3,270 matches
-
-mi spună că Ioana mă caută de trei ani, că mi-a trimis mai multe scrisori, la care n-a primit nici un răspuns, și că ar vrea neapărat să mă cunoască. Mi se înmuiaseră picioarele și parcă nu-mi ve nea să cred ce auzeam. Pictorița mi-a spus mai departe cu câtă dificultate izbutise să-mi dea de urmă, iar la sfârșit mi-a dictat adresa Ioanei și numărul ei de telefon. Am pus în furcă receptorul, cu urechile vâjâind
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
Atunci ascultați... Ningea de vreo cinci zile... Ningea răzbit. Nu adia nici un fir de vânt. Fumurile din hornuri nu și mai găseau cale spre cer, ci se amestecau cu ninsoarea, devenind una. Pe ulițele satului... țipenie. Totul era acoperit de neaua pufoasă ce se așeza cuminte. Am ieșit afară să stau în ninsoare. Fulgii curgeau pe lângă urechile mele cu un foșnet ușor. Era o liniște Dumnezeească. Mă simțeam cufundat într-o mare de puf... Nici nu-mi dădeam seama ce moment
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
A ridicat gamba, ca o barză, și a rășchirat degete prehensile, avansând piciorul în frigider și culegând gin gaș cu el o sticlă de șampanie. Mi-a întins-o cu piciorul ori zon tal spre mine, dezvăluind stringul de dantelă nea gră ce îi intrase parțial în fanta nădușită. S-a dirijat, în linie dreaptă punctată de trei învârteli, spre dulapul cu multiple cupe. — Am fost inițiată de un șeic Mevlevi. Știi ce spun, ai atâtea cărți de Rumi. Cu sticla
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
mare, savurând momentul desprinderii ime diate a jumătate din fina platoșă albă, am văzut-o cu iri tare întristată cum reface aceleași mișcări absurde: mai întâi bătea oul în masă mărunt-mărunt pe toate părțile, metodic, repetat, insistent, până ce coaja deve nea aproape o pulbere fină; după care, cu unghiile dege telor mari, începea să radă, concentrată, așchiile minuscule de coajă spartă microscopic, care se smulgeau cu hălci de ou cu tot; în final, rămânea cu o bucățică de ou amorfă, imundă
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
Hâca, cum i-au trimis albanezii în piept niște plumbi Istoria șamanismului românescu 143 cât merele și cum, murind, ceva în sufletul lui Hâca a ridicat din umeri. Vâzându-l pe controlor în oglinda retrovizoare lângă care ținea iconița Yakului, lui Nea Nebunelea i-a-nțepenit fața. Și noi am văzut în cutele frunții ăluia, care nu recunoștea tramvaiul și se uita nedumerit în jur, am văzut că pe fruntea lui boțită de javră nemiloasă scria MOZOL. S-a dus drept la Nea Nebunelea
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
prin dreptatea Dumnezeului și Mîntuitorului nostru Isus Hristos: 2. Harul și pacea să vă fie înmulțite prin cunoașterea lui Dumnezeu și a Domnului nostru Isus Hristos! 3. Dumnezeiasca Lui putere nea dăruit tot ce privește viața și evlavia prin cunoașterea Celui ce nea chemat prin slava și puterea Lui, 4. prin care El ne-a dat făgăduințele Lui nespus de mari și scumpe, ca prin ele să vă faceți părtași firii dumnezeiești, după ce ați fugit de stricăciunea care este în lume prin pofte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85049_a_85836]
-
multe, Sunt și coapte, sunt și crude. Galbene, dar și pufoase, Ele sunt prea delicioase! Ferariu Elena - Violeta Școala Gimnazială Dumbrăvița Iarna Vine iarna dinspre munte, Cu steluțe albe-n frunte, Cu cojocul gros pe ea Și cu pătura de nea. Și cum vine, cum pășește, Totu-n cale amorțește, Pân la primăvară - vară, Când totul va-nverzi iară! Iarna aspră Iarna noastră e cam aspră, Nu putem ieși din casă; Afară e ger cumplit, Totul este amorțit. Ferariu Elena - Violeta
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
Rediu Dragostea Dragostea - cale spre făurirea legăturii..., spre infinitul cel îndepărtat, spre eternitate. Iubita - ... templu de închinare, trandafir roșu ca para focului, Ce-mi atinge inima cu dragostea-i nemuritoare ca o picătură de rouă, perfectă. În suflet se așterne neaua de amintiri palide; Iubita apropiată, dar totuși ... îndepărtată pecetluiește dragostea-i cu un sărut al bolții întunecate; Simt... simt doar căldură! E dragostea ce-mi bate la ușa sufletului meu pribeag! Rotaru Ionuț - Petronel Școala Gimnazială Rediu Aș vrea să
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
ce știa și El, dar nefiind în stare să facem ce-a făcut și să murim așa cum a murit El. Au încercat, firește, să se slujească de moartea Lui. Ce idee genială să ni se spună: Nu sunteți albi ca neaua, bun, ăsta-i lucru știut. Dar n-o să ne pierdem vremea cu fiecare dintre voi. Vom rezolva chestiunea dintr-o dată, pe cruce!" Dar prea mulți oameni se cațără acum pe cruce, numai ca să fie văzuți de cât mai de departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85071_a_85858]
-
darurile. Cu nespus de multă gingășie, autoarea ne introduce în universul copiilor, al tristeților și bucuriilor acestora în toate anotimpurile, dar, mai cu seamă, în anotimpul cel mai frumos al copiilor, iarna, pentru că atunci pot prinde în palme fulgii de nea, să-i ascundă-n căuș, chiar dacă vor rămâne puțin triști și dezamăgiți că, în locul lor, vor găsi doar câțiva picuri de rouă. Pătrunzând cu sfială în această lume minunată, îți descoperi dorul de drag, de acel meleag care, de când lumea
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
iar mama își luă fiul în brațe și se roti cu el prin cameră acoperindu-l cu sărutări, uitând pe moment de tort, apoi au continuat fericiți petrecerea, cea mai frumoasă avută vreodată. Darul de la Moș Crăciun Primul fulg de nea veni plin de veselie să anunțe că în curând Zâna Iarna își va întinde trena de zăpadă peste tot cuprinsul zării. Cristinel încercă să prindă fulgul în palmă și săl alinte cu dorul lui de atâtea luni. Îl prinse, dar
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
apoi au primit colindătorii, oferindu-le colăcei și mere rumene. La un moment dat, se auzi un ciocănit mai apăsat în ușă. Aceasta se deschise și, din spatele ei, se ivi un moș cu haine roșii și cu barba albă ca neaua. Cristinel sări în mijlocul camerei și era cât pe ce să îl dea jos pe moșul ce ducea în spate un sac greu. Când toți s-au adunat în jurul lui, el scoase pe rând darurile: patinele, șalul, ceasul, papucii de casă
Povestiri din Casa Nordului by Maria Doina Leonte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91564_a_93001]
-
ogoarele din Grăureanca. Tata se îndrepata spre un tractor ce era la o margine de sat. Deși nu era soare și vedeam bine, mi-am dus mâna acoperiș la ochi. Mă uitam după el. - S-a dus să vorbească cu nea’ Florin pentru însămânțat. Vocea lui frati-miu căzu atunci când bărbatul cobora din tractor. Era un utilaj nou, cărămiziu, cu roți mari, dințate, înfipte bine în pământul negru și fertil al satului meu. Omul care coborî din tractor nu era însă
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
servea la mese, râdea și sălta breteau rochiței subțire și înflorată. Mai făcea cu ochiul la câte unu, care era mai tinerel și bun de însurat. Eu am trecut repede și m-am oprit la masa unde îl zării pe nea’ Florin. Mai era cu doi bărbați la o halbă de bere. Mă apropii și îl batui ușor pe umăr. - Nene, te cheamă tata până afară... - Da’ ce, mă, tac’tu nu poate să intre în crâșmă, că doar nu-i
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
cu greu, să urc singur în cabină. Brazdă după brazdă pământul rămânea negru, ca fundul ceaunului, în urma tractorului, iar apoi era așezat ca ața pe gherghef când prinde formă. Îmi tresărea inima la fiecare întoarcere și urmăream atent mișcările lui nea’ Florin. El uitase că eu sunt pe acolo. și-a adus aminte de mine la prânz când s-a oprit să mănânce. A așezat un ștergar mare, de in, peste un țol. A scos brânza, ceapa pe care a sfărmat
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
au avut? A doua zi am trecut pe la ea. Poarta era închisă, iar în casă nu se vedea nicio umbră. - S-a dus, măi băiete, s-a dus, ducă-s-ar din satul ăsta, îmi șopti de după gard Areta lu’ nea Miluță, cea despre care la o nuntă a râs tot satul când a auzit ce îi cântă Mariana. La vecina mea săraca De trei zile rage vaca Nimulsă și nemâncată Da’ vecina mea-i rujată. Stau găinile în poiată Iar
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
s-a spart însă de zidul zilei de vineri. Lică l-a strigat la poartă și nimeni nu a protestat. Badea Vasile lăsă capul în pământ alungânduși lacrima, iar țața Tinca l-a condus îmbujorată până la poartă. Fulgii de nea l-au dus până acasă. Pentru toți trei lumea minunată a obiceiurilor de iarnă rămăsese zăvorâtă în rugăciunea de sâmbătă. În ziua aceea, pe drum mergeau doar săniile trase de boii bine hrăniți ai gospodarilor din sat. Zăpada moale scârția
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
zăvorâtă în rugăciunea de sâmbătă. În ziua aceea, pe drum mergeau doar săniile trase de boii bine hrăniți ai gospodarilor din sat. Zăpada moale scârția sub lemnul lucios al saniei. Ningea mărunt ca florile de lăcrămioare și rar fulgii de nea erau purtați de pala de vânt rece. Lică ieșise la poartă. Mânile lui mari țineau Biblia strâns lângă piept, iar ochii negri își căutau drumul. S-a uitat în partea răzeșilor, apoi în strânga spre ungureni. A oftat și și-
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
noștri, ce am privit și ce am pipăit cu mîinile noastre cu privire la Cuvîntul vieții, 2. pentru că viața a fost arătată și noi am văzuto, și mărturisim despre ea, și vă vestim viața veșnică, viață care era la Tatăl, și care nea fost arătată; 3. deci, ce am văzut și am auzit, aceea vă vestim și vouă, ca și voi să aveți părtășie cu noi. și părtășia noastră este cu Tatăl și cu Fiul Său Isus Hristos. 4. și vă scriem aceste lucruri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85039_a_85826]
-
umbră.Nici o frunză nu se mișca și parcă toate amorțiseră sub căldura aceea Înăbușitoare. Cum mergea negustorul pe drumul prăfuit, se Întâlnește cu doi drumeți care i-au atras numaidecât atenția: unul era foarte bătrân, cu o barbă alba ca neaua și cu straie lungi de un alb strălucitor.Avea privirea blândă și pătrunzătoare, mersul lin și se sprijinea Într-un toiag. Celălalt, mai tânăr, avea barba deasa și ochii vioi, blânzi și ducea o desagă.Era Dumnezeu și Sf.Petru
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
vomitat gândul afară din cap. Am făcut acest experiment mental în vreme ce, pe micul ecran, Mircea Geoană nu-l scotea pe Dumitru Dragomir din „nea Mitică”. Ministrul de Externe al României i se adresa afabil lui Corleone cu „nea Mitică”! Acest „nea” și acest „Mitică” transmit populației uitătoare la televizor mesaje simple și puternice: Geoană și Dragomir au un trecut comun, au păzit porcii împreună, au spart ceapa în patru în Boeing, au împletit diplomația cu bișnița pe la Bruxelles sau Washington, diplomatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
și Dragomir au un trecut comun, au păzit porcii împreună, au spart ceapa în patru în Boeing, au împletit diplomația cu bișnița pe la Bruxelles sau Washington, diplomatul și barbugiul fiind, la urma urmei, doi românași de-ai noștri. Mai mult, „nea” este prescurtarea lui „nenea”. Cel mai tânăr, mai presupus a fi lipsit de experiență, îi spune cotoșmanului matur „nene” - raportul este ca de la discipol la maestru. Ce o fi învățat Geoană de la „nea Mitică”, el știe. Oricum, un lucru n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
de mama după orele de serviciu. Ridică alene capacul. Miroase bine, dar nu-i e foame. Nici sete nu-i este. Simte doar un fel de sfârșeală în trup. O fi oboseala, a colindat toată ziua pe străzile albite de nea. Trage fotoliul vechi lângă fereastră și se cuibărește sub pătura albastră și moale. Somnul îi dă târcoale, din ce în ce mai insistent. N-ar vrea să adoarmă, e încă devreme. Dar nici nu așteaptă pe nimeni, pentru că nu, nu crede în Moș Crăciun
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
sân și-și mai croșetară un set de cruci pe piept. — Io mă duc să-l aduc pe Marian, se hotărî brusc Flo rica. Să vie, că-i bărbat! În mai puțin de un sfert de oră, în suduielile lui nea Marian, ușa cedă din încheieturi. Babalele se repeziră grămadă în cameră. — Iete că nu-i acasă. Fă, și-i sparserăm Vetii ușa! Să vezi când o veni, că asta e muiere-a dracului. O să ne spurce de dracii o să ne
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
de arome tari și izuri înțepătoare. Cerbul o scăldă în limpezimea ochilor lui catifelați și umezi, îi aruncă din gât un muget, declarația lui de iubire, și, scuturându-și grumazul de chiciură năruită din bradul avântat cu brațele pline de nea, ațintindu-i cărarea, o luă la goană prin pulberea fină, dispărând nălucire-n fumegarea ninsorii. Cerboaica, pe urmele lui, își înfundă cizmele de lup în troian. Zvâcni scurt, cu capul pe spate, ținându-și răsuflarea, orbită de soarele ghețos și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]