6,066 matches
-
Piciorul lui Emma, care dădea să-i facă un semn lui Tom, se întâlni cu piciorul acestuia, care dădea să-i facă semn lui Emma. O, spuse Tom, fără îndoială că nu mai există azi așa ceva. Și-apoi cine mai gustă genul ăsta caraghios de voce? Seamănă cu ce-a spus Shylock despre cimpoaie. Eu, unul, nu mă omor după un falsetto atât de bizar, spuse Hector, dar muzicienii au nevoie de el. Jonathan Treece e de părere că l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
simtă frustrată, să tânjească după libertate? Simpla idee de a o vedea în asemenea stări îi crea filozofului o suferință care făcea ca experiența să devină imposibilă. Nu era mai înțelept să-și păstreze rolul lui de spectator și să guste satisfacția de a o vedea, de la distanță, cum evoluează? Relațiile de la distanță îl scuteau de probleme, de situații neplăcute, de consecințe. În fond, el avea de dus la capăt munca lui și trebuia să se protejeze. Dar... urmărind-o cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Nu te supăra pe mine. — Încetează cu prostiile astea, eu nu mă pot supăra pe tine. — Te rog renunță să mai coși. Ce coși acolo? — Cămașa ta de noapte. — Ți-a plăcut la Londra? — Da, desigur. Regret că tu nu guști galeriile de pictură. — Îmi plac galeriile de pictură. — Te prefaci că-ți plac. — Hattie... — Îmi pare rău, sunt sâcâitoare. E o lumină atât de stranie afară, soarele strălucește și totuși parcă ar fi noapte. Am o senzație foarte ciudată. Sper
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să-ți spun „mai vino pe aici“. George a zis că mă omoară și dacă am vreodată de-a face cu tine sau cu celălalt frate. Oh, Doamne, dac-aș putea sta măcar de vorbă cu oamenii, dac-aș putea gusta și eu un strop de fericire, dacă lucrurile ar fi și pentru mine obișnuite. Ochii ei de cățel se umplură din nou de lacrimi. Își închise încet pleoapele, strivind sub ele alte lacrimi. Deodată, Diane deschise ochii și lacrimile îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Câinele în Goană, hotărî Greg și ieși din cameră. — N-am mai dormit de nu știu când. În avion n-am reușit să dormim. Am călătorit la clasa întâi, era o scară și sus un bar, a fost colosal, am gustat din plin fiecare secundă, până și filmul idiot pe care l-au oferit în avion și... oh, Tom, ce bine e să-ți văd din nou mutra, numai că ești foarte palid. Ia te uită ce bronzați suntem noi! Ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
sute de lei, de la mine, dacă... Pardon, domnule, pardon, ce naiba vi s-a mai întâmplat?! Duduia Rodica dă se se scoale speriată, dar recade neputincioasă pe sofa. Ușurel, Șefu', ușurel, ți-ai vărsat cafeluța pe pantaloni și nici măcar n-ai gustat bunătatea, cât era caldă, încearcă Vieme să curme zbaterea oarbă a Avocatului, căutând să-i șteargă, în același timp, acestuia, lichidul și zațul fierbinți, din zona prohabului, direct cu mâneca hainei-pardesiu. Reîntors în matcă, Fratele se înfrânează pierit din zbierat
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
să și trișeze, ca să ia caimacul, să se-nghiftuie și să bea el, Mațo-Groso, pe de-a moaca, mai mult decât noi, ăștilalți, la un loc! Nehalit ești tu, cu toată familia ta de arborigeni, băi, curule! i-o întoarce Vălică, negustându-i poanta. Tâmpitule! Geniu' lu' Pește! Auto-Pizdelea! N-am complexe cu tine! (Pentru cine n-o știe, Aligatorul se trezise cadorisit și cu acea ultimă poreclă ce avea darul să-l morcovească și acuma, la maxim în trecutul recent și
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
podul norilor trandafirii și peste rotundul molatic și primitor al poieniței. O chemare nebună-nebună, inexplicabilă, de a adăsta și eu acolo, împreună cu aceștia, în iarbă, sub cerul acela vast, tihnit, ca o lacrimă transparentă a Dumnezeirii îndurătoare și de a gusta desăvârșirea acelei beatitudini nemaiîntâlnite ca și cum eu însumi sunt visat, în vis! îmi aduce un plâns mut, icnit, în capul pieptului... Când mă trezesc, în dormitorul meu friguros și întunecat. Mâhnirea, năuceala și un gust astringent, mă răscolesc. Cu diodele lui
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
tablete mici, rotunde, de culoarea piersicii, de Aldactone la 100 de miligrame fiecare. Proprietara noastră trebuie că-i avidă după hormoni feminini. Analgezicele și estrogenul sunt cam singurele alimente consumate de Brandy, și zice: — Dă-mi, dă-mi, dă-mi. Gustă niște mici Estinyl îmbrăcate-n roz. Înghite câteva dintre tabletele turcoaz de Estrace. În timp ce folosește ca pe-o cremă de mâini niște Premarin vaginal, zice: — Domnișoară Kay? Zice: — Nu reușesc să strâng pumnul, dulceață. Crezi s-o să poți termina totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Eberhard Faber a devenit Hewlett Packard. Brandy purta o rochie lungă de pichet alb cu crăpături laterale și cu șnururi și-o crestătură adâncă în partea de jos, absolut nelalocul ei pentru tot statul Utah. Ne-am oprit și-am gustat din Great Salt Lake. Ni s-a părut că e lucrul cel mai firesc. Eu scriam întruna în nisip, scriam în praful de pe mașină: poate că sora ta e-n următorul oraș. Scriam: poftim, mai ia niște Vicodin. Când Manus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
obiecte specifice acestei nopți speciale, cântece, jocuri și obiceiuri, toate redate scenic! Acestea au condus la o reușită deplină, reușită încununată și de copturile de Andrei, turta și colacul, a plăcintelor cu bostan și cu varză, a covașei, ce se gustă mai ales în Noaptea Strigoilor, toate împănate cu nelipsitul usturoi. Am vrut, firesc, să aflu cine se găsește în spatele acestei idei excepționale. Ei, bine, aveam să cunosc o doamnă mărunțică și plină de viață, anume pe doamna profesoară Maria (Coca
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]
-
până la a compune o operă atât de frivolă. Când scandalul s-a liniștit, m-am urcat pe scenă și am întrebat publicul de ce devenise atât de furios. Răspuns: «Din cauza valsului». Eu: «Cum, din cauza valsului?» Regizorul: «Da, la Scala, publicul nu gustă „valsul vienez“ decât în balete». Am început să râd: Ce va fi atunci în actul al treilea, unde există mai multe valsuri?» Au ridicat din umeri... Începând de la a doua reprezentație valsul s-a cântat întotdea-una la pian, pentru a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
Căutarea acestor false valori nu poate duce decât la decepție, deziluzie și regrete. Ficțiuni, praf în ochi, frivolități, fleacuri și vanități... în schimb, plăcerile bune, cele ale filosofului, întrețin o relație directă cu a fi. De altfel, numiții filosofi pot gusta aceleași plăceri ca și ceilalți - de exemplu, prostituatele trecute ale lui Aristene, dar și prăjiturile și mesele bune asociate uneori cu Diogene din Sinope - doar că altfel, într-o altă stare de spirit decât omul obișnuit. Celor care-i reproșează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
deduce realitățile invizibile ale atomului și vidului plecând de la realitățile vizibile? Cum am putea ajunge la teoria declivității - o referință inexistentă în corpusul epicurian descoperit, dar prezentă în corpusul lui Philodemos - făcând apel doar la ceea ce se poate vedea, mirosi, gusta, pipăi? Pornind de la retorică și ajungând să-și pună problema sensului semnelor, Philodemos pune bazele unei metode empirice. -10- Comuniunea cu cetatea. Epicurismul campanian se emancipează așadar de sub tutela doctrinei lui Epicur. în privința poeziei, a retoricii, a funcției culturii, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
acest cuvânt... - austeritatea celui care alege să moară înainte să-i vină ceasul morții, pentru a rezolva problema dispariției lui anunțate; Epicur, având alături animalul său emblematic, așteaptă ultimul ceas - și aici, iarăși un fel de a zice... - preferând să guste din bucuriile și plăcerile existenței. Dacă tot trebuie să moară, măcar să fie viu când va trebui să se ducă! Lucrețiu și-a ales tabăra, iar Cicero pe a sa. Despre natura lucrurilor ne îndeamnă clar să preferăm divina plăcere îII
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
ajunsese la jumătatea vârstei, dacă făcea socoteala după speranța de viață a unei italience născute În anii ’70. Următorii treizeci de ani aveau să fie cei mai buni. Nu va mai comite aceleași greșeli. Următorii treizeci de ani Îi va gusta clipă de clipă. Va Încerca să realizeze tot ceea ce amânase. Mai este timp. Mai este timp. Îi spuse patroanei să treacă totul În contul ei, căci Își uitase cardul de credit și avea să se Întoarcă mâine. Proprietara Înghiți În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
din punct de vedere cultural, se Înțelege -, În care orice talent și orice avânt autentic creator este reprimat, sufocat și redus la o apăsătoare uniformitate. Dar Italia rămânea totuși țara lui, paradisul anilor ’80 - pe care nu știuse să-l guste -, tărâmul adolescenței sale, boom-ul economic al anilor ’90 - cărora nu știuse să le culeagă roadele - cel al tinereții sale, și apoi era Berlusconi - pe care, la fel ca mulți alți italieni, nu și-o dorise, dar o Îndurase -, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
erau doar turiști care făceau fotografii lângă Fântâna celor Patru Fluvii - nu știuse vreodată care erau - sau sorbeau câte-o bere la măsuțele din cafenele - nu fusese niciodată În aceste cafenele. Emma și-ar fi dorit atât de mult să guste Înghețata de la Tre Scalini. Emma, Emma, Emma - fiecare colț din orașul acesta Îți strigă numele. Tot ce n-am făcut, toate ocaziile pe care le-am pierdut. Se așezară la Tre Scalini și comandară trei Înghețate imense În cupe strălucitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
lumea cărților nimerești la „Drink Fair“. Afli ușor cum se mai distilează azi țuiculița la scară industrială (vezi și „namila“ la standul producătorului), ce e trendy și ce nu e în materie de îmbuteliere a vinului și, desigur, poți și gusta un păhărel. Că doar literatura și beuturica sunt de când lumea într-un fericit concubinaj. Sunt și spații de lectură, dar a fost amenajat unul extrem de generos pentru copii - o mini-grădiniță unde îți poți lăsa copilul pentru a-ți vedea, ca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
fost mai greu a trecut, acum ești artist și nu ai cum să ratezi. Vei face film mai devreme sau mai târziu. Ai vocație, de aia ai luat examenul. Trebuie doar să faci filmele pe care le înțeleg și le gustă profesorii - doctori în film (așa apar pe genericele filmelor de școală). De la premiza asta pornesc generații întregi de deprimați, care află după patru ani că viața în lumea reală e cu totul alta, că școala nu i-a învățat nimic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
fost mai greu a trecut, acum ești artist și nu ai cum să ratezi. Vei face film mai devreme sau mai târziu. Ai vocație, de aia ai luat examenul. Trebuie doar să faci filmele pe care le înțeleg și le gustă profesorii - doctori în film (așa apar pe genericele filmelor de școală). De la premiza asta pornesc generații întregi de deprimați, care află după patru ani că viața în lumea reală e cu totul alta, că școala nu i-a învățat nimic
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
studiat tamburina... — O, nu, a zis Sheba. Nu există cântăreți la block-flöte cu faimă mondială, ca și cântăreții la violoncel și tot așa? Sue s-a încruntat. — Bine, da... Tocmai venise chelnerul, cu supele noastre. — E delicioasă! a zis Sheba, gustând din a ei. Ce idee bună ai avut, Barbara! Pe partea cealaltă a mesei, o simțeam pe Sue uitându-se urât la mine. Am zâmbit, am dat din umeri și am suflat în supă s-o răcesc. Începeam să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Ce mă-ta crezi tu, mă Portocală, că ești? Privighetoare? CÎnd Gărăgău Își dă drumul la țeavă, ies niște chestii atît de sălbatice, de autentice, Încît ne vine greu să-l ignorăm. Pur și simplu se face liniște, chiar dacă nu gustăm genul. Portocală e cel mai mare fan al lui, Îi dă tîrcoale, se așază, se ridică, se așază și mai aproape, ai zice că e gata să-i propună un duet. — Tu știi, mă, caporale Privighetoare de ce nu poți să
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
una, cu alta? făcu iritat domnul Pavel, întorcând pagina gazetei pe care o citea. - Ia să vedeți voi, rosti doamna Carolina Pavel, acu’ după-masă ce revoluție v-aduc eu cu gogoșile mele rumenite și pudrate cu zahăr. Domnul Pavel nu gustă gluma nevinovatei sale soții, se încruntă chiar și admonestă: - Noi vorbim lucruri serioase, și tu cu prostiile tale! Doamna Carolina se supără pe jumătate: - Tare aș mai vrea să văd ce-ai mai discuta fără „prostiile astea ale mele”. Ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
posibilitatea unui număr incalculabil de fecioare să zămislească, fără sămînță bărbătească, un număr incalculabil de cristoși, abolind astfel blestemul păcatului originar; Învierea prin clonare dăruia viața veșnică În trup, era poate chiar Pomul vieții, din care Adam nu apucase să guste În grădina Edenului. Căci perfecționarea procedeelor făcea posibilă nu doar crearea În laborator a vieții, ci, prin intermediul telepatiei totale, copierea și transmiterea către noua clonă a memoriei și personalității - iar În final, făurirea Meta-omului. CÎnd aflase de la Nut și Feder
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]