3,182 matches
-
Crimeea cu o competiție Între ceasuri, ca și etimologiile unor nume proprii sau ale unor toponime, apoi tălmăcirea unor coșmaruri. Apoi vorbele lui de dragoste, sfaturile lui de cum să mă Îmbrac pe vreme friguroasă, cum să-mi aranjez părul, apoi rugăminți, „terapii fierbinți de dragoste“, scene de gelozie, evident neîntemeiate. Apoi, Într-o zi, am primit o scrisoare, era În teribilul an al lui patruzeci și nouă și nu cred că trebuie să vă mai spun ce s-a petrecut atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
băiete, războiul s-a sfârșit. EL: Prin urmare Îmi va fi mereu frică de tine. EA (destul de Întristată): Presupun că așa e. (O ușoare ezitare de ambele părți.) EL (după ce s-a gândit bine): Ascultă. Am să-ți fac o rugăminte cam deplasată. EA (știind ce urmează): După numai cinci minute. EL: Dar... vrei să mă săruți? Sau te temi? EA: Nu mă tem niciodată. Dar motivele tale sunt foarte subțiri. EL: Rosalind, vreau cu adevărat să te sărut. EA: Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
resemnifică. Doar într-un spațiu reordonat eroul va fi în măsură să-și găsească reperele care să-i călăuzească întoarcerea. 3. Dedal și Ariadna Potrivit unor mitografi antici și unor exegeți contemporani (124, pp. 169-170), nu Ariadna, ci Dedal (la rugămintea și prin inter- mediul acesteia) i-a dat lui Tezeu ghemul și soluția folosirii lui. Scenariul este aparent logic. Pare firesc ca acela care cunoaște taina Labirintului și, implicit, felul în care putea fi ea dezlegată să fie chiar cel
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
lustruită. Seniorul Ishida îi zâmbi și îl întrebă de unchiul său, râzând vesel: A venit aici chiar zilele trecute să se plângă ba de una, ba de alta. Samuraiul își plecă fruntea cerând iertare. De câte ori tatăl sau unchiul lui înaintaseră rugămintea de a li se înapoia pământurile din Kurokawa, seniorul le făcuse mereu favoarea de a trimite jalba lor mai departe la castel. Samuraiul aflase însă după aceea de la seniorul Ishida că oamenii tot trimiteau astfel de jalbe care se adunau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
scrisoare din partea Stăpânului în care să recunoașteți că doar pe domeniul Stăpânului creștinii vor fi bine primiți multă vreme de acum înainte, că veți îngădui cu bucurie venirea și mai multor padres, că veți construi multe biserici... „Și pe deasupra, umila rugăminte ca eu să fiu numit episcop în Japonia”, dădu să mai spună misionarul, dar tăcu din gură. Pentru o clipă se rușină de această ambiție a sa, dar în același timp își spuse în sinea lui: „Eu nu poftesc mărire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Nu-i plăcea deloc să-l vadă bucurându-se de unul singur pe unchiul său. Acesta nu uitase vorbele cu care îl onorase seniorul Shiraishi pe samurai atunci la Ogatsu și se tot întreba dacă nu cumva seniorul îi ascultase rugămintea de a-i da înapoi pământurile de la Kurokawa. Întâmpinat la gura văii, seniorul Ishida se adresă bine dispus samuraiului și unchiului său și merse până la locuința samuraiului condus de cei veniți să-l întâmpine. Dar nu voi să stea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
înfrunt. Căci numai cardinalul Spaniei mă poate numi episcop. Așa că l-am mințit și pe guvernator: — Sunt pregătiți să înfrunte primejdiile și să meargă la Veracruz. Spun că și acest lucru face parte din îndatorirea lor. Însă aș avea o rugăminte. Chiar dacă aici în Mexico ar mai fi și unii care se împotrivesc negoțului cu Japonia, comerțul dintre Nueva España și Japonia nu e deloc lipsit de însemnătate. Dușmanele noastre Anglia și Olanda râvnesc tare mult să deschidă negoțul cu Japonia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
în față... — Ce anume? — Să mijlocească o întâlnire între acești soli japonezi și rege... Episcopul Lerma îl privi cu milă pe Velasco, îi întinse mâna și-i primi sărutul. Apoi repetă cu glas plictisit: Fie ca arhiepiscopul să-ți asculte rugămintea... Însă ești prea înverșunat. Ai grijă ca înverșunarea asta să nu-ți ducă sufletul la pierzanie, repetă el. După ce mulțimea s-a împrăștiat, iar episcopul Lerma a plecat și el la episcopie și după ce japonezii s-au întors cu trăsura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
trimiși oficiali ai Japoniei și socotește că trebuie să îi tratăm cu respectul cuvenit rangului lor, să le plătim cheltuielile de ședere și să garantăm că se vor întoarce cu bine în Japonia. De asemenea, vom înainta Maiestății Sale Regele rugămintea de a-i primi într-o întrevedere pe acești soli japonezi și de a cerceta cu toată considerația necesară scrisorile de credință pe care le-au adus solii. Episcopul citi hotărârea cu poticneli și bâlbâieli. Ca și data trecută, părintele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Astfel, vrând-nevrând, unchiul ne-a pregătit o luntre cu pânze care să ne ducă de la Barcelona în Italia și două mii de ducați - cheltuieli de călătorie, însă, a pus condiția ca, în cazul în care Sfântul Scaun nu va da curs rugăminților japonezilor, să mă las păgubaș și să mă retrag într-o mănăstire din Nueva España sau din Filipine. Am pornit din Madrid în plină iarnă, am străbătut podișul pustiu al Guadalajarei și am trecut prin orașe precum Zaragoza și Cervera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
chiar că eram unul dintre profeții mincinoși ai lui Israel care-și purta poporul într-o călătorie fără de țintă și fără de sfârșit. Chiar dacă ajungeam la Roma, nu eram încredințat că Sfântul Scaun avea într-adevăr să ne primească sau că rugămințile noastre aveau să fie ascultate. Și eu, și japonezii mergeam înainte sperând într-o minune. Eram cu toții deznădăjduiți. Semănam cu un popor rătăcitor umblând prin deșert zi după zi în căutarea unui izvor care nu se mai arată. Cu toate că n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
și nu se clintiră cu nici un preț. Va rugăm! cei trei rămaseră fără cuvinte. Zicând acestea, nu-și mai putură stăvili simțămintele care le inundau sufletul și se uitară la Paul al V-lea. Pe buzele celor trei stăteau cuvintele „rugăminte nemijlocită”, dar nu le puteau da glas. Lacrimi mari izvorau din ochii solilor și se prelingeau încet pe dragii lor arși de soare. Vă rugăm... Văzând cum cei trei orientali pe care-i țineau de umeri își plecară capetele adânc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
pentru răposatul Tanaka. Nu știu unde sunt acum și ce fac Hasekura și Nishi. Nu știu nici dacă au avut vreo fărâmă de credință creștină în adâncul inimii lor. Totuși cu fiecare zi ce trece, în sufletul meu se întețește din ce în ce mai tare rugămintea ca ei să mă ierte pentru feluritele greșeli pe care le-am săvârșit împotriva lor, chiar dacă le-am făcut cu gânduri bune. Este adevărat că i-am amenințat, i-am dus cu vorba, le-am adormit neliniștile și m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Amurg Sentimental, 2001); Confratelui Cornel Galben, cu simpatie confraternă, april 1984 (Valentin Silvestru - Clio și Melpomena, Editura Eminescu, 1977). 10 iulie 2012 Încă un autograf, precedat de o misivă: Stimate Domnule Cornel Galben, Vă trimit un volum de versuri cu rugămintea de a-l „cronica“ În revista „13+“ Locuiesc În Câmpina, Prahova, sunt membru al „Grului de la Ploiești“, și al cenaclurilor locale. Admir faptul că revista „13 plus“ este puternic axată pe literatură, lucru foarte rar În zilele noastre. Vă mulțumesc
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
că se va transmite la radio duminică, la orele 12”. „și apoi ce, are să spună de băietul meu?” „Da, și despre dumneavoastră.” „Pe mine nu-mi trebuie să mă pomenească. Pe băiet să mi-l pomenească, pe băiet. (face această rugăminte cu o voce de o duioșie greu să o redau cu cuvintele mele) Hai, băietule, roag-o pe Nina frumos, să-mi facă vâzul (viza pentru Transnistria n.s.) și să-l mai văd o dată, să-l mai văd o dată (plânge)! Copilașul
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
la Ungheni. Așa m-am socotit eu astă noapte în sufletul meu: nu degeaba l-am visat și pe moșneag, parcă zicea: hai, hai, Natașa! Am murit eu, toți te pradă, toți te fură, nici nu ai ce mânca!” La rugămintea doamnei Rugină, măicuța Natalia explică: „Mie mi-a fost drag să învăț, și erau greutăți când am venit din refugiu, din războiul cela a lui Stalin... Nu era posibilitate, nu aveai putere cu ce să pornești să te duci... Trebuia
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
să vă luminați mintea și să vă înbogățiți conștiințele dvst. cu multe lucruri Sfinte pe care până acuma nu le-ați știut. Momente istorice ale neamului nostru, a bisericii noastre. Rămân întotdeauna al dumneavoastră neputincios, păcătos, preotul Vasile Petrache... La rugămintea mai multor ascultători, vom încheia această emisiune „Focul din Vatră” cu o urare de sănătate, adresată mamei lui Ilie Ilașcu, Natalia Ilașcu. Vârsta, dar mai ales durerea nedreptății fiului i-au măcinat sănătatea, i-au înălbit definitiv părul. Care mamă
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
în urmă. Coloana de mașini a intrat orașul Iași și, odată ajuns în dreptul regimentului și al grădinii Copou, a coborât pe strada Macazului, spre Păcurari. Stabilisem încă de la Chișinău, cu patriotul Ilie Ilașcu, ca eu să rămân la Iași. Toate rugăminții mele adresate șoferului de la Partidul „România Mare” să oprească să pot coborî, au fost zadarnice. Motivația a fost că iese din coloană și nu mai poate fi în preajma celor două jeep-uri, cu patriotul Ilașcu. Din vama Sculeni rămăsesem eu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
un miracol, un permanent izvor de mari valori, o mare avere a întregului neam românesc. Grigore Vieru, Nicolae Dabija, Dumitru Matcovschi, Doina și Ion Aldea Teodorovici, măicuța Natalia, sunt sfinte daruri cerești trimise nouă tuturor românilor de bunul Dumnezeu, la rugămintea domnului nostru Mihai Eminescu. Sfintele daruri cerești s-au revărsat asupra Basarabiei și în cugetele celor ce țin aprinsă candela conștiinței de neam... Au interes străinii să ne facă dreptate nouă, dacă noi nu ne-o dorim cu adevărat? Marile
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
ultimele luni ale anului 1966 ă formulează cereri de ajutor material. Autorii scrisorilor se declară însă mai întâi de acord cu decizia „conducerii Partidului”, recunoscând astfel simbolic autoritatea acestuia. Cererile de ajutor nu sunt o critică la adresa deciziei, ci o rugăminte adresată statului de a-și extinde ocrotirea prin acordarea unor facilități materiale 3. Un bărbat din Brașov se declară de acord cu adoptarea Decretului nr. 770/1966 și propune chiar „să se ia și ceva măsuri care să ducă la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
conservator, fost ministru de Finanțe în cabinetul lui Lascăr Catargiu. Bătrânii conservatori primeau o lovitură fiindcă li se răpea încă un fruntaș de mare valoare, dar Mavrogheni avea o situație financiară foarte rea și a primit sub nevoie și după rugămințile soției sale care - tot pentru același motiv al lipsei - primise postul de mare doamnă de onoare a Reginei. La Teatrul Național cu mare greutate a putut găsi guvernul un înlocuitor în locul lui Ghica. Direcția a fost mai întâi oferită lui
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
zeflemea, încă și mai sărată. Atunci d-l Ghica s a hotărât pe răzbunare. Peste câteva zile, o trupă teatrală juca la grădina Rașca o piesă într-un beneficiu oarecare. Beneficiantul aduse un bilet de intrare lui Ion Athanasiade, cu rugămintea stăruitoare ca să vină negreșit la reprezentație. În seara reprezentației, fiind vremea frumoasă, Athanasiade se duse la grădina Rașca din strada Academiei. Locul său era cap de bancă pe dreapta, în rândul I de scaune. Athanasiade se așeză. Dar peste câteva
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
E un dezacord uneori marcant între literatura foarte bună pe care, unii, o scriu și sărăcia spirituală în care se zbat. Depun energii nebănuite pentru a-și asigura stima de critică și onorurile unor jurii pe care le asediază cu rugăminți fierbinți exprimate cât mai... poetic. Nițică demnitate nu ar strica acestei fiare numite uneori poet. Mai cred și azi că trebuie să uiți că ești poet când scrii poezie, să încerci o formă de detașare, ca atunci când, se spune, sufletul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
dominantă este maghiara într-o relație, într-o familie "amestecată". Tatăl meu german care nici el nu mai știe cum a prins maghiara pe care a perfecționat-o s-a cam maghiarizat, dar numai în relație cu mama mea. Toate rugămințile adresate de mama tatălui meu de a vorbi sau de a ne învăța limba germană au eșuat într-un mod catastrofal astfel încât mama a început să vorbească cu noi germana, mai ales cu mine cel de-al doilea, și slavă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
-a Dare de Seamă a consiliului Soc. "Cenușa" către Adunarea Generală, privind activitatea în cursul anului 1938", în Flacăra Sacră, VI, 4a, 1939, p. 5. 108 "Diverse", în Flacăra Sacră, 6, III, 1936, p. 8. 109 "De la Crematoriul Societății Cenușa. Rugăminte", în Flacăra Sacră, VI, 6, 1939, p. 7. 110 Ibidem. 111 "De la Crematoriul Societății Cenușa. Rugăminte", în Flacăra Sacră, VI, 11, 1939, p. 11. 112 "Concursul de inscripții al Soc. "Cenușa", în Flacăra Sacră, IV, 6, 1937, p. 6. 113
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]