4,343 matches
-
moment de contrarietate, că asocierile ce generează comparațiile sau metaforele nu sînt tocmai absurde, atît doar că trăsăturile comune ale obiectelor puse În relație nu sînt cele mai pertinente: surîsul poate fi apropiat de alpenstock doar prin sugestia de ascensiune, Înălțare, În timp ce la alte nivele totul le deosebește; Între artere și mănuși incompatibilitatea e, la prima vedere, radicală, - actul deschiderii e Însă posibil În cazul amîndurora, introducîndu-se În plus sugestia unei anumite familiarități a acestui act ce semnifică, În fond, comunicarea
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
astfel castității, inspirate lui și întrevăzute în iconografia Maicii cu Pruncul. Acest Leandru al vremurilor baroce, devenit monahul Irinej, se face pribeag din pricina primejdiei otomane, scriindu-și astfel aventurile de picaro balcanic între vis și realitate, între evlavia ortodoxă și înălțarea unor lăcașe de credință și sfințenie creștină implantate în calea prăpădului semănat de păgâni. Leandru este căutat de feluriți spadasini (conform prorocirii că va fi decapitat), dar scapă de fiecare dată, reușind astfel să-și ducă la bun sfârșit vocația
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
urmă, au rămas în anonimat, prinși doar în arhivele îngălbenite ale școlilor. Cine leo mai scotoci !?... Între colinele vălurite din partea stângă a văii Bârladului sunt bulucite așezări sătești, probabil răsfirate la începuturi, dar aglomerate astăzi în preajma centrului administrativ. Pe după câteva înălțări cutezante de pământ, vălurind între galbenul lutos și negrul de humă, stă așezat într-un cuib cu vedere doar înspre soare, satul Dodești. Pe aici m-a purtat destinul prin anii 1973-1975, când, împreună cu Theodor, am făcut mai întâi o
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93472]
-
cuviosul Maxim Mărturisitorul 1. În greul întuneric de amiază care însoțește abandonul tuturor categoriilor inteligenței (cu tot ceea ce pare să aibă mai bun), în moartea fără regrete față de curiozitățile, îndoielile și întrebările lumii, mintea teologului primește darul învierii și al înălțării la înțelesuri și cunoașteri nemaiauzite, când Duhul se roagă întru dânsul „cu suspine negrăite” (Rom. 8,26). Acesta este sensul profund al inițierii mistagogice într-o tradiție purtătoare de Duh. Fără această inițiere în tainele Revelației, Crezul și dogmele Ortodoxiei
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
sine6, nu e greu de înțeles cum anume Hegel salvează prin conceptul de „Spirit” unitatea istoriei în raționalitatea sa progresivă. Deși fascinat de rigoarea științifică - în care logica, fenomenologia și istoria Spiritului coincid - modelul hermeneutic hegelian, în care conceptul de înălțare (Aufhebung) dozează dialectic o memorie a trecutului, a influențat tezele lui Gadamer despre tradiție. Școala hermeneutică germană din secolul al XIX-lea, continuând prin F. Schleiermacher (1768-1834), J.G. Droysen (1808-1884) și W. Dilthey (1833-1911), intuițiile lui G. Vico, nu va
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
reprezintă un început al biruinței. Faptul este confirmat de imnologia și iconografia bizantină, care indică dimensiunea irenică a acestei treceri (Pessah). Pacea nevăzută a Tatălui se oglindește deja pe chipul sfințit al Fiului. Deloc întâmplător, Sfântul Atanasie cel Mare vede înălțarea Fiului pe Cruce ca pe-o restaurare ecologică fără precedent în toată economia divină: „Domnul a venit ca să surpe pe diavolul și să curățească văzduhul”1. Ar fi pripit să vedem în această exegeză patristică un simplu ecou al mitologiei
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
față de aceste instituții, impactul lor real sau superficial în viața colectivității, realizările dar și impasul sau eșecul unora dintre inițiative-în tot atâtea elemente utilizabile într-o sociologie rurală. Lucrarea impune cu evidență procesul sinuos al învățământului rural românesc, lipsurile endemice, înălțările lui performante dar și stagnările cauzate cel mai adesea de factorii exteriori (economici, birocratici etc.). Documentarea, competența și obiectivitatea autorului în analiza faptelor duc la sublinierea dificultăților specifice, în acest domeniu din lumea rurală, dar mai ales metodologia aparte de
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
ori în timpul vieții, cunoscând, încă din copilărie, viața grea a oamenilor din acest sat și nu numai. Tot la Alba, locuitorul Vasile Macoviciuc a donat partea sa de pământ și de pădure și a contribuit prin forțele sale proprii la înălțarea schitului ―Sf. Ioan Iozefitul. Nu pot să uit ajutorul dat la centenarul Școlii din Vatra-Hudeștilor dat de dr.ing. Gh. Antochi din Bacău care și cu alte ocazii a ajutat și alte instituții din comuna noastră. La fel economistul Vasile Chițac
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
pregătite pentru acest eveniment, în special friptură de miel și sarmale. După masă se ciocnesc ouă roșii, dar și cu diferite motive pictate. Cel care ciocnește spune : Hristos a înviat ! iar celălalt răspunde : Cu adevărat a înviat.! La Hudești, până la înălțare oamenii se salută cu formula Hristos a înviat ! și se răspunde cu vorbele Cu adevărat a înviat !iar în ziua respectivă se salută cu vorbele Hristos s-a înălțat! și se răspunde Cu adevărat s-a înălțat! Ouăle ciocnite în
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
în care femeile și unii bărbați se spovedesc și se împărtășesc. La Hudești(Lupeni) hramul bisericii este la 8 noiembrie de Sfinții Arhangheli Mihail și Gavril, la Alba la 21 mai de Sfinții împărați Constantin și Elena, la Mlenăuți de înălțarea Domnului, la Baranca de Rusalii(Dumineca Mare) la 7 iunie și la Bașeu de 27 iulie de Sfântul Mare Mc. Pantelimon. Ziua începe cu slujba religioasă la biserică, unde de fapt ar trebui să participe toată populația din satul respectiv
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
Hudeștenii datorează foarte mult acestui boier care a adus lumina( școala) la Hudești, biserica Sf. Voievozi la Lupeni, cea de la Vatra și chiar cea de la Alba. El, după cum putem citi din Testamentul său își închină toată agoniseala vieții lui pentru înălțarea altora. Prin aceste fapte ale sale s-a dovedit a fi și un mare filantrop. O altă personalitate a satului Lupeni a fost și senatorul Ion Franc care a urmat pilda Costăcheștilor și a construit biserica din satul Bașeu, a
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
rămâne o problemă de discutat și anume hramul bisericii. După cum știe toată suflarea din Mlenăuți, biserica poartă numele de „Sf. Gheorghe și ca urmare atunci ar trebui să fie hramul bisericii și al satului. Cu toate acestea hramul este de „înălțarea Domnului. Probabil că enoriașii și consiliul parohial au propus Episcopiei altă dată pentru hram, având în vedere că Sf. Gheorghe este la 23 aprilie, dată care în mulți ani cade în Postul Mare și că uneori primăvara încă nu este
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
neclintiți, puternici. Și la toate acestea legăm pe urmașii noștri și cei ce vor fi după dânșii, cu această scrisoare a noastră, că le vom ținea. Ca mărturie acestei scrisori a noastre sânt atârnate pecețile noastre. Scrisă în Liov, după înălțarea Sfintei Cruci, în anul 6944 (1436), septembrie 19. Mihai Costăchescu consideră documentul ca fiind foarte important și pentru istoricul vechii boierimi moldovenești. Unii boieri au numele după satul unde-și aveau așezarea, iar alți după numele tatălui. Petru vornicul de la
Monografia comunei Hudeşti. Judeţul Botoşani by Gheorghe Apătăchioae () [Corola-publishinghouse/Science/91870_a_93216]
-
în formă de opt și se păstrau până primăvara, când se afumau și se tămâiau boii și plugul înainte de pornitul la arat, apoi erau mâncați de plugari. Sfântul Ștefan, prăznuit pe 27 decembrie, a fost unul dintre martorii Învierii și Înălțării la cer a Mântuitorului, ca și al pogorârii Duhului Sfânt. A fost ales, pentru credința și evlavia sa, drept arhidiacon, chiar atunci, în primele zile de după Cincizecime, când apostolii au tras la sorți zonele în care vor purta Cuvântul Domnului
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
De o parte și de alta a coșciugului, se face câte o mică fereastră, ca să aibă mortul pe unde răsufla, să vadă pe cei ce-l conduc pe ultimul drum și să-și ia la revedere de la ei. În ziua Înălțării Domnului, cei care au în familie morți împart azime calde, ceapă verde și rachiu, pentru sufletele morților; prin asta se crede că, în acea zi, se înalță sufletele morților la cer și trebuie să aibă merinde de drum. Omul dacă
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
se retragă făcând loc uscatului care creștea întruna. Dar odată cu ridicarea deasupra apei, munții au fost nevoiți să îndure efectul eroziunii. Astfel, vorbind despre orogeneza Carpaților, s-ar putea spune că procesul se simplifică la evoluția unei alternanțe între cutare, înălțare și eroziune. Mai târziu, acest proces avea să implice adăugarea în structura munților și a unui lanț vulcanic. Mai trebuie amintit că, demult, Carpații și Balcanii formau un lanț muntos unic din trupul cărora izvorau două fluvii. Unul țâșnea de pe
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
și un frumos proverb românesc, „dragoste cu sila nu se poate”. Modul În care Domnul nostru Iisus Hristos ni Se dăruiește, dincolo de lucrarea Sa mântuitoare desfășurată de-a lungul istoriei și Împlinită prin Nașterea Sa, Răstignirea pe Cruce, Moartea, Învierea, Înălțarea la Cer și Pogorârea Duhului Sfânt În lume, este prin Sfânta Taină a Împărtășaniei, după cum a spus El Însuși: „Eu sunt Pâinea cea vie, Care S-a pogorât din cer. De va mânca cineva din Pâinea aceasta, viu va fi
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Gabriela Stoica () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92296]
-
Țara Bârsei”. Acest cutremur este menționat și în “Letopisețul de la Bistrița”, “Cronica moldo-polonă” și “Cronica Putneană”, în care se spune că a avut loc “pe vremea când Domnul ședea la prânz”. Cutremurul din anul 1472 a provocat mari pagube bisericii Înălțării și Mănăstirii Neamțului, informație precizată într-o cronică a mănăstirii. 3 mai 1604: cutremur pe Valea Ierului, între Satu Mare și Oradea. La 28 noiembrie 1628, în depresiunea Loviștei, a avut loc un cutremur așa de puternic, încât a fost simțit
SENZAŢIONALA CONSTATARE A UNOR RENUMIŢI SEISMOLOGI: ANIMALELE PREVESTESC CUTREMURELE! by VASILE VĂSÂI () [Corola-publishinghouse/Science/262_a_498]
-
cruci câte puțin" (Pacienți). Albul nu mai este o culoare a inocenței, ci una a nebuniei, mătrăguna, diabolica plantă a vrăjilor de trecere, înlocuiește tămâia, excluzând orice cale de acces către sacru, moartea nu este desprindere a spiritului de materie, înălțare a sufletului, contopire a acestuia cu adevărul suprem, ci renunțare la orice speranță și dezintegrare. Și aici sângele capătă atributele apelor infernale, curgerea sa tăind orice posibilitate de împotrivire în fața destinului. Laitmotivul florii de sânge, dincolo de intenția de estetizare a
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
aleargă/ prin peisajul ca un pom retezat." (Pasărea urgiei). Și aici tensiunea se naște din antagonismul aparent dintre spațiul restrâns, metaforă a sufletului ("muzeul"), și ideea de libertate (sugerată de adjectivele "largă" și "slobodă"), libertatea nu este însă posibilă, nici înălțarea pentru că tot tabloul descris poate fi redus la imaginea acelui "pom retezat", dublu semnificant, căci sugerează deopotrivă limitarea umană și neputința de a rodi, de a crea. Apa moartă, curgerea infernală, este și ea parte a acestui univers în descompunere
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
lume circumscrisă granițelor banalului, la unul conotativ care ar trebui să surprindă sensul existenței ("aripile sufletului meu/ durerile le-au veștejit" - jocul verbal e, de altminteri, subtil cu astfel de treceri din domeniul zoomorf în cel fitomorf, un simbol al înălțării, al elevației alături de unul al eșecului, al decăderii, discrepanța dintre dorință și realizare este subliniată chiar prin această disociere a regnurilor). Simbolurile sunt unele consacrate, dar elementul de noutate e dat de modul în care sunt asociate, de modificarea structurii
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
aripi de mori de vânt" (Weltschmerz). Insistența asupra peisajului posomorât (ilustrat prin cromatica sumbră: negru, cenușiu), dar și împiedicarea zborului, imposibilitatea de a rupe legăturile cu pământul, căci păsările de țiglă sunt doar proiecții în materialitate a unei dorințe de înălțare, iar aripile morii sunt aripi false, veșnic ancorate în lumea pământeană, creând doar iluzia înălțării, pentru ca apoi să revină în planul teluric, într-o roată a destinului necruțător, toate acestea se înscriu în aceeași dorință de a contura un tablou
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
cenușiu), dar și împiedicarea zborului, imposibilitatea de a rupe legăturile cu pământul, căci păsările de țiglă sunt doar proiecții în materialitate a unei dorințe de înălțare, iar aripile morii sunt aripi false, veșnic ancorate în lumea pământeană, creând doar iluzia înălțării, pentru ca apoi să revină în planul teluric, într-o roată a destinului necruțător, toate acestea se înscriu în aceeași dorință de a contura un tablou limitat, o fotografie a realității din care lipsește viziunea cerului și perspectiva în adâncime. Asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
unei noi generații sub steagul lui. La rândul său, Octavian Tăslăuanu nota: „Prin ea s-a pus numai o piatră de temelie României de mâine. Dar, un neam care a dat dovadă că e În stare să trăiască clipe de Înălțare și de Întinerire sufletească cum a fost cea a primei Uniri, are dreptul să nădăjduiască Într-un viitor mare, care-i va cere Întreaga lui putere de viață. Astfel, generația tânără de la noi, ca și aceea de acum 50 de
Prelegeri academice by Alexandru Husar () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92344]
-
În pustiu. „Unirea fusese cea mai Îndrăzneață și cea mai Înțeleaptă faptă a națiunii românești” scria În 24 ianuarie 1909 Tribuna din Arad, admițând că „după-veacuri de zbuciumări, părinții patriei prevăzuseră, În sfârșit, că Unirea poate să fie pârghia de Înălțare a neamului românesc”. Întregirea țării e dorința comună a tuturor cetățenilor, dezvăluia În 1910 România muncitoare. Această dorință angaja toate spiritele. Ea se manifesta În toate direcțiile, În cultură, În viața publică a țării, ca dorința comună a unui popor
Prelegeri academice by Alexandru Husar () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92344]