4,151 matches
-
linia lui 41. Dincolo de linia tramvaiului începe o lume a dracului de complicată, mai greu de descifrat. Ce e dincolo nu merită nuanțe pentru cei din cartier. Cartierul e ultrasuficient. Ai aici tot ce-ți trebuie. 21. „La lemne“ Un ger amăgitor, fals, sec. Sterp. Sau un ger blând, neserios. Nouă grade, zice termometrul din intersecție. Mai bine ar ninge, naibii. Asfaltul gri poros și câini care moțăie peste guri de canalizare aburinde. Plus câțiva aurolaci rufoși, parcă mototoliți, folmotoace de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
o lume a dracului de complicată, mai greu de descifrat. Ce e dincolo nu merită nuanțe pentru cei din cartier. Cartierul e ultrasuficient. Ai aici tot ce-ți trebuie. 21. „La lemne“ Un ger amăgitor, fals, sec. Sterp. Sau un ger blând, neserios. Nouă grade, zice termometrul din intersecție. Mai bine ar ninge, naibii. Asfaltul gri poros și câini care moțăie peste guri de canalizare aburinde. Plus câțiva aurolaci rufoși, parcă mototoliți, folmotoace de aurolaci ciufuliți. - Sfârșit de secol în București
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
câțiva aurolaci rufoși, parcă mototoliți, folmotoace de aurolaci ciufuliți. - Sfârșit de secol în București, zice Bălănescu voit, studiat patetic, și trebuie să recunosc că cel puțin cronologic are dreptate. Chiar asta trăim. Nici frig nici cald. O vreme fără demnitate. Gerul ar fi stârpit microbii, ar fi făcut ceva util. Zicerea sa - ecou al lecturilor dirijate în liceu de mă-sa. I-a dat să citească toți clasicii. Să-l pună la punct cu valorile literaturii. A primit o educație aleasă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
timp în timp, făceam un gest care putea părea dezgustător. Cu o mișcare aproape imperceptibilă a limbii, ca un gest reflex, scoteam limba și ne lingeam buzele. Le umezeam. Era frig, undeva prin februarie, iar buzele noastre erau aspre de ger. Trebuiau umezite, mai ales că, din cauza emoției, ți se usca repede gura. Gestul era aproape insesizabil pe derularea firească a imaginii, doar, oprind sadic firul acțiunii pe un singur cadru, gestul apărea dintr-o dată oribil. Ca o fotografie instantaneu, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
închegata. Acesta repetiție a fost cu 2-3 zile înainte de spectacol. Sâmbătă la scoala zarva mare, urma să se întrunească consiliul profesoral luni și să se treca la sancțiuni grave... Dar... a venit și ziua cea mare, o zi friguroasa, cu ger, iar colegii și colegele noastre erau cuprinși de emoții foarte mari pentru spectacol, erau timorați de amenințările de la scoala, numai Ortiz și Mitică încercau să ne insufle optimis. Cei de la tabloul românesc și de la dansuri, fiind mai mulți, erau îmbrăcați
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93340]
-
mă "dichisesc", ornându-mi cu migală ruina corporală câte zile voi avea de trăit cu o pereche de izmene flaușate pe care le port zi și noapte, vară și iarnă pentru a da cu tifla acelor vremuri când, pe un ger de minus 30 de grade Celsius, mergeam la școală în ținută de vară, dar și pentru a fi pregătit în orice moment în vederea "marii treceri", după cum spune poetul din Lancrăm, căci atâta rău mi-a făcut frigul în viața asta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
să-l teleportezi. Nu crezi? E bună ideea? Da? Mă bucur că-ți surâde. Păi, atunci, așa rămâne. Fă-ți timp și ocupă-te de problemă că-ți vei încălzi și Tu ciolanele alea bătrâne, pătrunse și măcinate de asprele geruri cosmice. Doamne, știu că va trebui să mă prezint înaintea Ta pentru " a da samă cum zice cronicarul de toate ale mele" cât timp am făcut aici inutil umbră pământului. Iar Tu, utilizând limbajul și tehnica unui adevărat păstor ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
treaz în memoria urmașilor acest episod tragicomic, în fiecare an evenimentul este comemorat cu mare pietate pe 6 ianuarie, moment în care se sfințesc mii de tone de apă transformate în agheasmă, prin coborârea Sfântului Duh care asistă pe un ger cumplit sub formă de porumbel zgribulit de frig la această laborioasă activitate duhovnicească și a neobosiților intermediari tereștri, slujind în bisericile și mănăstirile noastre, fără cea mai mică intenție de căpătuială ori de rotunjire a veniturilor personale. Nu! Din pură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
stăpâni, îmblânzi ori dirija. Acoperișurile astea de paie grosolane, primitive, inestetice și ineficiente erau asemenea efectului placebo: doar ne dădea iluzia unei protecții reale. În fapt, paiele ne apărau de ploaie cu aceeași eficacitate precum o plasă de țânțari împotriva gerului năprasnic de la Polul Nord. Coboram cu atenție mare să nu calc în gol și să fac vreo nenorocire, și nici să ating cu lumânarea paiele, provocând un incendiu. În timp ce eu eram sus, jos în cameră mama și ceilalți frați, care o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Fiul și Sfântul Duh. Noi, cei patru frați minori, eram un grup cvadripartit, fără nicio conotație ecleziastică, scriindu-ne propria noastră istorie, trăind-o din plin, plătind tributul unor suferințe nedrepte care ne-au schimbat total și ireversibil cursul vieții. Gerul de peste noapte formase o pojghiță de gheață la suprafața zăpezii și, în momentul în care călcam, pârâia, rupându-se, iar piciorul se afunda dedesubt în stratul moale de zăpadă înalt și gros de vreo cincizeci de centimetri. Mircea, fiind șef
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
iar o mare parte s-au pierdut prin deces, celor rămași le acordăm cinstea cuvenită, deoarece cu ei ne mândrim, ei, care au luptat în război pentru libertatea noastră, care au suportat greutăți, și-au sacrificat sănătatea prin ploaie, vânt, ger, foame, foc, gloanțe, cu moartea permanent în față, departe de casă, de cei dragi. Ei au stat de strajă o mare perioadă de timp spre liniștea familiilor noastre, la apărarea pământului românesc și îndepărtarea dușmanilor de la frontierele țării. O parte
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
și coasa trebuiau înlocuite temporar cu pușca, grenada, mitraliera, tunul, tancul, avionul sau nave de război, pentru folosirea cărora era nevoie de mintea și de brațele noastre. Luni de zile nesfârșite, am străbătut sute de kilometri, istoviți de arșiți și ger. Am suferit de foame, sete, ne-am așternut pământul și stânca cu trupul nostru, ne-am acoperit cu mantaua pentru a prinde câteva clipe chinuite de odihnă și somn întrerupt de atacurile dușmanului. Ne-a mistuit dorul de cei dragi
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
alte familii din orășel într-un vagon de marfă, neîncălzit. Parcă nu erau oameni, parcă erau vite sau saci cu cartofi. Garnitura de tren înainta alene, târându-se ca un melc, prin câmpia nesfârșită, albă și înghețată. Se lăsase un ger cumplit și ei toți erau copleșiți de frigul care le pătrunsese până în oase și erau copleșiți de frică, de oboseală, de foame și de sete. Când și când, marfarul oprea în vreo stație uitată de lume și încremenea acolo ceasuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
punct extrem în cursul său și se reapropie de meridianele noastre, totuși nu se întoarce atît de curînd, așa încît trebuie să împiedici marile rigori ale anotimpului, care se petrec atunci cînd el se rotește; dar, în pofida neajunsului frigurilor și gerurilor, el va reînvia cu binefăcătoarea sa căldură întreaga natură pustiită. 94. O observație însă asupra acelei părți a rezoluției Conciliului roman și a lui Grigore, care a produs atîtea vorbe rele și atîtea calomnii împotriva Scaunului apostolic, adică soluția jurămîntului
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
literatură. Întorceam situația ei pe toate fețele, ne contraziceam, duelam dezordonat cu idei, în spiritul unei libertăți de atitudine care încă nu-și avea corespondentul în ceea ce ajungeam să publicăm, din când în când, în Gazetă sau prin alte părți. Gerul de afară al iernii dogmatice încă nu se domolise, dar mica noastră agitație de interior spunea ceva despre faptul că avea să vină o schimbare. Dezghețul literar din anii care au urmat nu a fost inițiat de acei tineri, dar
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
Galați... Când m-am întors la București, Alby plecase... 5 ianuarie 1954 În sfârșit s-au isprăvit și Saturnaliile... Se simțea nevoia unei vieți mai sănătoase, mai pline de lucruri reale, iar nu de iluzii și amăgiri simbolice. Afară e ger puternic, din cel care înzdrăvenește... Lucruri și oameni au reintrat în curgerea lor obișnuită... Viața începe să se reducă din nou la greutăți și la bucurii simple. Toate complicațiile noastre interne coboară în străfunduri și se ascund sub o pojghiță
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
ta, nu am absolut niciun merit! Așa a fost să fie! Atunci a fost momentul meu, așa cum acum este al tău! În ceea ce privește jongleriile cu energia sau meditația... în vârf de copac, în frunzișul verii sau iarna, printre crengi înțepenite de ger... totul nu este nimic altceva decât rodul antrenamentului unei meditații zilnice și făcute cu conștiinciozitate. Bineînțeles, am exagerat nițel cu... copacul, cu... iarna... Meditează și tu cu regularitate și o să observi că performanțele nu vor întârzia să apară! - Remarc faptul
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
doar pentru că Îi simțeam prezența în inima mea. Din fericire nu m-a părăsit niciun moment. Crăciunul. Un Crăciun la 30 de grade Celsius. Cam astfel urca mercurul termometrelor în timpul zilei. Este greu de închipuit pentru noi un Crăciun fără ger, fără zăpadă, fără Moș, fără brad! Îmi este greu să înlocuiesc în mintea mea o anumită atmosferă de Crăciun, bine întipărită încă din copilărie, cu o alta, complet diferită, dar tot de Crăciun. Și, totuși... și la ashramul din Belapur
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
XII) li s-a spus că au fost "puși pe liber retroactiv", cu data de 15.XII. Din 3 directori a rămas doar unul, iar restul au devenit conțopiști. 28.XII.88 Red: sg. maj.... '88-'89, sărbători chinuite, viscol, ger afară și în suflet, cer și orizont întunecat pe toate planurile. Stenogramele reflectau "fidel" starea de spirit, cu problemele de șomaj, cu desfacerea contractului de muncă de o manieră ilogică și condamnabilă, angajarea la noul loc de muncă, pierderea pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
pe careva. Bănuiam că există, dar unde? La un moment dat am ajuns la depozitul orașului, am vorbit cu șeful și mi s-a spus să aștept afară: era un control sau cineva de la partid. Am așteptat două ore în ger, am plecat cu un pachet într-o sacoșă, privind mereu în urmă, ca și cum aș fi făcut o nelegiuire. Suntem marcați pe viață de amintirile astea. Charlie Chaplin îi povestea uneia dintre fetele sale că foa mea din copilărie i-a
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
răzbunări -, frumos încuiat și așezat la locul lui, pe care cel mai disponibil dintre ei în acel moment pentru această treabă (mare), orientat și dirijat cu precizie de ceilalți și-a depus conținutul consistent și abundent. Și cum era un ger de crăpau pietrele... Întorcându-se de la școală peste câteva ceasuri, autorii isprăvii l-au putut vedea - cu ce satisfacție, nu mai e nevoie să o spun - la lucru pe gospodarul ce le stârnise antipatia, trebăluind plin de năduf în jurul lacătului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
despre latrine” (Salvador Dali, Jurnalul unui geniu, Edit. Humanitas, 1994, pp. 58, 63-64); „Defecația. Da, numai că eliminarea materiilor fecale nu e o treabă simplă pentru un pălmaș ajuns la limita rezistenței. A-și încheia nasturii la pantaloni pe un ger de cincizeci de grade sub zero e ceva peste puterile lui; e drept că terminatul (deținut, condamnat, potrivit articolului 58, de înspăimântătoare amintire, pe termen lung și folosit la muncile cele mai istovitoare n.n. V.Cr.) are scaun o dată la cinci
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
etichetat de anchetatori și torționari, cunoaște toate formele de umilire, toată panoplia de „metode” folosite de aceștia. „Împărțitorii de dreptate” sunt abjecți, poltroni, cupizi, gardienii au o inepuizabilă fantezie în terorizarea deținuților. Scoși atât pe căldură sufocantă, cât și pe ger năprasnic la munci epuizante, cu puștile paznicilor ațintite asupra lor, cu câinii asmuțiți împotriva „trântorilor”, deținuții muncesc până la epuizare, sunt hrăniți cu ciorbă de murături, astfel că sunt stăpâniți de psihoza foamei, iar unii mănâncă șerpi, șoareci, șobolani („șobolan la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288741_a_290070]
-
Dar Îmi e de-ajuns să-i recunosc pașii sau glasul care-mi pronunță numele pe un ton inconfundabil. Nu credeam că o femeie poate avea un timbru atât de tandru atunci când pronunță numele unui bărbat. Într-o noapte cu ger aspru, încercând să mă oprească din tremurat, Aia m-a îmbrățișat; nu știu cum mi-au revenit brusc puterile corpului și m-am bucurat de ea cu puritatea unui adolescent nepriceput, pe care nu bănuiam c-o mai am. A fost un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
devină o obișnuință de viață. Se spune că cel care se ascunde sub multe măști e mai complex decât ceilalți semeni. A trebuit să-mi arunc masca romană ca să-mi pot pune alta: pe aceea a exilatului suferind, oprimat de ger și cu totul străin de obiceiurile „barbare” de la Tomis. Cel puțin asta se-ntâmplă în Tristia și Epistulae ex Ponto. Pythia Aia a dispărut. N-aș putea spune dacă a fost forțată să plece sau dacă, mai degrabă, a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]