6,679 matches
-
mă revanșez? De ce nu-mi răspunde când o întreb? Habar nu ai cât mi-e dor de tine Am plâns atât de mult după tine Nici nu-ți imaginezi M-am dat cu capul de pereți, am țipat și am urlat De ce ai plecat de lângă mine? De ce nu-mi răspunzi? ” La un concurs unde a luat premiul întâi, trebuia să-i scrie lui Moș Crăciun, tot de mama a vorbit: Indiferent ce îmi vei aduce eu mă voi bucura. Dacă aș
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
căi înșelătoare, făcându-i pe alții nebuni neștiind să explice ce ei înșiși nu înțeleg. Pe de o parte înțeleg frica de morți. Ce chiar nu înțeleg e frica de îngeri. Când eram mică, dacă spuneam că văd îngeri, se urla la mine să tac că sunt posedată. Posedată de îngeri? Ooo, blesteamă-mă Dumnezeu numai cu îngeri în jurul meu și al fetei mele. Deși eram învățată să mă rog îngerului meu păzitor mi se zicea mereu că e în cer și
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
știu să fi fost folosite și în luptele cu românii în Ardeal, pe Jiu, la Mărășești sau Oituz. În orice caz, fotografii și filme din epocă au păstrat imaginea acelor ființe cu figuri horror din cauza măștilor de gaze care atacau urlând tranșeele adversarului și care erau, la rândul lor, atacate de ființe cu același aspect de extratereștri. Ulterior, prin diferite convenții internaționale de care nu am spațiu să mă ocup acum gazele de luptă au fost prohibite tocmai din cauza efectelor lor
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
de odiosul tratat Molotov-Ribbentrop. Viteazul căpitan erou, la mormântul căruia mă aflu, dăduse ordin să distrugă șoseaua pentru a opri cotropitorii să înainteze spre Dorohoi. Panica a pus stăpânire pe sat. Toată noaptea satul a dat în clocot, câinii au urlat înfricoșător, lugubru. Noapte pe care n-o pot uita. A doua zi dimineață împreună cu mama și o soră, cu rucsac improvizat în spate și genți în mâini am plecat în refugiu, în necunoscut. Călcam cu frică pe pământul nostru să
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Mihail Malaşincu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1690]
-
murind de foame și În același timp plini de curiozitate, observînd cum muncitorii fixau explozibilul În bolovanii imenși ce se prăvăliseră pînă În mijlocul drumului. Pentru fiecare muncitor existau nici mai mult, nici mai puțin decît cinci supraveghetori autoritari, care Își urlau părerile și Întîrziau munca pirotehniștilor, care, la rîndul lor, nu erau nici ei chiar niște muncitori model. Am Încercat să ne păcălim foamea mergînd să Înotăm În rîul care curgea prin viroaga de sub noi, Însă apa era foarte rece și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
Știam că atunci cînd marele spirit care ne ghidează viața va despica omenirea În două jumătăți antagoniste, eu voi fi de partea oamenilor. Știu asta, văd scris pe cerul nopții că eu, ipocrit eclectic al doctrinei și psihanalist al dogmei, urlînd ca un posedat, voi lua cu asalt baricadele sau tranșeele, Îmi voi lua arma pătată cu sînge și, plin de furie, voi masacra orice dușman care-mi va cădea În mîini. Și văd, ca și cînd o epuizare imensă ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
de blindate și mașini de pompieri și militari În toate neamurile de uniforme, Înarmați În fel și chip. Gemetele și urletele poporului se cățărau pe ziduri și scoteau pe ferestre steaguri și portrete de dictatori cu miile. Ei mugeau și urlau În noapte. Întunericul mustea de durerile lor imemoriale. Noaptea era un vaiet de moarte atotcuprinzător. Pământul a supt Însetat tot sângele și lacrimile lor și i-a Întors Într-un loc de verdeață și răcoare. Din nou ne-au zburătăcit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
rătăcit volum. Nu putem încheia capitolul dedicat lui Radu Gyr fără a aminti una dintre cele mai cunoscute poezii ale sale, „As-noapte, Iisus”, poezie care a făcut înconjurul închisorilor din România, inclusiv a celor de femei: Unde ești, Doamne ? - am urlat la zăbrele. Din lună venea fum de cățui. M-am pipăit, și pe mâinile mele Am găsit urmele cuielor Lui... În această poezie s-au regăsit foarte mulți dintre cei întemnițați printr-un act de profundă nedreptate de către regimul comunist
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
cu adevărat (nu Întâmplător, În tradiția noastră este valorizat Întotdeauna cel care construiește o casă). Căminul este locul Întâlnirii cu sinele, cu bucuriile și durerile fiecăruia. E locul În care Îți lingi rănile, cauți vindecare, te războiești cu tine Însuți, urli, țipi și plângi fără să te vadă nimeni. E locul războiului lăuntric și poate cu cei din jur. E locul Împăcării mierii cu fierea, a dulcelui sărut cu nepoftita tristețe. Așa stând lucrurile, rezultă că putem avea o locuință fără
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
suflare. Golul și nimicul se află În esența lor. Poate că asta e adevărata față a lumii, o neutralitate perfectă. O poți umple după cum vrei! Ești la Geneva, te plimbi pe străzi pustii, poți să faci ce-ți place, să urli, să furi un ziar din cutiile Înșirate pe trotuare, să zvârli cu o piatră În vitrina cu ceasuri scumpe, să te arunci de pe podul ce traversează lacul. Pas dacă interesează pe cineva! Maximum de libertate În cetate. Jetul de apă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
fiarele care o imobilizau"7. În doar câteva secunde, miile de oameni de pe străzi și din grădinile din centrul orașului au fost pârjoliți de un val de căldură uscată. Mulți au fost uciși pe loc, alții se zvârcoleau pe jos urlând în agonie [...]. Fiecare ființă vie era încremenită într-o atitudine de suferință indescriptibilă [...] După aproximativ jumătate de oră de la explozie [...] o ploaie fină a început să cadă [...] provocată de o ridicare bruscă a aerului supraîncălzit la mare înălțime, unde s-
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
neutră ca și cum s-ar fi referit chiar la un hibrid zoologic. - Transmite-i lui Marian mulțumiri pentru tot, am spus eu. A trîntit ușa. Se vede că zgomotul a trezit-o. A deschis ușa din nou și a Început să urle cu o furie isterică. O mai auzeam și de-afară, din stradă. Herman a luat legătura cu alți amatori de iarbă. Cu toții făceau tămbălău. În practică, să vinzi iarbă e o mare bătaie de cap. În primul rînd, iarba ocupă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pe față. A fost o mișcare ezitantă și nici măcar nu m-a atins. Dar nu mi-a trebuit mai mult. Am apucat pisica, am ținut-o la distanță și-am Început s-o lovesc peste față cu mîna liberă. Pisica urla și-ncerca să mă zgîrie, apoi m-a Împroșcat cu pipi pe pantaloni. Am continuat s-o lovesc, cu mîinile sîngerîndu-mi de la zgîrieturi. Animalul s-a eliberat și a fugit În dulap, de unde Îl auzeam gemînd și mieunînd terorizat. - Acum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
am putut să dorm pînă-n dimineața următoare În zori și-apoi am avut un coșmar de fiecare dată cînd ațipeam. Într-unul dintre vise mă Îmbolnăveam de turbare. Mă uitam În oglindă și fața mi se modifica și-ncepeam să urlu. În alt vis eram dependent de clorofilă. Eu și cam vreo alți cinci dependenți de clorofilă așteptam să ne aprovizionăm pe palierul unui motel mexican ieftin. Ne Înverzim și nimeni nu poate scăpa de o dependență de clorofilă. O doză
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
că e mai bine. Cred că trebuie lăsate cum le-a scris el. Dacă vor să facă altceva, să scrie ei un alt "Hamlet" și un alt "Othelo"! Ce spunea Shakespeare prin cuvintele pe care le rostește Hamlet actorilor? "Nu urlați, că atunci îl pun pe toboșarul satului să urle el!" Deci, îl îndeamnă pe actor să refacă viața. Asta îl îndeamnă și Goethe, care a spus că a învățat de la Shakespeare, prin gura lui Faust: "Cuvintele de nu-s simțite
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
le-a scris el. Dacă vor să facă altceva, să scrie ei un alt "Hamlet" și un alt "Othelo"! Ce spunea Shakespeare prin cuvintele pe care le rostește Hamlet actorilor? "Nu urlați, că atunci îl pun pe toboșarul satului să urle el!" Deci, îl îndeamnă pe actor să refacă viața. Asta îl îndeamnă și Goethe, care a spus că a învățat de la Shakespeare, prin gura lui Faust: "Cuvintele de nu-s simțite, rămân sterpe." A.V. Apropos de aceste ultime două
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
mentolate deoarece se lăsase de curând de fumat. ( Adevărul adevărat e că mai trage din când în când câte un fum două...atunci când ceilalți ies pe balcon la o țigară și o cafeluță fierbinte.) Bărbosu iese ca fulgerul din cabinet, urlând și gesticulând cu mâinile pe deasupra capului, făcându-i morală primului ieșit în față fostului jucător de fotbal, acum căsătorit și așezat la casa lui, printr-o comună din apropiere. Soția sa fiind asistentă medicală într-un dispensar comunal. Florin are
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]
-
lupta dintre Nasser și rivalii s)i, sperând s) aflu câte ceva despre politica ț)rilor din jurul Israelului. Relatarea lui Kerr despre luptele din 1970 dintre gherilele palestiniene și armata regelui Hussein al Iordaniei m-a șocat. În Amman, fedaynii palestinieni urlau pe str)zi, În jeepurile lor, cu armele Inc)rcate. Se comportau, scrie Kerr, „că o armat) de ocupație; storceau bani de la diferite persoane, uneori de la str)ini, În casele oamenilor și În locuri publice; nu țineau seama de regulile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
de vânzări; toată viața mi-am dorit să-mi câștig existența din scris, dar am urât convențiile publicistice ale Associated Press. După cum Îi place să spună expertului În blogging Glenn Reynolds, blog-urile au oferit oamenilor șansa de a nu mai urla În fața televizorului, ci de a-și spune părerea. Cred că sunt un fel de clasă socială care conlucrează cu presa (deseori fiind cu ochii pe ea sau oferindu-le informații la prima mână) și pot funcționa ca jurnalism și sistem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
Să vie c... al conului Alecu. Și chelnerul aduce pe o farfurioară o prăjitură atât de bine imitând... miza, încât conul Alecu, deși era un om inteligent, se înșală. Furios, ia farfuria cu prăjitură, o aruncă în mijlocul cafenelei și pleacă urlând: — Sunteți niște mitocani! Am făcut rău că v-am dat nas! Etc. etc. Bucureștiul nu avea pe vremea aceea nici un club. Erau câteva case de joc și atât. Era un fel de club în casele Török216, unde se întâlneau și
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
mai descriu explozia lui Crețeanu. Seara, vine să prânzească la Hugues. În galantar, ce să-i vadă ochii? Un miel. Pe vremea aceea un miel în luna lui ianuarie era lucru extraordinar, aproape nu se vedea. Cum îl văzu, Crețeanu urlă: — Să-mi puie o ciosvârtă la frigare numaidecât! Să fie de la rinichi. Chelnerul-șef se apropie politicos: Nu putem, coane Nicule, mielul nu este al nostru, l-a adus domnul Negro... — ...ponte! Iar Negroponte?! Toată viața o să mă persecute Negroponte
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Dezgust ș-amară căire Iată ce ți se dă azi! O să cazi! — O să cazi! Ieri trecea din gură-n gură Ca o tainică murmură De acorduri îngerești: — Să trăiești! — Să trăiești! Însă... un vânt din pustie C-o teribilă urgie Urlă și mugește azi: O să cazi! — O să cazi! 19 cum cântă neamțul în românia Chind la min aiș fenit, Avut bondoloni zdrimt Și ușor te me lua vânt, O ia, muter ia! O ia, fater ia! Tar cum io zlanin mungat
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
omori cățeii înainte de a face ochi, iar nu după, că-i păcat. Femeia însărcinată să nu dea cu piciorul în cîne, căci copilul ce-l face va fi cînos la inimă. Să nu ții cîne roșu la casă. Cînd îți urlă cînele pe lîngă casă, trage a pustietate. Cînd urlă cînii, vestesc a moarte. Cînd noaptea urlă cînele la casă e semn sau că va muri cineva din casă, sau că cei din casă au să se mute în altă parte
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
că-i păcat. Femeia însărcinată să nu dea cu piciorul în cîne, căci copilul ce-l face va fi cînos la inimă. Să nu ții cîne roșu la casă. Cînd îți urlă cînele pe lîngă casă, trage a pustietate. Cînd urlă cînii, vestesc a moarte. Cînd noaptea urlă cînele la casă e semn sau că va muri cineva din casă, sau că cei din casă au să se mute în altă parte. Cînd urlă cînele, face a sărăcie. Dacă schiaună cînele
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
dea cu piciorul în cîne, căci copilul ce-l face va fi cînos la inimă. Să nu ții cîne roșu la casă. Cînd îți urlă cînele pe lîngă casă, trage a pustietate. Cînd urlă cînii, vestesc a moarte. Cînd noaptea urlă cînele la casă e semn sau că va muri cineva din casă, sau că cei din casă au să se mute în altă parte. Cînd urlă cînele, face a sărăcie. Dacă schiaună cînele de lîngă casă, apoi se crede că
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]