3,182 matches
-
repezit imediat să-l ridice. Altădată, l-am chemat să schimbe limonada pretextând că se încălzise și, iarăși, am răsuflat ușurat când Francisc a rânjit politicos, a dat din cap supus, a luat carafa și a ieșit să-mi îndeplinească rugămintea. Modestia nu-mi mai atârna demult ca o piatră de moară de picioare, dar nici nu țineam să mucezesc între oglinzi. Mi se părea mai avantajos să trag foloase pe rând din toate, fără să mă leg nici măcar de visele
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
se apropia o victorie amenințătoare... Până la urmă am trișat ca să-mi obțin înfrîngerea. Atunci, Bătrânul deveni radios. ― Sînteți un jucător irezistibil, i-am zis și m-am pregătit să mă retrag. ― Să mai facem una, hotărî el. Era ceva între rugăminte și poruncă. Intre dorință și amenințare. A trebuit să mă supun. Și, din nefericire, ar câștigat următoarea partidă. Bătrânul s-a enervat foarte tare. ― Încă una, zise el. Se congestionase la față, tăcea arțăgos și întreaga mea situație atârna, simțeam
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
să mai verifice încă o dată ușa. Acesta s-a dus și a mai răsucit încă o dată foraibărul descuind-o. Si astfel, pe când dormeam mai bine, ne-am trezit bătuți peste umăr de caporalul care venise în control, și cu toate rugămințile noaste nu ne-a iertat iar a doua zi ne-a scos la raportul comandantului de pluton: sublocotenent NĂSTURA EUGEN, care ne-a făcut observație că am dormit în timpul plantonului și ne-a citit din regulament că, Comandantul nu trebuie
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
iarnă, acesta s-a dus la Bancade Credit, unde cașier era Miclăuș Ionel. Cașierul știa că este o clientă care nu restituie împrumuturile rșefuzând să-i acorde împrumutul. Venind acasă, Stere Petre află de la mama lui cele întâmplate și la rugămintea ei, merge la Banca de Credit pentru a obține el un împrumut. Gășind ușa încuiată, observă prin fereastră că în interior se află cașierul și, cunoscând clădirea și împrejurimile, se duce prin spate și printr-un culoar intră în cașierie
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
nici un jaf din respect pentru mine, ca să nu-mi dea bătaie de cap, precum dihorul care nu mănâncă păsări din zona unde are cuibul doar de prin vecini. Într-una din zile Șerban a venit la mine în audiență cu rugămintea de a-i da o învoire pentru două zile fratelui său care se află la arestul miliției pentru furt și pentru a merge la Făurei la o nuntă(acolo fiind cuibul țiganilor). I-am răspuns că nu se poate întrucât
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
acele porții de carne, cârnați , vin erau de la săracii muncitori agrișcoli că nu știau cum să ne ajute să le gășim banii. La ziuă cu ajutorul unei lopeți ne-am făcut drum și astfel am reușit să ajungem în Galați cu ,,rugămintea’’ ca acest infractor să ne indice locul corect unde a ascuns banii și să nu ne mai plimbe prin zăpadă și viscol. De fiecare dată ne indica un alt loc unde Așascuns banii. Că Așascuns banii în beciul cu cartofi
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
Shankaracharya. A părăsit lumea în 1253, scriind următoarele versuri: "Timp de cincizeci de ani am căutat să dezvălui marele secret al vieții și al morții; Necontenit m-am străduit, depășind, la urmă, toate piedicile și îndoielile. Acum, nu mai există rugăminți sau dorințe încă trăind, pătrund în parinirvana". Sublimând, prin lirism, experiența spirituală integratoare a maestrului japonez, poemul oferă, in nuce, un răspuns la criza de identitate cu care se confruntă individul modern și constituie reversul regenerator al anarhiei instinctelor și
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
de față cu el, ci alături, după ușă, pentru a se întoarce îmbrăcată într-un costum de baie, ce-i drept, decoltat, pe care i l-a dăruit seducătorul. Ea se uită tot timpul în jos și pledează, la fiecare rugăminte a lui, de a-și lăsa breteaua stângă pe umăr în jos, apoi, pe cea dreaptă, de a-și strânge mâinile sub piept, pentru ca, scăpând pe jumătate din sutienul acoperit de brațele-i temătoare, sânii să se umfle ademenitor sub
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
dăm seama...”) par a-și spune privirile lor, al căror dialog e întrerupt de vocea lui Stupariu: „Parcă mergeați în oraș, tovarășe profesor. Vă conduc.” „Vă mulțumesc” „Ați consemnat cele ce spuneați în procesul verbal al adunării?” „Desigur” „Aș avea rugămintea să ne trimiteți o copie și, în baza ei, ne vom adresa Comitetului Județean de Cultură. Poate tovarășii de acolo ne-or ajuta...” ...Cei doi au ajuns în stradă. Gesticulează și, după câte se pare, discută aprins. Ce și-or
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
nu trebuie să-și mai aștearnă în jurnalul început nu de mult gândurile, pentru că nici n-ar mai avea vreun rost să aibă altfel de gânduri decât cele din fața oglinzii. Luând chiar caietul și dându-i-l lui Andrei, cu rugămintea să nu-l citească, să-l păstreze numai până i-l va cere ea înapoi. „Maică-mea asta prea curioasă, care își bagă nasul în toate, ar fi în stare să-l devoreze și să mai facă și o criză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
chiar și așa, ar fi trebuit să mă întreb ce l-a apucat, că începuse să bea dintr-odată. În clipa următoare îmi ziceam că dacă Yvonne Alexa e într-unul din momentele ei bune, trebuie să urmeze neapărat o rugăminte să-i povestească ce s-a petrecut, cu asigurările că ea vrea să-l ajute și că e gata să facă ceva și la sfârșit îndemnul că nu merită să suferi pentru nimic. A fost întocmai, fără ca Andrei Vlădescu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
între dinți, cu privirile pierdute pe perete. Hotărâse să-și continue jurnalul, de parcă și-ar fi adresat scrisori ei înseși, cu toate nedumeririle ce-o frământau. Avea să alăture și paginile astea celor aflate deja la Andrei Vlădescu, cu aceeași rugăminte să nu le citească. Poate într-o zi avea să i le ofere ea însăși, dar acum nu trebuiau citite de nimeni. Erau gânduri prea ale ei și socotea că nimeni nu e pregătit să le priceapă. „Sunt speriată - continua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
cel pe care îl trăiește, întrucât cu mintea încă pricepe că există acel point non-retour, dar tot cu mintea refuzându-și până și aceste gânduri, de parcă ar vrea cu orice preț să-și sporească pedeapsa. Amestecând în mintea lui amintiri, rugăminți, tristețe, duioșie, negură, lamentări, speranță inutilă. De parcă toate n-ar fi fost decît un joc ce se va sfârși într-o zi. De parcă ea avea să revină în ziua următoare și să spună: gata, m-am întors definitiv. Uitând că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
-i tresaltă răpusă de dor, Pe ascuns atâtea lacrimi pierde Până ce revine și pruncul își vede. Visul ei de mamă adesea se îmbină Lin-încetișor cu raza de lumină Privește icoana ce a zămislit Și rostește-n taină: Bine ai venit! RUGĂMINTEA 15 AUGUST Maic-a lui Isus e zi de sărbătoare, Este și ziua mea, frumoas-aniversare, Cu duh ocrotitor adu- ți de vrei aminte Și dragoste din cer te rog astăzi trimite. De ziua mea nu cer cadouri mari și multe Calculatoare
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
nu va lovi niciodată pământul cu pumnii, implorându-l să iasă la lumină. Oare pentru ea puterea celor morți nu rezidă în întregime în fidelitatea celor vii? Când Electra, în piesa lui Sofocle, li se adresează lui Hermes și eriniilor, rugămintea ei este ca nelegiuirea să fie răzbunată; momentul coincide cu întoarcerea lui Oreste. Întoarcere regizată de Sofocle astfel încât, în scena recunoașterii, acesta să-i pară Electrei o fantomă venită de pe lumea cealaltă. Pretinsa moarte a lui Oreste nu funcționează aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
urât”. Ulise, partizan al respectului datorat inamicului mort, are câștig de cauză în fața trufașului Agamemnon, partizan, ca și Menelau, al unui comportament ofensator. Iar Teucros va relua, la adresa lui Agamemnon, apelul lansat de Aiax eriniilor în ultimele lui clipe de viață, rugămintea de a-l răzbuna, necruțându-i pe Atrizi. Ca și cum Aiax ar fi trăit din nou prin Teucros, așa cum Agamemnon va continua să trăiască prin Oreste. Un alt ilustru cadavru absent din scenă, dar omniprezent în acțiune este cel al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
În credința însăși în existența fantomei își face loc deriziunea: nu acesta este adevăratul sens al scenei în care Hamlet își roagă prietenii, pe Horațio și Marcellus, să jure că nu vor sufla o vorbă despre întâlnirea lui cu spectrul, rugăminte întărită chiar de către fantoma a cărei voce se aude de undeva de sub podeaua scenei? Limbajul folosit de prinț și detaliile jocului actoricesc plasează spectrul defunctului rege printre spiritele ce bântuie, potrivit superstițiilor populare, spațiile subterane; mai mult decât atât, Hamlet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
de vânt sau vuietul mării? Ce vede copilul care și-a întors capul către locul de unde vin zgomotele? Ceva invizibil se află acolo, în mijlocul lor, dar acest ceva (sau cineva) nu le spune cine este, cum arată, nimeni nu răspunde rugăminții bătrânei oarbe: „Fie-ți milă de noi!”. Căci până și izbăvirea a devenit nesigură în acest spațiu cufundat într-o beznă de nepătruns, în care invizibilul nu are un trup, un chip, o voce. Cui i se adresează întrebarea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
de câștigat doar dușmanul lor comun, dușmanul seminției umane, teribilul Napoleon, singura dorință a acestuia fiind să pună laba, într-o bună zi, pe amândouă imperiile. În acest sens, marele vizir își formulase și mesajul său către generalul Kutuzov, cu rugămintea de a transmite guvernului rus că ar trebui să se convingă de aceste realități și să renunțe la pretenții pe care în nici un caz guvernul otoman nu le poate satisface. „Om cinstit vizirul, dar cam naiv”, încheia persoana. Manuc uitase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
soție, murise. Rămăsese doar cu regretele și vinovăția. Mereu reconstituia alte și alte vini. Priviri, gesturi, îmbufnări, cuvinte, pretenții, răbufniri pe care nu se pricepuse să le evite, care se adunaseră. Mereu înțelegea greșit melancoliile, retragerile, dorința ei de singurătate, rugămințile, lacrimile. De fapt, el îi acaparase toată ființa, sufletul, gândurile, până și aerul. Biata Avet! ― Votre Altesse sérénissime, maestrul vă cere mii de scuze pentru această întârziere. Numele meu este Luciano Vecchio și am onoarea de a fi ucenicul maestrului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
peste noi, în avalanșă, aducându-ne deprecierea leului, a grânelor și a petrolului. Pe de altă parte plasamentul nefericit al depozitului de lei din contul „C” a fost un act de complezență, pe care l-am făcut în urma stăruitoarelor dumitale rugăminți. „Qui ne risque, ne gagne pas”. Astfel că orice pretenție ridicată de dumneata în fața acestui caz de forță majoră e înălțată pe un eșafod prea șubred, pe care îl voi dărâma la prima instanță judecătorească. Cât privește amenințarea dumitale că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
c-au fost o grămadă de baluri cu juni, scumpule, da’ mi-am păstrat onoru’.“ Lana se repezi pe scenă la Darlene și la pasăre și le împinse pe ușă afară. Jones asculta vocile ridicate care se certau în stradă, rugămințile și pocnetul unei palme căzute peste obrazul cuiva. Se duse în spatele barului să bea un pahar cu apă, gândindu-se la vreo metodă de sabotaj care s-o înfunde definitiv pe Lana Lee. Afară, papagalul croncănea și Darlene plângea. — Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
--Din câte îmi aduc eu aminte, de fiecare dată, în asemenea cazuri, i se “prețăluia” casa, pivnița sau orice altă construcție avea împricinatul și era despăgubit. --Aici lucrurile nu s-au limpezit până ce bietul Mihălache cofetarul nu a “căzut cu rugăminte după dumnealui logofătul Zaharia... din partea mănăstirii și dumnealui împreună cu sfințiia sa... egumen am stătut la așezare înainte preosfințitului chir Nechifor mitropolit și neîndurându-să pentru sărăcie noastră, au făcut milă și ne-au dat cincizeci și cinci de lei și noi
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
--Ia-o domol, zăvodule, să n-o dai cu oiștea-n gard. Ascultă ce spune hatmanul prins la înghesuială de prea cucernicii călugări: Iar acum, după doi ani, fiindu egumen la... mănăstire Bărboiul, svinție sa arhimandrit chir Sava au căzut cu rugăminte... să le dau alte doao dughene în locul celor doao dughene dintâi ca să fie locul mai bun... și să umble mai cu preț ca să cunoască și mănăstirea ceva folos mai bun; și eu mai având alte trei dughene în fața uliții Podului
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
mă apropii. --Mie mi s-a pus așa ca o greutate la lingurică. Ce ar fi să te duci în magazie și să aduci panerul de pe prichiciul sobei? --Voi face întocmai poruncii tale, sfințite. --Nu-i o poruncă, dragule. E o rugăminte, spusă altfel... Erau vorbe meșteșugite, pentru care nu puteai să te superi niciodată. În magazie, așa cum s-a întâmplat și altă dată, de pe prichiciul sobei îmi zâmbea ștergarul înflorat așezat peste paner. În încăpere mirosea a lapte fiert... “Ce-o
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]