7,741 matches
-
note dublate. (dublarea la octavă a unei voci de la Primo sau Secondo). Compozitorii talentați au folosit deseori acest procedeu pentru creșterea expresivității frazelor, de aceea „orchestrația dublurilor”, modul în care le reliefăm, se impune ca o problemă specială de natură conceptuală a interpretării de duo pianistic. Dublurile ne oferă posibilitatea de a evidenția diverse registre, alternativ sau concomitent, parțial sau în totalitate. Această „orchestrare” în interpretare va suscita un interes permanent prin jocul timbral și fluența dialogului dintre parteneri. De pildă
Repere structurale în activitatea duo-ului pianistic by Pânzariu Marin () [Corola-publishinghouse/Science/91608_a_93176]
-
o formă de manifestare a turismului deoarece generează deplasare, petrecerea unui sejur în altă parte decât domiciliul stabil. Totuși, se impun unele clarificări privind specificul turismului rural. Plecând de la definiția acestuia, care a îmbrăcat forme multiple. Una dintre aceste precizări conceptuale include în turismul rural toate acele activități turistice care se desfășoară în mediul rural. În cadrul unei altei definiții , mai ample, se specifică ca fiind turism rural acea formă de manifestare a turismului care se desfășoară în mediul rural și prin
TURISMUL RELIGIOS FORM? A TURISMULUI RURAL by Ionel Ciprian ALECU () [Corola-publishinghouse/Science/83111_a_84436]
-
istoric extrem de acut, filozoful a înțeles că plăcerea estetică nu e un dat imuabil, ci o variabilă ce se negociază mereu, dinspre prezent spre trecut). În fond, după cum remarca Hans Robert Jauss, problema catharsis-ului "se pune numai în cadrele conceptuale prescrise de o estetică a reprezentării", focalizată pe acele tipuri de texte care să legitimeze autoproiecția empatică, identificarea receptorului (cititor sau spectator) cu un "model", sau, după cum am precizat, participarea imaginară la "acțiune", contemplarea globală a dramei. De aceea, tot
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
sintactică. Substantive concrete și substantive abstractetc "Substantive concrete [i substantive abstracte" Distincția este asigurată de deosebirea, sesizabilă, între „obiectele” denumite de substantive, în interiorul raportului realitate extralingvistică-gândire-limbă. Sunt concrete substantivele care denumesc, prin intermediul noțiunii, clase de obiecte considerate global, la nivel conceptual, dar în același timp delimitabile, în substanțialitatea lor fixată în forme sensibile și, cele mai multe, reprezentabile în mod direct, în conștiința subiectului vorbitor, cel mai adesea, prin imaginea unui obiect individual: munte, corabie, copil, floare, pește, dar și în afara acestui tip
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
sensibilului și b) a inteligibilului (logicului). Substantivele concrete reflectă lumea prin trecerea de la treapta sensibilului la treapta inteligibilului, cu asumarea celei dintâi. Substantivele abstracte reflectă lumea direct prin treapta inteligibilului. Unele substantive polisemantice pot fi abstracte prin sensul lor direct conceptual sau concrete prin înscrierea în sfera „obiectelor” delimitabile și reprezentabile. Termenul frumusețe, de exemplu, este substantiv abstract când exprimă conceptul în sine: „Tu ai fost divinizarea frumuseții de femeie.” (M. Eminescu, I, p. 29) și substantiv concret când exprimă, prin
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
română actuală, și la singular: un pantalon. Unele substantive defective de număr sunt întrebuințate și la termenul corelativ al opoziției dar concomitent cu modificări semantice lexicale și, uneori, numai în structuri fixe. Substantivul abstract singularia tantum bunătate, de exemplu, denumește, conceptual, o trăsătură morală. Cu acest sens lexical este incompatibil cu sensul gramatical de ‘plural’. Pluralul bunătăți este un substantiv concret exprimând o realitate de natură gastronomică. Alte substantive rămân defective de număr dar pot trece, concomitent cu o mutație semantic-lexicală
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
merg.; în ambele enunțuri amândouă verbele au același subiect). Pe de altă parte, în poziția G.A. în problema verbelor modale și de aspect se trece peste principiul interpretării globale a structurii gramaticale a limbii în baza unității și coerenței conceptuale. Dacă, de exemplu, se vorbește de întrebuințarea, ca verbe copulative, în funcție de context, a verbelor a rămâne, a ajunge etc., alături de valoarea lor predicativă trebuie să se admită și că verbe precum a trebui, a sta etc. pot avea, în paralel
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
un verb la prezumtiv: Trebuie să fi rătăcind prin pădure./ Va fi rătăcind prin pădure. Planul semantic al enunțurilor constatative poate fi supus probei adevărului fenomenal (Ninge sau nu ninge), în timp ce planul semantic al enunțurilor ilustrative este supus probei adevărului conceptual (Verbul a trebui dezvoltă sau nu componenta semantică ‘ipoteză’). Când verbul asertiv reprezintă, ca verb performativ (Austin), însăși realizarea actului lingvistic al aserțiunii, el generează enunțuri performative: „Eu îți spun încă o dată că adevărul nu poate fi sufocat.” În funcție de situarea
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
absolut b. predicatul referențial a. Predicatul absoluttc "a. Predicatul absolut" În enunțul cu predicat absolut, se absolutizează planul semantic al relației de interdependență subiect predicat, concomitent cu absolutizarea semanticii lexicale a termenilor care realizează cele două funcții sintactice la nivel conceptual, în afara oricărei determinări cu originea în situația de comunicare. Din punct de vedere logico-semantic, enunțurile cu predicat absolut sunt expresia unor adevăruri axiomatice; semantica termenului-predicat și semantica termenului-subiect sunt consubstanțiale: „Lumea există.” „Omul gândește.” Predicatul este expresia lingvistică a unei
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
poate fi introdus în situația de comunicare numai ca un „obiect” autonom - „obiect semantic” supus actualizării printr-o altă predicație: șCred/nu cred căț Dumnezeu există. șCred/nu cred căț omul gândește. Intră în aceeași categorie, a predicatului absolut, predicatele conceptuale și predicatele metaforice; amândouă tipurile au structură analitică, guvernată de copula absolută a fi, în formă de prezent, persoana a III-a. Structura enunțului poate fi redusă la termenii realizând cele două funcții ale nucleului predicațional, dar poate fi mai
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
formă de prezent, persoana a III-a. Structura enunțului poate fi redusă la termenii realizând cele două funcții ale nucleului predicațional, dar poate fi mai amplă, mai ales prin dezvoltarea unor noi câmpuri semantico-sintactice cu originea în termenul predicat. Predicatul conceptual (al conceptualizării) este propriu stilului științific/filozofic. Expresie a definiției reale a conceptelor, predicatul reia într-o desfășurare amplă, explicită, definiția nominală, reprezentată de planul semantic-noțional al termenului subiect: „Ermetismul e o metodă de gândire prin simboluri, dar trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
simbolismul numerelor organizează lumea zeilor, a spiritelor și demonilor, descriu structura interioară a omului și sistematizează mitologia, teologia și filosofia. Perechea divină, dualitatea suflet trup, Dumnezeu diavol, bun și rău, ca și cele două naturi ale lui Cristos, sunt expresia conceptuală a numerologiei sacre. Triada, treimea, structura umană trup suflet spirit, quaternarul, toate sunt implicate în simbolismul abstract al timpului și eternității. Până și în timpurile moderne tradiția ritualurilor renaște în toate societățile secrete sau de masă, simbolismul ceremoniilor fiind evident
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
unei societăți și este parte integrantă din istoria omenirii și din paginile demonstrației noastre. Deci, filosofic privind, în magie fenomenele sunt complexe și împletite, știința și religia, iar amândouă cu magia. Definirea unor fenomene care se petrec într-un mod conceptual echivalent ca aparținând unei construcții aparent obiective opuse religiei și științei ca fiind magie, a fost de fapt încercarea unei orientări de stigmatizare împotriva celor care o utilizau. De aceea istoria poate aduce unele lămuriri asupra ambiguității acestei false înțelegeri
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Fiu al lui Dumnezeu, realizat prin coborârea Sfântului Duh, ce rămâne ca semn de putere și nu ca persoană, cel mult El fiind simbolizat sub forma unui porumbel. Care e rolul acestor aserțiuni despre dogmă? Acela de a înțelege că, conceptual Cristos este Logosul, Cuvântul, Lumina, nenumita informație care ne-a adus creația din eternitate. Am putea spune că intrăm pe teritoriul filosofiei neoplatonice a lui Plotinus în care Dumnezeu transcendent, deasupra tuturor ființelor, rațiunilor și conceptelor prin Logos este mintea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
puterea lor ascunsă. Parcurgând teoriile estetice de la Leonardo da Vinci preluat în poetica lui Val(ry, vedem o dezvoltare a producției creative receptare- construcție pornind de la funcția cognitivă înspre praxisul cărturarului estet ca o metodă de luptă împotriva cunoașterii pur conceptuale a filosofilor orbi la limbaj. Logica imaginativă este o trecere de la mit, această cunoaștere tranzitivă cu implicație colectivă, la concepția modernă, întoarcerii contemplative într-o realitate preexistentă ce realizează puterea de acțiune destinică în poesie. Din interiorul unei lumi ce
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
scris până acum numeroase lucrări 757, unele eseuri, altele ca o cercetare pur științifică, neurologică care să atragă atenția asupra unității între normal și patologic în lumea pe care în scurta noastră viață o străbatem. Am încercat să construiesc modele conceptuale care să reflecte esența a ceea ce-am dorit să transmit clar și cât mai inteligibil despre un fenomen sau ceea ce mie mi s-a părut a fi un fenomen. Dar, am știut că nu poate fi niciodată o reprezentare
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
datorate credinței. Scrisul este un instrument care realizează cel puțin una dintre funcțiile artei. Arta și credințele sunt foarte apropiate nu numai datorită uriașului aport de expresie artistică pe care temele religioase 1098 îi sunt tributare ci chiar la nivel conceptual. Amândouă comunică prin simboluri și metafore, aduc variate contribuții comunității, au un ritual, necesită o iluzie, adică o suspendare a realității. Amândouă reprezintă o cale plină de conexiuni ascunse cu viața și psihicul nostru. Religia are posibilitatea să sugrume acest
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
taine se desfășoară în prelegerile de față prin abordarea a trei planuri: primul este un plan spiritual inițiatic simplu și care necesită o bază realizată prin parcurgerea celorlalte trei trepte de lectură și practică, al doilea este reprezentat de planul conceptual mnemoclastic al poesiei pentru care este suficientă o bibliotecă temporală și cel de-al treilea, cel mai ușor de interpretat dar și cel mai elaborat planul spațial simbolistic al realității. Realitatea, imaginația, iluzia, adevărul, răul și binele, nu sunt numai
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
ani ce au trecut de când îi simțim conștient prezența și cele care vor mai veni ne aduce nouă, oamenilor, puterea de a fi una dintre speciile capabile să dăm adevărata valoare cuvântului suflet, diferit ca definiție azi față de vremurile strămoșilor, conceptual în credința lor și a noastră copnsiderându-ne parte măruntă a întregului pe care îl reprezintă. Sunt două căi pentru a analiza conceptul, cel fizic verificat și în prelegerile cuprinse în cărțile noastre un gaz, lichidul, plasma realizate din particule ce
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
a statorniciei”(Ștefan Zweig). Acesta a coincis cu „una dintre cele mai mari transformări ale creativității din cultura occidentală”, sesizată chiar de contemporani, care au resimțit din plin faptul că civilizația europeană experimentează răsturnarea celor mai importante principii și modele conceptuale, care se originează în gândirea lui Platon sau Aristotel. Revolta împotriva „frumosului” a fost una extrem de violentă, dar ecourile ei se regăsesc în arta întregului secol al XX-lea. Conștientizarea confruntării permanente cu moartea îl face pe artist să se
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
pline de dramatism. Concepția medievală asupra frumosului a fost reprezentată de filosofia creștină, păstrând idei și soluții din Antichitate, cărora li s a schimbat semnificația sau le-au fost adăugate elemente noi. În ceea ce privește cultura muzicală, în această perioadă găsim stiluri conceptuale importante. Muzica este arta neplastică identificată cu ortocentrul universului pe vremea vechii Elade, cu motivul nașterii tragediei grecești. Odată cu moartea tragediei, muzica s-a schimbat și a evoluat în raport cu genul muzical. Din punct de vedere al procedeelor componistice, o formă
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
de fleurs” . Surprinde viața torentului, germinația generoasă a solului natal, mișcarea fără preget a mării. Peisajul exotic parnasian trăiește prin dinamică și colorit plastic. Sully-Prudhomme s-a ridicat treptat de la tensiunea discret elegiacă din creația primilor ani la o poezie conceptuală, de subtilă reflecție asupra lumii,apreciată de Lanson pentru rigoarea gândirii și limpezimea expunerilor doctrinare. A încercat o sinteză de împăcare a sensibilității romantice cu arta impersonală parnasiană (“poezia este o artă ce interesează inima în problemele gândirii”), ca în
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
calităților estetice, unele schimbându-și caracteristicile, altele rămânând în sfera tradiționalului. În contextul actual, când asupra omului contemporan se răsfrâng tensiuni precum globalizarea culturală versus tradiția națională, multiculturalism versus primatul unei singure culturi, etnoestetica reprezintă pentru cultura europeană un fundament conceptual imposibil de eludat. În interiorul universului creației populare, urâtul își depășește condiția de categorie estetică devenind un simbol răsturnat al dorinței creatorului popular de a vorbi despre viață. Creațiile populare au dreptul la analize din perspectiva unor principii estetice proprii, de
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
cel mai bine pentru noi? MENȚIUNE Mari damnați Variațiuni pe o temă mitică Faust Maria Cojocaru, clasa a X-a coord. prof. drd. Daniela Bahrin Colegiul Național, Iași Capitolul 1: Introducere Miturile antichității grecești reprezintă pentru cultura europeană un fundament conceptual imposibil de eludat pentru omul contemporan asupra căruia se răsfrâng tensiuni ca globalizarea intelectuală versus tradiție națională. Miturile, care dintotdeauna i-au preocupat pe filosofi, fac obiectul unor cercetări ce și-au asumat diferite metode (structuralism/semiotică, antropologie culturală, psihanaliză
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
în sfârșit, tragedia care reprezintă povestea (mythos). Gândirea Greciei antice nu s-a despărțit niciodată de mit, relația mythos-logos fiind complexă, iar aceasta nu s-a interupt nici măcar atunci când logos-ul a făcut efortul de a se izola în expresia conceptuală, în abstracțiile filosofice. Considerăm că miturile sunt relaționate cu filosofia , relație de care s-au preocupat filosofii occidentali, unul fiind Georges Gusdorf. Cercetătorul notează în capitolul „ Mit și filosofie: “Dacă mitologia este o primă metafizică; metafizica trebuie înțeleasă ca o
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]