4,981 matches
-
de gând să mă mărit aici. Trebuie să-i spun să-și mute gândul. Haide, Becky. Revino la realitate. — Mie... — Da? — Mi-a plăcut întotdeauna finalul de la Frumoasa din pădurea adormită, când cei doi încep să danseze, mă trezesc spunând. — Baletul, zice Elinor încuviințând. Nu, vreau să spun... filmul lui Disney. — A! Robyn pare interzisă, preț de o clipă. Am să mă gândesc! Păi... sunt sigură că poate fi o bună sursă de inspirație... Începe să noteze în agendă, iar eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
radioasă, se află Eileen Morgan. Ea este cea care mi-a făcut turul de onoare al etajului când m-am înregistrat aici. Este o tipă în vârstă cu părul prins într-un coc elegant, și-mi amintește de profesoara de balet pe care o aveam când eram mică. — Bună, Eileen, spun. Ce faci? — Bine. Am vești bune pentru tine! — Vești bune? spun cu un aer tâmp. Nu-mi aduc aminte de când n-am mai auzit o veste bună. — Lista ta merge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
îl petrece în fața televizorului cât și emisiunile pe care le urmărește. În unele familii preocuparea pentru cultura estetică a copilului lipsește cu desăvârșire, iar în altele aceasta este exagerată. Dacă copilul nu are aptitudini și nici plăcere pentru diferite arte (balet, muzică, teatru etc.), părinții trebuie să respecte opțiunea copilului. FAMILIA UN BUN MEDIU EDUCATIV? Titlul acestui subcapitol este conceput sub forma unei intrebări, care nu a fost pusă fară a sugera un lucru foarte des întâlnit: existența unor tipuri de
ATITUDINEA PĂRINŢILOR DIN MEDIUL RURAL ŞI EFECTELE ASUPRA ADAPTĂRII ŞCOLARE by SARDARIU ELISABETA ELENA () [Corola-publishinghouse/Science/338_a_598]
-
anumită artă se manifestă abia către vârsta adultă, ceea ce face imposibilă aprecierea potențialului artistic după precocitatea apariției manifestărilor. În mediul școlar, trebuie să ținem cont și de faptul că numeroși părinți își pregătesc copii în diferite ramuri artistice (pian, pictură, balet) încă de la vârste foarte fragede, indiferent de existența sau non-existența unor înclinații reale. Performanțele ridicate ale acestor copii s-ar putea să nu exprime decât o experiență mai bogată în domeniul respectiv. În orice caz, sarcina identificării talentelor artistice revine
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
Traian Chelariu, Vlaicu Bârna. Proza aparține, în cea mai mare parte, unor autori de frunte: Cezar Petrescu (sub pseudonimul C. Robul), cu texte din Scrisorile unui răzeș, Drumul cu plopi, Omul din vis, cu fragmente din romanele Simfonia fantastică, Calea Victoriei, Baletul mecanic, 1907, Gib I. Mihăescu (Semnele lui Dănuț, Vedenia, Tabloul, Urâtul, Frigul, Rusoaica ș.a.), Mateiu I. Caragiale (Craii de Curtea-Veche), Emanoil Bucuța (Maica Domnului de la mare, fragmente din romanele Fuga lui Șefki, Capra neagră, nuvele, studii, articole), Victor Ion Popa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287146_a_288475]
-
disperate, de criză specifică monomanului, reunesc în cupluri la distanță personajele. Gonzalv Ionescu, un fel de funcționar al științei, bolnav de citare compulsivă, deschide lista. Dezastrul este pentru el omiterea unei surse bibliografice. Pentru Bonifaciu Hagienuș, înstrăinarea bibliotecii lui sacre. Baletul buf este același: accese de panică, alergarea nebună pe străzi. Ectoplasma naratorului invizibil, privilegiatul, demonstrația vie, mizantropică și definitivă a proiecției sale, Bietul Ioanide suferă blînd efectele ironiei auctoriale. Una acceptabilă, care-l atestă într-o oglindă imaginară drept singurul
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
1964; Duiliu Zamfirescu, București, 1969; Fața ascunsă a lunii, București, 1974; Flautul lui Marsias, București, 1977; Studii de istorie literară, îngr. Gabriel Gafița, pref. Aurelia Batali, București, 1979. Ediții: Cezar Petrescu, Romanul lui Eminescu, I-III, postfața edit., București, 1968, Baletul mecanic, pref. edit., București, 1975; Duiliu Zamfirescu, Opere, I-IV, pref. edit., București, 1970-1974, V, București, 1982 (în colaborare cu Ioan Adam); Claudia Millian, Cartea mea de aduceri aminte, pref. edit., București, 1973. Repere bibliografice: Const. Ciopraga, Cezar Petrescu, subiect
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287124_a_288453]
-
rezultă din jocul de lumini și umbre inserate într-o "lichefiere anatomică ce dă senzația inducerii unui răspuns tactil din partea privitorului". Rodin considera dansul un prerogativ al erotismului. I-au pozat artiști renumiți (Isadora Duncan, care deschisese o școală de balet și adu-cea studenți în atelier pentru a poza, Diaghilev, Nijinsky). Desenele erau realizate în mișcare. Semnificația și funcția originare ale este-ticii presupun demonstrarea legăturii interne dintre plăcere, sensibilitate, frumusețe, adevăr, artă și libertate. Sânii sunt atribute care se regăsesc în
Despre muncă şi alte eseuri by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1398_a_2640]
-
intruși reușeau să pătrundă în această lume zăvorâtă. Askaniama, mandarinul care l-a însoțit pe M., se dovedește un diplomat abil, răbdător și tenace în îndeplinirea propriei misiuni, competitor pe măsura solului, profesionist autentic al pertractărilor, capabil să execute un balet complicat între refuz, compromis și vorba ultimativă, propunând mereu soluții în care cuvântul nu face altceva decât să disimuleze. În nesfârșita negociere pe care o închipuie întâlnirile dintre sol și diplomatul chinez (atent cu stăruință la afirmarea propriului rang și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288140_a_289469]
-
asigură paza sesizează ceea ce se întâmplă, nemulțumirea celor aflați în rând față de cerșetori, încearcă să vorbească pe un ton calm, dar deloc natural, spunând „stați liniștiți, ne ocupăm noi, nu faceți scandal”. Cu toate acestea, pelerinii nu se revoltă împotriva baletului necontenit al cerșetorilor, se dau tăcuți la o parte într-o primă fază, apoi mormăie nemulțumiți de ceea ce se întâmplă, după ce aceștia s-au îndepărtat. Rareori am văzut (ca să nu spun niciodată) pelerini care să ia atitudine împotriva genului acestuia
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
intram noi cu toții acolo ?”. Este ora 11.30, rândul a atins cea mai mare lungime, etalându-se de-a lungul aleii asfaltate ce duce către cimitirul mănăstirii, apropiindu-se sensibil de acesta. Tot acum, agitația automobilistică este maximă, ca un balet mecanic neîntrerupt, în căutarea unui loc de parcare din ce în ce mai greu de aflat. Ritmul vieții urbane, apropierea marelui oraș numit București influențează vizibil ritmul pelerinajului. Chiar în mo mentul în care urma să pășim sub arcada porții de intrare în mănăstire
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
vine din partea unui grup masiv de jandarmi ; echipați ca pentru intervenție, încep să pună în aplicare o tactică de desfășurare a unui coridor de trecere, securizat, pentru raclă, ierarhi, preoți, oficiali. Jandarmii se activează, se regrupează, se organizează, un adevărat balet în uniforme impermeabile cu chipiul pe ochi, se vede că au multă experiență. Recunosc, mă uit la ei cu nostalgie amestecată cu invidie, îmi place grozav spiritul lor de echipă, căpitanul cu care am discutat în cursul dimineții avea dreptate
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de afară, se repede la el, prinde caserola și apoi o introduce, stângaci, în sacul negru de plastic. Mi-ar fi plăcut să aflu mai multe detalii despre organizarea muncii în cadrul acestui microgrup atât de interesant. La rândul meu, experimentez baletul cu două-trei caserole pline de sarmale printre brațele întinse în aer ale pelerinilor, sub ochiul camerei de filmat, o experiență insolită. Îmi spun că nu întâmplător se distribuie sarmale în faza finală a rândului, a așteptării, oamenii sunt obosiți, vlăguiți
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
lor. Urc iarăși cu atenție la balconul Catedralei Mitropolitane, de acolo, de sus, am o privire generală asupra întregii curți. Ciupercile luminoase ale corturilor vânzătorilor de obiecte religioase, zbârnâitul de bondar al generatoarelor de curent electric, permanenta mișcare a pelerinilor, baletul necontenit al televiziunilor, toate se desfășoară sub ochii mei ce nu încetează să fie uimiți, ca într-o piesă de teatru. Țipete vesele de copii colorează fundalul sonor, iar un jandarm depășit de situație încearcă să impună un minim de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ureche, acolo unde se află microfonul stației de emisie-recepție. Televiziunile. „Directul” de la rând. Aproape ora 19.00, ora directului pentru jurnalele de știri prime- time. În perimetrul din imediata apropiere a baldachinului, unde se află un feed point, începe un balet al reporterilor însoțiți de cameramani. La ora aceasta, sunt mulți tineri în rând, multe femei, un pelerinaj „urban” aproape 100%, degajat, fără probleme deosebite. Un pelerinaj „normal”, îmi este greu să găsesc acum cuvintele adecvate pentru a-l caracteriza în
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și Internelor, programul european de dezvoltare nr.” etc. Iar pe parbriz, lipit cu scotch, tronează un portret mare al Părintelui Arsenie Boca. Modernitate românească, puterea didactică a sincretismului. „Satul pelerin”, constituit cu două zile înainte, se pune în mișcare. Fascinante baletul uman, vuietul mașinilor, motoarele ambalate, comercianții care încearcă să mai vândă ceva, orice, oricum, acum la final. Senzație puternică : toți, absolut toți, formează o comunitate. Efemeră, dar o comunitate. Pe când cobor în pas alert pentru a ajunge spre satul Silvașul
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ambasadorilor. Ce dantură! Elefantul trebuie să fie rușinat cu albul fildeșului său. Găleata se umple și fata pleacă lent, ca și cum ar vrea să mai rămînă, ca și cum ar regreta ca se desparte de noi. Dar trupul ei execută o simfonie de balet, pe care doar Cuba o înțelege. Și eu... Omul trebuie să aibă loc de depozitare pentru rezerva de o săptămînă, continuă compañera. O altă femeie, cu forme enorme, umple găleata. Nu este deloc frumoasă pentru noi, cei veniți din altă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
Vechiul popor de stînga n-ar fi trebuit să ceară puterii publice să expedieze în casa de corecție (să fim șic: pe rînd, pentru perioade limitate) cadrele sale de conducere, ca acestea să nu fie conduse și alese de șefii baletelor electronice? Golirea de creier a animalelor politice în videosferă e un fapt clinic care decurge din ritmurile lor de deplasare de viață și de muncă. La oamenii publici ajunși la un anumit nivel de "responsabilitate", toate condițiile fiziologice ale unei
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
al inteligenței, că vor impune "o nouă selecție, o selecție în fața aparatului; vor ieși învingători vedeta și dictatorul"84. Chiar în clipa în care ghetele din tîrguri deveneau "protestante", îmbrățișînd religia scrisului în versiunea sa republicană și socialistă pantoful de balet făcea o piruetă redevenind "catolic", prin intermediul microfoanelor și al camerelor de luat vederi. Regrupate în bastioanele lor livrești, rămășițele fostei "alianțe a forțelor de cultură și de muncă" se găsesc și ele în situația de a se întoarce spre "stînga
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
un patetism care paradoxal e destul de sincer. În lumea aia, era scriitorul cineva. Aveai niște avantaje. Nu munceai, bunăoară. Până la urmă, ăsta e adevărul. Îmi povestea odată că, la o petrecere în familie, televizorul mergea alb-negru și moțăit, transmițând niște balet, ceva, acolo. Ceva adormitor, pentru o după-amiază de duminică cu burta plină. Dintre cei de față, unii se uitau la televizor. Alții nu. Marele Prozator, de exemplu, nu se uita. Vorbea. La un moment dat, se oprește și cască ochii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
aduce dovezi”. Reacționând astfel, dl Năstase părea personajul unei cunoscute anecdote, în finalul căreia, spre uluirea audienței, întreba: „Unde-i baba, să-i rup laba”. Erau anii în care Corpul de control al primului-ministru era mai degrabă un corp de balet, iar prim-balerinul Autorității Naționale de Control era dl Ionel Blănculescu - cum ar veni, platfusul potrivit la maneaua potrivită. După pierderea alegerilor, dl Năstase a devenit editorialist al Jurnalului Național. Faptul, trebuie să recunosc, m-a cam emoționat. Dar și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
intonate ritual de cor, În greaca lui Eschil. Spectacolul Începea cu o sinteză a legendei Atrizilor, o pantomimă simfonică de patruzeci și cinci de minute, incluzând Începutul războiului troian și sacrificarea Ifigeniei, prefigurând Întreaga acțiune a piesei În stilul unui balet ceremonial. Dorind ca forța monumentală a acestor legende de demult să se poată transmite cât mai eficient În timpul prezent, am simțit nevoia să creăm un raport spațial nou cu spectatorii. Am găsit soluția practică (dar costisitoare) a unor gradene mobile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
de astrahan și cizme de eschimos. Printre noi, toți În jeanși și tricouri, era clar că dorea să facă notă aparte, să arate că el e „star“: „Eu când cânt, nu am nevoie să mă mișc de colo-colo ca la balet!“. Gwyneth intervine prompt: „Caro Franco, Încearcă doar și ai să vezi ce bine o să te simți. Tot spectacolul e conceput pe mișcare, e stilizat ca În kabuki. Placido s-a Încadrat perfect“. Comparația l-a scos din sărite pe Franco
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
De când mă știu, de mic copil, am fost atras și fascinat de două “miracole”: aprinderea unui bec electric și spectacolele de balet. Poate și de aceea am căutat, pe firul vieții mele, să aflu cât mai multe taine și detalii semnificative despre acestea. Nu-i de mirare că la vârstă școlară dintre toți ai casei eu îmi asumam deja “responsabilitatea” schimbării oricărui
PE SUIŞUL UNUI VEAC by Adrian Stefan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/420_a_1013]
-
o acoperă sumar și parfumul purității trupului... Urmărindu-l pe bătrân, mi-am dat seama de ce tinerii lucrează cu atâta plăcere, de ce munca pentru ei nu reprezintă doar o necesitate, ci și o bucurie: deplasările lor prin local completau coregrafia baletului conceput de maestru. Spontană, ca de obicei, Diana l-a invitat la masă. La început nu s-au înțeles. Apoi unul din tineri l-a însoțit la masa noastră, s-au așezat lângă noi, ne-am împrietenit și ne-au
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]