3,279 matches
-
Își mai arată frumoasa siluetă la colțul sudic pe care strada Bernardo de Irigoyen Îl face cu Avenida de Mayo. Beți de tinerețe, ne prezentaserăm amândoi În persoană la magazin, În căutarea aceleiași cărți poștale cu Cafeneaua Tortoni În culori. Coincidența a fost factorul decisiv. Vorbe sincere au Încoronat cele Începute de surâs. Nu voi ascunde că m-a Împins curiozitatea, când am constatat că noul meu prieten Își completase achiziția cu alte două ilustrate, reprezentând Gânditorul lui Rodin și Hotelul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Siretului. Nu-și putea permite mai mult de 48 de ore ca să ajungă pînă în liniile românești. De aceea întârzierea bărcii era ca un semn rău pe care îl trimitea soarta. Nu era superstițios, dar avea o deosebită preocupare față de coincidențe. Deși era foarte sigur pe sine, avînd convingerea că mai întotdeauna hotărîrea și viteza de reacție a omului decid asupra ordinii lucrurilor, i se întîmplase ca, făcînd totul așa cum trebuie, luînd toate măsurile de prevedere, pînă la urmă ordinea lucrurilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Oricum, Popianu aparținea altui Serviciu decît el, cu regulile și măsurile sale. Dar ceea ce-i spusese avea o valoare nemaipomenită și se lega atît de bine de "cazul" său, încît îi era teamă să nu fie o simplă potriveală, o coincidența stupidă, mai ales potrivirea de nume Stoicescu la Vladia, Stoicescu în casa lui Basarab Cantacuzino, la recepția oferită în cinstea lui Italo Balbo. Marșul asupra Capitalei, marșul asupra. Romei. Stoicescu-Balbo. Ca în romanele cu aventuri. Era de-a dreptul caraghios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
recepția oferită în cinstea lui Italo Balbo. Marșul asupra Capitalei, marșul asupra. Romei. Stoicescu-Balbo. Ca în romanele cu aventuri. Era de-a dreptul caraghios, dacă i-ar spune așa ceva lui Mihail l-ar trimite la plimbare. În viață nu există coincidențe, cu atît mai mult în lumea noastră. Doar cauze și urmări, succesiuni", spunea Mihail și de cînd îl știa pe șef și de cînd se afla în Serviciu niciodată nu s-a rezolvat ceva pornindu-se de la o coincidență. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
există coincidențe, cu atît mai mult în lumea noastră. Doar cauze și urmări, succesiuni", spunea Mihail și de cînd îl știa pe șef și de cînd se afla în Serviciu niciodată nu s-a rezolvat ceva pornindu-se de la o coincidență. De cîteva ori, chiar, s-a renunțat la cîte o afacere tocmai pentru că în desfășurarea ei apăruse vreo coincidență, iar asta punea totul sub semnul întîmplării, al hazardului. "Hazardul nu există, domnilor, iar, dacă apare cumva, evitați-l, hazardul nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
îl știa pe șef și de cînd se afla în Serviciu niciodată nu s-a rezolvat ceva pornindu-se de la o coincidență. De cîteva ori, chiar, s-a renunțat la cîte o afacere tocmai pentru că în desfășurarea ei apăruse vreo coincidență, iar asta punea totul sub semnul întîmplării, al hazardului. "Hazardul nu există, domnilor, iar, dacă apare cumva, evitați-l, hazardul nu poate fi luat în considerare din simplul motiv că nimeni nu poate lupta cu hazardul, deci nici nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
nedormit al lui Popianu, unul dintre puținii săi prieteni. Prieten pentru că îl învățase să trăiască în Vladia fără să fie bîntuit de gînduri foarte negre. Un profesor de supraviețuire asta fusese pentru el Radul Popianu. Cred că de data aceasta coincidența trebuie să fie considerată o înlănțuire logică." L-a dus acasă și i-a dat un rînd de haine pe care tocmai și-l făcuse în Griviței, nu departe de slujbă, la un croitor, Avramescu, care își atîrnase o firmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
niște legături afective cu Bîlbîie. Chiar pe aceste legături, pe această umanitate cît va fi fost ea de năpăstuită, de fragilă se baza toată povestea lui, încercarea de a da o explicație sfîrșitului lui Leonard Bîlbîie. "Circumstanțe, adică niște întîmplări, coincidențe, apropieri de destin. Dumneavoastră, domnule Mihail, nu credeți în destin?" Era o întrebare retorică dacă nu chiar tâmpită. De aceea nici măcar nu-l lăsă să răspundă, ci i-o luă înainte. Faptul că eu iubeam Vladia, îmi plăcea așa cum era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să-și cerceteze cu un interes demn de alte lucruri mai bune vîrful unghiilor. De parcă ar fi știut că în continuare prințul are de gând să mintă, Mihai Mihail tuși cu efort, mai mult hîrîi "nu-i vorba de nici o coincidență, circumstanță ori destin. Pur și simplu, Bîlbîie a urmat o instrucțiune. V-a spus exact cît i s-a indicat să vă spună. În limbajul nostru s-ar putea accepta că "v-a memorat", prințe. Absolut fără nici un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
societatea secretă, cu jurăminte și pumnale, ce mai, ca în vremea lui Mitiță Filipescu, cînd cu cărvunarii. Dacă îmi aduc bine aminte, Bîlbîie a pomenit ceva și despre Balbo, dar eu cu toată convingerea cred că este vorba de o coincidență adevărată. Știți, domnule Mihail, un aviator nu se poate băga în prostii din astea, conspirații, lovituri militare, el are altfel de adversari, nu ca toți oamenii." Mai mult ca să-i facă plăcere, Mihail l-a întrebat " Cum adică nu ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
după fantoma iubirii lui. Îl chema Chiran... Tema dedublării conștiinței umane, pe care aveam s-o descopăr mai târziu la Dostoievski, îmi scăpa. Domnul Goliadkin nu m-a speriat deloc, cum crezuse orbul. Am citit totul însă cu răsuflarea tăiată. Coincidența gândirii, care atrăgea un personaj de altul mi se părea halucinantă. Un om se afla în Siberia, un altul se gândea la el la Petersburg și în toiul gândirii lui febrile cineva bătea în ușă. Omul deschidea și în fața lui
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
vroiam să țin contactul cu el, să-mi răspundă și eliberat din armată să mă duc și să-l urmez. Ca să aflu, prin '46, după ce așteptasem zadarnic un răspuns, că niciodată nu fusese redactor-șef la acel ziar. Probabil o coincidență de nume. Era mai departe la Statistică, dar nu pe Splaiul Unirii ci undeva pe Brezoianu... "Ei, l-am întrebat, ce facem acum, când nu trebuie să vă mai dați nici paltonul nici căciula?" Mi-a făcut un semn energic
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
este pe rol și mi este interzis. Și de aceea îmi cam lipsesc din argumente. Dar, am constatat și în acel dosar, ca și în alte dosare, că un rol important în ceea ce privește impresia de ansamblu asupra activității DNA îl are coincidența. Am văzut mulți analiști politici sau jurnaliști care, atunci când apare un dosar mai important, spun: De ce acum? De ce se-ntâmplă așa? Sigur este o răzbunare, dorința Președintelui Băsescu, a partidului cutare. Am fost catalogați și ca „oamenii premierului Tăriceanu“. La
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
este absolut superficial. Adică te poți lega de orice. De faptul că azi plouă, că mâine e soare, de faptul că a intrat cineva pe ușa DNA. Vreau să vă spun că în toate acele cazuri a fost vorba de coincidență. Am văzut discuțiile pe presă. Se spunea: Domnule, ăștia de la DNA sunt aproape malefici. Au știut de ieri că azi se ntâmplă asta și din acest motiv au început o anchetă. De aceea au trimis acum în judecată. Nici vorbă
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
analiști care ar ști în orice moment ce se întâmplă în orice parte din țara asta. Ce face primarul cutare, ce face ministrul cutare. Și-n funcție de anumite evenimente politice sau sociale, ieșim și noi c-un dosar sau altul. Coincidența joacă un rol important în istorie, prin urmare, și-n activitatea DNA. În al doilea rând, repet, nu ținem cont, la instrumentarea dosarelor, de evenimentele care se întâmplă în jurul nostru. În al treilea rând, chiar presupunând că cineva ar fi
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
din cauza fiului său. Nu voia să-i bage pe gât lui Ben o altă mamă înainte să fi trecut măcar peste șocul de-a o fi pierdut pe cea adevărată, așa că își păstra relațiile amoroase scurte și amicale. Printr-o coincidență extraordinară, Miriam îi amintea de Carrie - avea aceeași frumusețe delicată și aceeași conformație firavă, aproape de copil. Îi întoarse zâmbetul. — Mulțumesc pentru grijă, spuse blând. Și nu era sigur de ce s-ar fi putut întâmpla în continuare dacă redactorul de știri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
pe mari porțiuni de mătasea broaștei. Soarele îi bătea în față. Privindu-l, m-am întrebat de ce tresărisem prima oară, când îl cunoscusem. Din pricina numelui, care îmi amintise de fratele meu? Numele era totuși destul de frecvent. Mai frapantă era poate coincidența ținând de ceea ce se numește "aerul" fiecărui om. Ochii cenușii, cu un început de miopie, părul blond, rărit oarecum de vârstă, fața cu trăsături frumoase, dar bătrânicioasă înainte de vreme, gesturile moi, șovăielnice m-au făcut din primul moment să mă
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
dacă-mi dau mai bine seama, filmul nu conținea, de la un cap la altul, decât niște gaguri ieftine, niște trucuri cabotine... am aflat că e studentă în anul III la Naturale, că tatăl ei e preot într-un sat (ce coincidență!), că... Coana Moașă! Sărmana coană moașă! Doctorul întregului sat. Chipul ei, deși pierdut demult în veșnicie, îmi revine în minte clar, mai adevărat chiar decât a fost atunci când avea viață. O față bonomă, cu trăsături fine și pline de blândețe
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
mai vesele. Dar înlănțuirea faptelor, a gândurilor și imaginilor manifestă, câteodată, o absurdă consecvență. Absurdă? În împărăția lui Morfeu, și, mai ales, dincolo de ea, cine mai poate spune ce e absurd și ce nu. Nimeni nu știe până unde merge coincidența cu ceea ce se află dincoace, în câmpul conștienței și al raționalului. Iată, cu toate că, cei patru prieteni de-o viață călătoresc cu un mijloc motorizat, nimic nu pare să trădeze activitatea sau măcar existența unor motoare ori a ceva cât de
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
veche viziune interioară? Fără îndoială că aici se manifestă forța aparițiilor la Shakespeare, în această întâlnire dintre discursul lor și intuițiile, presimțirile lăuntrice ale personajului. Așa cum apariția fantomei tatălui și dezvăluirea asasinării bătrânului rege își trăgeau puterea de convingere din coincidența cu intuițiile „sufletului profetic” al lui Hamlet, tot astfel prevestirea de către vrăjitoare a viitoarei asasinări a lui Duncan e confirmată, în Macbeth, de o revelație anterioară, cuibărită în ungherele tainice ale sufletului eroului. Ca și fantoma, apariția supranaturală readuce în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
acceptând ca pe o fatalitate prorocirile îndureratei regine, într-atât de mare i se păruse asemănarea nălucirii din vis cu aceasta și într-atât de aievea, de real i se păruse tot ceea ce visase. Preziceri, oracole, fantome, asemănări izbitoare și coincidențe surprinzătoare, toate aceste fire se adună și se înnoadă în ultimul act al piesei - „actul Paulinei”, așa cum am mai spus -, actul tuturor magiilor, al tuturor revenirilor la viață ale unor morți adevărați sau doar crezuți ca atare, al efectelor produse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
celor vii, de a vedea dincolo de aparențe, de a vedea oamenii așa cum sunt ei în realitate, despuiați de veșmintele și de măștile lor cotidiene („nevopsiți”, am zice, ca să reluăm o metaforă a piesei). Așa încât nu are de ce să ne mire coincidența între întoarcerea lui Arvid, „Străinul”, și incendiul care mistuie casa familiei Valström, incendiu purificator, incendiu demistificator ce scoate la lumină adevărul, deconspirând eșafodajul de minciuni pe care se clădise viața locuitorilor casei. După cum nu ne miră nici faptul că Arvid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
o mare amărăciune pe limbă, provenind, într-o oarecare măsură, și din ultimele picături de lichior, distinsul meu prieten mai trăiește, dar este ca și mort. Păstră un moment de reculegere, cu paharul gol pe inimă. Pe deplin mulțumit de coincidență, consulul reveni la ideea inițială privind în jos, la femeia care îl asculta cu un interes mult prea afișat ca să nu fie simulat, dar pe care el îl găsi de-a dreptul emoționant. Într-o clipă fu săltat vertiginos de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
scrisoare temperată, descriind, ceva mai poetic și oarecum vesel, groaznica furtună pe care o înfruntase, păstrând totuși pentru el lacrima vărsată, după care aplică pecetea mică, ovală, cu armele Văcăreștilor, pe ceara roșie proaspăt picurată. Intermezzo informativ: Printr-o bizară coincidență - formulă consacrată în relatările paranormale - o altă furtună prilejuia mărturisirile primadonei și dănțuitoarei Nanone într-o lungă epistolă adresată unei bune prietene din Londra. PASAJ RETRAS Drăgălașa mea amică de suflet, te rog să-mi ierți întârzierea cu care îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
complet fals care a început, aș crede, cu impostorul acela lugubru de Mark Twain. Incapacitatea de a intra în contact cu realitatea este, de altfel, caracteristică întregii „arte“ americane. Orice legătură dintre arta americană și natura americană este o pură coincidență, și aceasta se explică prin faptul că națiunea, ca întreg, nu are contact cu realitatea. Acesta este doar unul dintre motivele pentru care am fost întotdeauna silit să exist la marginea societății, închis în acel Limb rezervat celor care recunosc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]