3,099 matches
-
o facă să se oprească și spuse cu un glas ce părea să iasă din alt gâtlej, Ieșiți imediat, Închideți ușa aceea și nu lăsați pe nimeni să intre, pe nimeni, ați auzit, indiferent cine ar fi. Plină de solicitudine, secretara vru să știe dacă era vreo problemă, dar el Îi tăie vorba cu violență, Nu m-ați auzit că v-am spus să ieșiți, Întrebă el. Și aproape strigând, Ieșiți, acum, imediat. Biata doamnă se retrase cu lacrimi În ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
doamnă se retrase cu lacrimi În ochi, nu era obișnuită să fie tratată cu asemenea maniere, sigur că directorul, ca orice om, are defectele lui, dar e un om În general binecrescut, nu-i stă În obicei să facă din secretare preș de șters picioarele. Trebuie să fie ceva din scrisoare, nu există altă explicație, gândi ea În timp ce căuta o batistă ca să-și șteargă lacrimile. Nu se Înșela. Dacă ar fi Îndrăznit să intre din nou În cabinet l-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
știe foarte bine că nu toate merg ca pe roate pe acolo, Dar nu mie Îmi scriu În general pentru a se descărca, gândi el. Cum era firesc, gândul acesta Îl făcu s-o sune În cele din urmă pe secretară ca s-o Întrebe, Cine a adus această scrisoare, Nu știu, domnule director, când am venit și am deschis ușa cabinetului dumneavoastră, așa cum fac Întotdeauna, era deja acolo, Dar asta e imposibil, În timpul nopții nimeni nu are acces la acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
jos, băgă scrisoarea În plic, o puse Într-unul dintre buzunarele interioare ale sacoului și se ridică. Mâinile Încetaseră să-i mai tremure, dar fruntea Îi era lac de sudoare. Se șterse pe față cu batista, apoi o chemă pe secretară prin telefonul intern, Îi spuse că va ieși, să cheme mașina. Faptul de a fi trecut responsabilitatea asupra altcuiva Îl calmase puțin, Într-o jumătate de oră rolul său În această chestiune se va fi terminat. Secretara apăru la ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
o chemă pe secretară prin telefonul intern, Îi spuse că va ieși, să cheme mașina. Faptul de a fi trecut responsabilitatea asupra altcuiva Îl calmase puțin, Într-o jumătate de oră rolul său În această chestiune se va fi terminat. Secretara apăru la ușă, Mașina așteaptă, domnule director, Mulțumesc, nu știu cât voi Întârzia, am o Întâlnire cu prim-ministrul, dar această informație e doar pentru dumneavoastră, Fiți liniștit, domnule director, nu voi spune nimic, La revedere, La revedere, domnule director, toate cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
de boli mintale din Salzburg. El e originar din Salzburg. În 1930, când a murit unchiul lui, i-a lăsat casa asta, și a hotărât să o transforme într-o clinică. — Se pare că-l cunoști destul de bine. — Vara trecută, secretara lui a fost bolnavă două săptămâni. Kindermann știa că am ceva experiență de secretariat și m-a rugat să-i țin locul lui Tarja cât a lipsit. Am ajuns să-l cunosc binișor. Destul de bine ca să nu-mi placă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
maniere era inconfundabilă. Am deschis ușa și am lăsat să treacă valvârtej pe lângă mine doi tipi, niște butoaie de bere purtând pălării și trenciuri. — Îmbracă-te, îmi zise unul. Ai o întâlnire. — Rahat, va trebui să am o vorbă cu secretara aia a mea, am căscat eu. Am uitat cu desăvârșire de asta. — Ce nostim ești, zise celălalt. — Ce, asta numește Heydrich o invitație prietenească? — Păstrează-ți comentariile pentru tine, bine? Și acu’ trage-ți niște haine pe tine, ca să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
răspuns sincer. M-am săturat de chestii evazive. Credeți că Emmeline poate fi încă în viață? — Nu, nu cred asta. — Atunci sunt de acord. Acum, în timp ce ne aflam în sala de așteptare din biroul lui Vogelmann de pe Nürnburgerstrasse, sub privirea secretarei sale cu aspect de matroană, Hildegard Steininger juca la perfecție rolul de soție îngrijorată, ținându-mă de mână și ocazional zâmbindu-mi cu genul de zâmbete care în mod normal sunt rezervate celui iubit. Purta chiar și verigheta. La fel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
se părea ciudat și mă strângea pe deget după atâția ani. Avusesem nevoie de săpun ca să mi-o pun pe deget. Prin perete se putea auzi sunetul unui pian la care se cânta. — Este o școală de muzică alături, explică secretara lui Vogelmann. Zâmbi amabil și adăugă: N-o să vă facă să așteptați foarte mult. Cinci minute mai târziu am fost conduși în biroul lui. Din experiența mea, investigatorul privat e predispus la câteva boli: platfus, varice, dureri de spate, alcoolism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
am pândit, aproape rușinându-mă, cu aceeași curiozitate cu care un bătrân ar privi un copil care deschide un cadou. Da, v-am văzut deschizând viața, acolo jos, în barul acela plin de fum. Am vorbit în clipa asta cu secretara mea. A reușit să avertizeze aeroportul Heathrow. Vor merge să o aștepte pe Elsa la ieșire și o vor conduce într-o salon privat pentru a-i explica situația. Este îngrozitor să mi-o imaginez acolo sus, în cer, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
goală a vieții ei, o sacoșă goală agățată de umăr. Va alerga poate către fereastra uriașă prin care se văd avioanele care pleacă, se va izbi de peretele acela de cer, ca un animal dus la vale de o aluviune. Secretara mea a vorbit cu un șef din aeroport, au asigurat-o că vor face tot ce le stă în putință să n-o alarmeze prea tare. Au organizat totul, va lua prima cursă de întoarcere, există un British care pleacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în vârful picioarelor din sala de conferințe. Tocmai trecea pe la birou să-și ia geanta când sună telefonul și văzu afișat pe ecran numărul de interior al șefului ei. Leigh tocmai se hotărâse să nu-i răspundă, când auzi vocea secretarei lui strigând: — Henry pe linia unu. Spune că e urgent. Întotdeauna spune că e urgent, bombăni Leigh. Respiră adânc pentru a se calma și ridică receptorul. — Henry! Suni ca să te scuzi că n-ai fost la ședința de vânzări? glumi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Barneys să cumpere o sticluță cu apă de colonie, o cravată sau o trusă de toaletă — sau ceva pe-acolo și trimis preambalat — la întoarcere, în drum spre birou. Nu mai avea timp de pierdut. — Poți să intri, rosti tărăgănat secretara cea nouă și închipuită a lui Henry. Părul ei țepos, cu șuvițe rozalii, nu se potrivea cu accentul sudist — sau cultura corporatistă conservatoare — dar părea capabilă să verbalizeze și nu părea chiar ostilă, așa că i se trecea cu vederea. Leigh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Cu un efort imens, Leigh rezistă impulsului de a se scuza din nou și reuși să se ridice de pe canapea, să treacă pe lângă Jesse și să iasă din biroul lui Henry fără alte umilințe, însă dintr-o singură privire spre secretara lui Henry știu că o făcuse de oaie. — A fost chiar așa de rău? întrebă ea, prinzându-se cu mâinile de biroul secretarei. — Uau. Ce tupeu! — Tupeu? N-am vrut să fiu tupeistă. Încercam să fiu diplomată! Sunt o tâmpită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Jesse și să iasă din biroul lui Henry fără alte umilințe, însă dintr-o singură privire spre secretara lui Henry știu că o făcuse de oaie. — A fost chiar așa de rău? întrebă ea, prinzându-se cu mâinile de biroul secretarei. — Uau. Ce tupeu! — Tupeu? N-am vrut să fiu tupeistă. Încercam să fiu diplomată! Sunt o tâmpită. Nu-mi vine să cred c-am spus așa ceva. Doamne, Dumnezeule, opt ani de muncă s-au dus pe apa sâmbetei fiindcă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Nu-mi vine să cred c-am spus așa ceva. Doamne, Dumnezeule, opt ani de muncă s-au dus pe apa sâmbetei fiindcă nu pot să-mi țin gura. A fost chiar așa rău? întrebă Leigh din nou. Urmă o pauză. Secretara deschise gura să spună ceva, apoi o închise la loc. — N-a fost bine. Leigh se uită la ceas și își dădu seama cu ciudă că nu mai avea nicio șansă să ajungă la coafor sau să se întoarcă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
să stea așa acolo, ce naiba, uitându-se pe pereți, nici nu vroia să pară una care s-a cocoșat detot butonând de zor la BlackBerry. Avea un fragment de o sută de pagini din manuscrisul pe care i-l dăduse secretara ei când ieșea din birou, dar renunță repede și la ideea asta; să scoată pe masă un manuscris în timp ce lua prânzul la Michael’s era ca și cum ai citi un scenariu la The Coffee Bean în Berverly Hills. Mai bine nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
a cărui carte aștepta să primească aprobare și actorul de comedie devenit scriitor care o suna să-i spună poante noi de cel puțin de trei ori pe săptămână. Telefonul lui Henry începu să sune și o clipă mai târziu secretara lui anunță prin intercom că îl căuta soția. — Gândește-te la ce ți-am spus, Leigh, zise el ținând mâna pe receptor să nu se audă. Ea clătină din cap că da și se grăbi să iasă din biroul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
am spus, Leigh, zise el ținând mâna pe receptor să nu se audă. Ea clătină din cap că da și se grăbi să iasă din biroul lui, fără să-i mai pese de usturimea pe care o simțea în călcâie. Secretara lui Henry apucă un teanc de mesaje și rapoarte și se repezi spre Leigh chiar când care aceasta se prăbuși pe scaunul de la birou. — Contractul ăsta trebuie semnat imediat ca să-l trimit prin curierat până la sfârșitul programului, iar Pablo de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
dobândită, păstrând în același timp un ton simplu și amuzant, atunci de ce naiba insistase Elaine să se întâlnească cu ea? Mai precis, de ce nu sunase încă nimeni de la biroul lui Elaine? Fraiera de Adriana dăduse numărul telefon de acasă când secretara Elainei îi ceruse informațiile de contact și, când a vrut să se corecteze și să-i dea numărul de mobil, fata i-a făcut semn că nu-i trebuie. Era aproape ora șase și era vineri! În câteva ore trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Ghidul braziliencei de manipulare a bărbaților”. — Oh, Doamne! Oh, Doamne! Adriana renunțase detot să mai facă pe serioasa, dar nici că-i păsa. — Știu! E fenomenal. Uite ce e, trebuie să fug la o ședință, dar o s-o rog pe secretara mea să facă toate aranjamentele pentru ședința foto. Închidem numărul din martie în două săptămâni, așa că va trebui să ne grăbim, deși cu timpul ne-am descurcat întotdeauna. Ți se pare în regulă? — Perfect, murmură Adriana. — Ah, și încă ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
scoase un scurt ciripit recunoscător și țopăi în poala Adrianei. O atinse pe mână ca să-i mai dea un strugure, dar Adriana era deja ocupată să formeze un număr de telefon. — Biroul lui Leigh Eisner, se auzi vocea plictisită a secretarei. — Bună, Annette, sunt Adriana. Poți să mi-o dai pe Leigh, te rog? — Acum n-o am. Te sună ea când se eliberează? Adriana n-avea chef de jargonul secretarei. — Ei bine, draga mea, va trebui s-o găsești. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
telefon. — Biroul lui Leigh Eisner, se auzi vocea plictisită a secretarei. — Bună, Annette, sunt Adriana. Poți să mi-o dai pe Leigh, te rog? — Acum n-o am. Te sună ea când se eliberează? Adriana n-avea chef de jargonul secretarei. — Ei bine, draga mea, va trebui s-o găsești. E o urgență. — Așteaptă, te rog, spuse Annette scurt. O clipă mai târziu pe fir se auzi vocea exasperată a lui Leigh. — O urgență? întrebă ea. Te rog, nu-mi spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Ești o javră, declară Adriana. Dacă ai tăcea și tu din gură, ți-aș spune că n-are de-a face cu portretele mele sau fotografiile de la petreceri. O să fiu editorialist. Leigh, care între timp îi dădea instrucțiuni în șoaptă secretarei sale, se opri la mijlocul propoziției și rămase absolut mută preț de douăzeci de secunde. — O să ce? întrebă ea într-un târziu. — Ai auzit și tu. O să fiu editorialist. Editorialist în ediția tipărită. Rubrica se va numi “Ghidul braziliencei de manipulare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Era grețos cu atâtea dulcegării, Leigh știa asta, dar era prea fericită să-i pese. Jesse o sunase neîncetat timp de două luni de zile după “incident”, cum îi spun amândoi acum; îi scria pe e-mail, îi lăsa mesaje la secretara ei, îi trimitea sms-uri de trei, patru, cinci ori pe zi. Ea nu îi răspunsese niciodată fiindcă nu vroia să-i tulbure și mai mult existența și-așa dată peste cap. Doar pentru că situația părea complicată, nu înseamnă ca așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]