30,395 matches
-
ce reînvie practicile unei revoluții franceze pe care liberalii radicali munteni o urmăriseră, fascinați, la 1848. Retorica revoluționară este dublată de apelul constant la o „clasă de mijloc“ improvizată și obsedată de politică. Radăcinile criticii junimiste se află, astfel cum sugerează Filitti, în radicalismul agitatoric al radicalilor munteni. Întradevăr, din rândurile boierimii liberale sa desprins atunci, în Muntenia, un grup extremist, utopic și republican. Membrii acestui grup sau caracterizat în mișcarea de la 1848 și de mai multă vreme încoace, prin nesocotirea
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
capitol din Istoria contimporană a Ro mâ niei (lucrare ce se naște din însumarea pre fețelor la discursurile parlamentare), Maiorescu pune în legătură gestul politic cu viziunea junimistă fondată pe critica raționalismului politic și a revoluției. Opțiunea strategică a Junimii, sugerează Maiorescu, este determinată de refuzul încadrării în linia publică hrănită de anul revoluționar 1848. Respingând revoluția, ca fenomen generic, și mișcarea din Țara Românească, ca expresie locală a ei, junimismul plasează în centrul canonului său anul 1857 și Adunările adhoc
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
Din acest punct de plecare a filozofiei liberal conservatoare, critica lui Maiorescu este o invitație la aban donarea optimismului naiv ce acordă formelor importate puterea șamanică de a genera, automat, în spațiul românesc, edificiul maiestuos al civilizației occi dentale. Modernizarea, sugerează Maiorescu, nu se poate fonda pe această reproducere a unor simulacre care nu au nimic în comun cu spiritul originar al instituțiilor emulate. Dezvoltarea este durabilă în măsura în care rămâne organică, asemenea unui dialog între contextul național și formele importate. Evoluționismul maiorescian
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
7, 8 candidați. Ei bine, unde ne mai rămâne atunci puterea pentru activitatea economică? Nicăeri.<ref id=”1”>Ibidem, pp. 94-95.</ref> Ca și în discursul maiorescian de la 1876, junimismul nu înseamnă, așa cum adversarii săi s au încăpă țânat să sugereze, o critică sterilă, lipsită de fundamentul alternativei. Căci direcția progresului, notează Carp dea lungul unei cariere ce se întinde pe patru decenii, poate fi schimbată. Cu condiția ca acestui edificiu inspirat de luminile Occidentului elita să îi ofere un sol
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
rădăcini și fanatismul cu care elita se îndreaptă spre diferite modele de civilizație sunt parte din rătăcirea pe care viziunea conservatoare nu întârzie să o surprindă. Elita care guvernează, dacă nu e străină de țară în sens etnic, cum va sugera Eminescu, este golită de orice sensibilitate istorică ce iar permite accesul la pătura țarănească, depozitară a tradiției. Ea e incapabilă să articuleze un program de altoire conservator destinat să facă să rodească solul național. Paradoxul lui Rosetti este cel al
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
complex. Concursurile trecute sunt studiate pentru a desprinde informații utile în procesul viitor de elaborare a strategiei modelării. De aici se deprinde faptul că modelele au un pronunțat caracter prospectiv. Metoda modelării are valoare euristică și practică. Cu ajutorul ei se sugerează, se confirmă sau se infirmă ipoteze; ea stimulează cercetarea experimentală și teoretică, conduce la cunoașterea unor caracteristici ale originalului, la caracterizarea esențelor acestuia. Intervenind acolo unde observația și experimentul sunt neoperante, modelarea completează sistemul mijloacelor de investigație. Ea nu trebuie
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
experimentul sunt neoperante, modelarea completează sistemul mijloacelor de investigație. Ea nu trebuie să constituie scop în sine și nici nu trebuie să conducă la abandonarea cercetărilor directe. Datele obținute de modelare vor determina o stimulare a cercetării originalului pe căile sugerate de modelul construit. Modelarea este legată organic de structurile și metodele ciberneticii și a teoriei generale a sistemelor, situație în care modelarea operează cu toate cunoștințele și axiomele acesteia. Ex. Paul Constantinescu în Sisteme ierarhizate la pag.59: „Pentru modelarea
TEHNOLOGIA INFORMAŢIEI CU APLICAŢII ÎN ATLETISM NOTE DE CURS – STUDII DE MASTERAT by Ababei Cătălina () [Corola-publishinghouse/Science/278_a_505]
-
inițiale bune în condiții de liniște și un antrenament progresiv la cele de zgomot până ce în acestea din urmă se obțin performanțe mai bune decât în liniște. Rezultatele experimentelor arată că randamentul celor patru loturi suferă modificări în funcție de set-ul sugerat prin instructaj; cel de-al doilea lot are performanțe semnificativ mai bune în zgomot, iar cel de-al treilea are rezultate mai bune în liniște; ultimul lot prezintă o creștere treptată a performanțelor în "zgomot", iar primul lot prezintă ameliorări
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
unei comunități ori familii de care aparțin aceste inscripții e departe de a fi rezolvată. Formulele cele mai frecvente Odihnească-se în pace! sau Aici zace... ar putea fi interpretate în același sens cu Domus aeterna - de pe inscripțiile funerare păgâne, sugerând un somn veșnic în mormânt, însă această concepție se opune speranței iudaico-creștine într-o viață viitoare. Dacă ținem seama de toate indicațiile literare sau epigrafice, referitoare la credința diasporei iudaice, descoperim trăsăturile fundamentale ale fariseismului. Anterior anului 70 p.Chr
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
un edict de toleranță față de discipolii lui Cristos. În Orient, Maximinus Daia (308-313) și Galerius au continuat persecuția. Nu este exclus ca, politica inițială a lui Licinius (308-324) în favoarea creștinilor (opusă celei a lui Maximinus Daia), să nu-i fi sugerat muribundului Galerius în anul 311 promulgarea edictului de toleranță prin care se punea capăt în mod oficial politicii falimentare de persecuție, recunoscută de același decret, însă continuată în Asia Mică, Siria și Egipt de către Maximinus, care ignora decretul. Între timp
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
istorică a unui asemenea detaliu este secundară, întrucât s-a păstrat nonviolent, din moment ce cuvintele lui Isus sunt mult mai eficace decât efectele unui bici. Nonviolența nu este o atitudine pasivă în fața nedreptăților și nici o complicitate silențioasă cu asupritorii. Evanghelia ne sugerează să reacționăm în vederea neutralizării răului printr-o logică opusă celei care o inspiră: iubirea activă. Componenta esențială a acesteia este iertarea nelimitată a celui care ofensează, fără a omite însă denunțarea violențelor încurajate de autorități sau de cel care deține
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Dumnezeu însuși, izvorul dreptății, în mod special, poruncește să fie uciși, oricine se sinucide ori ucide un om, se face vinovat de omucidere. Odată expuse și demonstrate îndatoririle religioase, patriotice și sociale, încredințate militarului, Augustin simte nevoia de să-i sugereze beligerantului normele însuflețitoare. Ca bază a conduitei creștine, pe care trebuie să o păstreze, episcopul spunea că: Soldaților, nu serviciul militar, ci răutatea nu le îngăduie să fie buni. Ce poruncă există pentru perceptorii de impozite sau pentru toți ceilalți
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
un proiect, iar după mai multe zile, O săptămână (la 4 decembrie), comentariu obiectiv al tragicului duel dintre G. Em. Lahovary și N. Filipescu. Din motive încă necunoscute, dorința scriitorului de a prelua parțial responsabilitățile unei eventuale pagini culturale, așa cum sugera articolul Coloana V-a, nu s-a realizat, iar prezența lui în coloanele ziarului se oprește aici. Nuvela La hanul lui Mânjoală (apărută în trei numere consecutive, între 24 și 26 octombrie 1900) este doar o republicare. Fără a fi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286865_a_288194]
-
de ce! Campbell explicitează, încă din primul paragraf, profilul propriei intenții critice, în ce privește discursul din 3 noiembrie 1969 al președintelui american: "Întreprinderea critică de față constituie, în esență, o încercare de a aprecia discursul (lui Nixon adăugirea mea) în termenii criteriilor sugerate de președintele însuși, în adresa sa"287. Prima frază, de altfel, pare să indice strategia critico-retorică pe care Campbell o consideră cel mai potrivit mijloc de a obține acces la textul discursului. Criticul notează, abrupt, faptul că adresa lui Nixon
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
și-a propus să identifice aceste criterii în chiar adresa președintelui Nixon; ele constituie tot atâtea "intenții" ale președintelui american ce pot fi inferate strict în baza textului discursului său. Astfel, notează Campbell, "cele trei criterii pe care președintele le sugerează explicit (în discursul său adăugirea mea) sunt adevărul, credibilitatea și unitatea, iar ultimul implică un al patrulea criteriu, care se bazează pe responsabilitate și principii etice"288. Cu alte cuvinte, nu-i așa, președintele intenționează ca, în adresa sa, să
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
poziție extrem de nepopulară. Ce altceva ar constitui o mai bună dovadă în privința eșecului președintelui de a unifica națiunea prin mijloace discursive? Însă, în același timp, cum ar putea discursul, în genere, proceda diferit? În final, Campbell pretinde că președintele însuși sugerează, în adresa sa, un al patrulea criteriu de evaluare din perspectivă etică, pe care, ca în cazurile precedente, criticul face totul pentru a îl "întoarce" împotriva discursului care, doar aparent, după autoare, îl susține. Acest criteriu poate fi inferat, zice
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
factură morală anumite "restricții ideologice"578. În schimb, paradigma narativă, revendicându-se de la o formă de conștiință radical diferită de cea rațională, constituie o alternativă distinctă extrem de semnificativă de a conferi sens evenimentelor. Teoreticienii paradigmei narative, în frunte cu Fisher, sugerează că "povestea constituie o formă fundamentală de înțelegere umană care dă direcție percepției, evaluării și cunoașterii"579. Din perspectivă ontologică, forma narativă concepe inteligibilitatea ca pe "un produs al unor relații coerente între situații, subiecte și evenimente", în timp ce adevărul constituie
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
al doilea rând la propoziții"580. Din punct de vedere moral, forma narativă "plasează personajele și evenimentele într-un context în care judecata morală reprezintă un pas necesar în înțelegerea acțiunii"581. În ultimul rând, din perspectivă epistemologică, forma narativă "sugerează că toate evenimentele importante sunt disponibile înțelegerii pe temeiul bunului simț"582. Astfel, apreciază Lewis, în ce privește cazul particular al retoricii lui Reagan, paradigma narativă presupune o analiză care fundamentează definirea situației în contextul poveștii, justificarea politicilor publice în context moral
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
în demersul retoricii critice de pe o poziție inițială cât se poate de "clară", de "curată", ceea ce, consideră McKerrow, constituie un excelent început. În cele din urmă, criticul procedează la identificarea câtorva dintre principiile esențiale care "descriu, fără să limiteze, orientarea sugerată de retorica critică"769. Primul astfel de "principiu" listat de McKerrow afirmă că ""Ideologiekritic" nu este, de fapt, o metodă, ci o practică/acțiune (practice, în limba engleză)"770. La ce se referă acest lucru? Cel mai simplu spus, la
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
explorarea mediatoare și inovatoare a granițelor simbolice ale demersului critico-retoric, în profilul său actual? Cred că un răspuns posibil la această întrebare, răspuns care, cum însuși criticul ne avertiza, constituie, în același timp, un ne-răspuns sau o tăcere, este sugerat tot de către McKerrow în studiul său. Dacă, așa cum am constatat, orice "răgaz" pe care ni-l îngăduim pe teritoriul unei forme particulare de existență, cunoaștere și putere -, iar repausul legitimat de exersarea criticismului retoric dintr-o singură perspectivă la un
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
acțiunii rezultate din raportarea la contextele de cercetare, la metodele aplicate, la accentul pus pe diferite aspecte și implicit s-au conturat și consecințe asupra problematicii acțiunii educative, a praxisului efectiv educațional. Anumite referințe (Baudouin și Friedrich, 2001, pp. 27-28) sugerează chiar analize, perspective din care poate fi abordată educația în raport cu câteva paradigme și modele interpretative ale acțiunii: cea teleologică, cea multidisciplinară, cea praxiologică, cea a câmpului real, cea a cercetării-acțiune. Potrivit acestora, acțiunea este un concept cheie în filosofie și
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
de microparadigme. În același timp, sunt evidențiate aici cel puțin patru caracteristici ale acestei categorii intermediare: ele sunt cele care explică natura realității educative, ca ansamblu de fapte, acțiuni (ontologie), arată cum are loc cunoașterea competentă a acestei realități (epistemologie), sugerează cum este receptată, explicată, înțeleasă cunoașterea acesteia (metodologie) și prezintă cum este descrisă această cunoaștere (simbolistica, limbajul, discursul). Fiind dificil de îndeplinit concomitent cele patru caracteristici, iar cercetarea pedagogică neacordându-le încă o atenție explicită suficientă, macroparadigmele educative nu întrunesc
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
a explica, a demonstra, a prevedea, a învăța, a acționa rațional, a decide, a concepe un proiect sau o strategie, a transforma, a organiza. Semnificația complexității definirii competențelor constatăm că este legată chiar de o metaforă aceea a mobilizării. Ea sugerează mai mult decât un transfer al cunoștințelor, a tot ce știe, ce poate individul la un moment dat pentru a rezolva o situație, a antrenării complexe a tuturor achizițiilor-resurse multiple și diverse, care se transformă în instrumente în contextul respectivei
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
sunt manifeste diferitele lor concepții specifice, încât poate fi consemnată o mare diversitate de microparadigme formulate asupra conceperii și realizării curriculumului și care își așteaptă verificarea în complexitatea faptelor educaționale, ca și consensul confirmării sau deciziile politice adecvate. Dar poate sugera, după scopul urmărit, și posibilitatea cercetării combinate, ceea ce se regăsește efectiv în fundamentarea unui model propus spre validare a unei alternative de curriculum, ca în cazul celui actual, prioritar cerut cel centrat pe formarea de competențe sau în alte abordări
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
că alături de cei trei factori cunoscuți ai educabilității (ereditate, mediu, educație formală) se afirmă și rolul educatului însuși, transformat din obiect (suportă influențele educației) în subiect (își construiește singur acțiuni și moduri de influențare a propriei deveniri). Însăși etimologia termenului sugerează aceasta (gr. autos sine însuși; lat. educo, ere a scoate la suprafață, a ridica; educo, are a îngriji, a cultiva), deși asistăm la multiplicarea și a altor sensuri derivate: autoformare, autoinstruire, autoinformare, autodezvoltare, autoevaluare (autoverificare, autoapreciere), autoafirmare, autoperfecționare sau formare
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]