5,057 matches
-
și de tot atâtea ori s-a întors sprijinit de mulțime. Într-adevăr, în Siria, triumful monofiziților n-a fost complet; și aici căpăta implicații politice: pentru calcedonieni, a fost folosită denumirea de melchiți care îi desemna în siriană pe partizanii împăratului, în timp ce, dimpotrivă, monofizismul era cu mult mai bine primit de masele populare. Era răspândit în special printre călugări chiar dacă, în Siria, într-o măsură mai mică decât în Egipt; importante mănăstiri din Palestina, precum cele din Eutimio și din
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
încă din vremea lui Damasus când Acacius participase la hirotonisirea lui Flavian de Antiohia -, și abia mai târziu papa Inocențiu I (402-417) a acceptat să reia legăturile cu el cu condiția să renunțe la ostilitatea față de Ioan Hrisostomul și față de partizanii acestuia. A corespondat cu Chiril din Alexandria, deși criticase inițial anatematismele acestuia; nu a luat parte la conciliul de la Efes din 431 din cauza vârstei foarte înaintate, însă a participat prin scrisorile sale la negocierile care urmau să ducă la formula
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
Le florilège nestorien dans le Traité contre Nestorius de Théodote d’Ancyre, în Studia Patristica XII (TU 115), Akademie Verlag, Berlin 1975, pp. 155-159. 6. Euteriu din Tyana Episcop de Tyana, în Capadocia, a fost unul din cei mai înfocați partizani ai lui Nestorios; apare la Efes ca semnatar al mai multor documente ale partidei orientalilor. De fapt, faptele sale ne sunt cunoscute mai ales din documentația referitoare la acest conciliu. Ulterior, când Ioan de Antiohia, lider al orientalilor, a început
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
se deschidă către patimi; este atitudinea pe care și Pavel o condamnă (I Tes. 3, 6-12) atunci când îi îndemna pe destinatarii epistolei să muncească, urmând exemplul său. Avem aici un accent polemic, autorul vizându-i pe mesalieni și pe acemeți, partizani ai lipsei totale de activitate (cap. 21-27); în cap. 21 sunt menționați în mod explicit Adelfios și Alexandru, liderii celor două orientări. De condamnat este însă și al treilea tip de sărăcie, acela specific acelor călugări care, deși au declarat
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
ne poartă istoricul Filostorgios care a participat la dezbatere ca laic ceea ce constituie deja un motiv pentru care merită atenția noastră. Atât părinții săi cât și Filostorgios însuși au fost adepți ai lui Eunomius care recrutase un număr modest de partizani în Asia Mică între 360 și 380 (vezi mai sus, pp. ??? sq.). Filostorgios s-a născut la Boriso, oraș din Capadocia, jurul anului 368, dar a plecat încă de la vârsta de douăzeci de ani la Constantinopol unde a rămas pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
când a făcut o călătorie în Palestina. În timp ce stătea la Constantinopol, a scris o Istorie bisericească prin care își propunea să continue în douăsprezece cărți opera omonimă a lui Eusebiu, până în anul 425; Filostorgios și-a încheiat scrierea în 433. Partizan entuziast al celui mai radical arianism, Filostorgios era convins că cei mai importanți creștini din vremea sa fuseseră tocmai arienii Aetius din Antiohia și Eunomius din Cyzic și că Atanasie distrusese Biserica, iar adevărata ortodoxie era aceea a celor considerați
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
primul moment; totul nu se reducea decât la speculații teoretice și la cereri de modificări de metode (deci la progresul "artei"), iar nu la desființarea ei. Argumentul ultim, experimental, le lipsea și unora și celorlalți. Horoscoapele greșite la naștere, creeau partizani pentru momentul concepției și invers. S-a ajuns chiar și la o cale de mijloc: momentul concepției influențează sănătatea trupească, iar momentul nașterii colorează portretul moral și intelectual. Deoarece din 4 în 4 minute aspectul cerului se schimbă, nu este
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
a trecut aproape la vedere de partea adversă, căutând să împace cele două teze. Incepe timpul în care "erudiți astronomi" ajung episcopi, arhiepiscopi sau cardinali, cum este cazul lui Pierre d"Ailly, 1350 - 1420 e.n., prelat francez și teolog celebru, partizan înfocat al influențelor astrale (de curând s-a atras atenția într-o teză de doctorat, prezentată facultății catolice din Lille, asupra prezicerii lui d"Ailly, bazată pe un horoscop în care afirma că în 1789 va fi o mare revoluție
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
Spiritele slabe au fost mai ales impresionate de moartea lui Pico în ziua și ora prezisă de astrologul Bellanti, decât de argumentele iscusite din cartea filosofului. Dar ce puteau face trei detractori contra a trei sute sau trei sute de mii de partizani? Chiar șirul celor mai de frunte este prea mare pentru a nu obosi amintindu-i (Este interesant de știut că atât Dante cât și Boccacio au fost inițiați în științele cerului). Fig. 30 - O veche gravură a lui Hieronimus Cardanus
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
sublimă. Acesta este unul dintre marile paradoxuri ale istoriei. Astrologia nu a fost doborâtă de adversarii săi firești, pregătiți și conștienți în lupta pe care o susțineau; ci întîmplător și inconștient, de către un spectator al luptei, poate chiar de un partizan al ei. In tinerețe, când era student la universitățile italiene, își împărțea timpul între pictură, medicină, matematică și drept, Copernic l-a cunoscut pe profesorul astronom din Bologna - Domenico Maria de Novara. Intîi cursant, mai apoi asistent, și în sfârșit
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
englezului Sephorial, al lui Maenaughton din S.U.A., ne dăm seama cât de serios și general este interesul pentru găsirea unei baze științifice, vechii credințe în puterea supranaturală a stelelor. După ce am văzut atâtea păreri favorabile și atâtea argumente contrarii, atâția partizani de valoare, ca și atâția adversari convinși, dacă se va cere să dăm și noi un răspuns eternei întrebări: "Este astrologia falsă sau adevărată?", nu vom putea afirma nimic. CUPRINSUL ILUSTRATIILOR 1. - Constelațiile emisferei nordice 2. - Localizarea astrologică a planetelor
Astrologia odinioara si azi by Constantin Arginteanu [Corola-publishinghouse/Science/295559_a_296888]
-
octombrie, prima etapă către revoluția socialistă, consideră Lenin și Troțki. Atitudinea față de revoluția sovietică va constitui de acum înainte un punct de ruptură în interiorul mișcării muncitorești occidentale. Dincolo de tradiționalele neînțelegeri dintre socialiști, o atitudine fundamentală îi separă de aici încolo: partizani sau opozanți ai revoluției și regimului sovietic. Rusia sovietică și partidul bolșevic nu-și impun voința oamenilor și partidelor care îi susțin, dar reprezintă o linie de demarcație. În spiritul învingătorilor din octombrie, revoluția rusă nu se poate menține fără
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
direcția urmată, numeroase decizii sînt aprig discutate, urmînd exemplul votului în tratatul de la Brest-Litovsk sau în chestiunea sindicală din Rusia sovietică. Pe de altă parte, faptul că în sînul mișcării muncitorești occidentale își face apariția o linie de demarcație între partizanii și oponenții revoluției ruse nu presupune însă și o armonie a vederilor și concepțiilor între toți simpatizanții puterii sovietice. Între pacifiștii, anarhiștii, socialiștii "de stînga", deosebirile sînt mai mult decît simple nuanțe. Originea și evoluția partidelor comuniste stau mărturie în
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
1928 și 1.500 în 19297. Cazul irlandez este unic. În 1921, micul partid socialist din Irlanda exclude "aripa sa dreaptă" și cere aderarea la Komintern. Dar influența sa este nulă. În războiul civil din 1922-1923 în care se confruntă partizanii și opozanții tratatului de la 1921, partidul nu reușește să influențeze sau să atragă nici una dintre grupările radicale. Să amintim că tratatul acordase independența a 26 de comitate predominant catolice la sud -, dar menținuse cele 6 comitate predominant protestante sub influența
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
condiții. În ajunul congresului de la Livorno, în partid sînt trei grupări divergente. Extrema stîngă a lui Bordiga căreia i s-au alăturat Antonio Gramsci, Palmiro Togliatti și alți conducători ai grevei de la Torino din septembrie 1920; tendința animată de către Serrati partizan în continuare al IC, dar ostil unora dintre cele 21 de condiții și ezitant în privința căii politice ce trebuia adoptată în țară; în sfîrșit, curentul de "dreapta" condus de Turati, împotrivindu-se celor 21 de condiții. Chestiunea congresului se concentra
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
adevărați conducători, care să nu încerce să domine masele și să nu le trădeze, și, atît timp cît nu-i vom avea, noi vrem ca totul să se facă de jos în sus, chiar prin dictatura maselor"14. În Spania, partizanii și opozanții Internaționalei Comuniste se înfruntă în sînul partidului socialist. PSOE îi trimite pe Daniel Anguino, favorabil aderării, și pe Fernando de Los Rios, ce reprezenta aripa moderată a partidului, la congresul Komintern-ului. Dar prezența lor la Moscova nu va
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
la cauza proletariatului, neîndeplinind astfel prima condiție"4. În diferite rînduri, Executivul IC admonestează secțiunea franceză, fără prea multe rezultate. Această luptă între IC și conducerea PCF se cristalizează în jurul persoanei lui Boris Souvarine, reprezentantul francez pe lîngă IC și partizan al autorității acesteia. În decembrie 1921, la congresul de la Marsilia, majoritatea din partid respinge propunerile de reorganizare sugerate de cea de a III-a Internațională. Acestea sînt: * Comitetul director să fie format din cinci membri. * Organizația sindicală să fie subordonată
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
intelectuali de valoare. O anumită rigiditate protestantă nu era străină de toate acestea. Olanda cunoaște astfel o fracțiune troțkistă, foarte activă, condusă de către Hank Sneevliet, ce avea să dispară sub ocupație, chiar dacă mult timp subzistaseră, în jurul lui Anton Pannekoek, Raden-Communisten, partizani ai Consiliilor muncitorești. În contextul șomajului ce creștea, partidul comunist olandez trecuse de la 1.100 de membri și 2,9% din voturi în 1930, la 6.000 de aderenți și 3,2% din voturi în 19339. Dacă procesul incendiului Reichstag
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
Petain, alții se angajează, și mai direct, în colaborarea cu ocupantul. În Belgia, după ce a dizolvat POB-ul a cărui președinte era, Henri De Man regrupează noul Ordin și creează cu sprijin german un sindicat unic în care atrage mulți partizani. El proclamă că debandada regimului parlamentar, această prăbușire a unei lumi decrepite este o eliberare. În Olanda, o parte a partidului susține apariția cotidianului său timp de peste un an. Înțelegem că odată cu ofensiva lor revendicativă, comuniștii încearcă atragerea militanților socialiști
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
acțiune, ce reprezintă poporul la arme, grupări populare de acțiune în Italia, miliții patriotice în Franța și în Belgia. Dar pretutindeni, după 22 iunie 1941, partidele comuniste creează și păstrează un control strîns asupra grupărilor armate propriu-zise, FTP în Franța, Partizanii armați în Belgia, Mil în Olanda, Brigăzile Garibaldi, ulterior, în Italia. Aceste grupări ocupă un loc central în gestul eroic al războiului, așa cum îl va prezenta tradiția comunistă, dar ele polarizează, de asemenea, frisoanele și fantasmele adversarilor lor. O altă
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
trei cazuri diferite, cărora partidele le determină în mică măsură destinul. Toate cele trei partide ating atunci apogeul lor, aureolate de victoriile Armatei Roșii, respectate pentru martiriul lor, puternice prin fronturile ce le asigură simpatizanți, admirate pentru faptele vitejești ale partizanilor lor. Cu mulți aderenți și conștiente de forța morală ce le-o conferă rezistența, toate își pun problema participării la putere. ELIBERAREA Bucuria și euforia populară ce marchează zilele de eliberare nu poate anula faptul că războiul împotriva Reich-ului continuă
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
comuniste, dar cu o culoare proprie particularităților acțiunii comuniste norvegiene din timpul războiului, care face ca PCN să se înscrie totalmente în această perspectivă. Chiar dacă partidul comunist susține toate orientările diplomației sovietice, diviziunea bipolară a lumii reînvie lupta internă dintre partizanii și opozanții secretarului general. Ca și celelalte partide comuniste, comuniștii norvegieni obținuseră cel mai bun rezultat electoral al lor de după război, cu 11,9%. Campania anticomunistă care urmează sprijinului necondiționat acordat de PC norvegian atît URSS-ului, cît și proceselor
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
va fi nevoie de mai mult pentru ca o criză internă să izbucnească. În ciuda faptului că nu este semnificativă, vechea gardă, ajutată de delegații Kominform-ului, operează o adevărată lovitură de stat22 în cadrul partidului pentru a-l înlătura pe Furubotn și pe partizanii săi. Acuzați de titoism, de troțkism,... ei sînt excluși din partid. Înlăturarea secretarului general norvegian din motive de titoism este singurul exemplu din Europa occidentală al unei sancțiuni la nivelul cel mai înalt al conducerii unui partid comunist. Nu numai
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
Fischer, liderul reformatorilor și figură principală a opozanților politicii sovietice, nu mai este reales în comitetul central. El va fi exclus din partid în octombrie 1969, cu cîteva luni înainte de al XXI-lea Congres, care va marca victoria definitivă a partizanilor liniei pro-sovietice. Rezoluția ce condamna intervenția este în mod curios anulată de către comitetul central, în martie 1971. Numeroși intelectuali, și anumiți conducători locali sînt excluși sau părăsesc partidul. Tinerii militanți care fuseseră seduși de speranțele de înnoire pe care le
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
și mai ales la condițiile participării guvernamentale, percepute de către minoritari ca o minimalizare a identității lor. Rezoluțiile votate de către congrese se apropie mult de cele susținute de către celelalte partide din mișcarea eurocomunistă. Fiecare tendință controlează propriile federații și își organizează partizanii minoritari din federațiile adversare. Timp de peste cincisprezece ani, comuniștii finlandezi vor fi incapabili să găsească un compromis durabil. O parte importantă din energia lor va fi investită și pierdută în lupte interne și în dezbateri sterile. Fiecare fracțiune va avea
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]