4,611 matches
-
i-am zis: Domnule, da dumneata nu ești prost puțin ! ". El a copiat de la mine, că alt feli, nu putea scrie nimic. Și a reușit și el cu mine. În timpul concursului ne-a venit o scrisoare de acasă. Și un pedagog Pestescu a strigat: Rădășanu N. Gheorghe, și eu am răspuns: prezent ! Și au venit 3 băeți și m-au întrebat: "Măi Rădășanu, tu ești rudă cu Rădășanu, care acum la Sf.Petru a eșit învățător și a fost premiantu I
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
al Scoalei Normale de învățători "Vasile Lupu" din Iași din 1891, odată cu Paul Herescu, Ghiță T. Kirileanu [72] de la Broșteni, fost bibliotecar al Palatului Regal din București în timpul Regelui Carol I. Director al Școalei Normale a fost vestitul și marele pedagog, profesorul Constantin Meissner, în acea vreme. Gh. Papadopol și cu Dna Calipso, a avut un băiat Alfonso și o fiică Viorica. Viorica a învățat 4 1/2 medicina și s-a măritat înainte de a termina școala cu locotenentul T. Kalmuschi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
scris sub pseudonimul Carmen Sylva; 41. Spiru C. Haret, (1851-1912), matematician și om politic liberal, membru al Academiei Române; ca ministru al Instrucțiunii (1897-1899, 1901-1904, 1907-1910), a reorganizat pe baze moderne învățământul de toate gradele; 42. Constantin Meissner, (1864-1942) om politic, pedagog român, membru de onoare al Academiei Române din 1934, fost profesor și director al școlii normale "Vasile Lupu", între 1886-1892; 43. Victor Castano, francez de origine, militar în războiul franco-german de la 1870-1871, profesor limba franceză, cursul inferior, la Școala normală, vestit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Tufescu, profesor de geografie la seminarul Veniamin Costachi; a nu se confunda cu Victor Tufescu (1908-2000) geograf și profesor de geografie, a scris importante lucrări de geografia României, autor de manuale; 66. George Enescu, (1881-1955) compozitor, violonist, pianist, dirijor și pedagog, unul din cei mai proeminenți muzicieni de la începutul secolului al XX-lea, a studiat la Viena și Paris, fondatorul și primul președinte la Societății compozitorilor români; membru al Academiei Române și corespondent al Academiei Franceze; 67. Ion Tănăsescu, (1892-1959), chimist, membru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
Ion Tănăsescu, (1892-1959), chimist, membru al Academiei Române din 1955; poate Ion Tănăsescu (1875-1954) născut la Fălticeni, creatorul școlii chirurgicale de la Iași, decan al Facultății de Medicină și rector al Universității din 1938; 68. Jean Jacques Russo (Rousseau), (1712-1778), filosof iluminist, pedagog, scriitor; născut la Geneva s-a mutat la Paris (1741) și a colaborat la redactarea Enciclopediei; urmărit pentru concepțiile sale s-a refugiat în Elveția și Anglia, înainte de a reveni în Franța; 69. Vasile Vasilievici Stroescu, (1845-1926), filantrop, om politic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
responsabile cu instruirea și educația. (În cazul în care legiuitorul a avut în vedere în acest text definirea personalului didactic de predare, norma ar putea fi, cel puțin parțial, corectă - a se vedea în acest sens funcția didactică auxiliară de „pedagog școlar”; textul ar trebui, totuși, modificat pentru a stabili dacă expresia „personal didactic” cuprinde sau nu și personalul didactic auxiliar, personalul de conducere, precum și personalul de îndrumare și control. (2 Din categoria personalului didactic pot face parte persoanele care îndeplinesc
LEGEA EDUCAȚIEI NAȚIONALE by Teodora BANAȘ, Dan COJOCARU, Veronica DABU, Ștefan MILITARU, Brândușa POPA, Cristiana RADU, Ioana VOICU () [Corola-publishinghouse/Law/1625_a_2951]
-
specializarea în ramura de sport respectivă. (Pentru unitate de reglementare, se impune folosirea denumirii complete - „palatele și cluburile copiilor și elevilor”. Art. 249. Personalul didactic auxiliar este format din: a bibliotecar, documentarist, redactor; b informatician; c laborant; d tehnician; e pedagog școlar; f instructor de educație extrașcolară; g asistent social; h corepetitor; i mediator școlar; j secretar; k administrator financiar (contabil; l instructor-animator; m administrator de patrimoniu. Art. 250. Pentru ocuparea funcțiilor didactice auxiliare trebuie îndeplinite următoarele condiții de studii: a
LEGEA EDUCAȚIEI NAȚIONALE by Teodora BANAȘ, Dan COJOCARU, Veronica DABU, Ștefan MILITARU, Brândușa POPA, Cristiana RADU, Ioana VOICU () [Corola-publishinghouse/Law/1625_a_2951]
-
unei școli postliceale sau a liceului, urmată de un curs de inițiere în domeniu, în condițiile stabilite prin ordin al ministrului educației, cercetării, tineretului și sportului; Pentru evitarea confuziilor, se impune înlocuirea semnului „/” cu conjuncția „sau”. e pentru funcția de pedagog școlar absolvirea liceului cu examen de bacalaureat; f pentru funcția de instructor de educație extrașcolară absolvirea cu diplomă a unei instituții de învățământ superior, a unei școli postliceale în specialitate ori a unui liceu pedagogic sau a echivalentului acestuia ori
LEGEA EDUCAȚIEI NAȚIONALE by Teodora BANAȘ, Dan COJOCARU, Veronica DABU, Ștefan MILITARU, Brândușa POPA, Cristiana RADU, Ioana VOICU () [Corola-publishinghouse/Law/1625_a_2951]
-
deținut cu privire la ceea ce se întâmpla în închisoare. Gheorghe Bâgu Născut în Dorohoi pe 20 aprilie 1924, Bâgu era, în momentul arestării sale, pe 14 octombrie 1948, absolvent nelicențiat al secției de Geologie din cadrul Facultății de Științe Naturale din București și pedagog la Liceul 'Aurel Vlaicu'. Reușise să scape de valul masiv de arestări din mai 1948 stând ascuns pe la diverse cunoștințe, întrucât fusese avertizat asupra evenimentelor. A fost închis o scurtă perioadă la Securitate, apoi la Ministerul de Interne și a
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
a luat bacalaureatul la 48 de ani, în 1970, și a putut lucra doar ca suplinitor și șef de formație. Eugen Măgirescu Născut la Scorțeni, în județul Vaslui, a fost arestat a două oară pe 14 mai 1948, pe când era pedagog la Liceul Internat din Iași, după ce absolvise Facultatea de Drept din același oraș. A fost închis la Galata, Suceava și Pitești. Măgirescu a fost torturat la Suceava în anchetă, ca, de altfel, majoritatea celor trecuți pe acolo, și avansează ideea
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
de cel de învățătură dumnezeiască, comună creștinilor și evreilor. În anul 1762, termenul a fost recunoscut oficial și decătre Academia Franceză. Cu mult înainte însă de apariția termenului „pedagogie”, tot în Franța (1370) a fost semnalat pentru prima oară cuvântul „pedagog”, în contemporaneitate „devenit de două ori mai suspect: să teocupi de pedagogie și să te intitulezi pedagog”, după cum subliniază șiHameline (1976). În urma unei analize diacronice însă, concluzia care se poate desprinde este aceea că, pe măsură ce cunoștințele despre pedagogie deveneau tot
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
și decătre Academia Franceză. Cu mult înainte însă de apariția termenului „pedagogie”, tot în Franța (1370) a fost semnalat pentru prima oară cuvântul „pedagog”, în contemporaneitate „devenit de două ori mai suspect: să teocupi de pedagogie și să te intitulezi pedagog”, după cum subliniază șiHameline (1976). În urma unei analize diacronice însă, concluzia care se poate desprinde este aceea că, pe măsură ce cunoștințele despre pedagogie deveneau tot mai precise și mai sistematice, la apropierea treptată de cunoașterea științifică, statutul disciplinei anterioare nu și-a
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
un complement necesar" În paragrafele anterioare am prezentat o serie de probleme într-o variantă interogativă și am considerat potrivit să încercăm în cele ce urmează identificarea perspectivelor globale de analiză și soluționare a acestora. Într-o epocă apropiată, unii pedagogi, cum ar fi Durkheim, Hubert, Wallon, Cousinet, de Coster, Hotyat, Leroy, au încercat să evalueze rolul factorului relațional în educație. Prin cuvintele celui din urmă s-au tras concluziile următoare: „...copilul, ființă umană, situat într-un anumit mediu, este profund
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
să se comporte în relațiile cu ceilalți membri ai comunității ori cu străinii, pregătindu-i într-un fel specific pentru viață. Complicarea relațiilor sociale, dar și progresul economic și social evidențiază alte persoane îndrituite să exercite misiunile educative: scribii, preceptorii, pedagogii. Ei preiau atribuțiile anonime și sporadice ale părinților transformându-le în atribuții cu caracter permanent. Dincolo de caracterul instructiv al intervenției acestor persoane, rolul predominant al activității lor îl constituia educarea și formarea morală a tinerilor. Prin accentul pus în definirea
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
primul care evidențiază explicit multitudinea de variabile corespunzătoare conducerii colectivului de elevi, dispuse și integrate într-un sistem coerent. Abordând însă realist problematica istorică, este de datoria noastră să-l menționăm printre cei preocupați de fenomenele anterioare și pe Makarenko, pedagogul rus care avea să răstoarne în mod neașteptat echilibrul și dinamica grupului prin perspectiva „bucuriei zilei de mâine”. Ancora motivațională foarte eficientă, teoria anterioară, nu poate fi neglijată. 1.2.4. Argumente sociologicetc " 1.2.4. Argumente sociologice" Jean Piaget
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
autoritare: punctul de plecare al acestei teorii este ideea potrivit căreia natura umană este prin esența ei predispusă spre manifestări negative și, pentru atenuarea și frânarea lor sunt necesare măsuri severe de constrângere. Reprezentantul de seamă al acestei teorii este pedagogul german Herbart, care introduce conceptul de „guvernare”, incluzând în acesta un evantai larg de acțiuni, menite să disciplineze copilul și să-l determine, astfel, să respecte întocmai ordinele și dispozițiile educatorului. Promotorii orientării sociologice în educație adâncesc ideile lui Herbart
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
socializare”, însă suprapunerea semantică nu este totală. Conceptul de implicare socială poate fi integrat „teoriei acțiunii sociale” din managementul clasei de elevi, servind la caracterizarea agentului social - cadrul didactic sau elevul - și la prognoza acțiunii acestora. După opinia noastră, a pedagogilor, eficiența acțiunilor umane depinde hotărâtor de gradul de implicare socială, la fel ca și dezvoltarea personalității elevilor. Un cadru didactic eficient este acela care va consuma o energie ridicată pentru dinamizarea și activarea energiei psihonervoase, cognitive, afective și conative a
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
acest punct de vedere, două tendințe contradictorii, inerente individualității elevului: nevoia de a se afirma ca individualitate în acțiuni independente și nevoia de a coopera și de a interacționa cu ceilalți membri aigrupului. Integrarea elevului în grupul-clasă este, după opinia pedagogului german Kessel (Kessel, W., Probleme der Lehrer-Schüler-Beziehungen, Psycho-logische Beiträge, Koulten, Berlin, 1995), „un proces psihopedagogic de asimilare a normelor de comportament ale clasei, de participare la activitatea colectivă a clasei și de urmărire a scopurilor grupului stabilite prin decizii colective
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
lor cotidiene, regulile comportamentale, modalitățile de definire ale informațiilor și situațiilor, precum și decodificarea modelelor, au o altă semnificație statuată prin jocul regulilor și al normelor stabilite de comunitatea școlară și de educator. Rămâne deschisă întrebarea: cu ce drept acordă unii pedagogi eticheta de „handicapat” copiilor dezavantajați tocmai în spiritul însușirilor anterior amintite? Ce trăsături de personalitate determină un anumit tip de percepție socială pentru copiii cu nevoi speciale? Când cineva este considerat „normal”, când diversitatea personalității umane poate fi considerată drept
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
cei cu nevoi speciale, ca anormali, punânduli-se la dispoziție direcții specializate de instrucție și formare. În sinteză, integrarea socială nu poate cauza separație socială, ci o firească echilibrare a realității sociale. Includerea nu va putea fi atinsă prin excludere. Ca pedagogi, trebuie să recunoaștem că diferențierea și variabilitatea sunt normale și că numai pornind de la comunitate ele pot fi acceptate. Speranța democratizării societății contemporane pe baza respectării drepturilor omului pentru fiecare membru al ei a cuprins de la o perioadă încoace și
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
strategiile de intervenție cele mai controversate în planul managementului clasei de elevi pare a fi pedeapsa școlară. Din aceste considerente nici demersul de față nu va rezerva un spațiu prea amplu pedepsei ca manieră de intervenție în absența recompensei. Unii pedagogi consideră pedeapsa ca fiind „mijloc atotputernic” de educație, în timp ce alții o desconsideră până la pragul negării sale totale. Oury afirmă, în lucrarea sa Spre o pedagogie instituțională, faptul că „clasa nu se va putea lipsi de sancțiuni și de pedepse”. Pedepsele
[Corola-publishinghouse/Science/2057_a_3382]
-
și se tunsese ca un civil. Abia în 1993, după 122 de ani, s-a luat post-mortem o hotărâre reparatorie: Creangă a fost reprimit în rândul clerului, ca diacon. Timp de 25 de ani, Creangă slujește școala, fiind un excelent pedagog, chiar dacă fusese destituit din învățământ între 1872-1874. E autorul unui număr de 4 manuale școlare, scoase în colaborare cu alți institutori. După un proces lung, tribunalul dă o decizie de divorț și Creangă are câștig de cauză, în procesul cu
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
la București și se retrage curând din învățământ. Pe temeiul studiilor mai vechi de la școala lui Gh. Lazăr, devine în 1838 inginer hotarnic, noua profesiune aducându-i avere și ranguri: pitar în 1839, serdar din 1850. P. a fost un pedagog cu prestigiu, preocupat, în spirit iluminist, de înnoirea metodelor de predare și de îmbunătățire a manualelor. Numeroasele abecedare și „dialoguri” pentru învățarea limbilor franceză și greacă, compuse sau traduse de el, vădesc, prin prefețele și istorioarele care le însoțesc, grija
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288851_a_290180]
-
un accentuat simț al ridicolului. Simț care Îi Împinge spre sarcasm și sarcasme facile, ignorând cu seninătate și aplomb arta ironiei, de dedublare a persoanei și distanța minimă de ființe și obiecte, „dubiu” inspirat, care a făcut din Socrate primul pedagog al civilizației europene. M-aș fi potrivit mai bine, probabil - vorbesc mai ales de lunga perioadă a debutului -, Într-o țară și Într-un ambient cultural cu reflexe ceva mai potolite, unde nu se cultivă În mod exacerbat calitățile native
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
omului modern, pătrunde În societate, uneori spectaculos și „scandalos”, pe porțile vopsite În culori stridente ale nebuniei? Și-atunci, cum se vor putea apăra tinerii debutanți În toate artele, dar și În științe, de privirile aspre și reprobatoare ale atâtor pedagogi, părinți sau amici, cei din aceeași generație, dar „Înzestrați cu darurile multiple și eficiente ale imitației și ale adaptării? Vorbind de „imitație” În „creația de valori”, constatăm că ne aflăm și În zonele pedagogiei, unde, nu arareori, „imitația”, talentul și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]