3,994 matches
-
mereu speriată; o sperii din nimica toată; tresare la cel mai neînsemnat zgomot și-și scuipă În sân. Apoi Își face cruce. Are fuste frumoase, Înflorate, barijuri la fel, pline de flori vesele. Dar mai ales are ciuboțele roșii cu toc Înalt. E hoholiță de pe la Mitoc de aceea vorbește limba noastră de parc-ar cânta-o. Întâia oară când o văd În bucătăria noastră, Îi văd roșul ciuboțelelor. Vreo două zile Îmi fac de lucru pe-acolo, ca să i le tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
era s-o ascult (cu urechile, se-nțelege...). O porneam de-acasă cuminți și echipați, adică Încălțați. De cum părăseam satul, Înainte de a ajunge la pădure, Moș Iacob comanda: - Dezechiparea! Și ne descălțam. El de ciubotele lui Înalte, lustruite și cu toc Înalt; eu de sandalele mele. Fiecare Își lega Încălțările cu sfori dinainte pregătite, și le trecea pe umăr, ca pe desagi. Așa, da: arătai pornit la drum lung... Cum intram În Codru, Moș Iacob: - Ian te uită, băi’țălu moș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
au făcut râs de ele, săracele și le-au trimăs la pohodit siberiile; și tot așa, de săracii călugări de la Curchi: unul nu s-a mai Întors din cei tunși și rași și dezbrăcați și bătuți cu nagaica și cu tocul naganului și pohodiți na sibir - cei pe care i-am colindat, sunt ascunșii și fugiții și trecuții dincolo de Prut. Și mai aud că ce sărace au mai rămas mănăstirile noastre bogate, după ce le-au jăcuit și stricat și pângărit Tătarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
să aștept clipa aceasta. Se auzeau pași. Parcă umbla cineva numai pe cîlcîie. Pașii se apropiau și, pentru prima dată, m-am Îndurat să-mi dezlipesc ochii de fereastră. Poc - poc - poc... Pași repezi și mărunți ai unei femei pe tocuri... De, se Întorcea tîrziu. Nici măcar Întunericul nu-i putea ascunde paltonul alb garnisit cu blană la mîneci și guler. Ducea o sacoșă din hîrtie sub braț... S-a prefăcut că nu mă vede, dar să nu-și Închipuie că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
ca niște perle. Bluza avea guler croit ca la uniformele militare, iar la manșete aveau nasturi sidefii. În ochi i se citea un zîmbet răutăcios. Turnase cam multă cafea În ceșcuțe și era gata-gata se le verse. Se Întoarse pe tocurile pantofilor (care erau de aceeași culoare ca și fusta), Îmi aruncă o privire și porni cu grijă Înainte. Îi simțeam parcă În palme mișcările grațioase ale șoldurilor. Nu pot să nu recunosc că mă fascina croiala rochiei... — Vrei niște apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
atârnat de cuiul pe care îl așeza de peste trei ani de zile și ieși închizând ușa cu o mișcare lentă, astfel că nici el, deși urechile i se obișnuiseră să recepteze cea mai fină adiere de vânt, nu auzi atingerea tocului și nici trecerea zăvorului în locașul său metalic. Nu era nevoie să numere pașii parcurși până la ieșirea din bloc. Își așeză mâna direct și sigur pe clanță. Ieși liniștit și își îndreptă capul spre soare. Nu-l vedea, dar îi
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
iubirii azi, a avut o..., cum să-i spun? A avut o criză, un atac de panică...De panică? Cum vine asta? exclamă biata femeie, încercând să se ridice de pe scaun. Au oprit-o mâinile Iuliei, care era rezemată de tocul ușii de care se apropiase încet, în tăcere, fără să fie văzută. - Da, de panică. Cu alte cuvinte, cel puțin în cazul dumnealui, a avut o teamă foarte mare. O teamă provocată de un ceva văzut..., dar nu avea cum
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
Domnu’, veniți repede, vă rog! strigă Ofelia cu glasul sugrumat de emoție, deschizând cu mare grabă ușa. Iustin... acela... s-a trezit! Amândoi medicii au zvâcnit pur și simplu, intrând ca o avalanșă în salon, înghesuind-o pe asistentă în tocul ușii. Se opriră aproape gâfâind lângă pat. Iustin era liniștit, cu fața în sus. Avea ochii deschiși. Își trăsese singur masca de oxigen și o ținea în mâna răzimată de piept... Ochii medicilor au examinat mai înainte de toate indicațiile aparaturii
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
Povestea vietii Interviul Cuprins TOC \o "13" \h \z \u HYPERLINK \l " Toc143744419" INTRODUCEREA EDITORILOR SERIEI PAGEREF Toc143744419 \ h 1 HYPERLINK \l " Toc143744420" 1. CONTEXTUL ȘI APLICAȚIILE POVESTIRII VIEȚII PAGEREF Toc143744420 \ h 3 HYPERLINK \l " Toc143744421" Povestirile în context PAGEREF Toc143744421 \ h 4 HYPERLINK \l
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
un telefon de la șeful meu. Atât. Trei propoziții banale care mi-au schimbat viața. La propriu. Eram îmbrăcată total necorespunzător, dar la vremea aceea nu știam. Purtam o bluză roz, destul de decoltată, fustă albă ca laptele și niște pantofi cu toc simpatici. Pantofi cu toc în ziua în care aveam să dau primul meu direct de pe un teren de fotbal. (Da, pentru voi, cele puține care veți da direct de pe terenurile de fotbal, sfatul de început: evitați tocurile!) Am descoperit repede
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
meu. Atât. Trei propoziții banale care mi-au schimbat viața. La propriu. Eram îmbrăcată total necorespunzător, dar la vremea aceea nu știam. Purtam o bluză roz, destul de decoltată, fustă albă ca laptele și niște pantofi cu toc simpatici. Pantofi cu toc în ziua în care aveam să dau primul meu direct de pe un teren de fotbal. (Da, pentru voi, cele puține care veți da direct de pe terenurile de fotbal, sfatul de început: evitați tocurile!) Am descoperit repede că vestimentația era ultimul
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
niște pantofi cu toc simpatici. Pantofi cu toc în ziua în care aveam să dau primul meu direct de pe un teren de fotbal. (Da, pentru voi, cele puține care veți da direct de pe terenurile de fotbal, sfatul de început: evitați tocurile!) Am descoperit repede că vestimentația era ultimul lucru care trebuia totuși să mă preocupe. Eram complet nepregătită să intru pe sticlă și sunt convinsă și acum că, dacă nu am ratat cu totul începutul carierei mele în televiziune, aceasta se
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
etc.). Alege blugi cât mai simpli și cu o croială clasică: fără modele, fără tăieturi, fără aplicații strălucitoare. Curelele trebuie să fie cât mai simple. 15. Pantalonii bărbaților trebuie să aibă o lungime corespunzătoare, adică să acopere pantoful până deasupra tocului. Nu sunt permiși pantalonii care ajung până la glezne. La femei, pantalonul ar trebui să acopere tocul pantofului. Pantalonii trei sferturi și cei până la genunchi, precum și pantalonii scurți sunt interziși. 16. Fustele doamnelor și domnișoarelor trebuie să aibă o lungime decentă
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
aplicații strălucitoare. Curelele trebuie să fie cât mai simple. 15. Pantalonii bărbaților trebuie să aibă o lungime corespunzătoare, adică să acopere pantoful până deasupra tocului. Nu sunt permiși pantalonii care ajung până la glezne. La femei, pantalonul ar trebui să acopere tocul pantofului. Pantalonii trei sferturi și cei până la genunchi, precum și pantalonii scurți sunt interziși. 16. Fustele doamnelor și domnișoarelor trebuie să aibă o lungime decentă, până la cel mult o palmă deasupra genunchiului, niciodată mai scurte. Să mai precizăm că, de asemenea
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
un copil chemat în biroul directorului), ascultând amândoi ce le mai zicea Che Guevara despre războiul de gherilă și nenorociții ăia de americani, mai bine mă uit la ea, cum stă goală în fața oglinzii, cu picioarele înălțate și subțiate de tocurile ciudate din anii ’50, cu brațele ridicate, aranjându-și părul, cu linia gâtului atât de delicat desenată. E o Simone mai mult femeie decât feministă, trup natural cu o senzualitate firească, siluetă familiară într-un decor ca oricare altul. Singura problemă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2196_a_3521]
-
să se închine. Însă el a insistat, trimițând de mai multe ori trăsura. După rugămințile lui și ale altor oameni, părinții au acceptat să meargă cu icoana, dar când au vrut să o ridice s-a făcut foarte grea, iar tocul icoanei s-a desfăcut din toate încheieturile și a trosnit foarte tare. Maica Domnului nu voia să meargă la casa acelui om. O altă întâmplare petrecută la Bârlad. O doamnă grav bolnavă, care locuia în afara orașului, la o moșie, auzind
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
merg la cumpărături acum. Primul lucru pe care îl fac atunci când ajung în cameră este să-mi aprind o țigară. De obicei nu fumez prea mult, dar după un zbor transatlantic lung mereu tânjesc după una. Îmi arunc pantofii cu toc din picioare și îi înlocuiesc cu papucii mov, pufoși pe care îi iau peste tot cu mine. Mă întreb dacă Adam a ajuns la New York. Mă întreb dacă se gândește la mine sau dacă îmi duce chiar dorul. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
septembrie, criticii și-au ridicat penițele în aer așteptând un dezastru. Nimeni nu a fost dezamăgit, iar penițele au mușcat instant în carne vie. S-a mișcat mai bleg decât o mumie; a făcut playback decalat; s-a dezechilibrat pe tocuri; avea o privire dezorientată total lipsită de chef; oare era beată/drogată?; s-a îngrășat (însemnând că avea un pic peste limita anorexiei); avea rădăcinile părului nevopsite (și aici presa, foarte pe fază, a aflat că s-a certat cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
de zâmbet și de amabilitate. Își simțea mâinile nesigure, lipsite de vlagă, parcă era după o boală sau după o noapte cu febră mare. Ajunse acasă istovită, o dureau îngrozitor pulpele și asta pentru că după multă vreme încălțase pantofi cu toc. Dar nu putea sta locului o clipă, mergea prin apartament, căuta din ochi ceva și nu știa ce. Intră în baie, se privi în oglindă, lăsă capul pe spate și urlă prelung, din gâtlej. Observă că pe tavan înflorea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
avut o tresărire când am văzut-o aici, la tine. Și, uite, acum mă gândesc că nu-mi mai este atât de intim necesară, e doar ceva, sau cineva drag pe care-l revezi cu plăcere. Carmina rămăsese sprijinită de tocul ușii, încă nu-și revenise din șocul inițial. Era ca și cum cineva o surprinsese într-o situație extrem de intimă și nu reușea să reintre în normal. Alexe se instalase familiar pe canapea, găsise o scoică mare, și-o așezase la îndemână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
întâmpinară. Gata, Evelina, ajunge, rosti cu voce blândă, metalică, s-a terminat ora noastră de meditație. Du-te la baie, fă pipi, spală-te bine pe față și vină la noi. Fata se urni, se auzea pășind, avea pantofi cu tocuri ascuțite, talpa scrâșnea prin praf. După nici un minut apa curgea în chiuvetă, fata pufăia apa, apoi se auzi cum cade capacul WC-ului și cum rezervorul se deșartă cu zgomot. Apoi se pieptănă cu peria Ninei, neagră de murdărie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
de acalmia din casă, refuzând instinctual să spere că starea ar putea fi durabilă, își dirijă toată atenția către Carmina. Din economiile pe care numai ea știa cum le făcea, îi cumpără Carminei o pereche de sandale din piele cu tocul înalt și o duse la o croitorie să-i lucreze un costum din triplu voal, ba chiar, întrecându-se pe sine, plăti în plus să i se facă și broderie în jurul decolteului. Parcă trezită dintr-o lungă visare, mama observă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
semn de slăbiciune, cedase. Carmina se întoarse pe călcâie, dorind mai mult ca niciodată să fie feminină, frapant feminină. Ce faci, mă, pleci? Îl auzi din urmă, la fel de calm, de imperturbabil, în prag ea se împiedică și șovăi puțin pe toc, o clipită numai, pe urmă-și reluă mersul către ușă. Dacă mai rămâneai puțin venea și Nina, o să-i pară rău că nu te-a văzut. Ni te arăți așa de rar. Își târâia papucii în urma ei. Nu, nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
nu te dai după deget și nu încerci să păcălești pe nimeni. Adevărul e cea mai bună minciună. La ce mi-ar folosi dacă aș spune că toate sunt roz? Când eu știu bine că realitatea e alta? Lipită de tocul ușii de la bucătărie, slabă, aproape o umbră, Sidonia urmărea interesată discuția celor doi tineri și mintea îi forfotea de planuri abia schițate. Vara aceea fusese pentru ea un adevărat calvar, cu restanțele lui Ovidiu, cu plictisul lui afișat ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
acesta fără un dram de minte, parcă n-ar fi rupt din mine, pe acesta parcă l-ar fi fătat tată-său, la fel de sictirit și de dezinteresat ca și el, la fel de lasă-mă să te las. Așa cum ședea, sprijinită de tocul ușii, studiindu-i pe cei doi îi veni deodată ideea, că ar face foarte bine să i-l paseze Carminei, nu-i de familie bună fata, nu-i ruptă din soare dar e numai ambiție toată și-l poate împinge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]