2,928 matches
-
neliniștește. Pare ostenit și resemnat. — Sub ce nume se Înfățișează acest om? — Hasan, fiu al lui Ali Sabbah. Sunt obligat, totuși, să te previn, s-a născut la Kom. — Un șiit imamist? Asta nu mă deranjează. Deși sunt ostil tuturor ereziilor și tuturor abaterilor. Unii dintre cei mai credincioși oameni ai mei sunt din secta lui Ali, cei mai buni dintre soldații mei sunt armeni, vistiernicii Îmi sunt evrei, nu le refuz, pentru atâta lucru, Încrederea și protecția mea. Singurii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
revine, Își aranjează turbanul, apoi spune: — Îți amintești de bărbatul acela poreclit Studentul-cu-Cicatrice? — Cum să-l uit pe cel care mi-a fluturat moartea Înaintea ochilor? — Își aduci aminte că se dezlănțuia Împotriva celei mai mici umbre de iz de erezie? Ei bine, de trei ani, de când s-a alăturat ismailiților, le propovăduiește rătăcirile cu același zel pe care-l folosea pentru a apăra Adevărata Credință. Sute, mii de cetățeni Îl urmează. Este stăpânul străzii, Își impune legea asupra neguțătorilor din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
s-au năpustit să-i privească. După ce bea o Înghițitură de sirop de migdale, Abu Taher recită o mulțumire, Înainte de a continua: — Trebuia să te Înclini În fața evidenței, stăpânul Samarkandului, suveran al Transoxianei, moștenitorul dinastiei Hanilor Negri, tocmai trecuse la erezie. Desigur, evită să o declare, continuă să se prefacă atras de Dreapta Credință, dar nimic n-a mai fost ca Înainte. Sfetnicii prințului au fost Înlocuiți de ismailiți. Conducătorii străjilor, care reușiseră capturarea lui Sabbah, au fost uciși, unul după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
nimicul sau Îndurarea. — Și răul pe care l-am putut face? — Oricât de mari ți-ar fi greșelile, iertarea lui Dumnezeu e și mai mare. Nizam se arătase oarecum liniștit. Am făcut și bine, am construit moschei, școli, am stârpit erezia. Cum Khayyam nu-l contrazicea, reluase: — Se va mai aminti de mine Într-o sută, Într-o mie de ani? — Cum putem ști? Nizam, după ce Îl privise insistent, cu neîncredere, continuase: — Nu ești tu oare cel care a rostit cândva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
așadar, pentru complicitate la crimă, iar hotărârea de condamnare la moarte a fost confirmată de ierarhia șiită. Dar nu exista nici o urmă de Îndoială că sentința avea și o valoare simbolică: Nouri Își asumase responsabilitatea de a decreta Constituția o erezie. A fost spânzurat În public pe 31 iulie 1909, În Piața Topkhane. Înainte de a muri, a murmurat: „Nu sunt un reacționar!”, ca să adauge imediat, pentru urechile partizanilor săi răspândiți prin mulțime, că respectiva Constituție era contrară religiei și că aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
care traduce spațiul cognitiv. În acest ultim caz, ambiguitatea nu mai este un joc, ci o dramă a cunoașterii și, implicit, a numirii. Goethe afirma: "poezia este prin ea însăși o trădare". Iar Alain Bosquet: "poetul a vorbit: aceasta este erezia sa". Ambiguitatea poate fi sintactică, semantică, un cuvânt, o secvență a unei poezii inducând idei sau sentimente antitetice sau în ce privește logica internă a poemului, structura sa. Prototip al ambiguității este întrebarea hamletiană, To be or not to be, that is
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
vom înfrăți cu ele, de atâta stat și privit, fiecare, prin fereastra lui! Așteptare Sunt dimineți în care mă trezesc și spun că visul este-o poezie. Și-n altele, când simt că lâncezesc și spun că viața este-o erezie. Sunt amiezi când sunt îngândurată și spun că toate, în lume, nu au rost. Nesigură și îndurerată, mă pedepsesc; plâng ziua-ntreagă și țin post! Sunt seri când vreau să- ntorc timpu'-‘napoi și-am același gust amar, ca de
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
obiect, și se întâmplă. Nu știu exact. Eu n-am fost învățat. N-am avut potențial. Ai mai putea împiedica oamenii să moară. Știai? termină cu un dezgust vizibil. Nu. Cum... Nu știu, mă întrerupse grăbit. Mi se pare o erezie să înfăptuiești un asemenea lucru. Dar mie nu mi se părea. Merserăm mult timp prin grădină. Am văzut părți ale acesteia care nu m-au interesat niciodată, dar care erau de mii de ori mai frumoase, chiar și în întunericul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
să blocheze căile de acces și, cum Guvernul a făcut această treabă foarte rapid și fără nici măcar o pierdere, aceste fiare miraculoase nu există. Clar? Se lăsă o tăcere stânjenitoare. Toți se uitau la mine ca și cum aș fi spus o erezie, dar în același timp se întrebau dacă vorbele mele nu conțineau ceva adevăr. Într-adevăr, câțiva începeau să creadă în mine și m-au aprobat pe loc, orbește. O luăm pe aici, zisei arătând tunelul de culoare ruginie. Încetul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
tare încât să devină o turmă anonimă, ușor de muls și de condus. Unde dracu’ este comunismul în poliloghiile acestea, muritor profan, mă dau bătut și-mi umblă mintea numai pe calea bătătorită și sigură a logicii, ceea ce este o erezie, nu-i așa? Deci după câte se vede, poate de aceea Marx nu a purtat niciodată barbă „a la Isus” iar Lenin, nici atât. Doamne, oare câtă apă va mai trebuia să se ducă în mare, până lumea va înțelege că
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
adevărului comun un altul, propriul său adevăr, a fost alungat din Atena, iar cartea sa Despre zei a fost arsă în piață. Pe Anaxagora, nici prietenia cu Pericle nu l-a pus la adăpost. A fost acuzat și el de erezie, de "impietate" ("defăimare", s-ar zice azi) și chemat în fața unui tribunal unde opera sa Despre natură, devenită suspectă, a fost întoarsă pe toate fețele pentru a se stabili ce-a vrut să spună filosoful acesta care nu se referea
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
academismul. Iar când nu l-a interesat arta, și-a făcut intrarea cu cele două paturi ale sale în camerele de tortură ale Inchiziției, unde și-a exercitat meseria nu ca răufăcător, ci pentru a se stârpi sămânța otrăvită a ereziei. Dar ce domeniu i-a scăpat? A devenit ideolog, șef de stat, ministru al Securității. În acest timp, specialiștii ne vorbesc despre nostalgia "măsurii". Textul exact al abjurării lui Galilei: "Eu, Galileo, în al 70-lea an al vieții mele
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
măsurii". Textul exact al abjurării lui Galilei: "Eu, Galileo, în al 70-lea an al vieții mele, în genunchi în fața eminențelor voastre, având dinaintea ochilor Evangheliile pe care le pipăi cu propriile mele mâini, abjur, blestem și detest eroarea și erezia mișcării pămîntului". Era firesc să-l înțeleg mai bine pe Galilei decât pe Giordano Bruno. Dacă m-ar întreba cineva: "Sunteți în stare să vă dați viața pentru o idee, pentru un adevăr?", n-aș ezita să zic: Nu, n-
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
că ar fi în regulă dacă tot ceea ce aducem noi în Japonia este filtrat, mai întâi, dar religia e unică și, probabil, nu poate fi tratată astfel. Oricât de mult ar discerne oamenii, sufletele lor vor fi atrase în această erezie și nu vor renunța, nici chiar dacă-i crucificați sau le tăiați capetele. Nobunaga nu mai spunea nimic. Expresia lui sugera că problema era de o asemenea gravitate, încât nu putea fi discutată în câteva cuvinte. Arsese până-n temelii Muntele Hiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
l’avant-garde chez les Roumains“, Euresis. (Cahiers roumains d’études littéraires, nr. 1-2, 1994, București, p. 22). Din România, liderul junimist îi atrăgea atenția discipolului său aflat la studii la Berlin să nu se lase contaminat de wagnerism, considerat o „erezie” în raport cu linia clasică. Pentru Maiorescu, Wagner era, în raport cu Beethoven, ceea ce „modernii” Byron și Ibsen erau în raport cu „eternii” Shakespeare și Goethe: niște „epigoni pigmei”. În răspunsul său diplomatic, Dragomirescu refuză însă „condamnarea unei opere de artă pe baza unei argumentații exclusiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ale prietenului Tristan Tzara. Șeful școlii dadaiste pleacă în Cehoslovacia să propovăduiască noul sistem de a crea artă. Părăsind Parisul, șeful protestează împotriva falșilor «dada», ce lansează prin cafenele și bulevarde cuvinte de spirit foarte reușite, dar foarte doveditoare ale ereziei în care au căzut”. Autorul articolului, care se grăbește să vadă în epuizarea frondei dadaiste „un sfîrșit de atitudine: acela de revoluționar în artă, în literatură și în știință”, privește „ereziile” inovatoare în perspectiva mai largă a istoriei modernității. Inaderența
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
cuvinte de spirit foarte reușite, dar foarte doveditoare ale ereziei în care au căzut”. Autorul articolului, care se grăbește să vadă în epuizarea frondei dadaiste „un sfîrșit de atitudine: acela de revoluționar în artă, în literatură și în știință”, privește „ereziile” inovatoare în perspectiva mai largă a istoriei modernității. Inaderența temperamentală față de Dadaism (pe care îl acceptase în principiu, fără însă a-l lua în serios) devine acum manifestă: „De la începutul Evului modern și pînă acum, strigătelor de uimire ale obișnuinței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ca o adiere de idealitate față de trivialul și violența stilului la modă acum - o statornică aspirație față de acea dhvani indiană”. Vorbind despre Sburătorul (literar), autorul apreciază lipsa unei „doctrine precise”, însă „larga ocrotire spirituală a tuturor inovatorilor” și „bunăvoința față de ereziile moderniste” a unui „om de gust și de cultură” precum E. Lovinescu îl nedumeresc: snobism (cf. D. Caracostea, Un mare critic român modernist), simpatie instinctivă față de orice elan juvenil sau „credință neclintită într’un nou concept de artă”? Pe întreg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
degenerare în plus, nu un „factor regenerator”. Fără îndoială, un spirit clasicizant, conservator, tradiționalist și academist percepe cel mai acut abaterile moderne de la idealul perfecțiunii armonice, al „sănătății” organice, al unității și clarității formelor. Capitolul despre poetica anarhică identifică drept erezii „adjectivismul paradoxal și inestetic”, metaforismul excesiv, predilecția pentru metafora decorativă în detrimentul celei organice, eliminarea verbului în favoarea substantivului, predilecția pentru verbul la infinitiv și pentru numeral, „interjecții onomatopoetice”. „Disoluția gîndirii” - scopul poeților anarhici - „începe cu disoluția sintaxei” și cu „incoherența ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
sfinți ai creștinătății. Arie a fost scos în șuturi bine țintite spre părțile moi, de la Conciliu, a intrat în spital, bașca i s-a tăiat probabil toată diurna și i s-a și desfăcut contractul de muncă, pentru incompetență și erezie. Să-i fie învățătură de minte pentru altă dată, ca să aibă alte idei decât șefii cei mari, care au mereu ghioaga la îndemână. Deci creștinii de azi, pot afla doar că Sfântul Nicolaie, a fost omul lui Dumnezeu, dreptcredincios în
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
cu zecile. Astfel, etalarea lor devenea acoperirea cea mai bună a secretului. În fantezia lui Dante, toate amănuntele poveștii se reașezau, precum piesele din mozaicul lui Ambrogio. Ura lui Acquasparta față de această femeie, Încercarea lui de a o acuza de erezie ca să o poată aresta, urmărirea meșterului la Roma, iar apoi uciderea lui. Asasinarea lui Teofilo, care descoperise secretul aurului și cunoștea de unde provenea, și care Încercase să Îl Înșele, abătându-i atenția pe căile iluzorii ale științei alchimiei. Era cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
să-și revină în urma vreunei tulburări mentale. În schimb, abordarea nutrițională a doctorului Watson pentru exact aceleași afecțiuni are adesea efecte curative permanente în doar câteva zile sau săptămâni. Și, deși această abordare este în continuare considerată a fi o erezie în cadrul comunității medicale occidentale ortodoxe, ea a fost dintotdeauna procedura standard în artele curative taoiste. Experiența doctorului Watson l-a determinat să descopere singur „trinitatea” taoistă a esenței, energiei și spiritului dintr-un unchi absolut modern și științific. Revelația sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
secolului al XX-lea a fost că a dat uitării acest model străvechi În cadrul sistematizării urbane mai grandioase. Orașele lineare, geometrice, dau naștere la oameni lineari, geometrici; orașele-păduri dau naștere la ființe umane. Această afirmație ar fi părut aproape o erezie unei minți medievale, iar pentru cei din Europa Renașterii și cea a secolului al XVII-lea, chiar periculoasă din punct de vedere politic. Atracția pionierilor romanului pentru decorul oferit de pădure n-a fost câtuși de puțin o atracție pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
a culcat tata, am șterpelit dicționarul din bibliotecă și am căutat la litera „e”. Cum nici de-acolo nu m-am lămurit, am citit pe ascuns în săptămânile următoare tot ce-am reușit să găsesc prin casă despre eretici și erezii. N-am priceput mare lucru, dar asta nu m-a împiedicat să visez să ajung și eu un eretic. Mi se părea ceva ieșit din comun, pe măsura ambițiilor mele și nopți la rând mi-am dorit din tot sufletul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Cristi Popescu, cu dantelăriile și barăcile lui circulare, cimitirul semăna mult mai mult a nisipar, loc de joacă ori parc de distracții, decât oricare dintre searbădele grădini ce izbutea să le întrezărească jur-împrejur. De unde intuise șmecheria băiatul ăsta? Era o erezie. De jos, n-ai fi zis totuși c-o să semene. Din vreme în vreme, un puișor neastâmpărat de vânt i se strecura, ca printr-o ușă întredeschisă, pe sub cupa veșmântului, umflîndu-i-l, răsturnîndu-i-l peste cap, dezvăluindu-i un trup nici de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]