6,066 matches
-
pot descurca cu ei. Nu m-am gândit, vreau să zic, pentru că eram îndrăgostit. Îndrăgostit! Oricum ea nu mi-a dat niciodată voie să merg până la capăt. Pe verandă, noaptea. Credeam că o să pleznesc de poftă. Muream de dragul ei, să gust din prăjitură măcar o dată, și iată ce-am primit. Toate astea mi le-a spus cu o mânie aspră, disprețuitor. M-a făcut să mă înfior. Când am auzit că s-au căsătorit i-am visat trăgându-și-o, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Simon când plonja și unghiul stângaci al brațelor sale care îmbrățișau apa mă făceau să mor de grija că, atunci când se arunca în apă, o făcea fără vreun gând de a mai reveni la suprafață în viață, de parcă pleca să guste orbește din beneficiile pe care le poți simți rămânând pe veci la fund. Ieșea în cele din urmă cu fața suptă și gura trăgând anemic aer, cu fața împurpurată. Știam că îl tenta grozav să se scufunde și să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să-mi facă un compliment, că și ea era o soție, ce abia aștepta să aibă parte de ce presupunea acest cuvânt. Cu alte cuvinte, să aibă parte de senzualitate minoră, lipsită de mari necazuri. Asta dacă nu cumva încerca să guste și ea nițel din fructul oprit pe care probabil că își dădea seama că puteam să i-l ofer. Dar, ca și în perioada când stăteam la familia Renling, eu mă aflam sub un anume tip de influență, nefiind însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
adevărul? Disprețuitor că mă arătam atât de neghiob încât să-mi închipui că e atât de tâmpit să îmi creadă poveștile, mi-a spus pe o voce amuzată: — Bine - spune-mi tu. Îi faci un serviciu altuia, nu? N-ai gustat nici măcar o fărâmă din prăjitura gagicii ăleia, nu? Ai locuit vizavi, da’ nici n-ai atins-o, nu? Ia ascultă, nu mai avem zece ani, băiete. Am văzut-o și eu pe dama aia. Nu te-ar fi lăsat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Ideea care mi-a venit apoi a fost cum nimic nu era mai cumplit decât să fii obligat de altcineva să îi simți puterea convingerii legată de cât de groaznic este să exiști, cât de cumplit să speri și să guști din aceeași disperare. Cum dintre tot ce ți se impune acesta este cel mai rău lucru. Nu doar să fii cum te fac, ci să ai senzația că îți dictează. Dacă nu ești aliat cu cineva puternic, cu siguranță ajungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
pajiște spre El așa de repede, de parcă zburam ! În jur, culorile străluceau cum nu știam să mai fi văzut vreodată ! Ce verde era iarba, ce smălțuite în toate culorile și parfumate erau florile ! Ba chiar și cerul era altfel, puteai gusta lumina , lumina care curge ca apa, te puteai sătura cu lumina și, cu cât te săturai, cu atâta ți-era mai sete de lumină, așa cum te poate sătura și înseta numai bucuria... lumina aceea care strălucește ca bucuria... poate chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
mexicanilor nu sunt probabil străini de obiceiul lor de a mânca de mici tortilla, căreia laptele de var îi dă și gust și o culoare deschisă. ) încerc un sos de ardei iuți. Un fel de fiertură infernală. Dar abia am gustat și îmi simt gura în flăcări. Se bea pulque, băutură făcută din sevă de agavă lăsată să fermenteze și îndulcită cu miere și, datorită ei, după câteva minute de tăcere, limbile se dezleagă din nou. legendă din Sinaloa O legendă
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
acum plouă... Plouă și revăd autobuzul umblând bezmetic pe străzile în pantă. Cineva dintre gazde vroia să cumpere lichior de cafea, făcut după o rețetă locală, și iată-ne intrând în niște curți pline de flori, ca niște sere locuite, gustând și noi niște probe de lichior și primind niște scrumiere de sticlă pe care le vom uita la prima ocazie. La întoarcere, clădirile Universității din Xalapa, risipite prin parcuri, au făcut să renască în mine anii de studenție, cu frustrările
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
de șerpi. Capetele reptilelor se sprijină de pământ, corpurile lor constituind coloanele propriu-zise, iar cozile susțin arhitrava. Ce va fi provocat această obsesie a șerpilor la tolteci? E drept că, prezent încă din paradis, unde o ispitește pe Eva să guste din fructul oprit, șarpele s-a prelins cam prin toate mitologiile. La greci, în statuile lui Esculap reprezenta "știința", "înțelepciunea"; la egipteni, cobra simboliza "puterea"; la indieni, "absența timpului" pe care stau zeii înainte de începutul lumii, iar la zulușii din
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
nici un răspuns. Apasă alt buton: Doina? Da, tata vine răspunsul fetei, în interfon. Mama unde-i? În bucătărie. Maria? întreabă Săteanu după ce apasă iarăși un contact. Da se aude vocea Măriei Săteanu. Sînt jos cu Mihai. Te rog, ceva de gustat și cafele; mari și tari. Stai unde vrei, spune lui Mihai, în timp ce el se plimbă, lăsînd aprinsă o lumină puternică, să se vadă bine interiorul. Încă nu-i gata. Legăturile la butoaie astea-s butoiașe de stejar, îngropate în perete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
cei de-aici? Să desființeze bîlciul anual, sau, măcar, să-l scoată din oraș, că ce-i cu mascarada asta?! Au deja proiectul gata pentru o popicărie și altele. Auzi, popicărie! Se răsucește Creangă în mormînt. Noroc! Bea, nu-l gusta. Mascaradă... Gusturi rafinate... Las' c-am fost eu la teatru odată, la o piesă modernă și era mai rău ca la bîlci; sper că a ta... Ți-ai invitat și părinții, nu-i așa? Da. Să văd, poate vine mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
place? Superb! murmură Mihai. Doamne, ce tîrziu e! se miră uitîndu-se la ceas. Abia opt, ce te grăbești? Mă duc la autogară; o fi venit cursa rapidă și... N-a venit. Am fost informat, stă bine-mersi la Sălcii. Rămîi să gustăm ceva. Trebuie să mă duc pe la teatru. Au repetiție și... Neapărat trebuie să mă duc! hotărăște Mihai îndreptîndu-se spre ușă. Vă mulțumesc din suflet pentru... face un gest rotund, spre tot ce-i în jur, așezînd apoi paharul pe măsuță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
colțuri va fi, totuși, o știe, dar măcar să nu aibă certitudine -, cum s-a întîmplat stagiunea trecută, cînd un dramaturg a adus un vin bun, dinspre Odobești. La un colț, doi cunoscuți, cu paharele în mînă, discutau. "N-am mai gustat de mult un vin așa de bun și un spectacol atît de prost" l-a auzit pe unul din ei șoptindu-i celuilalt. Intră în autoservire cu ochii roată, căutînd-o pe șefă. Cînd ajunge în dreptul raftului cu băuturi, se oprește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
bani, răspunde șoferul sînt sigur că nu vrea nici să se afle cine-i. S-ar putea găsi vreunul să-l întrebe de ce, de unde... Unii îți fac rău chiar și cînd îi ajuți. Așezat la aceeași masă cu Lazăr, profesorul gustă vinul: Superb! Cotnari veritabil, netratat. Ce zici de geamantane? Încăpătoare. Fii o dată măcar serios! Nu-mi miroase a bună. Dați-mi mie porția dumneavoastră dacă nu miroase cum trebuie bombăne Lazăr. Șoferul a știut ce are în geamantane, dar ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Radu, Lazăr toarnă un deget de whisky și-l întinde profesorului. Un strop, numai de-al naibii, să vedeți ce bun e. Săracu' de tine! rîde superior profesorul golind paharul. Pariez că din facultate și pînă acum n-ai mai gustat din ăsta. Așa-i răspunde Lazăr. Prin Valea Brândușelor nu se găsește, dar în facultate ni se servea mereu la masa de prînz, ca aperitiv, iar cînd se termina, eu, personal, eram chemat la decan și mi se dădea dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
pică, să-i spun tatii ce cred, dar nu, eram, în sufletul meu, răzbunată, ba, uneori, mi-era milă de tine. Știam că n-ai să ajungi nici măcar să-i smulgi vreun zîmbet mamei. Te rog, chiar nu vrei să guști din coniac? Nu, mulțumesc îngînă Mihai. Știu că acum, tu, fiind crescut în același mediu ca tata, mă dojenești pentru că vorbesc astfel despre mama mea, care m-a născut, m-a crescut... Zău, Doina, ce rost are?! Ba are, ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ce nu știe să se exprime și exclamția de extaz, iar mîinile ei, înfipte cu disperare în părul lui la ceafă, îl trag cu putere, obligîndu-l să-și ridice capul dintre coapsele ei, să vină mai aproape, să-i poată gusta sărutul. Părul smuls de la ceafă este acum mîngîiat îndelung, parcă să alunge usturimea de mai înainte, apoi, nervoase, mîinile femeii smulg hainele de pe Mihai, aruncîndu-le la întîmplare pe birou, pe scaun ori pe canapea. Cînd se simte dezbrăcat complet, lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
pe un fundal de verde Bellini. Sorbeam din paharul aburit plin cu Martini aromat, pe care tocmai îl pregătisem pentru noi amândoi și cred că mă consideram cel mai norocos om din lume. În clipa aceea eram într-adevăr fericit, gustam o fericire leneșă și iresponsabilă, care nu avea să mai apară niciodată în viața mea cu aceeași încărcătură cu totul specială de inocență pervertită. Tocmai mă uitam la ceas și mă întrebam dacă Antonia o să întârzie, când ea tocmai apăru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
se pare mult prea departe. — Bine, o să trec pe-aici, am răspuns. Am să vă aduc niște vin, dacă vrei. Château Lauriol de Barny din '57, e un vin bun și cred că nici tu nici Palmer nu l-ați gustat. — Sigur că da, chiar te rog! spuse Antonia. De fapt, va trebui să mă educi în continuare. Nu-i așa, iubitule, că ai să vii și de-acum încolo să mă vezi când o să fiu singură? I-am promis că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
chinezească brodată și, era clar, nimic pe dedesubt. Antonia stătea lângă el, bine înfășurată în halatul ei vișiniu. Am închis ușa. Ce drăguț din partea ta să ne aduci vinul! spuse Antonia. Cum te simți? — Bine, am răspuns. — Hai să-l gustăm chiar acum, zise Palmer. Ador petrecerile de alcov. Mă bucur tare mult că ai venit. Toată seara m-am gândit la tine. Of, Doamne, n-avem tirbușon! Pot să te rog să aduci unul, Martin? — Totdeauna am unul la mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
n-au reușit să se desprindă, rămânând Întinși pe ciment. Zeci s-au zvârcolit Între viață și moarte, și multe zeci au fost azvârliți În vagoane, pe jumătate morți, probabil fără să simtă trecerea de la viață la moarte, după ce au gustat „licoarea minune”, așa cum a denumit apa unul dintre supraviețuitori. Încercând să se salveze, deși nu era deloc amestecat În cazul Îmbăierii la Roman XE "Roman" , Triandaf XE "Triandaf (locotenent)" a consemnat o bună și exhaustivă descriere a celor Întâmplate În locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
La douăsprezece, îi spuse Brian lui Adam, înțelegând prin aceste cuvinte că se vor întâlni pe promenadă la ora douăsprezece. Cei doi McCaffrey porniră fiecare către Băi, pe drumuri separate. Era unul dintre avantajele locului, faptul că fiecare își putea gusta plăcerea în intimitate. Și, totodată, constituia unul dintre aspectele a ceea ce simțea Gabriel că e „primejdia“ acelui loc. Adam încuviință din cap. Se îndepărtă puțin apoi se opri, semn că se retrăsese din societate și acum era singur. Brian ieși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
micuța colecție de figurine netsuke, daruri de la tatăl ei, care împodobea înainte consola căminului din camera de zi. Le înșiruise pe pervazul alb al ferestrei din fața patului ei. Și în această dimineață, George dăduse buzna în cameră, înarmat cu ciocanul, gustând cu anticipație opera de distrugere. Dar pervazul alb era gol. Se uitase prin cameră, deschisese sertarele: nimic. Micul cârd de omuleți și animale din fildeș dispăruse. Probabil că Stella, prevăzându-i furia, venise pe furiș și le luase. Le prețuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și îți doresc drum bun. Te vreau, dar pentru totdeauna Altminteri nu pot să fiu mulțumit. Te vreau, dar pentru totdeauna, De tine-n viață să fiu însoțit. Dar dacă pleci, N-am să mor de durere, N-am să gust lacrimi și fiere N-am să fiu crud, să nu te îndoiești, Cumva dacă te hotărăști, N-am să te chinuiesc. Îmi voi ascunde inima-n batistă, Nu vreau să fie-o despărțire tristă. Nu vreau să te opresc. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
într-un moment când simțeau cu îngrijorare mută că indiferenta bandă a timpului intra acum într-o fază cu totul nouă, primiseră o ciudată și neașteptată păsuire. Subit, totul devenise vesel, totul înflorise într-o tinerețe nebunatică, așa cum nu mai gustaseră niciodată până atunci. Brusc, Hattie se maturizase, în timp ce Pearl întinerise. Educația austeră, de modă veche, pe care John Robert o decretase de la distanță ca potrivită pentru Hattie, nu o pregătise deloc pentru șocul acestei fericiri luminoase. Ea și Pearl erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]