9,812 matches
-
Dacă rămâi, poți să vezi toate astea". Atât și nimic în plus. Restul era ardoare și frică, și voința ei de-a se confrunta cu neprevăzutul. Ea răspunse: "renunț la tot", ca și cum ar fi strivit o țigară, dar bărbia îi tremura abia perceptibil și-atunci el o sărută pe neașteptate. Era un gest neobișnuit pentru un musulman și nu-l mai repetă niciodată în public. La hotel, când fu gata să-și strângă lucrurile, ezită o clipă în cadrul ușii, iar el
Istoria romanțată a unui safari by Daniela Zeca () [Corola-journal/Journalistic/6977_a_8302]
-
pe lume ca să mă lupt cu umbra mea, nici ca să-mi găsesc într-o zi pumnii ciuguliți de fazani. N-am venit să lovesc nici să râd în fața morții. Nu-mi mai aduc aminte, tărgile se duc, galerele pârâie, genunchi tremură și șoimi se așează pe bășici fragile și vii. Dacă privesc înapoi, moartea merge de-a-ndărătelea, la nesfârșit se trântesc ușile până la dulapurile zării. Moartea cu râs vulgar în spatele storurilor ei verzi suge o bomboană englezească iar covoarele sunt ude de
René Daumal by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/8664_a_9989]
-
și a înviat. „Vrei să cinstești Trupul Stăpânului? ‐ spune Sfântul Ioan Gură de Aur ‐, nu-L disprețui, când este gol. Nu-L cinsti doar în biserică, prin haine de mătase (care acoperă Sfântul Potir, n.n.), în timp ce afară Îl lași gol, tremurând de frig. (...) Cinstește-L deci, împărțind averea ta cu cei săraci: căci lui Dumnezeu nu-I trebuie potire de aur, ci suflete de aur”. Omul care nu se dăruiește pe sine lui Dumnezeu, prin rugăciune, și semenilor săi, prin fapte
Patriarhul Daniel: Taina Crăciunului este taina iubirii milostive şi smerite a lui Dumnezeu () [Corola-journal/Journalistic/80492_a_81817]
-
nici un fragment de viață, deci nici o pagină de literatură. Un scriitor talentat ar fi știut totuși să descifreze ceva din acest palimpsest care-i alcătuia ființa și pe care atît viața cît și moartea își scriseseră textele. Mîna uscată îi tremura violent atunci cînd, rupînd o foaie de ziar, și-a rotunjit o țigară groasă. Zîmbea privindu-mă, dar cu un aer de străin prietenos. Nu mă înșelasem - ceva mai tîrziu l-am auzit întrebînd cine sînt." Tia Șerbănescu n-a
Un jurnal ca un spectacol literar by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15265_a_16590]
-
copii rămași în Anglia sub controlul parlamentarilor, le-a fost permis să-l vadă în 29 ianuarie. Și-au luat rămas bun în lacrimi. Se spune că suveranul s-a îmbrăcat cu două cămăși de bumbac, pentru a evita să tremure de frig, iar mulțimea să creadă că tremură de frică. A fost dus sub pază la castelul Whitehall, în fața căruia fusese ridicată o platformă pentru execuție. Un șir de soldați îl separa pe Carol de mulțime, așa că ultimele sale cuvinte
Carol I al Angliei () [Corola-website/Science/306452_a_307781]
-
a fost permis să-l vadă în 29 ianuarie. Și-au luat rămas bun în lacrimi. Se spune că suveranul s-a îmbrăcat cu două cămăși de bumbac, pentru a evita să tremure de frig, iar mulțimea să creadă că tremură de frică. A fost dus sub pază la castelul Whitehall, în fața căruia fusese ridicată o platformă pentru execuție. Un șir de soldați îl separa pe Carol de mulțime, așa că ultimele sale cuvinte au fost auzite doar de cei ce erau
Carol I al Angliei () [Corola-website/Science/306452_a_307781]
-
1920, ea a scris: "Sunt complet dezgustată de stadiul actual al lumii și omenirii, în general ... Au distrus și ruinat draga mea Rusie, mult iubita mea Germanie". Figura ei, mereu durdulie s-a subțiat și mâinile au început să-i tremure. La opt zile după ce a împlinit 67 de ani, la 25 octombrie 1920, singurul copil al Țarului Alexandru al II-lea care a supraviețuit Revoluției, a murit în somn de un atac de cord. A fost înmormântată la mausoleul Glockenberg
Maria Alexandrovna a Rusiei () [Corola-website/Science/315304_a_316633]
-
pot începe să se degradeze... Vă veți trezi în pat întrebându-vă cum ați ajuns acolo și dacă veți putea duce un pahar de apă la gură fără să vomitați. Vi se va tăia respirația, veți avea palpitații, veți transpira, tremura, halucina, vi se va îngreuna circulația în zona feței și a membrelor, dar în principal veți vomita, vomita, vomita! Aduceți-vă aminte numai să vă rehidratați, băgați-vă cu forța pe gât ceva ușor de mâncare și mai beți ceva
O antologie a decadenței () [Corola-journal/Journalistic/7771_a_9096]
-
o saptămînă întreaga, Înainte de Ședința cu Părinții de vinerea, Dat fiind că deja cîntase la Glyndebourne, dovedind Că se poate prezenta că un tenore robusto acceptabil, Repeta balada lui Țoști pentru Părinți, Uvertura bombastica, larmoaianta acrobație vocală... Ce făcea să tremure și să răsune ferestrele-n țîțîni. Locuri sterpe cu ateliere-n ruină, nelocuite vreodată. Terenuri de golf cu stegulețe-n peluze ofilite - Defilau în goană, iar el repeta de zor pentru-acei Părinți, „Și cui îi pasă! Hai să fim serioși
Un poem de Alan Brownjohn () [Corola-journal/Journalistic/5491_a_6816]
-
-o cu grijă în sus. - Nu? se miră ea. - Nu. Nu întreabă ce, și nici de ce, ceea ce mă bucură. Îi simt corpul cald, tare, o mângâi dezinvolt pe sâni, prin tricou. O ating și în alte locuri, o fac să tremure, să geamă, să respire altfel, să vrea. - Tu sus, zic, ea fiind deja deasupra mea. - Prezervativ? întreabă. - N-am, mint eu. De fapt, am unul în portofel, dar nu vreau să-l folosesc. Nu vreau... Nu iei pastila aia? o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
dădură seama că nu era de glumit și o luară la fugă strâmbându-se la mine. - O să vin la părinții voștri, am urlat eu după ei, după care am luat pisoiul în brațe și am pornit către casă. Bietul animal tremura, sângera, se pișa pe el, vomita, făcea ca toți dracii. Ajuns în casă, l-am spălat, l-am reparat, i-am dat de mâncare, i-am pus o coroană de aur pe cap, l-am așezat pe o pernă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
că va avea cel puțin parte de niște amuzament, dacă nu chiar și de altceva. Așa că toată noaptea îl mângâie pe pulă, iar el, nefiind în stare să se miște și prea prost și inhibat ca să facă mai mult, gemu, tremură și lăsă să i se scurgă din pulă ceea ce părea a fi jumate de litru de spermă. Angelica se întrebă chiar la un moment dat dacă băiatul nu ar fi putut să răcească cu sperma în chiloți, dar își dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
mâna tremurândă și lipsit de cuvinte, marele om semnă hârtia pe care i-am întins-o. Ceilalți frați se buluceau spre ieșire. - Stați o secundă, am urlat, și o parte dintre ei leșinară instantaneu. Ceilalți se adunară într-un colț, tremurând ca niște oi în fața lupului. - Ce e? Ce dorești? îngăimă unul mai curajos. - Nimic. Dacă întâmplarea îl va scoate în calea mea pe unul dintre voi, pe stradă, la film, la operă sau la meci, acela ar face bine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
care tocmai se afla cu Suki, Love Deluxe, albumul lui Sade din anul 1992, care include și superhitul No Ordinary Love. - Începuse deja să-și dea jos pulovărul și i-am zis „stai, nu încă“. Am întins-o pe pat, tremura toată, avea un fel de convulsii, aproape că m-am speriat. Am întins mâna înspre ea și, când i-am atins piciorul, am tras o rafală de spermă în chiloți. „Nu face nimic, mi-am spus, noaptea-i lungă.“ Bon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
Bine. Atunci anunțăm ambasada României, iar ei vă vor contacta pe dvs. probabil. - Ok. Vă mulțumesc foarte mult, domnule inspector. - N-aveti pentru ce, îmi fac doar meseria. După plecarea lui Lantz, îmi turnai restul de whisky în pahar. Îmi tremurau mâinile. Mă durea capul. Dar eram fericit, sau ușurat, deși nu puteam înțelege cum și de ce acest om, în aparență inteligent, nu bănuia nimic. Mă dusei la fereastră și mă uitai afară. Ningea în continuare, bineînțeles. Îl văzui pe Lantz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
continuare, bineînțeles. Îl văzui pe Lantz pe o bicicletă, dispărând într-un vârtej de zăpadă. Privii în continuare pe geam, visător. După o vreme sună telefonul. - Da, zisei, uitând ca de obicei să mă recomand. - Alex? Era Anca. Mă așezai tremurând și mai tare pe un scaun oarecare. - Anca? - Bună. Scuză-mă că am plecat fără să-ți zic nimic. - Oh... nu-i nimic... unde ești? Ce faci? - Da, sunt într-un sat, Sundsvallabaek... rămân aici. - Aha. - Și aș vrea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
pune balerinei pe cap o alcătuire ce aduce a strecurătoare din care atîrnă niște fire electrice și, În lumina celui de-al doilea blitz al Polaroidului, Wakefield bagă de seamă că balerina nu mai poartă nimic pe sub tutu și că tremură, fie de frig, fie sub efectul parodiei de electrocutare. Mulțimea aplaudă și explodează În urale și apoi se mută cu toți Într-o altă cameră, unde o masă lungă de sufragerie așteaptă plină cu platouri cu globi oculari și mățăraie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
În cor. Asta e America, o țară a bucuriei. E fun. Dar Wakefield vede că există Însă și un număr de fețe Întunecate. Străini. Ruși, care nu zîmbesc niciodată. Indieni, care zîmbesc, dar nu cu nevinovăție. Pakistanezi, ale căror mustăți tremură de furie. Unguri, care strîmbă din nas. Pentru ei, Wakefield atacă acum un supliment mai trist. — Activitatea creativă abundă de rostiri originale abandonate și de experimente, unice În felul lor, eșuate. Dar cum de ajung bogații bogați și rămîn așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
se drogau cu amfetamine, marijuana și derivatele de morfină ce le mai picau din cînd În cînd. Inimile erau frînte, supurînd dragoste și tristețe, și erau permanent oblojite de rîuri de vorbărie și sex disperat. Wakefield este doar un munte tremurînd de osteneală cînd trage În parcarea de camioane, nouă și strălucitoare și Îmbucă un burrito pregătit la microunde și o ciocolată Snickers, pe care le spală În jos pe beregată cu o cană mare de cafea. Se consultă cu adolescenta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
În spatele obloanelor, fereastra dă spre fațadele ambelor clădiri, a lui și a nebunului. Apartamentul are propriul patio și o piscină mică și ovală. Mobilierul este confortabil, chiar luxos, În special patul faraonic. Camerele sînt impersonale Într-o manieră neplăcută: aerul tremură de strălucirea „de după“ a unor Întîlniri fugitive și a unor petreceri improvizate; comiși voiajori, participanți la conferințe și tineri În luna de miere au făcut aici lucruri de nepovestit, lăsînd În urma lor o substanță psihică pe cît de umană, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
bine zis sânii ei mă obsedau, amestecând viziunile. Merele ei dulci mă înăbușeau, se unduiau deasupra mea. Tu nu erai acolo... eram nedumerit, îmi lipseai ca substanță și, nervos că nu te găsesc unde trebuie, călărindu-mă, îmi percepeam bățul tremurând de încordare. Am rămas un răstimp într-un extaz nelămurit, cuprins de dorințe sfâșietoare, însă acea stare de admirație neînchipuită se îndepărta. Concepțiile... întrecerile, combinațiile noastre comune și mai ales nocturne se distanțau. Înfuriat, mi-am perceput bățul cum se
?edin?a by Aurel Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83735_a_85060]
-
eu simțind că intru în panică. Dar ce-ai păzit în ultimele nouă luni? Judy părea șocată. —E imposibil să nu te fi gândit măcar la un nume. M-am gândit, am spus în timp ce buza de sus începea să-mi tremure. Dar m-am gândit la ele cu James. Și nu mi s-ar părea corect să folosesc unul dintre numele alea. Judy se cam enervase pe mine. Dar eram din nou pe punctul de a izbucni în lacrimi, așa că Judy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
ușii de la intrare, provenea de la felinarul de stradă din fața casei. Am început să formez numărul de la apartamentul meu din Londra. Zgomotul pe care-l produceam stârnea ecouri în liniștea casei. Semăna cu zgomotul unei puști descărcate. „Dumnezeule“, m-am gândit tremurând, „familia McLoughlin, care stă la trei case distanță, o să vină să se plângă de zgomot“. Au urmat câteva clicuri în timp ce telefonul din Dublin se conecta la telefonul dintr-un apartament gol aflat într-un oraș la șase sute de kilometri distanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
reparat, totul chiar putea fi reparat. M-am așezat pe podeaua din holul rece și întunecat. După mult timp, am închis telefonul. Inima, care până atunci îmi bătuse nebunește, a revenit la ritmul normal. Mâinile au încetat să-mi mai tremure. Iar creierul a încetat să se prefacă și să mai fantazeze. N-aveam să mă mai întorc la Londra de dimineață. Acum viața mea era aici. Cel puțin deocamdată. Mă simțeam mizerabil. După toată înflăcărarea generată de gândul că puteam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
că-mi plânge sufletul, ci că-mi sângerează. Că-mi sângerează de moarte. I-am mulțumit lui Judy, mi-am mai cerut încă o dată scuze pentru că o pusesem într-o situație așa de penibilă și am închis telefonul. Mâinile îmi tremurau, fruntea îmi era scăldată în sudoare și simțeam că mă doare inima. Erau momente când chiar credeam că James o să se întoarcă. Mai devreme sau mai târziu. Că mă iubise așa de mult încât nu putea să înceteze să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]