3,099 matches
-
nici Gore. De un’ să știți voi cum e cu transfăgărășanu’ dacă ați avut muncă de birou? Râdeați de clasa muncitoare, las’ că știu eu, alții la șaibă, volan și strung, voi la cafele și tras mâța de coadă... Și secretarele... Ia să fi luptat ca mine, cu volanul, o viață Întreagă, acu’ povesteați și voi despre serpentine și cucoane... Mai bem sau ardem gazul de pomană? Gore, dă un rând, până nu-ți vând aparatul peun kil de ulei de
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
se închiseseră porțile orașului; își spusese la început că era vorba de o chestiune provizorie, și căutase doar să-i scrie cât mai des. Confrații lui din Oran îi spuseseră că nu aveau nici o putere, la poștă fusese refuzat, o secretară de la prefectură îi râsese în nas. După o așteptare de două ore la o coadă, izbutise să i se accepte o telegramă în care scrisese: Totul e în ordine. Pe curând." De dimineață, sculându-se, îi venise brusc ideea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
se poarte din nou ciudat. Întotdeauna spunea cât de mult urăște aniversările, deoarece, atunci când era mic, mama lui nu-și amintea niciodată de ziua lui. (Partea bună e că asta reprezenta o binecuvântare pentru meseria lui, fiindcă îl deprima. Toate secretarele superbe de la agenția care-l impresaria pe Zach îi spuneau ce important e să fie cât mai deprimat dacă vrea să obțină fotografii bune.) I-am zis că-i fac cinste cu un prânz la Harry’s Bar. Chiar am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
zero randevuuri cu Zach pe o perioadă de timp însemnată. Mă obișnuisem cu lipsa întâlnirilor intime, braziliene, dar acum nu părea să fie pregătit nici măcar să bea un cocteil cu mine. În ultimele zile, de fiecare dată când îl sunam, secretara lui îmi răspundea invariabil: „Vă sună el“ și-mi închidea telefonul. Asta era o premieră: înainte, Zach accepta să vorbească cu mine de fiecare dată. În New York, cele mai tari vânzări de mostre sunt atât de pline de primejdii încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
interveni Jolene. N-o să aprecieze gestul. E din Ohio. Am ignorat protestele lui Jolene și am sunat, de la masă, la biroul lui Zach. Voiam să aflu ce culoare i-ar plăcea mamei lui. Bună, la telefon secretariatul, veni răspunsul. Era secretara lui Zach, Mary Alice. Tipa vorbește în lătrături eliptice, la modă în cercul secretarelor cool de pe ambele coaste ale Americii. (Deși i-a apărut fotografia în revista Paper de peste trei ori, Mary Alice este vădit nefericită. Se îmbracă întotdeauna în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
și am sunat, de la masă, la biroul lui Zach. Voiam să aflu ce culoare i-ar plăcea mamei lui. Bună, la telefon secretariatul, veni răspunsul. Era secretara lui Zach, Mary Alice. Tipa vorbește în lătrături eliptice, la modă în cercul secretarelor cool de pe ambele coaste ale Americii. (Deși i-a apărut fotografia în revista Paper de peste trei ori, Mary Alice este vădit nefericită. Se îmbracă întotdeauna în rochii diforme, în haine belgiene avangardiste care ar întrista pe oricine. Când am încercat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
decât una depresivă, mi-a replicat: „Mda. Bineînțeles“, și n-a făcut nimic ca să-și îmbunătățească imaginea. Voit veselă, i-am spus: — Bună, sunt eu... Nu fac decât să preiau mesajele. O să vă sune el, mă întrerupse M.A. Toate secretarele din Manhattan apelau la formula „vă sunăm noi“ după ce-au aflat că-i formula obligatorie la cartierul general al lui Spielberg de pe coasta de vest. —Trebuie să-i pun lui Zach o întrebare urgentă legată de cumpărături... Cine sunteți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
programarea la doctor de azi? — Dar n-am știut că ai o programare... Dacă aveai de gând să te măriți cu mine, ar fi trebuit să știi automat chestiile astea. — Dar nici măcar nu pot să vorbesc cu tine, am pledat. Secretara ta nu te dă la telefon. — Asta fiindcă îi spun eu să aibă dracu’ grijă să nu mă dea. Acum plângeam în hohote. Lacrimi isterice, mari cât diamantele Harry Winston, îmi scăldau obraji. Cum pot să știu ce vrei dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
vânătoarea, concluzionă Julie de parcă se credea Oprah. — Te rog, lasă-mă să-l sun... Odihnește-te, îmi spuse ea cu blândețe. Apoi a plecat, dar și-a lăsat mobilul pe noptieră. Am format numărul lui Zach. După obișnuitele negocieri cu secretara, în cele din urmă, mi s-a făcut legătura. —Mda, răspunse pe tonul lui obișnuit. Poate că nu se-ntâmplase nimic. Ar trebui să ne-ntâlnim și, știi... să discutăm... Sunt prea ocupat, mă întrerupse Zach. — Dar asta-i o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
între kibbutz și autogestiune de tip iugoslav). Acest gen de protest și aspirație era perfect coerent și cu lumea de stânga a Apusului, și cu mânia noastră pe pseudovalorile selecției de tip comunist. Nu-mi era deloc jenă să fiu secretară UTC în acea lume. Coordonam revista liceului, cenaclul, chiulurile cu direcția cinema, concert sau pădure. În cea din urmă ne adunam ca să cântăm cu Rolling Stones, să fumăm, să inventăm poezii și texte muzicale protestatare, mai ales cu prietenii mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ce a rămas rezonabil. Campaniile electorale sunt peste tot un circ și un Bingo la care câștigă Bush și Schwarzenegger. Pe de altă parte, când vin democrații lor la putere, trântește câte un Bill mucii în fasole fugărindu-se cu secretare pe sub mesele din Biroul oval. Anul trecut citeam în Times un articol care evidenția teama că societățile apusene sunt meaningless după Războiul Rece și că noi ăștia, tribalisticii de la marginea Evropei, mai avem o șansă că avem o societate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
după „holda de peste vale”, când mi-a luat-o CAP-ul. Mi-am făcut școala într-un oraș siderurgic, muncitoresc, pe când se consolida comunismul și exista un progres economic. Am fost pionieră și utecistă, ba chiar comandantă de pionieri și secretară de UTC fiindcă învățam bine, nu aveam rude în străinătate și am avut mereu o anume păsare activă față de ceilalți. Rahat însă nu am putut mânca niciodată. Cândva, mai încolo, când mă săturasem până la greață de orice funcție și îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
vrăjitoare care blestemă arbitrii, cu PIB-ul sub Albania și, cu prilejul lui Cold Mountain, despre ce ieftini și înapoiați suntem. Cristian Tudor Popescu, Adevărul. Și femininul „comandantă” nu este recunoscut de limba română a dicționarelor! Firește. Cu femininul de la secretară nu este însă nici o problemă. Uniunea Tineretului Comunist. Comitetul Central. Comitetele Centrale ale Partidelor Comuniste. PAGE FILENAME \p D:\microsoft\docuri nefacute\Restu si vestu.doc PAGE 192
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ofertă foarte atractivă și s-a mutat la Boston, și cu asta basta. Nu m-a deranjat foarte tare. Ca să fiu sinceră până la capăt, nu mă înnebuneam chiar așa de tare după el. — Samantha ? îmi întrerupe o voce gândurile. E secretara mea, Maggie. S-a angajat aici acum câteva săptămâni și nu ne cunoaștem foarte bine. Cât ai fost plecată, ai primit un mesaj. De la Joanne ? — Joanne de la Clifford Chance ? Ridic privirea, mi-a captat atenția. OK. Spune-i că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ședință. Uriașa masă de mahon e plină de schițe de contracte fotocopiate, de rapoarte financiare, de note-pad-uri pline de mâzgălituri, de pahare de plastic de cafea și de post-it-uri. Podeaua e acoperită de cutii de mâncare comandată prin telefon. O secretară tocmai împarte copii ale ultimei variante de schiță de contract. Doi dintre avocații părții adverse s-au ridicat de la masă și discută în șoaptă, foarte aprins, în camera de discuții. Fiecare sală de consiliu are așa ceva : un spațiu lateral unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
am făcut asta ei de nenumărate ori. Așa că... — La ce oră a zis că ajunge ? Maâtre d’ mă privește câteva clipe în tăcere. Mi se pare că văd în ochii lui o licărire de milă. — V-o dau la telefon. Secretara dânsei ne face imediat legătura... Alo ? spune în telefon. Mă aflu lângă fiica doamnei Tennyson. — Samantha ? aud o voce tăioasă și precisă. Draga mea, mi-e teamă că nu pot să vin în seara asta. — Nu poți să vii deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
în nișa de la fereastră și ridic receptorul. Se aude, calm, tonul. Inspir adânc, după care formez linia directă cu Arnold. Nu e încă ora nouă, dar sigur e deja la birou. — Biroul lui Arnold Saville, răsună glasul vesel al Larei, secretara lui. — Lara, spun stresată, Samantha sunt. Samantha Sweeting. — Samantha ? Lara pare atât de șocată, că mă crispez toată. O, Doamne ! Ce s-a întâmplat ? Unde ești ? Toată lumea... Se oprește brusc. Nu... sunt în Londra. Pot să vorbesc cu Arnold ? — Sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
judecata, nu-ți rămâne decât să aștepți. N-au avut mult de așteptat, telefonul a sunat în timp ce Marta strângea masa. Cipriano Algor se precipită, apucă receptorul cu o mână tremurătoare, spuse, Olăria Algor, la celălalt capăt al firului, o femeie, secretară sau telefonistă, întrebă, Sunteți domnul Algor, Da, eu sunt, Un moment, vi-l dau pe domnul șef de departament, timp de un nesfârșit minut, olarul trebui să asculte muzica de viori care umplea cu o maniacă insistență aceste așteptări, își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
în receptor, Centrul la telefon, se gândi că era Marçal, crezu că-l vor chema, dar nu acestea au fost cuvintele care au urmat, Domnul șef al departamentului de achiziții vrea să vorbească cu domnul Cipriano Algor. În general, o secretară știe ce subiect va aborda patronul când îi cere să stabilească o legătură telefonică, dar o telefonistă propriu-zisă nu știe absolut nimic, de aceea are vocea aceea neutră, indiferentă, a unei persoane care nu mai aparține acestei lumi, oricum, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
ținea sus și tare că „Nu face nimic, a fost doar o masă ca oricare alta“, ceea ce nu era adevărat. El i‑a trimis un buchet uriaș de flori a doua zi pentru a se scuza (sau cel puțin Mel, secretara lui), dar nu‑i același lucru, nu? Partea cea mai rea a fost că vecinii noștri, Janice și Martin, veniseră pe neașteptate ca să bea un pahar de sherry și să‑l „cunoască pe faimosul Luke“, cum ziceau ei și, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
până la urmă s‑a ales doar cu o avertizare serioasă și de atunci încolo se pare că și‑a văzut de treabă. Știu toate astea pentru că din când în când mă mai întind la câte o bârfă mică cu Mel, secretara lui Luke, care e o bomboană de fată și mă ține la curent cu ultimele noutăți. Chiar zilele trecute mi‑a zis că, după părerea ei, Alicia s‑a schimbat cu adevărat. Nu e mai drăguță -, dar categoric muncește mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
îngrozitoare pe care i‑a fixat‑o maică‑sa cu un tip oribil, iar eu despre nunta lui Tom. Apoi ea coboară vocea și începe să mă pună la curent cu ultimele bârfe de la birou. Îmi spune despre cele două secretare care nu‑și mai vorbesc din clipa în care au venit amândouă la birou cu aceeași jachetă Next și nici una din ele n‑a acceptat să și‑o dea jos pe a ei, și despre fata de la contabilitate care tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Ratchetts, pe șest... Tace în clipa în care Luke apare în pragul biroului său, conducând un bărbat cu cămașă movalie. — Mel, vrei te rog să‑i comanzi un taxi domnului Mallory? — Sigur, Luke, spune Mel, reintrând automat în rolul de secretară eficientă. Ridică receptorul și ne zâmbim încă o dată, apoi eu intru în biroul lui Luke. Dumnezeule, ce birou elegant poate să aibă!. Mereu uit că e un tip foarte tare. Are un birou de mahon care‑ți taie respirația, făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
fiecare client potențial, despre fiecare om care a lucrat vreodată pentru compania asta, despre fiecare nenorocit de raport pe care l‑am trimis vreodată... Există cea mai mică posibilitate de a fi dați în judecată pentru asta? Cine a fost secretara firmei în 1993? Ce mașină conduci? Ce... blestemată de pastă de dinți folosești? Se oprește iritat și‑și golește paharul, iar eu îl privesc supărată. — Par oribili, zic și chipul lui Luke e traversat rapid de umbra unui surâs. — Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Luke Brandon. Cuprinsă de panică, strâng cuvertura mai bine în jurul meu. — Bine, zice Luke. Bine, ne vedem atunci. Pune telefonul jos și scrie ceva pe o hârtie. — Cine era? zic, încercând să nu‑mi las glasul să mă trădeze. — O secretară de la JD Slade, spune, lăsând stiloul jos. S‑a schimbat locul întâlnirii. Începe să se îmbrace, iar eu nu zic nimic. Mâna mi se strânge pe paginile din Daily World. Vreau să‑i arăt... și nu vreau să‑i arăt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]