29,334 matches
-
o ochise cu luni de zile înainte, acum se plimba prin târgul din Năsăud îmbrăcată ca o cucoană, ca o artistă de film, cu un braț de flori în brațe și își căuta consătenii, nu că i-ar fi fost dor de ei, dar avea nevoie să se știe în sat că ea a ajuns o doamnă. Se plimba printre cei care vindeau și cumpărau, oameni trudiți, cu fețele posomorâte, brăzdate de frig și de arșiță, dar mai ales de foame
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
de una din țigăncile care slujeau la conac. Seară de seară boierul se urcă pe o scară și se holbează la piranda lui. Țiganii fac un haz nebun pe seama boierului, un om blajin, sub papucul nevestei. Se pârjolește boierul de dorul pirandei, dar îndrăznelile lui nu merg mai departe de expedițiile de pe scară. Țiganii se hotărăsc să i-o facă boierului. Îl pândesc până acesta se cațără pe scară, așteaptă până acesta intră în extaz și împing scara în pârâu. Acesta
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
adapă". Copilul acesta a fost mereu un deflaționist, adică unul care neagă ordinea stabilită, cu gândul să împrospăteze lucrurile, să creeze ceva nou și neașteptat, ceva cu adevărat extraordinar pentru oameni, în această privință copilul îi semănă, mereu îi este dor să schimbe ceea ce o înconjoară, uneori ar fi vrut să întoarcă lumea pe dos cum faci cu o mănușă. Își pune zilnic în spinare mai mult decât poate duce și de aceea din când în când se trezește cu câte
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
altcineva. Se simte ca o căruță hârbuită care se prăbușește într-o râpă. Ar vrea să găsească minciuni cu care să-și panseze pielea jupuită, care să-i anestezieze nervii căpiați de suferință. În ultima vreme este din ce în ce mai agitată, o dor toate mădularele. Simte că i s-a terminat răbdarea, că organismul începe să i se surpe. Are senzația că plutește, că timpul curge cumva înapoi, ar vrea să danseze cu el pe plajele însorite ale Greciei... Zâmbește strepezit, nu mai
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
Erau zile scurte și nopți negre ca smoala, atunci cânta în neștire la pian și citea de parcă s-ar fi îmbătat. Sandei a ieșit din peșteră pe înserate cu gândul precis de a ajunge la Clădirea Albastră. I se făcuse dor de băiatul care îi umplea trupul de un fel de căldură vecină cu leșinul. Îmbrăcase rochia mamei ei. În cufărul din peșteră avea haine pentru două vieți, și ar mai fi putut da din ele și altor femei, numai că
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
îl caut pe Alex prin mulțime, vorbește cu cineva, pare absorbit de conversație, a uitat de mine, a uitat că exist, în afara clipelor petrecute cu mine nu cred să mai încap în creierul lui, nu cred că i-a fost dor de mine vreodată, m-am băgat în sufletul lui cu forța, dar atunci de ce se arată încântat când suntem împreună, de ce îmi răspunde la mesaje, deși o face cam rar și cam sec, dar în cele trei cuvinte pe care
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
bufniturilor în trupul ei, acolo adânc în măruntaie, se desprinde de lespedea de piatră cu mare greutate, se târăște spre firul de apă din peșteră, își înmoaie buzele arse, își șterge genele umflate și dureroase, își simte obraji veștezi. O dor toate mădularele. Soarbe câteva înghițituri de apă, apoi se trage înapoi și se lungește lângă Maria. Închide ochii, ascultă întunericul, vântul de afară, foșnetul copacilor, susurul apei, toate aceste sunete familiare, împreună cu ele vrea să plece în eternitate, în căutarea
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
scuză, și tu nu te mai saturi de aceste umilințe, nu poți renunța la el, imaginea lui ți-a intrat în corp, în creier, în piele, nu este clipă să nu-l vezi, să nu-l auzi, ești bolnavă de dorul lui și el te tratează ca pe o cârpă", ar fi vrut să sară din tren, și-a băgat capul în pernă, zgomotele roților îi sfredeleau creierul, nu mai avea aer. Sala e ticsită de oameni, tot felul de oameni
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
în voia lui, el o posedă cu sălbăticie, acolo pe podele, peste covoare, se rostogolesc prin toată încăperea, peste trupul ei se năpustesc fiarele din pădure, trupuri lemnoase cu respirația împuțită, o hăcuiesc, ea vrea să scape din încleștare, o dor măruntaiele, o dor rărunchii, murdăria se revarsă în ea ca o flegmă, o îneacă, Alex plânge în hohote, urlă, se uită la el, nu simte nimic, el se zbate, plânge, scrâșnește din dinți, se uită la el cu o privire
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
ai să dormi tu", ea tremura de nerăbdare să rămână singuri, el nu părea să se grăbească, a vorbit îndelung cu fiecare dintre invitați, cu unii chiar și-a pierdut vremea, discuții aiurea, ea se uita la el, îi era dor de el, ar fi vrut să dispară cu toții, să rămână singuri, simțea că se înăbușă, el i-a petrecut pe câțiva dintre oaspeți la plecare, "în curând vom rămâne singuri", își spunea Zinzin în sinea ei, începând să se liniștească
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
fugea pământul de sub picioare, nu voia să-și piardă vremea cu banalități, îl voia pe Alex, dar nu oricum, voia o noapte de dragoste, de dragoste adevărată, să se înfrupte din el, era atât de flămândă, îi era atât de dor, se uita la el cum se agită, a făcut patul, i-a arătat baia, i-a dat explicații amănunțite, Zinzin nu-l mai auzea, se uita la el ca la un străin, "unde este iubitul meu, unde este, acesta este
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
se învălmășeau în creier, cuvintele nu mai aveau nicio substanță, niciun cuvânt nu mai avea niciun sens, după multă vreme i-a spus cu o voce obosită pe care nu și-o recunoștea: "spune-mi, Alex, ție nu ți-e dor niciodată de mine?", i-a răspuns neașteptat de repede, de fiecare dată când i-a pus astfel de întrebări a rămas fără răspunsuri, era prima oară când îi răspundea răspicat: "țin foarte mult la tine, dar nu am astfel de
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
de veche. De atunci, lui Hugo, prizonierul român, nu i s-a mai servit slănină, ci doar mazăre soldățească și arpacaș fiert cu varză. Drept vorbind, suferiră de foame și ceilalți răniți din spitalul de la Klosterholtzen, care începură a duce dorul mazării cu slănină, iar gradatul bătrâior dispăru într-o bună zi, lăsând, lângă patul lui Iuga, pușca lui veche. Invalizii din spitalul de la Klosterholtzen deveniră, apoi, pacienții unui lagăr de prizonieri nemți, pe care îi străjuiau un gard de sârmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
a înălțat el cuțitul, apoi l-a trecut ca trăsnetul printre cei doi și spre a lor mare mirare și năucire, despărțindu-i subit, Enea Căpută trezindu-se stăpân pe capetele baierelor, iar Pamfil Duran văzându-se cu toată traista dorurilor lui, în brațele sale Însă, Pamfil Duran, de îndată ce a băgat de seamă că are puterea economică la îndemână și-a strecurat mâna în traistă, cu repezeala îndrăcirii și a lăcomiei, scoțând o bucată de slănină de casă, roșie toată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mare plăcere, a se scurge ceasurile sale de meștereală. Când Trandafira l-a fugărit să-i taie lemne pentru cuptor, abia s-a îndurat să lase șurubăitul. Tot la iuțeală, a silabisit și cartea poștală trimisă de Aurelian, cu mare dor de-acasă, înainte de Arhangheli. Măcar că-l furnica osteneala prin palme, nu a întrerupt lucrul, nici măcar ca să o întâmpine la poartă pe Caterina, care se învoise clandestin de la diriginta clasei, ca de obicei, cu ocazia hramului de la Sfinții Arhangheli. În momentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
în vileag o nouă variată în privința obârșiei lor. Nu se găsi decât un singur mesean în tot restaurantul care să nu priceapă că musafirii din salonul de onoare erau oarece israelieni, originari din orașele Moldovei, mânați în locurile natale de dorul patriei de obârșie. Firește, Nae Calaican, ca și atunci când în liceu se forța să priceapă bazele Calculului diferențial, căută să nu-și tulbure mintea cu împovărări inutile. Până într-un final anume, el rămase unicul dintre cei care nu avură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
-și bodogănind stratul alb care îi acoperise de o palmă pe amândoi. Privi fără să înțeleagă ceva spre insul de alături, care, sub plapuma de zăpadă, dormea, strângându-se tot mai încovrigat de frig și tot mai acaparat de voluptosul dor de hodină. Ațintindu-și ochii alburii și tulburi, Mesalina socoti că bancnotele care ieșeau dezordonat din buzunarul necunoscutului, risipindu-se printre frunzele de nuc, i se cuveneau ei, într-un fel. Găsind că așa e firesc, se apucă să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
imediat cum ne- am revăzut. Trebuie să te recăsătorești, să mă uiți și să te uit! Era atât de fericită, vroia să-mi șoptească: - Hai acasă, în odăile noastre cu lună, vino în patul meu, la sânii mei, mi-e dor de tine, mi-e dor de noi. Suntem atât de puternici, însă n-are rost să mai păstrăm distanțele! Vreau să fim o singură ființă! Toată era o chemare, dorea să înflorească în mine. Cedase, sărutul prescris se răspândise-n
V?rsta prescris? by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83733_a_85058]
-
Trebuie să te recăsătorești, să mă uiți și să te uit! Era atât de fericită, vroia să-mi șoptească: - Hai acasă, în odăile noastre cu lună, vino în patul meu, la sânii mei, mi-e dor de tine, mi-e dor de noi. Suntem atât de puternici, însă n-are rost să mai păstrăm distanțele! Vreau să fim o singură ființă! Toată era o chemare, dorea să înflorească în mine. Cedase, sărutul prescris se răspândise-n văzduh. De data asta eu
V?rsta prescris? by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83733_a_85058]
-
scris o scrisoare prin poștă și vezi că ți-am pus și un plic să ai să poți să-mi dai răspuns. Te iubesc mult de tot mami credemă că nu te mint cu nimic. Nici nu pot spune ce dor îmi este de tine și de ochișorii tăi frumoși și de gurița ta mică și dulce ca mierea. Mami te iubesc din tot sufletul meu și din toată inima mea și nu vreau să te pierd niciodată în viață. Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
mai greu. Guriță vreau să-ți spun că te iubesc foarte mult și numai rezist fără tine am disperat aici fără tine vino mami mai repede lângă inimioara mea că simt că înebunesc aici fără tine. Și mie îmi este dor de ochișorii tăi frumoși și de gurița ta mică și dulce vreau mami să te am aproape de mine pentru că te iubesc și nu vreau să te pierd pentru nimic în lume pentru că te iubesc cu adevărat. Eu mami vreau cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
dacă mai văzut da mami. Și eu sunt disperată că sunt departe de tine dar ce pot face pentru că aici la pușcărie este foarte greu și eu vreau mami să te aud și să vorbesc cu tine pentru că îmi este dor de tine și vreau să vii cât mai repede aici lângă mine să te pot auzi. Nuștiu ce ași putea să fac să vii înapoi aici lângă mine. Mami tu stai cuminte și nu tetăia că trebuie să vină cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
tine pentru că pe tine te iubesc mai mult ca orice pe lumea asta și nu vreau să te pierd niciodată în viața mea pentru că te iubesc mult mult mult mult mult mult mult de tot mami. Și mie îmi este dor de serile în care stăteam noi amândoi și ne spuneam cât de mult ne iubim ce să-ți mai spun îmi este foarte dor de tine mami. Și eu mami îmi dau cuvântul de onoare că te iubesc mult mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
te iubesc mult mult mult mult mult mult mult de tot mami. Și mie îmi este dor de serile în care stăteam noi amândoi și ne spuneam cât de mult ne iubim ce să-ți mai spun îmi este foarte dor de tine mami. Și eu mami îmi dau cuvântul de onoare că te iubesc mult mult mult și nu mai pot rezista fără tine pentru că te iubesc măi maji. Eu îți spun mami că nu o să regreți că mai cunoscut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
mămică, vreau și eu pește, nu mult, așa, puțin, prăjit, ciorbiță făcută din mâna lui mama, și i-am cerut să-mi aducă apă de acasă. Apă de la puț mi-a adus... și a zis, hai, mamă, ți-a fost dor de apă de acasă, și mi-aduce o sticlă bună de la puț. Îmi plac cozonacii ei, prăjiturile ei. Mi-aduce cărți, ziare, reviste, îmbrăcăminte, încălțăminte și lucruri ce putem primi. Am poză cu ea și o port cu mine. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]