47,773 matches
-
oamenii visau că într-o zi și ei vor putea zbura ca păsările. Pionierii aviației mondiale au înțeles că pentru a putea zbura trebuie, mai întâi, să înțeleagă filosofia zborului, cum pot zbura păsările? Așa au descoperit ei că aripile păsărilor nu sunt niște suprafețe netede, ci curbate, ceea ce permite aerului să producă o diferență de presiune deasupra și sub aripi, ceea ce creează o forță numită „portanță”. Astfel, atât păsările, cât și planoarele și avioanele realizează un „zbor mai greu de
FILOZOFIA ZBORULUI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1131 din 04 februarie 2014 by http://confluente.ro/Filozofia_zborului_stefan_popa_1391511536.html [Corola-blog/BlogPost/364042_a_365371]
-
zborului, cum pot zbura păsările? Așa au descoperit ei că aripile păsărilor nu sunt niște suprafețe netede, ci curbate, ceea ce permite aerului să producă o diferență de presiune deasupra și sub aripi, ceea ce creează o forță numită „portanță”. Astfel, atât păsările, cât și planoarele și avioanele realizează un „zbor mai greu de cât aerul”, în timp ce baloanele și dirijabilele efectuează „zbor mai ușor decât aerul”, acestea fiind umplute cu aer cald sau cu gaze, precum heliu sau hidrogen, care sunt mai ușoare
FILOZOFIA ZBORULUI de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1131 din 04 februarie 2014 by http://confluente.ro/Filozofia_zborului_stefan_popa_1391511536.html [Corola-blog/BlogPost/364042_a_365371]
-
un ținut care se numea Ținutul mov. Acolo totul era mov: copacii, casele, animalele, insectele. Mov, fiind culoarea preferată a prințesei, s-a gândit să exploreze ținutul. Plimbându-se printre copacii mov, ajunge la un castel mov. Apoi văzu o pasăre mare venind spre ea. Fata se trezise speriată. A speriat-o nu doar faptul că a avut un coșmar, ci pentru că visase că era pe o pasăre mare și vedea totul ca în vis. Pasărea o duse pe prințesă la
8 MARTIE ÎN OCHII COPIILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1873 din 16 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1455595712.html [Corola-blog/BlogPost/367435_a_368764]
-
Plimbându-se printre copacii mov, ajunge la un castel mov. Apoi văzu o pasăre mare venind spre ea. Fata se trezise speriată. A speriat-o nu doar faptul că a avut un coșmar, ci pentru că visase că era pe o pasăre mare și vedea totul ca în vis. Pasărea o duse pe prințesă la castelul din vis, iar din el ieși o fată cu rochie mov, cu părul mov și de o frumusețe cât ea de mare. Ochii ei mov străluceau
8 MARTIE ÎN OCHII COPIILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1873 din 16 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1455595712.html [Corola-blog/BlogPost/367435_a_368764]
-
castel mov. Apoi văzu o pasăre mare venind spre ea. Fata se trezise speriată. A speriat-o nu doar faptul că a avut un coșmar, ci pentru că visase că era pe o pasăre mare și vedea totul ca în vis. Pasărea o duse pe prințesă la castelul din vis, iar din el ieși o fată cu rochie mov, cu părul mov și de o frumusețe cât ea de mare. Ochii ei mov străluceau în lumina soarelui ca două stele pe cerul
8 MARTIE ÎN OCHII COPIILOR de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1873 din 16 februarie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1455595712.html [Corola-blog/BlogPost/367435_a_368764]
-
care S-a spălat mai bine, bagheta subțire, Din os de copilă, mândră Europă, Rune fără sens, vine Papa, iartă, Îl cheamă Clemens, ne benedictează, Este mai pios, Huss și Luther latră, Astru-i luminos. Trecând pe lângă un zid, O pasăre i-a căzut la picioare, Profesorul nu a rostit Cuvinte ce pot să omoare, Paralel cu zidul s-au dus Pașii lui de om cumsecade, Părea un Ulise sedus De propiile lui Ulisiade, Părea un Matusalem Inaintând prin moarte și
ALIENARE (VERSURI) de BORIS MEHR în ediţia nr. 1534 din 14 martie 2015 by http://confluente.ro/boris_mehr_1426314207.html [Corola-blog/BlogPost/377836_a_379165]
-
în cîmin, De acolo urlăân miez de noapte, Se-mpreună cu iadul, nu mai are Chip, nici nu mai e-arătare. Astflel, că repet versuri furate- „Tu, pe veci pierdută, veșnic adorată”. *** Spre tot ce este îndoielnic, Sufletul meu, o pasăre rănită, Se-ndreaptă în bătaia puștii Gata să tragă, sub privirea ațintită Sau spre capacana pe care făptașul De mult a părăsit-o-n crânguri, Merg ca un orb și ocolesc orașul In care toți mărșăluiesc cu stângul. E cam
ALIENARE (VERSURI) de BORIS MEHR în ediţia nr. 1534 din 14 martie 2015 by http://confluente.ro/boris_mehr_1426314207.html [Corola-blog/BlogPost/377836_a_379165]
-
luminos, De câte ori priveam și număram, O sărutare îți furam și îți dădeam, O sută douăzeci de sărutări, Până când zorii se trezeau în zări, Iar Taurul tot nemișcat era, Pe unde ești, îți amintești, iubita mea? *** Trecând pe lângă un zid, O pasăre i-a căzut la picioare, Profesorul nu a rostit Cuvinte ce pot să omoare, Paralel cu zidul s-au dus Pașii lui de om cumsecade, Părea un Ulise sedus De propiile lui Ulisiade, Părea un Matusalem Inaintând prin moarte și
ALIENARE (VERSURI) de BORIS MEHR în ediţia nr. 1534 din 14 martie 2015 by http://confluente.ro/boris_mehr_1426314207.html [Corola-blog/BlogPost/377836_a_379165]
-
Acasă > Poeme > Emoție > ÎN NOPȚILE LUNEI Autor: Gabriela Rusu Publicat în: Ediția nr. 2118 din 18 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului În nopțile lunei Cuvintele se împletesc cu păsările Când frunzele îngălbenite cad la ferestre , Iar prin destrămările lente doar zările Îmi deslușesc prin ramuri șoaptele albastre ... Cu umbrele ce rătăcesc în nopțile lunei Mă plimb în trecut fără rost , Cănd aceeași amintire-n fluxul ei Îmi amintește de
IN NOPTILE LUNEI de GABRIELA RUSU în ediţia nr. 2118 din 18 octombrie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_rusu_1476813888.html [Corola-blog/BlogPost/379103_a_380432]
-
pe demonii sublunari și pe oamenii bogați, îi iubesc doar pe oamenii săraci... „ - Sparge dublul lanț genetic, sfarmă lanțurile universale de femei care nasc una din cealaltă mereu aceiași îngeri și demoni, „terraformatează” pământul din planetă în stea, prinde și Pasărea aceea mare și albă care ouă luna pe cer, și la nevoie sparge și Oul acesta din sfera “sferoidului antigravitațional”, numai să se mai nască odată o altă Femeie și un alt Bărbat...”, spune Marele Zeu al Visului, visând și
SCRISOAREA NR.134 de CONSTANTIN MILEA SANDU în ediţia nr. 721 din 21 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Jurnal_de_atelier_ii_fragment_din_scri_constantin_milea_sandu_1356128433.html [Corola-blog/BlogPost/358057_a_359386]
-
samba alături de artiștii de la London School of Samba. Seria concertelor românești din Piață Mare debutează azi cu un recital special susținut de Andra începând cu ora 21:30, urmând ca sâmbătă de la ora 22:30 să urce pe aceeași scenă Pasărea Rock cu un concert ce îi aduce pe scena pe Mircea Baniciu, Joseg Kappl și Ovidiu Lipan Țăndărica. Punctul culminant al deschiderii spectacolelor de stradă îl reprezintă spectacolul de circ la 10 metri înălțime al celor de la Leș Landemains (oră
Festivalul International de Teatru de la Sibiu 2014 6 -15 iunie by http://www.zilesinopti.ro/articole/7349/festivalul-international-de-teatru-de-la-sibiu-2014-6-15-iunie [Corola-blog/BlogPost/98646_a_99938]
-
După nici douăzeci de minute cei doi ajunseseră în fața unui gard înalt, din plăci de ciment. Deasupra plăcilor, două fire de sârmă ghimpată. În spatele gardului, plopi deși împungeau cerul cu vârfurile lor. Liniște! Era atâta liniște împrejur încât țipătul unei păsări ce s-a încumetat să treacă în zborul ei dincolo, i-au făcut să tresară deopotrivă. Maria își luă bărbatul de braț, lipindu-se de el. Firele de sârmă ghimpată parcă îi înțepau ochii. Avu sentimentul că nu trebuia să
HELENE PFLITSCH by http://confluente.ro/articole/helene_pflitsch/canal [Corola-blog/BlogPost/365932_a_367261]
-
6După nici douăzeci de minute cei doi ajunseseră în fața unui gard înalt, din plăci de ciment. Deasupra plăcilor, două fire de sârmă ghimpată. În spatele gardului, plopi deși împungeau cerul cu vârfurile lor.Liniște! Era atâta liniște împrejur încât țipătul unei păsări ce s-a încumetat să treacă în zborul ei dincolo, i-au făcut să tresară deopotrivă.Maria își luă bărbatul de braț, lipindu-se de el. Firele de sârmă ghimpată parcă îi înțepau ochii. Avu sentimentul că nu trebuia să
HELENE PFLITSCH by http://confluente.ro/articole/helene_pflitsch/canal [Corola-blog/BlogPost/365932_a_367261]
-
-ne în sufletele pure de copii. Mirabila sămânță va încolți acolo și va rodi frumos, peste timp. Nu-mi plâng deloc soarta, pentru că sunt chiar fericită și deloc singură. Iubesc tot ce înseamnă viață în jurul meu, de la firul ierbii, până la păsările cerului... cu ele, adesea mă îngân; de la pruncul din leagăn, până la moșneagul cu dalbe plete și băbuța sprijinită în baston. Toate aceste frumuseți dăruite nouă de bunul Dumnezeu, mă fac să lăcrimez, lacrimi de fericire, de astă dată! Plâng, când
MARIA ŞALARU. ÎMPREUNĂ CU MELODIILE EI, PAHARUL DE COTNARI E VAST de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 920 din 08 iulie 2013 by http://confluente.ro/_maria_salaru_ce_merita_suf_aurel_v_zgheran_1373284283.html [Corola-blog/BlogPost/357189_a_358518]
-
tăvălește-n brazde, ca pe-o grapă, un demon, cu pulpanele de apă... Ș i de aici începe discursul poetic, de la un izvor etern ca visul îngerilor: Copacii înfloriți pî nă la poale Sub revărsări de soare și azur, Cu păsări și albine î mprejur, Sunt chipul pur al amintirii Tale. Delicatul poet Eugen DORCESCU nu pleac ă în discursul său poetic de la simpatie, care este o simplă întîmplare afectivă, pentru că el simte cum: ... ca o molimă, pătrunde Coșmarul și pe
IOAN LILA, CRONICĂ LA VOLUMUL ”111 POEZII” DE EUGEN DORCESCU de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 975 din 01 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_lila_cronica_la_volumul_eugen_dorcescu_1378059283.html [Corola-blog/BlogPost/340541_a_341870]
-
emisiunile televizate de folclor, sau jurnalele de știri cu diferite teme rurale. În rest, era o orășeancă ignorantă a tot ce înseamnă viața la țară. Tocmai acest lucru o îngrijora. Cum va percepe lipsa de confort, întâlnirea cu animalele și păsările din curte, spațiul liber unde acestea trăiesc. Radu nu i-a spus nimic niciodată despre viața părinților săi, sau chiar a lui din perioada copilăriei. Era tare îngrijorată. Va face oare față acestei încercări, sau îl va ruga s-o
ROMAN IN LUCRU, CONTINUARE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1430395574.html [Corola-blog/BlogPost/384542_a_385871]
-
o localitate rurală și aveau toate condițiile de igienă și de locuit, ca și la oraș. Doar că exista acel spațiu ce pentru ea i se părea deosebit de mare și plin cu verdeață, cu flori și pomi. Doar animalele și păsările lipseau din peisaj, restul pentru ea era destul de rustic, pentru a o încânta. În sfârșit, a sosit și ziua mult așteptată. Simțea cât de emoționată era odată cu apropierea de spital. Urma să-l ia pe tatăl lui Radu să-l
ROMAN IN LUCRU, CONTINUARE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1430395574.html [Corola-blog/BlogPost/384542_a_385871]
-
și urcă în căruciorul brancardierului, care îl va însoți până la mașină. I se recomandase să nu facă efort și să stea cât mai mult timp la aer curat și să mănânce cumpătat, dar sănătos, mai ales o supă grasă de pasăre de țară și niște copane la ceaun cu mujdei de hrean. - Dar un pahar cu vin domn' profesor, pot gusta? - Ai spus bine, poți gusta, dar ceva mai târziu, după vreo două săptămâni, dar un pahar, nu mai mult și
ROMAN IN LUCRU, CONTINUARE de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1581 din 30 aprilie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1430395574.html [Corola-blog/BlogPost/384542_a_385871]
-
oprească și asupra unor teme precum: geneza Universului “De ce?”, nașterea “Primul pas”, “Maternitate”, “Suflet nenăscut”, iubirea, sentiment universal, care se manifestă deopotrivă în lumea oamenilor, a plantelor și a animalelor “Prima îmbrățișare”, “Duioșie”, “Tandrețea lebedelor”, “Șoapta perlelor”, “Mâinile tale”. Soare, păsări, lună, apă, pădure sub penelul și sub condeiul autoarei creează un univers natural pur și luminos, încărcat de semnificații profunde: “Apus de soare”, “Sub vraja lunii”, “Pădure însorită de toamnă”, “Pădure de mesteceni”, “În luminiș”,” Dans de cocori”, “Vara”, “Tunel
GEORGETA POPESCU: LANSAREA CĂRŢII ŞI VERNISAJUL EXPOZIŢIEI „OPREŞTE-TE!” de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/elena_trifan_1463427770.html [Corola-blog/BlogPost/381005_a_382334]
-
ca într-o fabrică secretă a elementelor, întocmai „Rădăcinile cuvântului”, prin prisma unei proiecții curajos de lucidă: „Acolo unde adâncul domină suprafața/ Brazda se coace precum pâinea-n cuptor.// Nopțile se prăbușesc una peste alta/ În fața zidului vopsit cu răsuflare.// Păsările pășună și se așează sub cer/ Cântecele lor sperie liniștea.// Când se trezește în zori poetul din vis/ Pe fereastră stă așezat cu zeitatea.// Rădăcinile cuvântului răsar în suflet.” Pur liric exercițiu de sensibilitate nedisimulată, exprimată până la atingerea pragului de
DANIEL MARIAN DESPRE VIOLETA ALLMUÇA IDENTITATE ȘI SENSIBILITATE POETICĂ de BAKI YMERI în ediţia nr. 2306 din 24 aprilie 2017 by http://confluente.ro/baki_ymeri_1493057064.html [Corola-blog/BlogPost/377703_a_379032]
-
a lacului./ lacrimile cerului,/ căzute-n grădina de turcoaz/ părul despletit al copacilor spală/ surâsul lor,/ la fiecare adiere de vânt/ se reflectă-n ochii mei,/ inundând cuvinte abia născute./ încă o pasăre- / se oprește în grădina mea,/ lângă celelalte păsări tăcute-/ ca-n uleiurile nepictate./ toate acestea sunt pierdute/ în expoziția mea/ de verde, de brun, de albastru.” (Peisaj) Un cântec nespus de frumos preia forme distinctive prin puritatea naturii. Poeta valsează în dansul sublim al culorilor ascultând menirea naturii
CONSTANŢA ABĂLAŞEI-DONOSĂ SI CULOAREA CUVÂNTULUI ÎNVEŞNICIT de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1927 din 10 aprilie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1460294223.html [Corola-blog/BlogPost/381946_a_383275]
-
mă mai spele cu-n sărut/ de răsărituri, zile însorite/ ori seri în stropii ploii/ sau nopți albastre cu lună plină.”( Elegia I) Dunărea cu lacrima sa limpede, Bărăganul înveșmântat în soare, pământul care-și tremură balada, răsăritul, strigătul de păsări, geamătul de piatră, flori și iarbă și parfum de salcâm, toate mângâie și dezmiardă universul lăuntric al poetei care strălucește sfințit de iubire. Iată cât de sugestiv își zugrăvește descrierea, lăsând natura să grăiască în cea mai senină manieră: “sunt
CONSTANŢA ABĂLAŞEI-DONOSĂ SI CULOAREA CUVÂNTULUI ÎNVEŞNICIT de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1927 din 10 aprilie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1460294223.html [Corola-blog/BlogPost/381946_a_383275]
-
lăsând natura să grăiască în cea mai senină manieră: “sunt Dunărea/ cu lacrima albastră/ și Bărăganul,/ îngălbenit de soare./ sunt vântul adiat/ al florii din fereastră,/ balada pământului/ cântată pe-nserare!/ sunt răsăritul spulberat/ din delta stufului;/ și strigătul de păsări/ brodat în zări -/ sunt geamătul de piatră/ din albia fluviului-/ și pasul Chiralinei,/ dincolo de mări./ sunt strigăt rătăcit,/ ca punctele-n eter/ și florile din câmp/ și iarba cea uscată./ parfumul salcâmului plecat spre cer,/ ciulin trist de Bărăgan,/ doar
CONSTANŢA ABĂLAŞEI-DONOSĂ SI CULOAREA CUVÂNTULUI ÎNVEŞNICIT de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1927 din 10 aprilie 2016 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1460294223.html [Corola-blog/BlogPost/381946_a_383275]
-
Acasa > Strofe > Amintire > BRÂNCUȘIANĂ Autor: Violeta Deminescu Publicat în: Ediția nr. 781 din 19 februarie 2013 Toate Articolele Autorului poarta serii închise în lumină ochiul Măiestrului Orgoliu somnul trezi muzele adormite de-un descântec al danaiadei păsările din văzduh întoarseră acasă fiul risipitor vrăjitoarea binecuvântă ca-n fiecare noapte coloana sărutului adam șterse lacrimile prințesei îngenunchiată lângă cumințenia pământului care născu primul strigăt de la începutul lumii Ecorseu Pogany cuprinsese o pană în zbor așezată pe un scaun
BRÂNCUŞIANĂ de VIOLETA DEMINESCU în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Brancusiana_violeta_deminescu_1361295064.html [Corola-blog/BlogPost/341341_a_342670]
-
cea deasă, mama toarce vorba-n dodii se visează iar mireasă, sub altarul altor zodii. uzurpat de noul rit, tata a fugit din lume și-a lăsat nepângărit nucul, spânzurat pe culme. a pleca și mama-n zbor ca o pasăre măiastră la al zecelea sobor de la noi de la fereastră. a rămas nucu-n ogradă singur și bătut de vânturi, nucul nostru stă de gardă doar la umbre și la gânduri. vara stau sub umbra lui și-i privesc duios prin vreme
NUCUL de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 555 din 08 iulie 2012 by http://confluente.ro/Nucul_ion_ionescu_bucovu_1341742299.html [Corola-blog/BlogPost/358161_a_359490]