte ori avea Întâlnire cu funcționarii de la biroul de credite sau cu inspectorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Întins degetul. Mașina s-a oprit În dreptul meu și geamul electric s-a deschis Încet. La volan era bărbatul de la restaurant, din ziua precedentă. ― Încotro? ― Spre California. Din nou zâmbetul acela. Ca o explozie. ― Păi, atunci azi e ziua ta norocoasă. Încolo merg și eu. Am ezitat o clipă. Apoi am deschis portiera din spate a mașinii imense și mi-am băgat geamantanul Înăuntru. În acel moment nu prea aveam de ales. DISFORIE SEXUALĂ ÎN SAN FRANCISCO Îl chema Bob Presto
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a Întâmplat de fapt, Cal? Dacă nu te deranjează că te-ntreb. Ce cauți aici? ― M-am dus la un medic În New York. Voia să-mi facă o operație. ― Așa că ai fugit. Am dat din cap. ― Poți să te consideri norocos. Eu am aflat abia la douăzeci de ani. Toate astea s-au Întâmplat În prima mea zi petrecută În casa Zorei. Încă nu Începusem să lucrez la club. Mai Întâi trebuia să mi se vindece vânătăile. Nu mă mira că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
un nimeni, dar curajul acesta nu-i este dat oricui. Ce vei găsi în aceste cincisprezece cărți? Dacă ai răbdare să le vânturi - câteva pagini bune. Dar nu cele pe care critica le-a scos în evidență. Căci aceste pagini norocoase sânt cum se întîmplă mereu, înecate în foarte multă literatură. Și cu cât literatura e mai bună, cu atât sânt mai puține șanse să găsești și pagini mai mult decât reușite artistic: pagini adevărate. Ele sânt tot ce e prețios
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
cuvintele copilașului de vreo doi ani care, pe Domnița Ruxandra, cum mergeam spre liceu, mi-a ieșit înainte dintr-o curte, m-a privit în ochi și mi-a spus limpede, cu o voce care parcă nu era a lui: "Norocosule!" Aceste două direcții, Swann și Guermantes ale mele, completau Orașul, lumea. în ce privește ursul, el a fost subiectul celui mai terifiant vis pe care mi-l amintesc, între numeroasele mele vise despre fiare: puțin după ce am primit figurina traforată am visat
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
revenit, Îi zise Carlos, un spaniol de vârstă mijlocie, cu o mustață mare, neagră, portarul ei favorit. Cum a fost călătoria? o Întrebă, nevenindu-i să-și creadă ochilor când Îi văzu picioarele. Papuci? — O, Carlos, a fost o călătorie norocoasă, răspunse radioasă. — Norocoasă? Întrebă acesta neîncrezător. Ți-au furat cizmele? Kitty deschise ușa apartamentului și se opri puțin, privind grămada de cutii din cameră. Oftă și intră ca un djin care trebuie să se bage la loc În sticlă, după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Carlos, un spaniol de vârstă mijlocie, cu o mustață mare, neagră, portarul ei favorit. Cum a fost călătoria? o Întrebă, nevenindu-i să-și creadă ochilor când Îi văzu picioarele. Papuci? — O, Carlos, a fost o călătorie norocoasă, răspunse radioasă. — Norocoasă? Întrebă acesta neîncrezător. Ți-au furat cizmele? Kitty deschise ușa apartamentului și se opri puțin, privind grămada de cutii din cameră. Oftă și intră ca un djin care trebuie să se bage la loc În sticlă, după ce a cunoscut toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
vor să aducă ideea morții individuale, ci un soi de retorism exacerbat, persuasiv până la extrem: Înecatul a cuprins marea în brațe, a înfășurat-o în uragan ca-ntr-un șal de mătase și s-a tot dus sub zodii mai norocoase. Faptul că Înecatul cuprinde marea în brațe sugerează mai curând tentativa de a-și învinge destinul, spațiul interior, agresat de mări și oceane învolburate. Este o mișcare a interiorității. Mișcare de cucerire a "Însinelui poeziei" (Schelling). Însinele trebuie câștigat printr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Dar unde-i marea pe care o blestemau pescuitorii și uraganul nebun, îmbătat de victorii? (...) Înecatul a cuprins marea în brațe, A înfășurat-o în uragan ca într-un șal de mătase Și s-a tot dus sub zodii mai norocoase. (Jaf) Poezia are o structură biplană: de o parte, retorica întrebărilor, de cealaltă parte, alegoria răspunsurilor. Întrebările nu sunt altceva decât interogații absolute. Când totuși primesc un răspuns, acesta este superfluu ori fals. "Înecatul" și "Spânzuratul" sunt ipostaze ale unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Încremenit În colțul camerii unde se așezase, Tony Pavone visa cu ochii deschiși; un vis straniu, un vis cum nici chiar În imaginație nu credea posibilitatea lui. Se miza sume fabuloase, uneori - la o singură aruncare a zarurilor, ce-l „Norocos”, ridica de jos o avere...! Jucătorii pe rând ridicau de jos sume importante, fiecare dorindu-și să dea lovitura decisivă celorlalți! În cele din urmă după miezul nopții - Balaurul și Cap de mort se curățară, fiind nevoiți să iasă din
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
importante, fiecare dorindu-și să dea lovitura decisivă celorlalți! În cele din urmă după miezul nopții - Balaurul și Cap de mort se curățară, fiind nevoiți să iasă din joc. Spre deosebire de zilele precedente, nici chiar doctorul nu se putea considera prea norocos, pierduse peste o sută cincizeci de mii...! Toată figura lui era puternic congestionată, debitând Înjurături la adresa nimănui. Fără să vrea, Tony Pavone privi cu teamă la yatagane, făcându-și socoteala de felul cum va trebui să acționeze În caz de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
lui. Se așezase pe „4 : 4 „ În cele din urmă, Gică picior de lemn Înțelese, pierduse la mâna lui...! Instinctiv, Tony Pavone se ghemui pe scăunelul lui, În timp ce Doctorul Își Îndesa banknotele În buzunare, pe unde nimerea. Invidios Balaurul, exclamă. „Norocos ești, Doctore... Peste o sută milioane drahme...!” Marelui ghinionist”, Îi dădură lacrimile. Privi cu coada ochiului, pe furiși, la yataganul ce-l avea la Îndemână. Un singur salt...!! În următoarea secundă Însă, realiză imposibilul. Nu mai era așa tânăr și
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
joc de noroc, prevede... Cel care pierde, are dreptul să decidă: dacă nu mai are bani, poate oferi spre vânzare câștigătorului, apsolut tot ce poate fi vândut: bunuri materiale, animale, casa ori uneori În cazuri extreme, chiar și nevasta...!! Deci, norocosul, este obligat să accepte condițiile impuse, În caz contrar viața lui va fi În mare pericol...! Cunoscând aceste aberante reguli, Doctorul nu avea cale de mijloc. Răspunse cu o stăpânire de sine iritantă. „Sincer vorbind, nu mă pricep la case
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
au avut cuvânt de onoare...!! Totuși, unde sunt acte, certitudinea nu lasă loc Îndoielilor”. Amicii gazdei priveau la Doctor cu ură. Asemenea Îndrăzneală, Întrecea orice măsură, urmând să fie pedepsită. Ei așteptau un singur semn dela nefericita gazdă ca „Marele Norocos”, să regrete ziua În care norocul s’a milostivit de el! În asemenea Împrejurări, Tony Pavone nu era băgat În seamă de nimeni. Aceste clipe de un Înalt dramatism, Îi genera o teamă nedeslușită... o teamă de moarte!! Nu putea
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
se putea observa - ură și deznădejde - te făcea să simți, picături de sudoare rece pe șira spinării...!! Cei doi gansteri - invidioși - priveau duios la amicul lor, cu ură la Doctor, așteptând semnalul convențional În care Doctorul se va putea numi „Norocos”, numai dacă va reuși să scape În viață...!! Fără a scoate un cuvînt, Gică picior de lemn Îți aprinse o țigară, privind la cele două zaruri cu oarecare reproș. Le luă În mână, Închise ochi, dându-le drumul să se
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]