3,530 matches
-
uscate și păstăi de fasole, În cămară. În ziua În care Își ispășea pedeapsa tuns chilug, afară era Înnorat și-n piațeta rotundă erau două cozi, una la gaz și una la băcănie, unde se vindea făină și ulei de la butoi. Se mai dădea marmeladă. Își aștepta rândul la gaz când au Început să șuiere sirenele fabricilor, claxoanele mașinilor, clopotele tramvaielor. Toți au Încremenit În așteptare. Totul păru dintr-o dată liniștit și calm, liniștea dinaintea marilor furtuni, a cutremurelor și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
care, după ce a dat de mâncare și băutură la toți pe săturate și i-a făcut prizonieri pe toți, a dat ordin să se demonteze mitraliera și să se scoată toate bombele din magazie și a suit În avion trei butoaie de Tokay și o scroafă de trei sute de kilograme. Era bun Katanski ăsta, era aprig și nu știa ce-i aia iertare, fusese judecător În viața civilă și, când un soldat i-a apărut În față ținând În brațe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
sufletul lui Anton, coșmarul băcă niei era Însoțit de coșmarul bisericii. Îi obliga pe fiii lui să participe, alături de el, la principalele slujbe de peste zi”. Ca să arate cît de credincios era bătrînul strîns la pungă, autorul reamintește episodul - savuros! cu butoiul din prăvălie :” Într-o bună zi, un șobolan s-a Înecat Într-un butoi cu ulei, iar pe proprietar nu l-a lăsat inima să arunce produsul infestat. Cum să Împace totuși cinstea, de care trebuia să dea dovadă orice
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
fiii lui să participe, alături de el, la principalele slujbe de peste zi”. Ca să arate cît de credincios era bătrînul strîns la pungă, autorul reamintește episodul - savuros! cu butoiul din prăvălie :” Într-o bună zi, un șobolan s-a Înecat Într-un butoi cu ulei, iar pe proprietar nu l-a lăsat inima să arunce produsul infestat. Cum să Împace totuși cinstea, de care trebuia să dea dovadă orice bun creștin, cu grija de-a evita o pagubă considerabilă? Luminat de Cel de
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
cinstea, de care trebuia să dea dovadă orice bun creștin, cu grija de-a evita o pagubă considerabilă? Luminat de Cel de Sus, Pavel Egorîci a adus un preot, pe care l-a pus să citească rugă ciuni purificatoare deasupra butoiului profanat”... Dar În 1875, Anton va trăi experiența care-i va marca destinul : descoperirea teatrului! Viața umilitoare și cenușie din familie, coroborată cu viața dezamăgitoare a tîrgului Taganrog (În care parcă nici nu existau cărți și reviste!), trec În umbra
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
care treceau pe lângă locul unde stăteam noi duceau pahare mari pline cu spumă albă care curgea pe margini. Nu se găsea de obicei bere la vreo petrecere dată în oraș, dar tanti Mae zicea că directorul fabricii a trimis câteva butoaie din capitală, unde se afla berăria. Mi-a spus să merg să-i aduc un pahar. Erau atâtea femei și copii mici în jurul ei, încât cu greu puteam ajunge la masa unde se dădeau pahare. Tanti Mae a luat paharul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
se aplecă în față, băgându-și mâinile sub fața de masă, ca și cum ar fi vrut să-și îndrepte un ciorap. Peste o clipă își întinse degetele spre mine. Le-am dus la buze. — Păcatul meu, scumpete, zise Maimuța, direct din butoiul cu murături... anume pentru tine! Doar pentru tine! Și-atunci, dă-i ’nainte, iubește-o! Fii brav! Iată cum fantezia te imploră s-o transformi în realitate! Atât de erotică! Atât de senzuală! Atât de splendidă! Poate că de-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
tărâm, al căsătoriei, când oameni escroci își atrag parteneri din interes: pentru banii lor și pentru poziția lor socială. Alegerea partenerului pentru căsătorie trebuie făcută cu mult discernământ și după o bună cunoaștere a acestuia. Altfel, comparând căsătoria cu un butoi, lingura de miere de la suprafața butoiului, se consumă imediat, rămânând pentru restul vieții, să se consume „ rahatul din restul butoiului”. Cu alte cuvinte, păcăleala se dă la iveală, cade legătura de pe ochi și rămâne de consumat drama vieții între doi
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
își atrag parteneri din interes: pentru banii lor și pentru poziția lor socială. Alegerea partenerului pentru căsătorie trebuie făcută cu mult discernământ și după o bună cunoaștere a acestuia. Altfel, comparând căsătoria cu un butoi, lingura de miere de la suprafața butoiului, se consumă imediat, rămânând pentru restul vieții, să se consume „ rahatul din restul butoiului”. Cu alte cuvinte, păcăleala se dă la iveală, cade legătura de pe ochi și rămâne de consumat drama vieții între doi parteneri nepotriviți. Este o eroare, ca
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
partenerului pentru căsătorie trebuie făcută cu mult discernământ și după o bună cunoaștere a acestuia. Altfel, comparând căsătoria cu un butoi, lingura de miere de la suprafața butoiului, se consumă imediat, rămânând pentru restul vieții, să se consume „ rahatul din restul butoiului”. Cu alte cuvinte, păcăleala se dă la iveală, cade legătura de pe ochi și rămâne de consumat drama vieții între doi parteneri nepotriviți. Este o eroare, ca o fată de 18 ani, să-și decidă singură așa pretinsa viață privată (activitatea
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
de la coada vacii, ca altele care tocmai ele te mănâncă de fund că, ce să mă fac, țăranca aia de Mirela cu neamu’ ei de văcari și dogari, adică, vezi Doamne, Dogaru de la doagă, dacă taică-său cioplea doage de butoaie și putini, ca să vezi de unde a plecat ca să se-ajungă și ce s-ar fi făcut ea dacă n-ar fi dat peste fraierul ăla de Ticuță s-o aducă-n București, de i-a făcut buletin și i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
borșurile cu carne de porc afumată, la care tata mânca vreo doi ardei iuți, de-l gâdila după ureche, încât se înroșea la față și vesel, nevoie mare, stingea usturimea cu câte un păhărel de vin rece, scos atunci din butoiul cu canea făcută de el! Eu eram mic, nu știam aceste gusturi, dar le-am aflat mai târziu, acum, la deplina maturitate. Ce bun mai era! Dar aluatul de cozonaci frământat de tata! Tata construise în curte un cuptor. Coceau
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
se păstra floare de tei, pojarniță, mentă și mușețel. Bineînțeles că în fiecare toamnă, tata aducea mai multe care cu lemne de esență tare, să fie pentru un an întreg; punea la murat varză, harbuji, castraveți și pătlăgele, toate în butoaie pregătite de tata din timp. Parcă-l aud pe tata: - Aglăiță hăi, ia urcă tu în pod, că ești mai sprintenă și taie o felie de jambon, groasă așa, cam cât degetul ista mare al meu. Și adă și un
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
dincolo de glezne. Câte odată alunecam cu ambele picioare și cădeam pe spate, gălețile se trânteau de sol în răspăr și dacă nu ploua, tot murat ajungeam acasă. Ajuns în fața ușii, lăsam gălețile jos și în timp ce mă spălam de noroi din butoiul cu apă de ploaie, Zorel, câinele nostru, apuca să linchească liniștit dintr-o găleată. Dacă nu vedea mama, mă făceam că nu văd nici eu, căci altfel trebuia să repet distracția cu expediția până în capătul uliții. Câteodată, când era de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
apuca să linchească liniștit dintr-o găleată. Dacă nu vedea mama, mă făceam că nu văd nici eu, căci altfel trebuia să repet distracția cu expediția până în capătul uliții. Câteodată, când era de udat legumele și apa de ploaie din butoaie era pe sfârșite, făceam cu jugul la cișmea și zece, cincisprezece drumuri. Mă dureau umerii, dar tăceam și făceam treaba comandată, altfel nu se putea. Și nu știu cum se întâmpla că mai tot timpul rămâneam fără apă spre seară sau chiar
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și n-am s-o uit niciodată, așa cum n-am să uit marea omenie și bunătate a părinților lui Costică Mavropol. Și când te gândești că o asemenea vie de aur, cu toate acareturile, și crama, în care zăcea în butoaie vinul vechi de zeci de ani, le-au fost răpite, jefuite și distruse de autoritățile comuniste, ceva mai târziu! Doamne, că multă nedreptate și fărădelegi mai sunt pe lumea aceasta! În vara aceea, aveam acum treisprezece ani, tata m-a
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și când pielea se usca, se încrețea și rămânea pe ea solzișori de noroi. Bine înțeles că noi nu dădeam atenție acestor fleacuri și abia seara, acasă, mama îmi spunea să mă spăl bine cu apă de ploaie dintr-un butoi de tablă. Eram mulți copii, toți cam ca noi, săraci. Din case cu garduri înalte veneau alții, bine îmbrăcați și curați, și dacă intrau în mijlocul nostru, până seara erau la fel de jerpeliți și juliți ca noi. Dumneavoastră n-ați avut „fericirea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mi l-ai făcut nu are echivalent în bani sau altceva. - Păi, mi-ai mulțumit, ce mai vrei? Asta-i tot, mi-a spus omul cu o simplitate dezarmantă. Apoi m-a dus în șopron și a scos dintr-un butoi vin în două ulcele. Am ciocnit și am băut tot, până la fund. El le-a umplut din nou și noi le-am sorbit iarăși. Era un vin bun, de casă, făcut de mâna lui. Apoi femeea lui ne-a poftit
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
se bucură de aceste delicatese fără cel mai mic efort. Totul constă în niște telefoane strategice pe care soacră-mea le dă prietenelor ei gospodine. Le zice că nu mai poate de oboseală, fiindcă tocmai a terminat de pus la butoi o sută de kile de pătlăgele și o tonă de varză. Conform legii concurenței, ele se vor apuca imediat de aceeași treabă, fiindcă nu își permit să se lase mai prejos. Vor băga și mai mult, cu și mai multă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
știința amestecurilor. Învăță cum să servească În stilul de om-orchestră al orei de vârf din timpul serii, turnând cu mâna dreaptă whisky În timp ce cu stânga umplea halbe de bere, cu cotul Împingea suporturile de pahar, iar cu piciorul pompa la butoi. Lucra În grota aceea subterană, somptuos decorată, Între paisprezece și șaisprezece ore pe zi și În tot acest timp nu stătea o clipă. Dacă nu turna băutură În pahare, umplea tăvile cu koulouria. Dacă nu rostogolea un butoi nou de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
pompa la butoi. Lucra În grota aceea subterană, somptuos decorată, Între paisprezece și șaisprezece ore pe zi și În tot acest timp nu stătea o clipă. Dacă nu turna băutură În pahare, umplea tăvile cu koulouria. Dacă nu rostogolea un butoi nou de bere, punea ouă răscoapte Într-un coșuleț de sârmă. Încerca să-și pună corpul la treabă, pentru ca mintea să nu aibă timp să se gândească la răceala crescândă a soției sale sau la felul În care păcatul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
unsprezece ani. În primul rând s-a Încheiat cu prohibiția. În 1933, prin ratificare de către toate statele, Amendamentul numărul douăzeci și unu l-a revocat pe cel de-al optsprezecelea. La Convenția Legiunilor Americane din Detroit, Julius Stroh a scos cepul unui butoi poleit, cu bere Stroh din Boemia. Președintele Roosevelt a fost fotografiat sorbind un cocteil la Casa Albă. Iar pe strada Hurlbut, bunicul meu, Lefty Stephanides, a dat jos pielea de zebră, a demontat bodega din subsol și a ieșit din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Înainte. În Newark izbucniseră revolte recent. Ca reacție la vacarmul național, poliția În Întregime albă din Detroit a făcut razii la barurile de noapte din cartierele de negri ale orașului. Ideea e, să dea lovituri preventive acolo unde sunt posibilele butoaie de pulbere. De obicei polițiștii Își parchează dubele pe alei lăturalnice și Îi mână pe clienți În mașini fără să vadă nimeni. Dar În noaptea aceasta, din motive care nu vor fi niciodată lămurite, trei mașini de poliție ajung la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
urcau scările, dispărând În dormitoare. Și Obiectul Încerca să se comporte de parcă ar fi fost mai mare. Copia expresia superioară, plictisită, a fetelor de liceu. Se duse pe veranda din spate, mergând Înaintea mea, și se așeză la coada de la butoiul de bere. ― Ce faci? am Întrebat. ― Îmi iau o bere. Ce credeai? Afară era destul de Întuneric. Ca În majoritatea situațiilor sociale, Îmi lăsasem părul să-mi atârne În față. Stăteam În spatele Obiectului, ca o arătare, când cineva Își puse mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
a poticnit de stânca Balcanilor și și-a rănit călcâiul de lumină în trecere. Balcanii nu trebuiau să fie acolo. Pe ei istoria nu-i prevăzuse sau nu-i luase-n seamă, deși dinspre ei venea un murmur surd: "Balcanii, butoiul cu pulbere al Europei". Pe fața marelui înger cu aripile-ntinse, aflat în zbor orb către post-istorie, expresia îndurerată s-a transformat în consternare și perplexitate. Balcanii nu răspund pozitiv la istorie. Federalismul lui Tito n-a servit la nimic
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]