4,988 matches
-
fi interpretat drept o sfidare la adresa liderului, atunci când nu respectă întocmai acest ritual impus), iar repetarea obsesivă a aceluiași ritual ucide responsabilitatea individuală, deoarece subiectul moral nu mai este individul, ci grupul.305 Nazismul constituie un astfel de exemplu, cu suita sa de mituri subiacente, ca cel al liderului providențial Hitler în chip de Moise german, cel al arianului cu originea teutonică și misiunea sfântă sau al Reich-ul de 1000 de ani, un alt milenarism 306. Labarthe și Nancy considerau nazismul
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
împrejurări, mitul ufologic, cu neputință de conceput acum 50 de ani, a și devenit un mit mesianic."345 Avem apoi mitul bunului sălbatic în Tarzan 346, creația lui Edgar Rice Borroughs, care a căpătat alură mitică și a inspirat o suită de alți astfel de nobili barbari, precum Conan sau Kull și întregul univers heroic-fantasy, înțesat de mituri. Observăm mitul paradisului pierdut în refuzul maturizării lui Peter Pan, creația lui James Matthew Barrie, care însă a dispărut în spatele eroului său, pătruns
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
ar fi trebuit să fie, ci așa cum vor tinerii să o vadă", cei implicați în această formă de expresie artistică prevăzând cursul culturii de masă, "devenită atât de densă încât nu mai știm face diferența între realitatea lumii noastre și suita de imagini care ne-o reprezintă în cultura populară".572 Principalul factor motric a fost într-adevăr cel economic, dar cum prețul pe bucată era mic (cele mai multe în jur de zece cenți), editorii au favorizat cantitatea în pofida calității, resimțind de
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
citează martori care doresc să-și păstreze anonimatul. Voi aminti aici un singur titlu, Decembrie ’89. Revoluție sau lovitură de palat. Analize, comentarii și concluzii privind spectrul politic din România în ultimul deceniu (2000), de Teodor Crișan. Cartea este o suită de interviuri cu un personaj care dorește să rămână în umbră și care susține că Securitatea a fost instituția care i-a sugerat lui Nicolae Ceaușescu organizarea mitingului fatal pentru regim din 21 decembrie 1989, unde mulțimea a fost stârnită
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
Akermanul, Nadia, O iarnă la Bugaz, Legenda covoarelor basarabene ș.a.). Simple versificări, satisfăcând comanda organizației carliste pentru copii și tineret, Sergentul Soare și Cântecul străjerilor nu au valoare. În schimb rețin atenția, în destul de bogata publicistică a lui M., o suită de amintiri târzii și de medalioane din lumea muzicienilor, precum și câteva schițe umoristice apărute în „Gluma”. SCRIERI: Cântecul vieții, pref. N. Davidescu, București, 1926; Sergentul Soare, București, 1938; Cântecul străjerilor, București, 1939. Repere bibliografice: N. Davidescu, Un poet inedit: Mihail
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288297_a_289626]
-
întregul său. (1988: 27) Pentru o angajare hotărîtoare în această direcție, este necesar, așa cum preconizau M. A. K. Halliday și R. Hassan încă din 1976, să nu se gramaticalizeze transfrasticul considerînd textul ca o frază mare sau ca o simplă suită de fraze: Un text [...] nu este o simplă înlănțuire de fraze [string of sentences]. Altfel spus, nu este vorba de o unitate gramaticală mare, de ceva de aceeași natură cu fraza, dar care s-ar deosebi de ea prin mărime
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
alocuri, de un text pe care acesta nu se putea să nu-l cunoască. În dialogul Sofistul de Platon, Străinul îi explică lui Theaitetos că niște substantive rostite izolat, unele după altele, și niște verbe enunțate separat de substantive, precum suita următoare: "merge vorbește doarme", "chiar de le-ar înșira cineva pe toate, încă n-ar alcătui o vorbire [logos]. [...] Și tot astfel, dacă ar spune "leu cerb cal" și ar rosti toate numele celor ce săvîrșesc acțiunile, nici potrivit cu o
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
discurs" rămîne totuși la Saussure sub influența restricției clasice pe care un Fontanier o formulează în următorii termeni: Mai întîi, ce înțelegem aici prin discurs? În nici un caz o lucrare întreagă, oricît ar fi ea de scurtă; nici chiar o suită, o înlănțuire de fraze sau de perioade asupra unui anume subiect; înțelegem prin discurs o frază sau o perioadă exprimînd o gîndire aproximativ încheiată și completă în sine chiar dacă se raportează la alte gîndiri care o preced sau o urmează
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
a produce enunțuri: Nici aceeași sintaxă, nici același vocabular, nu sînt folosite într-un text scris și într-o conversație, într-un jurnal și într-o carte, într-o scrisoare sau pe un afiș; ba mai mult decît atît, există suite de cuvinte care formează fraze cît se poate de individualizate și perfect acceptabile dacă apar în titlurile de pe prima pagină ale unui ziar, dar care, totuși, în cursul unei conversații, nu ar putea nici o clipă să treacă drept o frază
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
Teheran. Alți doi copii au mai fost deja atacați de lupi cu cîteva zile în urmă în același sat. (24 heures, 9 iunie 994) Cu o încărcătura informațională slabă, tema devine bază de reluare și factor de coeziune textuală. O suită de enunțuri (paragraf sau secvență) poate fi definită ca o secvență de teme. Orice text este prins într-o tensiune între coeziune (legată de structura tematică, de conexiune și de concatenarea temelor succesive) și progresie. Remele succesive aduc informații pertinente
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
expansiunea și dinamica progresiei informative. Pînă să definim unitatea de compoziție textuală minimală, putem spune că, la un prim nivel (N4 din schema 3), orice text T este o unitate în tensiune între: un principiu de coeziune: T este o suită de enunțuri elementare legate între ele și un principiu de progresie: T este o suită progresivă de enunțuri elementare. Referințe și lecturi recomandate: - Andréas BLINKENBERG: L'ordre des mots en français moderne. Première partie, Copenhague, Munksgaard, 1928, et Deuxième partie
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
că, la un prim nivel (N4 din schema 3), orice text T este o unitate în tensiune între: un principiu de coeziune: T este o suită de enunțuri elementare legate între ele și un principiu de progresie: T este o suită progresivă de enunțuri elementare. Referințe și lecturi recomandate: - Andréas BLINKENBERG: L'ordre des mots en français moderne. Première partie, Copenhague, Munksgaard, 1928, et Deuxième partie, Copenhague, Levin et Munksgaard 1933. - Shirley CARTER-THOMAS: La cohérence textuelle, Paris, L'Harmattan, 2000. - Bernard
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
valoare de co-enunțător1. O numim totodată "propoziție" pentru a sublinia faptul că este vorba în același timp de o micro-unitate sintactică și o micro-unitate de sens desemnată convențional mai departe prin literele p și q, precum și printr-un indicator de suită liniară e1, e2, e3 etc., iar pentru propozițiile implicitate care participă la sensul enunțului de suprafață: e0, e00 etc. Din propoziția clasică vom păstra legătura dintre obiectul discursului ("subiect" sau "temă") și ceea ce se spune despre el cu ajutorul (enunț verbal
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
T10 se deosebește de T9 care nu comportă nici cea mai mică legare între P1-Rd1 și P2-Rd2. Cititorul este invitat să opereze el însuși munca interpretativă care ar permite transformarea lui T9 într-o unitate textuală coerentă și nu o suită fără cap și coadă de două fraze care nu se leagă. Înainte de a relua totul punct cu punct, să spunem că orice reprezentare discursivă [Rd] este expresia unui punct de vedere [PdV] (relația [A]-[B]) și că valoarea ilocuționară derivată
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
ei îi cruță pe ceilalți oameni de osteneala de a semăna, de a ara și recolta ca să trăiască, și merită astfel să nu simtă lipsa pîinii pe care [Ø] au semănat-o. (Trad. Aurel Tita) În segmentele A și B, suita de [Ø] = ele se află în întregime sub incidența referențială a lexemului "animale", introdus chiar de la început ca obiect al discursului. Anafora pronominală menține referința animală, obiect evidențiat inițial. Totuși, în B, la sfîrșitul fiecăruia din primii trei membri, apare
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
planului izotop al discursului" (1966:69 și 71) în termeni de redundanță de categorii lingvistice, în principal semantice, făcînd posibilă o lectură uniformă a unor porțiuni întregi de texte. El definește astfel coeziunea textuală: Existența discursului și nu a unei suite de fraze independente nu poate fi afirmată decît dacă putem postula pentru totalitatea frazelor care îl compun o izotopie comună, care se recunoaște datorită unui fascicol de categorii lingvistice de-a lungul întregii sale desfășurări. Astfel, sîntem înclinați să credem
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
peur / se / fe / ra / haine // en / vos / ci / tés / trop / grandes [Frica mea se va face ură în cetățile voastre prea mari]. Fiecare grup de 6 silabe alcătuiește un fel de emistih cu legături fonice interne surprinzătoare: primul conține o suită în oglindă A+R+ə (mut) // ə +R+A: [mA pœR sə fəRA hεn]; al doilea plasează de asemenea în oglindă nazala /ă/, vocala /o/ și consoana /t/, între care este intercalată o repetiție a lui /r/: EN vOs ciTés
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
protază (așezată logic înainte) și apodoză (care decurge). Această ultimă distincție pune în evidență ordinea logică, și nu temporală, a propozițiilor. Urmarea [q, Dacă p] este posibilă, căci această ordine nu afectează anterioritatea logică a lui [Dacă p], neatașată la suita liniară a enunțurilor. În relația [Dacă p atunci q ], p și q aparțin unui domeniu comun care nu ține de realitatea și adevărul lucrurilor, ci este construit prin discurs. Toate enunțurile cu protază p la prezent (ipotetice reale) sau la
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
în discuție presupoziția Lucky Luke fuma înainte, și nici interogația: Lucky Luke s-a lăsat de fumat? Interpretarea semantică a unui enunț este ansamblul consecințelor sau concluziilor care pot fi inferate pornind de la acel enunț (Bellert 1970: 335). Într-o suită de propoziții, interpretarea fiecăreia este inseparabilă de celelalte. Este ceea ce dovedește, prin absurd, o bandă desenată din trei cadre cu celebrul Chat (care pe-atunci se numea Sachat) de Philippe Geluck: T43 [cadrul 1, bula 1] Aș vrea să mă
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
cea a verbului a se lăsa. Personajul este antrenat într-un cerc cel puțin vicios, în care consecințele care decurg dintr-o propoziție intră în contradicție cu o alta. Această bandă desenată umoristică dă de înțeles faptul că, pentru ca o suită de propoziții să alcătuiască un text coerent, trebuie să existe o corespondență între consecințele ce reies din propozițiile succesive, pornind de la implicațiile lexemelor pe care le conțin. Aici, personajul se străduiește cu haz (bulele 3 și 4) să producă un
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
cogni-tion et signification, Presses universitaires de Nancy, 2000. - Francesco SABATINI: La communicazione e gli usi della lingua, Torino, Loescher, 1990. 6. Lanțuri de acte de discurs 6.1. Textul ca structură ierarhică de acte Un text nu este doar o suită de acte de enunțare înzestrate cu o anumită valoare sau forță ilocuționară (cum am văzut în cap. 3, § 5), ci și o structură de acte de discurs legate. Principiul acestei structuri ierarhice a fost descris de timpuriu de către E. Roulet
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
discursului, să ne întoarcem la cadrul care încheie banda desenată Le Schtroumpfissime de Peyo: T23 Bravo! Văd că în ciuda faptului că ați ștrumfit-o, ați rămas niște ștrumfei de treabă. Hai că vă iert! Această bulă de bandă desenată conține o suită de patru acte de discurs (A) inserate într-o singură replică a Marelui Ștrumpf: • e1: Bravo! Enunț monorem expresiv complet, avînd forma sintactică a unei exclamații. Act de discurs EXPRESIV(A1) care nu ia forma performativului de felicitare. • e2: Văd
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
salva! TRĂIASCĂ FRANȚA! [semnătură manuscrisă] GENERALUL DE GAULLE CARTIER-GENERAL, 4, CARLTON GARDENS, LONDON, S.W.1 Vom reveni asupra textului T63 în capitolele 5 și 6. Deocamdată ne vom mulțumi să acordăm atenție acțiunilor discursive. T63 se prezintă ca o suită de acte de discurs ASERTIV-PREDICTIV, DIRECTIV, EXPRESIV și de ASERȚIUNI. Însă reperajul unei succesiuni de acte identificabile ca atare nu dă nici o indicație asupra legăturilor lor și deci nici asupra textualității și dinamicii acestui text argumentativ. De fapt, aserțiunile de la
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
trecerea de la așezarea în serie a propozițiilor-enunț la împachetarea lor semantică în unități textuale de nivele crescătoare de complexitate. Studiul trecerii de la combinația în serie la configurații mai complexe de unități care alcătuiesc un tot care este mai mult decît suita liniară a părților sale corespunde cu diferența pe care am stabilit-o în cuvîntul înainte, împreună cu E. Coșeriu, între obiectul gramaticii transfrastice și cel al lingvisticii textuale. Propozițiile-enunțuri sînt direct supuse unor două mari tipuri de regrupări care le țin
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
la început și ternară în continuare: Niciodată // mai mult ca aici // Și mai mult ca-n astă-seară // nu am simțit // cît de frumoasă // cît de MARE // cît de generoasă // este FRANȚA /// Vom vorbi despre un ritm simplu atunci cînd o suită sintagmatică este întreruptă de o iterație, în același loc sintactic, a doi, trei sau patru termeni (cum este cazul în exemplul de mai sus). Vom vorbi de ritm complex de fiecare dată cînd este necesară revenirea la o poziție sintactică
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]