4,250 matches
-
deci, indirect, și vulnerabilitatea pentru tulburări psihopatologice (Paris, 1999Ă. Corespunzător modelului stress-diateză (Monroe și Simons, 1991Ă, variabilitatea genetică influențează răspunsurile individului la mediu, care, la rândul său, condiționează expresivitatea genetică. Factorii genetici influențează atât dezvoltarea trăsăturilor personalității, cât și a simptomatologiei bolilor Axei I. Astfel, rudele de gradul I ale pacienților cu tulburări de personalitate de cluster A au dezvoltat o patologie din spectrul schizofreniilor (Siever și Davis, 1991Ă. Cele ale pacienților cu tulburări de personalitate de cluster B au dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
clasificărilor categoriale moderne. Trebuie amintite contribuțiile lui Freud, Alexander și, mai recent, ale lui Otto Kernberg. Ele au sugerat ideea dezvoltării etapizate și parțial predeterminate a diferitelor tipuri de personalități patologice, reliefând diferențierile necesare și obligatorii față de nevroze a căror simptomatologie este de factură ego-distonică. Prin elaborarea conceptului de nivel de organizare structurală a personalității a fost posibilă o primă clasificare ierarhică a tulburărilor de personalitate, având ca extreme personalitatea de tip borderline - cel mai deficitar structurată - și cea obsesiv-compulsivă cu
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
chiar Schneider susținea că persoana psihopată nu numai că îi poate face pe alții să sufere din cauza firii sale, ci și ea poate suferi. De-a lungul deceniilor au fost acceptate persoane cu structură dizarmonică, frecvent egodistone și cu o simptomatologie predominant „nevrotică”. Psihanaliza a vorbit chiar despre o „nevroză de caracter”. În prezent, suferința subiectivă nu e exclusă din caracterizarea generică a tulburărilor de personalitate, considerându-se că ea poate fi mai mult sau mai puțin intensă la diverse tipuri
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
personalitate e cea a modelelor dimensionale de funcționare generală a personalității în normalitate. Acest demers a fost întreprins datorită evidenței că nu există limite clare între tulburările de personalitate și funcționarea normală a persoanei, iar pe de altă parte, că simptomatologia de tipul celei întâlnite în tulburările de personalitate se întâlnește frecvent în viața obișnuită, dar mai puțin exprimată. E subliniată insistent ideea că universul dimensional al normalității și anormalității pare a fi, până la un naumit punct, același. Cele mai importante
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
este clasică și lista adjectivelor a lui Goldberg, care are o variantă cu adjective bipolare și una cu 100 de adjective monopolare, ce descriu trăsăturile - TDA (Goldberg, 1992Ă. Chiar înainte de 1990, Wiggins și Pincus s-au preocupat de corelația dintre simptomatologia tulburărilor de personalitate și FFM (după Coker, 2001Ă. Până în 2002, au fost publicate peste 50 de studii în această direcție și a apărut o monografie pe această temă (Costa și Widiger, 2002Ă. Cercetările au indicat că ambii poli ale celor
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
lor împreună face ca una să influențeze manifestarea sau evoluția celeilalte. Acest lucru s-ar putea datora efectului additiv - patoplastic - sau sinergic - exacerbare. Pot apare manifestări simptomatice specifice. De exemplu, co-ocurența tulburării obsesiv-compulsive și a TP schizotipale conduce la o simptomatologie pe care nici una din acestea nu o au singură. Depresia poate să se manifeste clinic diferit la TP dependentă, narcisică sau histrionică. Atacurile de panică ce apar la TP histrionică au o expresivitate particulară față de cele ce apar la una
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
făcută prin modelul spectrului, în sensul că tulburările de personalitate din acest cluster ar reprezenta variante atenuate ale tulburărilor psihotice severe de pe Axa I. În DSM-IV se precizează că diagnosticul de TP schizotipală e provizoriu și el se schimbă dacă simptomatologia schizofreniei devine francă. De fapt, în construcția TP schizotipale s-a pornit de la observațiile manifestării psihopatologice la relativii schizofrenilor, deci de la o relație de spectru. Co-ocurența dintre tulburările de personalitate din clusterul A și tulburările de pe Axa I - în sens
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
În timpul episodului schizofren, informațiile pacientului nu sunt pertinente, referințele de bază fiind cele ale aparținătorilor. După unul sau mai multe episoade, persoanele se poate schimba în sensul unui defect de personalitate schizoid post-psihotic. În ultimii ani se discută mult despre simptomatologia prodromală care se poate extinde pe mulți ani înainte de debut. În cazul schizofreniei care debutează la vârste tinere poate fi dificilă, dacă nu chiar imposibilă, diferențierea între debutul lent progresiv, prin faza prodromală și o tulburare preexistentă de personalitate. Mai
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
de depersonalizare. Amoxapina - un antidepresiv cu proprietăți neuroleptice - își confirmă la rândul ei eficiența asupra simptomelor de serie schizotipală asociate personalității borderline (JENSEN, 1989Ă. Imipramina și desipramina respectiv mianserina dintre antidepresivele tetraciclice nu au fost superioare preparatelor placebo în tratamentul simptomatologiei afective a pacienților borderline dar în general antidepresivele triși tetraciclice prin efectele lor secundare și pericolul letal al supradozajului se autoexclud actualmente din oferta terapeutică pentru tulburările personalității, marcată oricum de deficiențele relației terapeutice. În schimb, inhibitorii moaminooxidazei - fenelzina și
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
Gavreliuc, Cîmpean, 2009; Guan, Bond, Dincă, Iliescu, 2010). Stratul social specific supus atenției noastre a fost constituit din mediul educațional, iar analiza noastră viza identificarea rolului factorilor culturali, în asociere cu factorii de personalitate, organizaționali și societali, în producerea unei simptomatologii cu numeroase accente patologice comunitare. De altfel, sănătatea organizațională din mediul educațional românesc a evidențiat ca "surse cauzale" pentru nereușitele sale (deopotrivă sistemice și personale) registrul "inerțiilor mentale", regăsite în formule retorice dezangajante de tipul "mentalităților învechite", "reziduurilor comuniste", "conservatorismului
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
descrierilor narative ad-hoc evocă nevoia de rost și de clarificare identitară conversațională pe care jocul interpersonal dintre cercetătorul specializat, cel naiv și subiectul analizat o poate lămuri mai adînc și mai autentic decît investigația standardizată, cu metodologii cantitative. Toate aceste simptomatologii identitare mărturisesc despre ceea ce am putea califica, în analogie cu descrierea clinică individuală, drept autism social. Oameni care partajează un spațiu comunitar și o rețea de interacțiuni într-un context biografic și istoric ce îndeamnă generalizat la dezangajare, retractilitate, iresponabilizare
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
2008), numai că ele provin, în cazul autismului social, dintr-o "biologie socială", printr-o "moștenire" transgenerațională a unui set de atitudini fundamentale și orientări valorice ale personalității, asumate tacit de către "țesutul societății", care cuprinde persoana "bolnavă" (în cazul nostru, simptomatologia cuprinde încredere interpersonală și instituțională deficientă, individualism autarhic, valori asistențiale, conservatorism, fatalism și dezangajare). Așadar, boala nu este individuală, ci rezultă din internalizarea unui set de prescripții comportamentale inhibante pentru inițiativele ce îndeamnă la asumarea pe scena socială a unor
Psihologie interculturală: repere teoretice și diagnoze românești by Alin Gavreliuc () [Corola-publishinghouse/Science/855_a_1870]
-
condiționată de starea anterioară structurală și funcțională a VS, frecvent afectată de vârsta per se prin alterarea proprietăților intrinseci miocardice și prezența apoptozei, dar mai ales de coexis - tența HTA, a bolii cardiace ischemice (BCI), a diabetului zaharat (DZ) etc. Simptomatologia sugestivă pentru insuficiență cardiacă stângă poate fi mai puțin bine exprimată, deoarece vârstnicul își limitează efortul, sau poate fi nespecifică, afirmată ca astenie fizică. Pe de altă parte, dispneea și astenia fizică pot fi interpretate fals în contextul bronhopneumopatiei obstructive
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91940_a_92435]
-
al alterării statusului neuropsihic, mai ales dacă pacientul nu are antecedente documentate cardiovasculare. Mai mult decât atât, suflul de Im chiar semnificativă hemodinamic poate lipsi la aproximativ o treime dintre bolnavi (48). În schimb, dacă vârstnicul este supus efortului fizic, simptomatologia poate fi evidentă mai precoce comparativ cu adultul, având în vedere capacitatea mai redusă de adaptare în cursul efortului și postefort fizic. Fibrilația atrială, cu prevalență crescută odată cu înaintarea în vârstă, este o situație frecventă de demascare a bolii valvulare
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91940_a_92435]
-
două condiții au efect cumulativ asupra creșterii de presiune în AS care determină hipertensiune pulmonară și insuficiență cardiacă, disfuncția VS determină scăderea VR și, în consecință, Im poate fi silențioasă (50,57,58). Aspectul capătă din nou semnificație în interpretarea simptomatologiei atipice a vârstnicului. Progresia remodelării agravează Im, iar Im închide un cerc vicios prin accentuarea dilatației VS. Impactul Im funcționale asupra remodelării și disfuncției VS, deși controversat, este posibil având în vedere creșterea mortalității în Im severă (44,59). În
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91940_a_92435]
-
aceea, o fracție de ejecție de 50 -60% semnifică disfuncție patentă, care trebuie suspectată dacă diametrul telesistolic VS este crescut (60,61). Evaluarea pacientului cu Im are ca obiectiv orientarea deciziei de tratament chirurgical. Evaluarea hemodinamică este absolut necesară deoarece simptomatologia nu este specifică, cu atât mai puțin la vârstnici, iar examenul fizic puțin sensibil, prezența sau intensitatea suflului de Im nu se corelează cu severitatea bolii, poate chiar lipsi, mai ales în Im ischemică (44). Metoda principală rămâne ecocardiografia transtoracică
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aursulesei () [Corola-publishinghouse/Science/91940_a_92435]
-
Adesgo, București fusese internată pe 29.01.84 la Spitalul Clinic Brîncovenesc, Secția Clinică de Obstetrică Ginecologie, adusă cu salvarea cu diagnosticul "Avort septic luna a II-a", având o stare generală mediocră, extremități reci, dureri lombo-abdominale, piramida nazală cianotică. Simptomatologia deosebită apăruse în urmă cu 10 ore, fiind însoțită de febră, frisoane, și în urmă cu 2 ore de amețeală, greață, vărsături, motiv pentru care C.A. solicitase internarea. Referatul consemnează că: "Bolnava a declarat că se știa gravidă și
[Corola-publishinghouse/Science/84992_a_85777]
-
unui subgrup social sau cu cele ale unei subculturi. Devianța include acele comportamente care se abat de la sau intră în conflict cu standardele acceptate social sau cultural în cadrul unui grup. Devianța este un fenomen cu o etiologie complexă și o simptomatologie extrem de diversă, care se pretează la multiple abordări și interpretări. Literatura de specialitate operează cu mai multe criterii de definire a devianței: a)Criteriul normativ - definește devianța ca încălcare a normelor sociale. Potrivit acestui criteriu, devianța apare ca o caracteristică
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
mitocondriilor și cea de transport de-a lungul membranei lor. 3.1.4 Decalajul orar Acest fenomen, la nivel sportiv, are loc cu ocazia zborurilor de la un meridian la altul, fenomen cunoscut sub denumirea de jet-lag sau sindromul de desincronizare. Simptomatologia datorată decalajului orar se manifestă după traversarea rapidă a 4-5 fusuri orare și persistă 4-5 zile până la revenirea la echilibrul inițial, de reluare a ritmului fiziologic de bază. În numeroase studii, deși în aparență tulburările funcționale reveneau la normal, s-
Refacerea: sursa performanței by Silviu Șlagău; Mariana Costache () [Corola-publishinghouse/Science/91782_a_92326]
-
toxicului din trei motive principale: 1. nu toate toxicele pot fi identificate 2. În recoltările precoce după ingestie a mostrei de urină concentrația este prea scăzută pentru un rezultat pozitiv 3. toxicul identificat poate să nu fie cel responsabil de simptomatologie Consecutiv anamnezei și examenului fizic poate fi formulat un diagnostic toxicologic pe baza căruia sunt recomandate teste specifice. Interpretarea acestor măsurători necesită cunoașterea relației dintre prezența și concentrația unui toxic și efectele lui farmacologice și toxicologice. Uneori concentrația unui medicament
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
strânsă corelație cu evoluția clinică, timpul de Înjumătățire a antidotului fiind adesea mai redus decât al toxicului (naloxonă, flumazenil). Alteori, eficiența antidotică impune menținerea unei concentrații adecvate a antidotului (etanol În intoxicațiile acute cu metanol și etilenglicol) sau apariția unei simptomatologii ce sugerează intoxicație cu antidot (atropina, de exemplu, se dozează după criterii clinice de atropinizare netă și nu doar simpla redresare a simptomatologiei muscarinice). 31 Tabel 22. Clasificarea antidoturilor În funcție de mecanismul de acțiune Antidot Mecanism de acțiune Intoxicația cu Atropina
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
menținerea unei concentrații adecvate a antidotului (etanol În intoxicațiile acute cu metanol și etilenglicol) sau apariția unei simptomatologii ce sugerează intoxicație cu antidot (atropina, de exemplu, se dozează după criterii clinice de atropinizare netă și nu doar simpla redresare a simptomatologiei muscarinice). 31 Tabel 22. Clasificarea antidoturilor În funcție de mecanismul de acțiune Antidot Mecanism de acțiune Intoxicația cu Atropina (receptor muscarinic); Naloxona (receptori opiacei); Noradrenalina (receptori alfa); Flumazenil (receptori benzodiazepinici); Betablocante; Betamimetice; Oxigen. Antagonism competitiv la nivelul receptorului Ciuperci Inocybe, Clitocybe, Amanita
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
afectează cuplarea excitației cu fenomenele mecanice de interacțiune actină-miozină. b. Efect batmotrop negativ prin blocarea canalelor de calciu din celulele cu funcție de automatism. c. Efect cronotrop negativ prin afectarea influxului de calciu din perioada de repolarizare. Elemente de diagnostic clinic Simptomatologia intoxicației cu blocante ale canalelor de calciu se Încadrează În toxidromul cardiodepresiv (de diferențiat deci de intoxicația cu betablocante, digitalice, clonidină, infarctul miocardic acut cu șoc cardiogen). Acest toxidrom are caracteristic: o hipotensiunea arterială (diverse grade de hipotensiune până la șoc
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
prezintă riscul de ileus. DE REȚINUT! Ca-blocantele sunt ,,vedete toxicologice”: 1. Blocantele de canale de calciu sunt medicamente foarte răspândite la nivelul populației. 2. Blocantele canalelor de calciu, alături de beta-blocante ocupă primele locuri Între intoxicațiile acute cu medicamente cardiologice. 3. Simptomatologia intoxicației se Încadrează În toxidromul cardiodepresiv. 4. Intoxicația cu aceste substanțe cea mai mare rată a mortalității dintre stările toxice cu substanțe medicamentoase. 5. Pacing-ul temporar precoce este cea mai bună metodă de tratament a sindromului cardiodepresiv toxic. 6. Administrarea
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
De 5 ori mai lent alcool metilic Acetaldehidă efect toxic direct (retină, tracturi nervoase,etc) Formaldehidă Acid formic Acid lactic acidoză H2O + CO2 Acid folic efect toxic direct (retină, tracturi nervoase,etc) 122 2. Tabloul clinic al intoxicației cu metanol: simptomatologia nu se corelează cu cantitatea de metanol ingerată sau cu severitatea intoxicației. • Tulburări ale vederii (prezente la 50% din pacienți): manifestări variate, de la pete galbene, vedere În ceață, neclară sau “ca printr-o furtună de zăpadă”, la scotoame centrale sau
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]