3,104 matches
-
Nu mă lași“, „Ba te las, dar ți-e teamă să-mi spui“, „Nu mi-e teamă, dar nu asta-i totul. Mai e altceva important, care mie cel puțin îmi cheamă toate energiile, uneori am impresia că mi le seacă cu totul. Lucrul“, „O prostie“, „Nu-i o prostie“, „Bine, n-o fi, dar un nimic nu e mai important decât iubirea, nu știi asta? O, Doamne, nu știi asta? Numai asta trebuie să te fascineze“, „Și-atunci să dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
neprietenoase. Încercînd să se mai Înveselească, Jim se hotărî să viziteze casele celor mai buni prieteni ai săi, Patrick Maxted și gemenii Raymond. După ce se spălă cu apă gazoasă, se duse În grădină să-și ia bicicleta. Peste noapte, piscina secase. Jim nu o văzuse niciodată golită și se uită cu interes la suprafața Înclinată. Lumea cîndva misterioasă a unor linii albastre mișcătoare, zărite printr-o cascadă de bule, stătea acum la vedre În lumina de dimineață. Plăcile de ceramică erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
tremurau pe sîni. O mașină oficială japoneză se apropia, urmată de un convoi de camioane militare, fiecare Încărcat cu soldați Înarmați. Unul dintre camioane se oprise deja și un pluton de soldați sări jos pe șosea, apoi alerga peste orezăriile secate de lîngă perimetrul vestic al lagărului. Cu baionetele la armă, luară poziția cu fața spre gardul de sîrmă ghimpată. Acum tăcuți, sutele de prizonieri se Întoarseră să se uite la ei. Un al doilea pluton de poliție a forțelor aeriene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
zecea, în ziua întîi a lunii, s-au văzut vîrfurile munților. 6. După patruzeci de zile, Noe a deschis fereastra corăbiei pe care o făcuse. 7. A dat drumul unui corb, care a ieșit, ducîndu-se și întorcîndu-se, pînă cînd au secat apele de pe pămînt. 8. A dat drumul și unui porumbel, ca să vadă dacă scăzuseră apele de pe fața pămîntului. 9. Dar porumbelul n-a găsit nici un loc ca să-și pună piciorul, și s-a întors la el în corabie, căci erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
că apele scăzuseră pe pămînt. 12. A mai așteptat alte șapte zile; și a dat drumul porumbelului. Dar porumbelul nu s-a mai întors la el. 13. În anul șase sute unu, în luna întîi, în ziua întîi a lunii, apele secaseră pe pămînt. Noe a ridicat învelitoarea corăbiei: s-a uitat, și iată că fața pămîntului se uscase. 14. În luna a doua, în a douăzeci și șaptea zi a lunii, pămîntul era uscat de tot. 15. Atunci Dumnezeu a vorbit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
Canada să scape de el, îl înțelegeam, el eram eu la mare pe faleză noaptea, atunci, singură în dreptul cortului unde anul trecut aveam alt câine și Aveam un bărbat cu care nu Eram și pe care îl Aveam, Greșit! Mă seacă lumina asta albă și schela pe peretele de beton din aerul ferestrei, cerul e prea bleu alb-galbenul acela de pergament, îți zic eu, azi e ceva, i-am spus lui Pinochio Păianjen când am coborât să luăm vin, suna a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
cu buze reci fruntea, înainte de a se îndrepta în vârful picioarelor, așa precum făcea în copilăria mea și mama. - Cum, nimeni? Am izbucnit când văzui că toată mulțimea de oameni se topise. - Vine cineva - miorlăi piticul cocoșat, cutremurat de tuse seacă. Din josul străzii, venea șontâc, izbindu-și proteza de lemn a piciorului amputat, de asfaltul lustruit al trotuarului, curva bătrână cu perucă roșie, ciocănind cu cheia raiului în butucul care-i sprijinea șoldul retezat și rânjindu-și mizeria din rana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
mai fi vrăjmaș lui Efraim, 14. ci vor zbura pe umărul Filistenilor la apus, și vor jefui împreună pe fiii Răsăritului. Edom și Moab vor fi prada mîinilor lor, și fiii lui Amon le vor fi supuși. 15. Domnul va seca limba mării Egiptului, Își va ridica mîna asupra Rîului în mînia Lui, îl va împărți în șapte pîraie, așa că îl vor putea trece încălțați. 16. Și va fi un drum pentru rămășița poporului Său, care va mai rămîne în Asiria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
întreba pe idoli și pe vrăjitori, pe cei ce cheamă morții și pe ghicitori. 4. Voi da Egiptul în mîinile unui stăpîn aspru, și un împărat fără milă va stăpîni peste ei", zice Domnul, Dumnezeul oștirilor. 5. Apele mării vor seca, și rîul va seca și se va usca, 6. rîurile se vor împuți, canalele Egiptului vor fi goale și uscate, pipirigul și trestiile se vor veșteji. 7. Livezile Nilului de la îmbucătura rîului, și toate semănăturile din valea rîului se vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
pe vrăjitori, pe cei ce cheamă morții și pe ghicitori. 4. Voi da Egiptul în mîinile unui stăpîn aspru, și un împărat fără milă va stăpîni peste ei", zice Domnul, Dumnezeul oștirilor. 5. Apele mării vor seca, și rîul va seca și se va usca, 6. rîurile se vor împuți, canalele Egiptului vor fi goale și uscate, pipirigul și trestiile se vor veșteji. 7. Livezile Nilului de la îmbucătura rîului, și toate semănăturile din valea rîului se vor usca, se vor preface
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
mai înalți, cei mai frumoși chiparoși ai lui, și voi ajunge pe culmea cea mai înaltă, în pădurea lui care este ca un pomăt. 25. Am săpat izvoare, și am băut din apele lor, și cu talpa picioarelor mele voi seca toate rîurile Egiptului." 26. Dar n-ai auzit că am pregătit aceste lucruri de demult, și că le-am hotărît din vremuri străvechi? Acum însă am dat voie să se împlinească, pentru ca să prefaci cetăți tari în niște mormane de dărîmături
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
întăresc cuvîntul robului Meu, și împlinesc ce proorocesc trimișii Mei, Eu zic despre Ierusalim: "Va fi locuit", și despre cetățile lui Iuda: "Vor fi zidite iarăși, și le voi ridica dărîmăturile." 27. Eu zic adîncului: "Usucă-te, și îți voi seca rîurile." 28. Eu zic despre Cir: El este păstorul Meu, și el va împlini toată voia Mea; el va zice despre Ierusalim: "Să fie zidit iarăși!" Și despre Templu: "Să i se pună temeliile!" $45 1. "Așa vorbește Domnul către
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
în amiaza mare! 11. Domnul te va călăuzi neîncetat, îți va sătura sufletul chiar în locuri fără apă, și va da din nou putere mădularelor tale; vei fi ca o grădină bine udată, ca un izvor ale cărui ape nu seacă. 12. Ai tăi vor zidi iarăși pe dărîmăturile de mai înainte, vei ridica din nou temeliile străbune, vei fi numit "Dregător de spărturi", "Cel ce drege drumurile, și face țara cu putință de locuit." 13. Dacă îți vei opri piciorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85106_a_85893]
-
Rosalind, radioasa prospețime a corpului și a minții ei, mărfuri pe care ea le vindea acum pentru veșnicie. Din punctul său de vedere, Rosalind cea tânără Încetase să mai existe. După Încă o zi, a primit o scrisoare scurtă și seacă de la domnul Barton din Chicago, care Îl informa că, deoarece Încă trei companii de tramvaie Încăpuseră pe mâna creditorilor, nu se mai putea aștepta să-i fie remisă vreo sumă de bani. Punând capac la toate, Într-o seară aiurită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
dormi, Că de când ai adormit, Iarba verde te-a-ngrădit, Florile te-or cotropit Și lumea s-o păgânit. Suduie fecior pe tată Și mamele-și fac păcate. D-atunci nu-i rod în bucate, Nici nu-i grâu, nici nu-i secară, Numai neghinioară goală (46, p. 75 ; vezi și 80). Merită să deschid aici o paranteză. Pornind de la imagini mito-poetice similare, frecvente în „colindele vânătorești” („Găsi-mi leul d-adormit/ Sub un spin mândru înflorit/ Florile l-au năpădit/ De s-
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Nici nu-i urmă de secure” - 56, p. 474). Dimpotrivă, somnul lui Dumnezeu, de exemplu, este invers proporțional cu creșterea vegetației utile : Că de când ai adormit, [...] D-atunci nu-i rod în bucate, Nici nu-i grâu, nici nu-i secară, Numai neghinioară goală (91). Mai mult decât atât, o ambiguitate fertilă planează asupra imaginii. Somnul personajului este cauza creșterii excesive a vege- tației „inutile” („Că de când ai adormit/ Iarba verde te-a-ngrădit,/ Florile te- or cotropit”) și reciproc : creșterea vegetației pare
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
subînțeleasă și doar arareori consemnată în mod expres : „Pot stăpâni [stihiile] și bărbații ca mine - spune un solomonar, într-un basm bucovinean -, da[r] trebuie să trăiască într-o pustie, că numai așa le cresc puterile. Fetele și femeile îi seacă de puteri și-i schimbă-n oameni ca toți oamenii. Acestea-s rânduielile cele vechi, pe care trebuie să le ținem cu mare strășnicie, c-atuncea ascultă stihiile de noi” (109, p. 178). încă de la sfârșitul secolului al XVIII-lea
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
ar fi fost celelalte descoperiri ale sale, ele nu erau la fel de importante ca falsul trecut care fusese imprimat în creierul lui. Trebuia să trăiască după mintea lui. Și cât timp aceasta îi era parțial goală, viața lui era o cochilie seacă. Ei știau desigur, că el știe ceva. Lasă să știe. Lasă să se întrebe cum suportă el asta, ce face și ce gândește. Dacă nu va arăta nici un semn, ei vor începe să fie nedumeriți, și se vor întreba dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
fără prea multă minte ca mine ar face bine să se gândească doar la îndeplinirea sarcinii sale. Fără îndoială că așa mi-ar fi spus și tata, dacă ar mai fi trăit.” Ajunseră la un râu. Apa din albie era secată de-a binelea. În față se ivi un munte golaș presărat cu granit. Ajunși până în vârful său, văzură un alt munte, uriaș, ce se înălța semeț în zare cu piscurile înzăpezite. Era atât de înalt și de falnic încât nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cum ar fi: caritatea, reconcilierea, sacrificiul, a renunța la noi înșine), Dumnezeu sfârșește prin a muri, nu în El Însuși deoarece El este prin esență Cel Viu, Veșnic, Nemuritor, dar în inima omului. Dumnezeu moare ca o plantă ce a secat deoarece nu a mai fost udată”. E ca și cum s-ar spune că Dumnezeu nu mai este deloc acea realitate apropiată, concretă și captivantă; se spune că există încă, însă în viața mea e ca și cum nu ar exista. Nu mai e
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
Piatra Neamț...? Dacă nu greșesc, prima dată când am fost la cenaclul de la Târgu Neamț eram în clasa a VI-a, deci se întâmpla în toamna anului 1984. În clasa a VII-a veneam, cu colega mea de la școala din Valea Seacă, Antoaneta Dohotariu, la Piatra Neamț. Au trecut mai mult de 30 de ani de atunci. Amintirile de la vârsta aceea sunt proaspete și acum, dar amestecate, încât cu greu aș putea recompune din ele o imagine a lumii fără să o strâmb
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
ta e mai plină de frăgezime decât în orice altă limbă, oricât de poliglot și de instruit te-ai crede. Dacă istoria ar lua un alt curs, poate aș pleca (de pe pământ), dar istoria este aici o Dunăre bătrînă care seacă și se umflă după măsură. Nu cred că am suferit prea mult ca să plec în altă parte, nu mă interesează să plec doar pentru nivelul de trai, dar aș pleca pentru clătirea ochiului și a inimii câteva luni pe an
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
să le ofere sprijin celor care îl solicită. Este încă devreme să mă pronunț, dar starea actuală a lucrurilor promite mult. Este mult mai ușor să găsești o utilizare mai bună a resurselor existente decât să scoți resurse din piatră seacă. Cum îmi place mie să spun, am găsit o idee profitabilă. Eforturile de a înlătura blestemul resurselor constituie un bun exemplu a ceea ce pot realiza fundațiile private care lucrează cu ONG-uri. După cum am menționat la începutul acestei secțiuni, societatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]
-
în fuioare plutitoare. Chiar și vântul, copleșit de căldura acelei zile, era ascuns undeva, pe aproape, poate pe sub o salcie pletoasă sau cine știe pe unde își face somnul de prânz. Lacurile poartă aceeași oglindă obosită ca și ieri. Malurile, secate de jur-împrejur, cu crăpături adânci și împrăștiate peste tot, par a fi zâmbetul hidos al unei vrăjitoare. Zarea este pierdută într-un nesfârșit de căldură. Ca și Mura, fetița de șase ani a bunicii. Cu lacrimile șiroind pe obraji, mai
Mura by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1734_a_92272]
-
ei. Cazul ei însă nu este singular: la fel procedează toate celelalte ucenice. Informația care probabil a cântărit cel mai mult în portretizarea ei ca prostituată se află chiar la mijlocul fragmentului citat: „din ea au ieșit șapte demoni”. Notația lucaniană, seacă, strict jurnalistică, va deveni un fel de „carte de vizită” a Mariei Magdalena la autorul celei de-a patra evanghelii. Faptul că din ea „au ieșit șapte demoni” nu poate legitima în nici un caz statutul de prostituată pocăită. Statutul respectiv
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]