3,099 matches
-
scrise ceva pe hârtie. — Mma Ramotswe, spuse ea încetișor. Am toate informațiile de care aveți nevoie. Mma Ramotswe ridică repede privirea. — Informații în legătură cu ce? — În legătură cu Oswald Ranta. Locuiește aici, în Gaborone. E lector la Catedra de economie rurală de la universitate. Secretara zice că vine în fiecare zi dimineața la ora opt și că oricine dorește să-l întâlnească poate să-și facă programare. Nu mai trebuie să căutați. Mma Ramotswe zâmbi. — Ești o persoană foarte deșteaptă, o lăudă ea. Cum de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Makutsi, apoi am sunat și am aflat restul. — Înțeleg, zise Mma Ramotswe, încă zâmbind. Ai procedat ca un detectiv adevărat. Mma Makutsi se lumină la auzul laudei. Ca un detectiv adevărat. Făcuse treaba unui detectiv, deși nu era decât o secretară. — Mă bucur că sunteți mulțumită de mine, spuse după un moment. Aș fi vrut să fiu detectiv. Sunt fericită că sunt secretară, dar nu-i același lucru cu a fi detectiv. Mma Ramotswe se încruntă. — Asta-ți dorești? În fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
se lumină la auzul laudei. Ca un detectiv adevărat. Făcuse treaba unui detectiv, deși nu era decât o secretară. — Mă bucur că sunteți mulțumită de mine, spuse după un moment. Aș fi vrut să fiu detectiv. Sunt fericită că sunt secretară, dar nu-i același lucru cu a fi detectiv. Mma Ramotswe se încruntă. — Asta-ți dorești? În fiecare zi, mărturisi Mma Makutsi. Mă gândesc la asta în fiecare zi. Mma Ramotswe se gândi la secretara ei. Era o fată muncitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
detectiv. Sunt fericită că sunt secretară, dar nu-i același lucru cu a fi detectiv. Mma Ramotswe se încruntă. — Asta-ți dorești? În fiecare zi, mărturisi Mma Makutsi. Mă gândesc la asta în fiecare zi. Mma Ramotswe se gândi la secretara ei. Era o fată muncitoare și inteligentă și, dacă asta însemna atât de mult pentru ea, de ce să n-o promoveze, la o adică? Ar putea-o ajuta la investigații, ceea ce ar însemna o mai bună gestionare a timpului decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
în funcția de detectiv-adjunct. Mma Makutsi se ridică în picioare. Deschise gura să vorbească, dar emoția îi sugrumă glasul. Se așeză, din nou. Mă bucur că ești mulțumită, zise Mma Ramotswe. Ai spart tavanul de sticlă care le împiedică pe secretare să-și folosească potențialul maxim. Mma Makutsi se uită în sus, de parcă ar fi vrut să scruteze tavanul pe care-l spărsese. Dar nu văzu decât scândurile familiare din tavan, plin de urme de muște și vălurit din cauza căldurii. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
acum era și ea detectiv particular, tot trebuia să se achite și de sarcinile care țineau de secretariat. Își dăduse seama că va trebui să abordeze subiectul din timp, să evite orice eventuală neînțelegere. Nu pot să angajez și o secretară și un adjunct, îi explicase. Suntem o agenție mică. Nu avem profituri mari. Știi asta, doar tu trimiți notele de plată. Lui Mma Makutsi îi căzuse fața. Era îmbrăcată în rochia ei cea mai elegantă și-și făcuse ceva la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
tu trimiți notele de plată. Lui Mma Makutsi îi căzuse fața. Era îmbrăcată în rochia ei cea mai elegantă și-și făcuse ceva la păr, care acum îi era coafat în smoculețe ascuțite. Nu-i ieșise pasența. Deci sunt tot secretară? întrebă ea. Mă ocup în continuare doar de bătut la mașină? Mma Ramotswe clătină din cap. — Nu m-am răzgândit, o liniști ea. Ești detectiv particular-adjunct. Dar cineva trebuie să bată și la mașină, nu-i așa? Intră în atribuțiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
tulburat pe marginea fotoliului confortabil, rezervat pentru clienți. În fața lui, cele două femei îi zâmbeau încurajator. Femeia solidă - ea era șefa, știa asta, fiindcă îi văzuse fotografia în ziar - iar cealaltă, cu coafura ciudată și cu rochia extravagantă, era probabil secretara ei. — Nu trebuie să fiți stânjenit, îl încurajă Mma Ramotswe. Suntem solicitați de oameni de tot felul. Nu-i nici o rușine să ceri ajutor. De fapt, interveni Mma Makutsi, cei puternici au curajul să ceară ajutor. Numai cei slabi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
de-acuma la el acasă și era prea târziu ca să mai dea înapoi. Și, cum stătea în biroul lui de la Tlokweng Road Speedy Motors, contemplând absent un maldăr de hârtii, luă două hotărâri. Una dintre ele fu să angajeze o secretară - o decizie pe care, știu chiar în momentul când o lua, n-o va duce niciodată la îndeplinire -, iar a doua fu să nu-și mai bată capul cu modul în care ajunseseră copiii la el și să-și canalizeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
mult prea speriat ca să mă simt bine. Poate altădată. În după-amiaza următoare, la scurt timp după ora două, Paul Monsopati, funcționar-șef la hotelul Sun din Gaborone, pus de conducere pe lista pentru promovări, se strecură în biroul uneia dintre secretarele hotelului și o rugă să iasă din cameră pentru câteva minute. — Trebuie să dau un telefon urgent, îi explică el. O chestiune personală, legată de o înmormântare. Secretara încuviință dând din cap și părăsi încăperea. În fiecare zi mor oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
de conducere pe lista pentru promovări, se strecură în biroul uneia dintre secretarele hotelului și o rugă să iasă din cameră pentru câteva minute. — Trebuie să dau un telefon urgent, îi explică el. O chestiune personală, legată de o înmormântare. Secretara încuviință dând din cap și părăsi încăperea. În fiecare zi mor oameni, iar înmormântările astea, la care participă toate rudele, fie ele cât de îndepărtate, dar disponibile, și aproape toate cunoștințele ocazionale ale mortului, presupun o pregătire minuțioasă. Paul ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
dreptate, soția vă este infidelă“ și nimic mai mult? S-ar chema că ne-am făcut oare datoria? Doar nu-l mințim, nu? Numai că nu spunem tot adevărul. Mma Ramotswe se uită lung la Mma Makutsi. Apreciase dintotdeauna comentariile secretarei sale, dar nu se așteptase să facă din țânțar armăsar. Astfel de probleme întâlneai în fiecare zi. Nu era ceva plăcut. Ajuți alți oameni să-și rezolve problemele, dar nu-i nevoie să găsești soluția perfectă. Ce face clientul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
oameni ca domnul doctor Ranta. O să vedeți. Pot să vorbesc despre asta, fiindcă mâine plec. Mi-am găsit o slujbă mai bună. Mma Ramotswe primi indicații despre cum să ajungă la biroul doctorului Ranta și își luă rămas bun de la secretara săritoare. Universitatea n-a avut o idee prea bună când a pus-o pe femeia aia la recepție, reflectă ea. Dacă îl întâmpină fiecare vizitator care se interesează despre o anume persoană cu bârfe la adresa respectivei persoane, oaspetele și-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
bună să se încurce cu studentele, dar acesta nu-i total un motiv să fie pus pe liber, cel puțin nu în viitorul apropiat. Probabil nu se poate face nimic. Remarcă imediat că o să țină figura, iar presupunerea ei că secretara suferise din cauza doctorului Ranta, se dovedi a fi corectă. — Ooo, ba da, replică ea, însuflețindu-se dintr-o dată. Studentelor care-i fac pe plac le arată subiectele de examen. Da! Sunt singura care știe treaba asta. Studenta este fiica verișoarei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
care știe treaba asta. Studenta este fiica verișoarei mele. Fata i-a povestit mamei, dar nu l-a reclamat. Iar mama mi-a spus totul. — Dar n-aveți nici o dovadă, zise Mma Ramotswe cu blândețe. Asta-i problema? — Da, recunoscu secretara. Nu există nici o dovadă. Ar minți și și-ar scăpa pielea. Și fata asta, Margaret, ce-a făcut? — Margaret? Care Margaret? — Fiica verișoarei, răspunse Mma Ramotswe — N-o cheamă Margaret, zise secretara, ci Angel. N-a făcut nimic, iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Ramotswe cu blândețe. Asta-i problema? — Da, recunoscu secretara. Nu există nici o dovadă. Ar minți și și-ar scăpa pielea. Și fata asta, Margaret, ce-a făcut? — Margaret? Care Margaret? — Fiica verișoarei, răspunse Mma Ramotswe — N-o cheamă Margaret, zise secretara, ci Angel. N-a făcut nimic, iar el a scăpat basma curată. Bărbații scapă întotdeauna, nu-i așa? Lui Mma Ramotswe îi veni să răspundă Nu. Nu întotdeauna, dar se grăbea, așa că spuse la revedere pentru a doua oară și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
a doua oară și se îndreptă spre Facultatea de Economie. Ușa era deschisă. Mma Ramotswe citi bilețelul înainte să bată la ușă.: Dr. Oswald Ranta, diplomat economist, (UB) Ph. D. (Duke). Dacă nu sunt înăuntru, puteți lăsa un mesaj la secretara facultății. Studenții care vor să li se înapoieze referatele, să se adreseze asistenților sau să meargă la biroul facultății. Ascultă să vadă dacă se aude vreo voce din cameră, dar nu se auzea nimic. Auzi doar zgomotul tastelor, semn că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
expunerii la căldură la altitudine și a muncii brute. Veți face asta, nu-i așa, Mma? Este gata să vină în Botswana. Va veni peste o zi-două, dacă o anunț. Puteți pleca de aici? Doar pentru câteva zile? — Am o secretară, răspunse Carla. Poate să-mi țină locul. — Și băiatul? Michael? Ar fi fericit să-și întâlnească bunica, nu credeți? Carla își ridică privirea. — Da, Mma Ramotswe, aveți dreptate. Porni spre Gaborone a doua zi și ajunse acasă seara târziu. Menajera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
îi fierbea în obraji, un șiroi de lacrimi reci își căuta vad în colțurile mustății, ridurile tăiau gândurile felii, tâmplele încorsetau bătăile inimii, îi tremurau mâinile, picioarele îi erau parcă pline de plumb. Între etaje s-a ciocnit cu o secretară, dosarele au așternut pe trepte covor de cuvinte inculpabile. Nu și-a cerut scuze, nu s-a aplecat, a călcat pe ele ca pe niște scoici descompuse. "La dracu cu toată slugărnicia asta! Dumnezeii mamii lui de boșorog! Ajung eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
dacă nu reîncepem să murim, nu vom avea viitor. Regele făcu o cruce lângă cuvântul pensii și spuse, Ceva trebuie să se Întâmple, Da, majestate, ceva trebuie să se Întâmple. Plicul se afla pe masa directorului general al televiziunii când secretara intră În cabinet. Era de culoare violetă, prin urmare, neobișnuită, iar hârtia, de tip gofrat, imita textura inului. Părea vechi și dădea impresia că mai fusese folosit Înainte. Nu avea nici o adresă, nici a expeditorului, ceea ce se mai Întâmplă uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Întâmplă niciodată, și se afla Într-un cabinet a cărui ușă, Încuiată cu cheia, fusese deschisă exact În acel moment, și unde n-ar fi putut intra nimeni În timpul nopții. Întorcându-l ca să vadă dacă era ceva scris pe dos, secretara se surprinse gândind, cu o senzație difuză a absurdului de a gândi așa ceva și de a fi conștientă de asta, că plicul nu era acolo În momentul În care ea introdusese cheia și făcuse să funcționeze mecanismul Încuietorii. Prostie, murmură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Încuietorii. Prostie, murmură ea, cred că n-am observat că era aici ieri când am plecat. Își plimbă privirea prin cabinet să vadă dacă totul era În ordine și se retrase la locul ei de muncă. În calitatea sa de secretară, și pe deasupra de Încredere, ar fi autorizată să deschidă plicul acela sau oricare altul, cu atât mai mult că nu era pe el nici o indicație cu caracter restrictiv, cum ar fi cele de personal, particular sau confidențial, totuși nu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
odată și să se termine cu misterul. Se referea la șef, la directorul general, care Întârzia. Era zece și un sfert când apăru În sfârșit. Nu era un om vorbăreț, sosea, dădea bună ziua și imediat intra În cabinetul său, unde secretara avea ordin să intre numai după cinci minute, timpul pe care el Îl considera necesar să se facă comod și să-și aprindă prima țigară a dimineții. Când intră secretara, directorul general era Încă Îmbrăcat cu sacoul și nu fuma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
sosea, dădea bună ziua și imediat intra În cabinetul său, unde secretara avea ordin să intre numai după cinci minute, timpul pe care el Îl considera necesar să se facă comod și să-și aprindă prima țigară a dimineții. Când intră secretara, directorul general era Încă Îmbrăcat cu sacoul și nu fuma. Ținea cu amândouă mâinile o foaie de hârtie de aceeași culoare cu plicul, și ambele mâini Îi tremurau. Întoarse capul În direcția secretarei care se apropia, dar a fost ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
aprindă prima țigară a dimineții. Când intră secretara, directorul general era Încă Îmbrăcat cu sacoul și nu fuma. Ținea cu amândouă mâinile o foaie de hârtie de aceeași culoare cu plicul, și ambele mâini Îi tremurau. Întoarse capul În direcția secretarei care se apropia, dar a fost ca și cum n-ar fi recunoscut-o. Brusc Întinse brațul cu palma deschisă ca s-o facă să se oprească și spuse cu un glas ce părea să iasă din alt gâtlej, Ieșiți imediat, Închideți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]