3,792 matches
-
Rădulescu și Petre Sirin s-a soldat cu încă o lucrare valoroasă. În timpul când Constantin Noica avea domiciliu forțat la Câmpulung-Muscel, Mihai Rădulescu i l a prezentat pe Petre Sirin. La propunerea lui Noica de a se apuca imediat de greaca veche, Sirin a pus în pagină Caietele grecești, o sinteză valoroasă, o altă istorie a filozofiei pe care aș numi-o „cinematografică“. Iar acum, câteva cuvinte despre Secretul unui tablou. Vară toridă. Colindăm țara. După Sighișoara, ne oprim la Sibiu
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
călătorii, în orice loc al lumii, e necesar să știi să ceri hrană și găzduire, folosind limba ce se vorbește în locul acela. Când am ajuns la Tomis, această problemă nu mi-a trecut prin cap, deoarece aici se folosesc atât greaca, cât și latina. Dar am putut să învăț destul de repede și graiul pestriț, un fel de interlect ce se vorbea pe străzile agitate din preajma portului. A fost mai greu să comunic cu locuitorii satului unde am hotărât să mă stabilesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
departe”. M-am întors și am fugit către casă. L-am urât îngrozitor pe necunoscutul acela. Cred că am și bolit și n-am vrut să mai ies. Azi mi-a adus cântecul scris și mi l-a tălmăcit în greacă. Îmi era dedicat mie. Am rămas încremenit, cuprins de un sentiment nou: doar pe noi înșine putem să fim atât de geloși, urându-ne de moarte. Tomitese Când am sosit, Tomisul m-a luat în primire cu haosul dizolvant al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
magazii uriașe și un mare edificiu cu mozaic, ca un simbol de rafinament și civilizație care, cu siguranță, nu e nelalocul ei la Tomis, veche cetate grecească devenită, datorită schimburilor ei cosmopolite, un punct de întâlnire al mai multor culturi. Greaca e limba cea mai răspândită, în mijlocul altor graiuri curente: latin, get, scitic. Există și un dialect local, tomitese, limba afacerilor și a politicii, care cuprinde cuvinte din toate limbile și e ușor de învățat. Se vociferează liber în piețe împotriva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
și nu voia să se mute la Roma, ca soție a lui Tiberiu. Această situație încurcată m-a împiedicat să am vreun succes diplomatic; și totuși, vizita a fost, într-un anume sens, plăcută. Regele get cunoștea perfect latina și greaca și scria versuri inspirate. Motivele nemuririi și ale voluptății morții erau dominante în poemele lui; în timpul declamării versurilor, Cotys se acompania din fluier sau din liră, improvizând melodii triste. Mi s-a părut o contradicție: tristețea muzicii aceleia se îmbina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
nici pe departe cu aceea. Cred că am învățat câte ceva, frecventând școala de poezie a lui Cotys. Din zilele acelea, nu voi putea uita nici chipul unei grațioase prințese care mă privea foarte îndrăzneț, răspunzându-mi cu ușurință atât în greacă, căt și în latină. Era vorba de Aia, care, pe-atunci însă purta numele stirpei ei nobile. Am aflat asta doar acum, în timp ce ea îmi povestea cu haz despre evenimentele acelea îndepărtate la care fusese de față. Amușinări Aia spune
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Mi s-a părut că cel care stătea dincolo de ferestruică socotea nedemnă prezența mea și cu totul nepotrivită cererea de a fi trimis la Zalmoxis ca mesager. Inițial, am început să vorbim în limba geților, chiar dacă interlocutorul meu cunoștea bine greaca și latina. Știa deja totul despre mine. Citise chiar unele dintre cărțile mele. N-a voit să-mi arate chipul său, și vocea lui era incredibil de abstractă. Am vorbit în greacă despre doctrina morții și a nemuririi sufletelor, iar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
în limba geților, chiar dacă interlocutorul meu cunoștea bine greaca și latina. Știa deja totul despre mine. Citise chiar unele dintre cărțile mele. N-a voit să-mi arate chipul său, și vocea lui era incredibil de abstractă. Am vorbit în greacă despre doctrina morții și a nemuririi sufletelor, iar el mi-a spus că, dacă nu mă simțeam încă pur pe dinăuntru, n-aș fi fost în stare să duc la bun sfârșit ceea ce voiam: „Nu ajunge voința, e nevoie să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
mai e un personaj ce a jucat un rol pe care-l găsesc, pe măsură ce trec anii, extrem de important. Bunicul meu, ofițerul în armata regelui. Sub comuniști a fost dat afară. Se reciclase, prin puteri proprii, ca profesor de latină și greacă veche la Seminar. Fiu de țăran mijlocaș, ajunsese să aibă o pregătire atât de bună, încât, atunci când eram elevă, mă medita la trigo‑ nometrie și la latină ; era un ofițer adevărat ; lumea nu-și dă seama în ce măsură Academia Militară de
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
echilibrul și sonoritatea frazei. O descriere a primăverii pe meleagurile țării, dintr-un discurs către domnitor, capătă accente de imn de bucurie închinat reînvierii naturii. Limba expresivă și suplă a textelor sale oratorice se regăsește în traducerile, din franceză și greacă, după cărțile de morală religioasă ale lui Claude Fleury și J.-B. Massillon și îndeosebi în transpunerea după cartea lui Bossuet, Vorbire asupra istoriii universale (1853). SCRIERI: Cuvinte panighirice și moralnice, București, 1826; [Cuvântări], în J.-Th. Heineccius, Filosofia cuvântului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288988_a_290317]
-
cârnăciorii În pielea lor ca foaia de țigară și de cotletele mici de berbec, cât de-o Înghițitură, de la grătarul lui nea Niță din Giurgiu, În ghereta proastă de scânduri de peste drum de hanul lui Tănăsică birjarul, cu pelinița de Greaca și cu jigourile de berbece fragede ca un cozonac moldovenesc?... Aici, În Giurgiu, refugiul amorurilor mele clandestine, urbea primitoare cu cea mai plăcută, pentru mine, lume de excelenți birtași și cârciumari, de pricopsiți și buni-primitori negustori de pește, de oieri
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
povestea unui copil sărman, obligat să tragă sacaua împreună cu un asin și care va ajunge arhiepiscop al Constantinopolului. Andrei Hoțul narează pocăirea unui tâlhar de drumul mare. O categorie aparte o compun nuvele precum Maica Rahila și sora Veronica, „Calipso greaca, fecioara”, Maica Frăsina, cu personaje feminine din ambianța monahală. Eminamente valide literar sunt însă prozele de inspirație profană, în special unele dintre ele, ca Moara lui Călifar, De la noi, la Cladova, Gloria Constantini, Lângă apa Vodislavei, La Vulturi! Însușirile definitorii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287129_a_288458]
-
mult, avea o scriere frumoasă, cu care s-ar fi putut lău da oricare dintre secretarii de la Curte. Părintele Anselm nu-și mai Încăpea În piele de mândrie și, În taină, o Învăță nu numai limba latină, ci și cea greacă, pe care o știa el din tinerețe. Hildebrand, care niciodată nu fusese prea priceput În ale scrisului și cititului, o privea cu nespusă admirație. Mai mult, Începuse s-o iubească de parcă ar fi fost copilul lui. Adelheid nutrea aceeași pasiune
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
pentru cultura generală a omului. 13 Poate într-un moment de cumpănă ne întrebăm ce regăsim în sufletul nostru (al românilor), ce se ascunde în el? Răspunsul vine de la Mircea Vulcănescu: pe fondul traco-daco-roman s-au depus influențele bizantină, franceză, greacă, slavă, germanică, câte ceva din aceste sinteze. Vin influențe să se îmbine în arhitectura sufletului românesc, în arcuiri de bolte și subsinteze. 14 Nu mai știu unde și de cine a fost amintit proverbul zen care atenționează: dacă nu auzi și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
poeme sau romane acătării. Aceasta este valabil pentru faza literară a culturii, în care omul a intrat odată cu inventarea scrisului și mai ales a tiparului. În cultura de azi spune C. Noica au rămas numai două limbi din atâtea idiomuri: greaca pentru trecut și matematicile pentru prezent și viitor. Cine nu folosește măcar una din aceste limbi e un barbar; unul la propriu: se bâlbâie." Eu, unul, mă cam bâlbâi... Dumneavoastră? Nu sunt un admirator al lui C. Noica, dar în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
la propriu: se bâlbâie." Eu, unul, mă cam bâlbâi... Dumneavoastră? Nu sunt un admirator al lui C. Noica, dar în chestiunea pusă de dv. mă aflu în deplin acord cu acest filozof. Ba mai mult, cred că pe lângă matematici și greacă mai sunt necesare latina, germana și un minimum de educație religioasă. În ce mă privește, norocul m-a ajutat să am parte câte puțin din toate acestea. Nu mă bâlbâi. Ați fost în exil politic în America prin anii '80
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
j MhtrÒj mou (Din partea mamei mele). Peste două decenii, devenit om de condei, mesagerul va publica o poezie destinată unei largi popularități: „Mult e dulce și frumoasă / Limba ce vorbim, / Altă limbă-armonioasă / Ca ea nu găsim“ (G. Sion, Limba românească). Greaca nu mai era acum folosită decât de unii bătrâni cu anterie și fesuri roșii, ca în „soareaua“ care încheie o comedie a lui Ioan M. Bujoreanu (Cuconu Zamfirache, 1857): „- Keti pragma, keti pragma! Aruncând cu zgomot o carte pe masă
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
Domnul în 1960. Accesul era posibil numai cu aprobarea autorităților militare israeliene, biserica și calea de acces găsindu-se într-o zonă aflată sub ocupație militară, de pe partea dreaptă a Iordanului, la câteva sute de metri distanță de Biserica ortodoxă greacă a botezului Domnului Nostru Iisus Hristos. Propusesem, totodată, o cerere scrisă oficială, pe care să o avem la îndemână și pe care să o prezentăm direct demnitarului israelian spre aprobare. Nu mi s-a acceptat ideea, nici cel puțin în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
oficial nu fusese încheiată în acel timp scurt. Ne-am mulțumit cu o privire de la distanță. Am aflat recent că accesul la biserica românească de pe malul drept al râului Iordan este astăzi permis. Lângă aceasta, sunt și alte biserici ortodoxe: greacă, siriacă, rusă, armenească. 3. În august 1998, am fost traducătorul Delegației guvernamentale române conduse de premierul Radu Vasile, în vizită la Ramallah, și am participat la convorbirile politice cu președintele Autorității Naționale Palestiniene, Yasser Arafat. Din delegația României, făcea parte
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
înfricoșătoare și îngrijorătoare. În timp ce gloanțele iluminau cerul nocturn și o serie de figuri necunoscute apăreau la Televiziunea Română, imaginea care ne-a rămas în minte a fost una de confuzie, în parte datorată și faptului că nu prea înțelegeam comentariile în greacă de la televizor. În cele din urmă, am reușit să prindem CNN, dar totul a dus la certuri cu cumnatul meu în legătură cu canalul pe care trebuia să-l vedem. El zicea că este mai important să urmărești meciul de fotbal decât
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
liturgic al Bisericii Catolice a Încetat să le mai sărbătorească pe cele „trei Marii” la 22 iulie, consacrând data Mariei din Magdala. Tradiția ortodoxă orthodoxă Spre deosebire de Proloagele noastre calchiate În bună măsură după tradiția catolică, Viețile Sfinților din tradiția orthodoxă greacă prezintă următoarea biografie a Mariei Magdalena. Ea s-a născut În Magdala, pe malul Tiberiadei. A fost de mică virtuoasă și credincioasă lui Dumnezeu. Era atât de virtuoasă, Încât Duhul Sfânt ar fi putut să o aleagă pe ea ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Ð 'Iskarièthj, tradus În românește fie prin „Iscariotul”, fie prin „Iscarioteanul”. S-au propus următoarele ipoteze: Supranumele se datorează apartenenței la grupul zeloților: „Iscariot” ar proveni din deformarea termenului latinesc sicarius (de la sica, un „cuțit mare, Încovoiat”), intrat și În greacă sub forma sik£rioj. Termenul Înseamnă exact „cuțitar”, „bandit” și era folosit de soldații romani pentru a denumi grupurile răzlețe de „haiduci” evrei care Întindeau curse și foloseau cuțitul drept armă principală. Susținătorii acestei etimologii văd În Iuda un membru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
sagar/sakar, „a preda”, tradus În LXX prin paradidonai. „Iscarioth” Înseamnă, În acest caz, „cel care urmează să-l predea” [pe Isus], iar adăugirea din Mc. 3,19, „cel care l-a predat”, n-ar fi decât o traducere În greacă a poreclei ebraice. Dacă se acceptă această soluție, atunci adăugirea din Mc. 3,19, „cel care l-a predat” n-ar fi decât traducerea numelui, Iscarioth. Soluția stă În picioare doar dacă se demonstrează că numele „Iscarioth” apare În perioada
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
Dumnezeu, Isus ori Pilat din Pont. Echivalarea prin „a vinde” este așadar nelegitimă și trebuie abandonată. Când vom ajunge la episodul „remunerării” lui Iuda, vom vedea că el nu contrazice verdictul nostru. Există Încă un argument puternic de ordin filologic. Greaca dispune de un verb aparte, care Înseamnă „a trăda”, „a vinde”, compus tot din verbul didomi, dar cu un prefix verbal diferit, pro: prodidomi. De ce evangheliștii n-au folosit, În cazul lui Iuda, acest verb, curent, al cărui sens nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
4); ⎯ adikia, „nedreptatea”; păcătosul refuză să fie drept atât față de om, cât și față de semeni (1Ioan 5,17); ⎯ prosopolempsia, „favoritism, părtinire”; insul aplică măsura omenească În locul celei dumnezeiești (Iacob 2,9). Blasfemia După dicționarul etimologic al lui Chantraine: blasphemein, În greaca clasică, nu are un sens specific religios, ci Înseamnă „a Înjura, a vorbi de rău pe cineva, a calomnia”. Este sinonim cu loidorein, „a ocărî”. În opoziție cu euphemein („a vorbi de bine, frumos pe cineva”), Înseamnă „a rosti cuvinte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]