5,442 matches
-
metodologic cel mai eficient pentru a percepe ceea ce este în joc în majoritatea situațiilor contemporane. O repet: acest lucru este constatat, dar este, paradoxal, negat. Și totuși faptul este acolo. Subiectul cartezian, stăpân și posesor al naturii, ca și subiectul inconștientului, pe care se sprijină esențialul psihanalizei freudiene, acel subiect nu mai este actual. În ceea ce mă privește, spun asta de mult timp65. Dar este de ajuns, pur și simplu, să deschizi ochii pentru a observa că diferitele mulțimi post-moderne se
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
se spargă zidurile individului modern. Putem apropia aceasta de ceea ce Husserl numea "intenționalități anonime". Există semnificație fără să fii cu adevărat conștient de asta în mod individual 67. În ceea ce mă privește, eu aș spune flux al conștiinței sau al inconștientului colectiv. Această "lume a vieții" cu care fiecare comunică fără a-i da atenție cu adevărat. Importanța pe care o capătă din nou în prezent memoria socială este un indiciu în acest sens. Rolul pe care îl joacă arhetipurile în
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
de la idolii ideologici, ci mai degrabă de la figurile carnale care sunt, ca tot atâtea reminiscențe platoniciene, expresiile instinctelor sociale. Este ceea ce trebuie luat în serios. Căci, dincolo sau dincoace de naivul pro-gresism modern (occidental, iudeo-creștin), bătrânele fantome continuă să lucreze inconștientul colectiv și își fac, aici și acolo, la bine sau la rău, apariții discrete sau zgomotoase. Așa cum ne spune bătrânul Salustius (De diis et mundo IV), iată eterna reîntoarcere a cuvintelor și a lucrurilor umane: "Aceasta n-a fost o dată
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
adică principial, fundamental, poate astfel să ne informeze despre misterioasa cunoaștere ordinară care "știe", din știință incorporată, că trebuie "de toate pentru a face o lume". Coincidența celor ce sunt opuse este desigur unul dintre fundamentele memoriei sociale și ale inconștientului colectiv. Că există în istoriile lumii durate fără Istorie, momente eterne aproape imobile. Arhetipuri sau "tipuri ideale" care, în anumite epoci, își recapătă forța și vigoarea. Astfel, mereu și din nou actuală, participarea la lume și la ceilalți exprimă preștiința
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
în care, împotriva ideologiei securitare dominante, riscul nu este eliminat. Este recunoscut și acceptat ca un element al vieții. Și putem spune că practicile "excesive", cu care actualitatea este generoasă, pot fi considerate probe inițiatice. Trăite, desigur, într-un mod inconștient de diverșii protagoniști sociali. Dar această inconștiență sau acest inconștient nu este mai puțin o "formă amprentă" (geprägte Form) care, după Goethe, se dezvoltă trăin-du-se. Amprentă venită de foarte departe, figură arhetipală ce recapătă forță și vigoare în practicile cotidiene
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
Să devii deci cine ești fără a înceta vreodată să fii un ucenic." Această formulă pe care Nietzsche a reluat-o, și pe care o regăsim sub forme puțin diferite în numeroase expresii cotidiene, este o bună ilustrare a pregnanței inconștiente a inițierii, dar face să reiasă de asemenea dinamica specifică, aceea a creativității, în acțiune în existența concepută ca operă de artă. Există o asemănare între artist și copil în aceea că împărtășesc sentimentul de încântare în fața frumuseții lumii. Regăsim
by Michel Maffesoli [Corola-publishinghouse/Science/1042_a_2550]
-
de diverși agenți stimulatori asupra diverselor părți ale organismului. În interiorul organismului, acțiunile neuropsihologice generatoare de senzații (produse prin vibrații) sunt cele care decid asupra posibilității de împreunare (asociere) sau despărțire a elementelor senzoriale de cele ideatice. Apare formulată aici problema inconștientului, preluat de la Leibniz, ca definitoriu pentru natura psihicului. Or Hartley, atunci când se raportează la acest inconștient, vorbește de ceea ce se întâmplă la nivelul substratului nervos. El a formulat în acest sens o concepție conform căreia particulele ce dau naștere unor
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
produse prin vibrații) sunt cele care decid asupra posibilității de împreunare (asociere) sau despărțire a elementelor senzoriale de cele ideatice. Apare formulată aici problema inconștientului, preluat de la Leibniz, ca definitoriu pentru natura psihicului. Or Hartley, atunci când se raportează la acest inconștient, vorbește de ceea ce se întâmplă la nivelul substratului nervos. El a formulat în acest sens o concepție conform căreia particulele ce dau naștere unor forme se manifestă la nivelul sistemului nervos, deci al creierului, unde vibrațiile evoluează cu o viteză
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
și se diferențiază ca să facă posibilă adunarea sau scăderea aritmetică. Această sarcină a fost conferită conștiinței, a cărei intervenție este diferită de cea care se produce în cazul "percepțiilor mici", care este posibil să se producă și pe planul reflectării inconștiente. Acestea fac posibilă explicarea dinamicii fenomenelor psihice după modelul cantităților mici infinite. În teoria sa despre monade, Leibniz a sesizat limitele mecanicismului epocii. A reușit acest lucru în considerațiile făcute asupra proprietăților principale și secundare ale lucrurilor reflectate. Prin contribuțiile
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
vizuale a obiectelor. Aceasta devine la un moment dat atât de puternic influentă încât reflectării conștiente îi este peste putință s-o stăvilească. Prin generalizarea unei serii de rezultate acumulate pe această linie, Helmholtz a elaborat o teorie a reflectării "inconștiente a succesiunii". O teorie care încearcă să dea răspuns la acele acte de reflectare mentală în care elaborarea formelor și legile de organizare a reflectării se sustrag introspecției. De aceea investigarea lor poate fi realizată doar prin procedee obiective de
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
reflectării se sustrag introspecției. De aceea investigarea lor poate fi realizată doar prin procedee obiective de evocare ulterioară a actelor deja reflectate. Un alt rezultat merituos pus în serviciul teoriei lui Helmholtz l-a reprezentat problema anterior menționată a reflectării "inconștiente a succesiunii". El a arătat cum orice act psihic, pentru a se produce, se bazează pe suma condițiilor asemănătoare anterior întâlnite. Angrenajul reflectării "succesiunii inconștiente" este extras din repetabilitatea imaginilor, din cristalizarea legăturilor asociative anterioare. Teoria lui Helmholtz a însemnat
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
merituos pus în serviciul teoriei lui Helmholtz l-a reprezentat problema anterior menționată a reflectării "inconștiente a succesiunii". El a arătat cum orice act psihic, pentru a se produce, se bazează pe suma condițiilor asemănătoare anterior întâlnite. Angrenajul reflectării "succesiunii inconștiente" este extras din repetabilitatea imaginilor, din cristalizarea legăturilor asociative anterioare. Teoria lui Helmholtz a însemnat o contribuție importantă pentru înlăturarea zidului despărțitor dintre cunoașterea senzorială și cea mentală, pentru evidențierea caracterului unitar al reflectării oricăror forme de obiecte. Helmholtz a
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
mentală, pentru evidențierea caracterului unitar al reflectării oricăror forme de obiecte. Helmholtz a descoperit și a evidențiat rolul intervenției gândirii în angrenajul de reflectare a elementelor senzoriale, evidențiind înrudirea dintre ele, natura lor comună. În sprijinul teoriei sale a reflectării "inconștiente a succesiunii" este adusă și ideea după care imaginea reflectată nu este rodul ales al rațiunii, ci al capacității de comparare a actelor senzorio-motorii. În acest proces intervin în permanență reacțiile de mișcare a diferitelor segmente ale corpului. Pe această
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
a fost stârnit în conștiința oamenilor cel mai sincer și frumos sentiment uman, cel de apartenență etnică. Un ideal cu profunde rădăcini sentimentale și religioase, unde însă glasul dulce și frumos al limbii a fost deturnat și coborât la nivelul inconștient al viscerelor, adus să se contopească cu vibrația inimii, echivalat după o rețetă ariană bine cunoscută cu funcțiile vitale ale sângelui; lăsat să degenereze într-un elefantiazis teritorial, care a cauzat enorm de multe victime și suferinzi în secolul al
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
sugestionarea unor persoane de către alte persoane. Fenomenul era pus, de asemenea, pe seama efectelor autosugestiei, cu deosebire a subiectului sugestionat. Efectele organice erau incontestabile, se putea obține paralizia senzorială și motorie, cu implicarea reflectării conștiente și a unor resorturi de acțiune inconștientă. Hipnoza a ajuns astfel cazul particular al manifestării sugestiei. Capul școlii de la Paris a fost Charcot. El a susținut ideea că starea hipnotică poate fi impusă numai persoanelor isterice. Pentru că, spunea el, isteria este o stare subiectivă maladivă nonsomatică, iar
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
prolific Pierre Janet (1859-1947) continuator al gândirii lui Charcot, ca și alți cercetători ca Ribot, Binet, ș.a. Aceleași probleme ale sugestibilității și hipnozei, ale afectivității au fost abordate ca fiind proprii structurii personalității, ca parte a raporturilor dintre conștient și inconștient, indispensabile pentru formarea convingerilor apariției diferențelor individuale, a intervenției conjugate a factorilor biologici și sociali, etc. 7.3. Imitația și moștenirile sociale Problemele sugestibilității au găsit forme noi de exprimare când a venit vorba de explicarea imitației, larg răspândite în
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
psihologiei, întemeierea psihanalizei se raportează tot la numele unui medic, la cel a lui Sigmund Freud (1856-1939), contemporan cu I.P. Pavlov. El a pus bazele acestei orientări în psihologie într-un context în care preocupările ce țin de psihismul reflectării inconștiente au fost formulate mai înainte, de filosofii din secolul al XIX-lea, de cei care au postulat primordialitatea vieții instinctive în comportare. Acestora li s-au adăugat o seamă de alți naturaliști, neurologi, fiziologi, medici și psihologi, interesați să realizeze
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
clare a conștiinței și a efectelor acesteia asupra organismului. Totul se întâmpla într-o epocă dominată de o seamă de alte tendințe spiritualiste, oculte, metafizic sterile, ale căror aplicații se aflau sub cea mai serioasă acuză de șarlatanie. În ceea ce privește problematica inconștientului, prioritatea poate să-i fie acordată medicului și filosofului Pierre Jannet (1859-1947) care, în teza sa de doctorat asupra automatismelor psihologice, susținută în 1889, a formulat problema abordării experimentale a formelor primare elementare de compunere a comportamentului. În această lucrare
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
în 1889, a formulat problema abordării experimentale a formelor primare elementare de compunere a comportamentului. În această lucrare el a încercat să demonstreze că, pe un plan secund al eu-lui, au loc o multitudine de acte a căror desfășurare este inconștientă, au-tomatizată. La o analiză mai atentă, ceea ce psihanaliza și-a formulat ca obiectiv de studiere, uneori cu finalitate mai îndepărtată, se referă la un aspect special al raportului suflet corp, la cel în care forme complexe de comportare ajung să
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
asemenea eliberare de orice rezistență are loc doar în starea de somn, unde cenzura nu mai lucrează asupra a ce este reflectat și se reproduce verbal. A fost calea pe care Freud a propus-o pentru a pătrunde în universul inconștientului ființei umane, pentru a descifra ceea ce acolo se află deghizat sub diverse forme simbolice. Freud a perseverat cu studiile sale pe această dimensiune substanțială a inconștientului, fapt care l-a condus la realizarea mai multor descoperiri senzaționale. Astfel, el descoperă
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
A fost calea pe care Freud a propus-o pentru a pătrunde în universul inconștientului ființei umane, pentru a descifra ceea ce acolo se află deghizat sub diverse forme simbolice. Freud a perseverat cu studiile sale pe această dimensiune substanțială a inconștientului, fapt care l-a condus la realizarea mai multor descoperiri senzaționale. Astfel, el descoperă că inconștientul nu este un simplu receptor mecanic de informații, un înmagazinator simplist de amintiri, trecute între timp în uitare sau părăsite pentru repulsia pe care
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
umane, pentru a descifra ceea ce acolo se află deghizat sub diverse forme simbolice. Freud a perseverat cu studiile sale pe această dimensiune substanțială a inconștientului, fapt care l-a condus la realizarea mai multor descoperiri senzaționale. Astfel, el descoperă că inconștientul nu este un simplu receptor mecanic de informații, un înmagazinator simplist de amintiri, trecute între timp în uitare sau părăsite pentru repulsia pe care o generau. Inconștientul era ceva diferit de locul în care eul individual al conștiinței depozita amintirile
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
l-a condus la realizarea mai multor descoperiri senzaționale. Astfel, el descoperă că inconștientul nu este un simplu receptor mecanic de informații, un înmagazinator simplist de amintiri, trecute între timp în uitare sau părăsite pentru repulsia pe care o generau. Inconștientul era ceva diferit de locul în care eul individual al conștiinței depozita amintirile ca într-o bibliotecă națională; era un domeniu cu o fenomenalitate dinamică foarte vie, aflată sub influența tendințelor și dorințelor celor mai vii ale vieții psihice cotidiene
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
cotidiene, aflate acolo într-o luptă deschisă cu o seamă de opreliști instituite ca să le țină în frâu. Cele două tendințe la un moment dat pot intra într-un conflict care, în cazul în care se amplifică, face ca acest inconștient să devină generatorul întregii diversități de manifestări anormale și patologice ale vieții psihice cotidiene. Conflictul respectiv debutează prin a fi sursa banalelor uitări, scăpări ale memoriei, erori de reproducere și evoluează spre comportamentele confuze și deviante. Aceste aspecte ale inconștientului
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
inconștient să devină generatorul întregii diversități de manifestări anormale și patologice ale vieții psihice cotidiene. Conflictul respectiv debutează prin a fi sursa banalelor uitări, scăpări ale memoriei, erori de reproducere și evoluează spre comportamentele confuze și deviante. Aceste aspecte ale inconștientului au fost descrise în primele lucrări de psihanaliză ale lui Freud, în Psihopatologia vieții cotidiene care a apărut în anul 1901, în Trei eseuri asupra unei teorii a sexualității și în Cuvântul spirit și raporturile sale cu inconștientul, amândouă apărute
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]