2,741 matches
-
Moore) este fals. Figură 1 îi. „Nici un trebuie” nu deriv] din „este” sau autonomia eticii Dac] morală poate fi redus] la adev]ruri de un alt fel, atunci etică nu este „autonom]”. Adev]rul în moral] este determinat de deliber]rile dintr-un alt ț]ram. Totuși, atunci când naturaliștii și antinaturaliștii se afl] în disput] cu privire la autonomia eticii, nu au în minte neap]rât acest lucru. Prin „autonomia eticii” ei înțeleg o tez] asem]n]toare cu aceea c] „trebuie” nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Este ceea ce încearc] s] fac] Anscombe în Modern moral philosophy [Filosofia moral] modern]] și Geach în Good and evil [Binele și r]ul]. Atât timp cât argumentele lui Hume și ale lui Moore sunt valide, ele sunt compatibile cu naturalismul. Deoarece încerc]rile formale de a demonta naturalismul au eșuat, el r]mane o opțiune viabil]. iv. Variante ale naturalismului Închei cu o privire de ansamblu asupra curentelor principale ale naturalismului. Scopul meu este a expune mai degrab] decât a critica, dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
unor obiecții mai evidente, deoarece are implicatii care contravin cu ceea ce știm noi (sau cel puțin credem c] știm) c] reprezint] natură evalu]rii morale. Pe de o parte, subiectivismul simplu contrazice simplul fapt c] putem câteodat] greși în evalu]rile noastre morale. Nimeni nu este infailibil. Facem greșeli, si cand descoperim c] am greșit dorim poate s] ne schimb]m judec]țile. Dar, dac] subiectivismul simplu ar fi corect, acest lucru ar fi imposibil - deoarece subiectivismul simplu implic] faptul c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
XX. Este o teorie mai subtil] și mai sofisticat] decât subiectivismul simplu deoarece încorporeaz] o viziune mai complex] asupra limbii. O prim] observație a emotivismului const] în faptul c] limbajul este utilizat într-o diversitate de moduri. Una dintre utiliz]rile sale principale este aceea de a exprima fapte sau, cel putin, aceea de a exprima ceea ce consider]m a fi fapte. Totuși, putem spune c]: George Bush este președintele Statelor Unite: George Bush se opune avortului; Au existat mai mult de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
greșit], ai putea întreba, de exemplu, de ce ar fi greșit] și, dac] nu primești un r]spuns satisf]c]tor, poti s] respingi acest sfat pe motiv c] este nefondat. În acest fel, judec]țile morale sunt diferite de exprim]rile simple ale preferinței personale. Dac] o persoan] spune: „Îmi place cafeaua”, nu îi trebuie un motiv pentru această - ea poate s] fac] o declarație despre gusturile sale personale, și nimic mai mult. Dar judec]țile morale trebuie s] fie susținute
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
discursul moral; care este natura conceptelor morale sau a moralei? Dac] vor da rezultat, aceste încerc]ri vor avea implicații pentru o alt] întrebare, epistemologic], aparținând, de asemenea, teoriei etice: cum ar trebui s] începem s] r]spundem la întreb]rile noastre morale, în mod rațional? Sau nu exist] o cale rațional] - depinde doar de ceea ce simțim și de ceea ce ne dicteaz] moravurile actuale? Pe de alt] parte, dac] poate fi vorba despre o discuție rațional] în ceea ce privește întreb]rile morale, aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
la întreb]rile noastre morale, în mod rațional? Sau nu exist] o cale rațional] - depinde doar de ceea ce simțim și de ceea ce ne dicteaz] moravurile actuale? Pe de alt] parte, dac] poate fi vorba despre o discuție rațional] în ceea ce privește întreb]rile morale, aceasta cere existența unui adev]r despre ele sau a unui set de fapte care pot fi descoperite? Principala diviziune este realizat] între teoriile descriptiviste și cele nedescriptiviste. Acestea se deosebesc prin mai multe c]i, mai mult sau
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Aceasta poate fi numit] teoria „deplas]rii verbale” a sensului imperativelor. Această implic] imposibilitatea de a face distincția între ceea ce Austin numește acte perlocuționare (ceea ce face cineva prin vorbire) și acte ilocuționare (ceea ce face cineva în timp ce vorbește) (Austin, 1962). Deplas]rile verbale și îndemnurile psihologice nu sunt parte a sensului nici a imperativelor, nici a actelor de vorbire morale (Urmson, 1968, pp. 130 și urm.; Hâre, 1971). Dac] am consideră c] imperativele își datoreaz] sensul propriet]ților lor cauzale, am putea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
prezentare a fiec]rei etape, grupate conform nivelurilor. Nivelul A. Preconvențional Etapă 1 Etapă pedepsei și ascult]rii. Individul ascult] pentru a evita pedeapsă; în consecinț], unicul motiv de a face ceea ce este bine este de a evita pedeapsă. Preocup]rile și interesele altora sunt irelevante pentru individ, mai puțin în m]sura în care se refer] la bun]starea personal]. Etapă 2 Etapă schimbului și scopului instrumental individual. Obiectivul individului este de a face tot ceea ce poate pentru a promova
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a face ceea ce este bine este de a-și promova propriile interese. Conflictele urmeaz] s] fie rezolvate prin schimbul instrumental de servicii. Nivelul B. Nivelul convențional Etapă 3 Etapă aștept]rilor interpersonale reciproce, a relațiilor și a conformit]ții. Aștept]rile altora devin importante pentru individ. Preocup]rile anturajului pot prima asupra propriilor interese. Individul e capabil s] se pun] în situația altcuiva. A face ceea ce este bine înseamn] a satisface aștept]rile apropiaților. Individul face ceea ce este bine pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a-și promova propriile interese. Conflictele urmeaz] s] fie rezolvate prin schimbul instrumental de servicii. Nivelul B. Nivelul convențional Etapă 3 Etapă aștept]rilor interpersonale reciproce, a relațiilor și a conformit]ții. Aștept]rile altora devin importante pentru individ. Preocup]rile anturajului pot prima asupra propriilor interese. Individul e capabil s] se pun] în situația altcuiva. A face ceea ce este bine înseamn] a satisface aștept]rile apropiaților. Individul face ceea ce este bine pentru a avea aprobarea lor. Etapă 4 Etapă sistemului
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
reciproce, a relațiilor și a conformit]ții. Aștept]rile altora devin importante pentru individ. Preocup]rile anturajului pot prima asupra propriilor interese. Individul e capabil s] se pun] în situația altcuiva. A face ceea ce este bine înseamn] a satisface aștept]rile apropiaților. Individul face ceea ce este bine pentru a avea aprobarea lor. Etapă 4 Etapă sistemului social și a p]str]rii conștiinței. Individul este loial instituțiilor societ]ții. A face ceea ce este bine înseamn] a îndeplini obligațiile și îndatoririle instituționale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
rațional] în efortul de a asigura cel mai mare bine pentru cel mai mare num]r de oameni, viața și libertatea fiind ambele bunuri nenegociabile. Astfel, aceast] etap] nu are resursele de a rezolva conflictele care se ivesc din revendic]rile dintre viat] și libertate. Raționamentul moral al Etapei 4 nu are mai mult succes, deoarece, conform Etapei 4, binele și r]ul sunt ceea ce legea spun c] sunt; iar legea poate s] recunoasc] sau nu importantă oric]rei vieți. Raționamentul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
folosim în construirea acestora. În acest articol voi examina unele dintre aceste întreb]ri. M] voi ocupa mai mult de întreb]ri legate de teoria moral], si mai putin de întreb]ri de teorie moral]. Un motiv pentru care întreb]rile legate de teoria moral] au fost relativ neglijate este faptul c], pan] de curând, se pare c] a existat un acord larg r]spândit cu privire la natură teoriilor morale și posibilitatea de acceptare a diferitelor practici metodologice. Teoriile morale au fost
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
tr]s]tur] a concepției dominante așa cum am descris-o, putem asocia concepția dominant] cu filosoful secolului al XIX-lea, Henry Sidgwick, si cu filosofi contemporani precum Richard Brandt, Derek Parfit, John Rawls și Judith Jarvis Thomson. 2. Antiteoreticienii Contest]rile concepției dominante au devenit din ce in ce mai evidente. O surs] a acestora este sensibilitatea feminist] care a început s] apar] în filosofia anilor ’70. O alt] surs] este larg r]spânditul scepticism cu privire la autoritate, caracteristic anilor ’60. Filosofii ale c]ror opinii
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
din ce in ce mai popular] este derivaționismul. Filosofi precum Brandt sau Gauthier urm]resc s] dezvolte o teorie moral] derivat] din ceea ce ei consider] a fi atitudini cu un grad sporit de fundamentare privind raționalitatea. Ei fac acest lucru deoarece cred c] întreb]rile privind raționalitatea sunt mai clare decât cele despre moral] sau deoarece cred c] raționalitatea are fort] motivațional], iar morală nu. Deși Brandt și Gauthier sunt derivaționiști, ei nu sunt și fundaționaliști. Ei nu pretind c] acele credințe din care decurg
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
reflexive, ele trebuie inevitabil s] statorniceasc] „morală de bun simț” - acea colecție negativ] de prejudec]ți morale, deprinderi, judec]ți și purt]ri pe care oamenii din cultura și clasa „noastr]” le manifest] și în virtutea c]rora acționeaz]. Deoarece interpret]rile fundaționaliste încep cu începutul, s-a considerat c] numai ele sunt în situația de a pune la îndoial] acele prejudec]ți și de a promova progresul moral. Deși ar putea fi ceva important aici, ar fi foarte dificil s] afirm
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ar fi foarte dificil s] afirm]m exact ce. Chiar dac] suntem coerentiști și credem c] acele credințe ale noastre, morale și reflexive, sunt privilegiate, nu este clar cum ar trebui s] aplan]m conflictul dintre acele credințe și deliber]rile unei teorii morale. Corpul credințelor noastre poate fi privilegiat, dar din această nu rezult] c] fiecare credinț] este privilegiat] sau c] acele credințe care sunt privilegiate sunt privilegiate în mod egal. Astfel nu rezult] (de exemplu) c] utilitarismul ar trebui
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
prezin] diverse cazuri - unele din literatur], unele din viața real], altele din imaginație - si întreab] ce intuiții avem despre acestea. Deși intuițiile obținute joac] roluri diferite în teoriile fundaționaliste și cele coerentiste, utilizarea exemplelor este specific] ambelor. Cred c] limit]rile acestei interpret]ri nu au fost destul de bine evaluate. Pentru a vedea de ce aceast] interpretare este problematic], voi concluziona cu o scurt] discuție despre rolul exemplelor în filosofia moral]. iv. Rolul exemplelor În filosofia moral], exemplele sunt folosite pentru mai
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ediții). Singer, P.: „Sidgwick and reflective equilibrium”, Monist, 58 (1974), 490-517. Wilkes, K.V.: Real People: Personal Identity Without Thought Experiment (Oxford:Clarendon Press, 1988), Cap. I. Partea a șaptea Dezbateri și critici 43 Ideea unei etici feministe Jean Grimshaw Întreb]rile legate de gen nu au reprezentat obiectul de studiu al filosofiei morale a acestui secol decât într-o mic] m]sur]. Dar ideea conform c]reia virtutea este într-un fel diferențiat] pe genuri, iar standardele și criteriile moralei sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
contextul fundamental pentru o mare parte din gândirea etic] feminist], dateaz] din secolul al XVIII-lea. În societ]țile industrializate, acest secol a fost martorul apariției interesului pentru chestiunile feminit]ții și ale conștiinței feminine, foarte strâns legate de schimb]rile ap]rute în situația social] a femeilor. Din ce in ce mai mult, pentru femeile din clasa mijlocie, c]minul nu mai reprezenta și locul de munc]. Singura cale spre sigurant] (într-un fel) pentru femeie era c]snicia, de care era complet dependent
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
situația ca având nevoie de mediere prin intermediul sistemelor logice și legale, Amy, sugereaz] Gilligan, susține o mediere prin intermediul comunic]rii. Este limpede c] înțelegerea moralei la Kohlberg se bazeaz] pe tradiția care deriv] de la Kant și se întâlnește în lucr]rile unor filosofi contemporani că John Rawls și R.M. Hâre. În aceast] tradiție, accentul se pune într-adev]r pe reguli și principii, si Gilligan nu este nicidecum singurul critic care sugereaz] c] o asemenea înțelegere a moralei ar reprezenta în mod
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de la locul de munc] și ale propriilor nevoi de activitate în afara c]minului, și nevoile sau cerințele copiilor sau ale p]rinților în vârst], a c]ror îngrijire nu poate fi compatibil] cu cerințele de la locul de munc].) Dac] preocup]rile și priorit]țile etice provin din diferite forme ale vieții sociale, atunci cele care au fost generate de un sistem social în care femeile au fost atât de des subordonate b]rbaților trebuie s] fie suspecte. Probabil c] nu s-
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fie v]zute (așa cum se întâmpl] în unele forme ale gândirii feministe) că preg]tite s] adopte în mod „natural” diferite priorit]ți morale sau sociale ale b]rbaților. Pan] acum, deoarece exist] (sau ar putea exista) diferențe în preocup]rile etice feministe, acestea pot s] apar] și vor fi generate cu greu de schimb]ri în relațiile sociale și în stilurile de viat]; și avem motive s] presupunem c] procesul va antrena conflicte. Dar avem și motive s] credem c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
generate cu greu de schimb]ri în relațiile sociale și în stilurile de viat]; și avem motive s] presupunem c] procesul va antrena conflicte. Dar avem și motive s] credem c] într-o lume în care activit]țile și preocup]rile care au fost considerate în mod tradițional feminine cap]ț] o valoare și un statut egal, priorit]țile morale și sociale ar fi foarte diferite de cele ale lumii în care tr]im acum. Referințe: Daly, M.: Gyn/Ecology: The
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]