29,334 matches
-
până sub barba lui Dumnezeu. Durerea, o definire a putreziciunii și atât. Dorul, prelungire a pustiei, sufletul se dilată pe măsura așteptărilor, depărtările se adâncesc, absența sfredelește inima. Mi-e dor de tine, aproapele meu îndepărtat. Durerea monahului este alint, dorul umple pântecele pământului cu pământ: Retează-mi, Doamne, un deget din cele ce te întregesc în treime și ajută-mă să înțeleg durerea mădularului desprins din podul palmei și nu a rădăcinilor! Scoate-mi, Doamne, ochiul clarvăzător și lasă-mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
mădularului desprins din podul palmei și nu a rădăcinilor! Scoate-mi, Doamne, ochiul clarvăzător și lasă-mă să privesc cu el cerul din praful drumului. Smulge-mi, Dumnezeule, limba și ascultă laudele mele rostogolite prin iarbă! Durerea monahului este izbăvire, dorul scrijelește pe cruce un nume. Petre, gândești ca la 18 ani, ai rămas copil? Copiii sunt plăcuți lui Dumnezeu, pentru că sunt curați la inimă, plăcut vei fi și aici până la urmă, te asemeni cu arhimandritul, ai sufletul lui curat, ștergar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
ele. Singurătatea zilei de ieri avea colții mai ascuțiți, astăzi îmi ling rănile, mâine îmi voi răcori inima cu sânge tânăr. Teama de moarte trăită este mai mare decât teama de viață murită pe firimituri! Setea de sete se cheamă dor și, Doamne, cum arde în inimă! Tremuri, Petre, tremuri. Te înțeleg, nu vei fi niciodată furtună pentru corăbiile ce nu-ți aparțin, dar, în același timp, cred că nici pentru tine nu vei sfâșia pânzele și asta mă sperie. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
plugului. Suprema durere își face cuib în suflet, trupul o ignoră, inimă nu o ia în seamă, mintea o trece cu vederea. Face tumbe în sânge și, Doamne, cum mai apasă și, Doamne, cum mai sufocă. Suprema durere se cheamă dor și, Doamne, cum nicio iluzie nu-i poate plomba absența. Atunci, în decembrie, unghiile mâinii drepte i-au fost smulse la tocul ușii, arcadele sparte, palmele arse cu țigara, clavicula stângă dislocată, 3 coaste fisurate. Acum, încătușat de un scaun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
au dat certificat de bună purtare. Acum, Dumnezeu știe prin ce galerii de șobolani îi vor putrezi cărnurile! Era noapte, era târziu, era frig. Gândurile se descompuneau într-o baltă de urină. Pe gulerul cămășii, câteva urme vagi de visare. Dorul, o pasăre putredă în inimă. Viermele cel mai bine se simte pe lumina ochiului; acolo, în iris, se transformă larvă, fluture, zbor. Zbor! Ce fel de zbor? Pentru ce zbor? Către cine zbor? Dorul sorbea lumină de sub pielea nevertebratei. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cămășii, câteva urme vagi de visare. Dorul, o pasăre putredă în inimă. Viermele cel mai bine se simte pe lumina ochiului; acolo, în iris, se transformă larvă, fluture, zbor. Zbor! Ce fel de zbor? Pentru ce zbor? Către cine zbor? Dorul sorbea lumină de sub pielea nevertebratei. Nu așa se cădea să plece, nu așa se cădea să vină. Democratic, în viață este ca măcar moartea să o poată alege. Altfel și-ar fi dorit îmbrățișarea cea de pe urmă: până la desfacere, până la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
pământ și schije și intestine. El a scăpat, ceilalți 6 și comandantul de tun nu se pricepeau să ia peste picior năluca. Să trăiți, doamnă Moarte! Să trăiți! Am onoarea să vă salut. Sărut mâna! Vă așteptam, mi-a fost dor de Dumneavoastră. Mi-ați lipsit, onorată prezență! V-am ținut loc aici lângă mine, la fereastră. Nu vă faceți griji, am plătit eu biletul pentru dumnea-voastră dus întors. Pentru mine, pentru mine, ce mai contează? Cobor la prima. Dumnezeii mă-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
zori Elena Marin Alexe Am descălecat orbește Și-mi cufund fața în zori Printre degete-mi zâmbește Coloritul unei flori Alintate de lumină Fire verzi răsar acum Soarele măreț domină Veselia de pe drum Gândurile-mi galopează Pe aripi de bucurii Dorul însă mai oftează Trist pe norii azurii Prin frunze tremurătoare Păsări caută culcuș Iese vântul la plimbare Cântă plopii sub arcuș Azi bagheta primăverii Inima-mi o-nalță sus Ca o rugă-n pragul serii Mulțumire lui Isus Mai târziu
Din zori p?n?-n zori by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83304_a_84629]
-
caută culcuș Iese vântul la plimbare Cântă plopii sub arcuș Azi bagheta primăverii Inima-mi o-nalță sus Ca o rugă-n pragul serii Mulțumire lui Isus Mai târziu doinind aleanul Stelele pe cer apar Înflorind ca și tăpșanul Alungă dorul amar Genele se zbat în șoapte Trase-n fire de balsam Petice negre de noapte Lin alunecă pe geam Mă surprind cu încântare Călătoare prin tării Iar mă plimb în Carul Mare Până înspre zori de zi
Din zori p?n?-n zori by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83304_a_84629]
-
doar lacrimi și suspine. Dragoste dincolo de carne... Am să port cu mine-n vis, Dragostea ce ți-am promis. Am să port cu mine-n gând, Chipul și zâmbetul tău plăpând. Am să port cu mine-n suflet, De-al dorului tău plânset. Am sa port cu mine-n moarte, Ale tale blânde șoapte. Și de-ar fi mâine să plec, Și în moarte să mă înec, Știu că am să ajung în Rai, Gândindu-mă la al tău dulce grai
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93420]
-
Elena Marin Alexe Mă ascund în căsuța din turn a inimii mele și, trec cu Tine Isuse pe sub Arcul de Triumf al universului. Mă doare dorul de lumină al celor din întuneric. și strigătul din zori al fiilor nenăscuți vreodată. Mă apasă indiferența lumii față de eternitatea primită în dar.. Nu mă miră fățărnicia și minciuna, ce lasă urme adânci pe coloana infinitului din noi. Și-mi
Eternitate by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83233_a_84558]
-
închis, nu aveam chef să vorbesc cu nimeni, așa că pentru multe ore erau singurele voci care ajungeau în dormitorul nostru. Într-o zi am mutat pe Cultural și acolo a rămas. Nu neapărat pentru că îmi plăcea ce auzeam sau de dor, nu îmi era încă dor, ci pentru că era un raport asupra lumii, de care aveam nevoie. Într-o zi, am deschis reportofonul și am înregistrat amestecul de voci scurse din aparat, gângurelile Evei și pe mine cântându-i. Când R.
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
vorbesc cu nimeni, așa că pentru multe ore erau singurele voci care ajungeau în dormitorul nostru. Într-o zi am mutat pe Cultural și acolo a rămas. Nu neapărat pentru că îmi plăcea ce auzeam sau de dor, nu îmi era încă dor, ci pentru că era un raport asupra lumii, de care aveam nevoie. Într-o zi, am deschis reportofonul și am înregistrat amestecul de voci scurse din aparat, gângurelile Evei și pe mine cântându-i. Când R. vedea vreun spectacol, ajungea acasă
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
se prăbușește lumea în cele trei ore cât aș fi lipsit. Am stat ca pe ghimpi, am ieșit din sală de cum a început să curgă genericul. Nu s-a întâmplat nimic, dar acest sentiment de panică, libertate, dependență, goliciune și dor - greu de scris, de descris și greu de definit - a rămas cu mine și apare ori de câte ori eu și Eva suntem despărțite. E un sentiment minunat, o prietenă îl descria prin a avea două inimi, una care bate în tine, alta
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
știu cum să-i numesc. Pentru cei pe care nu i-am cunoscut, dar cu care am ajuns să mă văd și să vorbesc zilnic și pe care iar nu știu cum să-i numesc. O experiență pentru ei, pentru că mi-e dor de ei, pentru că vreau să stăm de vorbă, pentru că, chiar dacă totul pare că s-a schimbat, unele lucruri nu se schimbă de fapt niciodată. Nadia Anghelescu, Mic jurnal cu amintiri George Banu, Iubire și neiubire de teatru Răsvan Popescu, Cutia
Poveşti cu scriitoare şi copii by Elena Vlădăreanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1784]
-
aștept. -Unde ați fost dragii mei ?! - s-a auzit dintr-o dată vocea mămucăi de pe creanga superioară.Mămucă, mămucă, ce bine că te vedem! - se bucură puii de veveriță. Să știi că nu ne mai ducem nicăieri fără tine! Cât de dor ne-a fost de tine! -Dar unde ați fost dragii mei?- întreabă din nou veverița-mamă, mângâindu-și puii regăsiți, cu multă dragoste. -Hai cu noi, îi spune Pet, hai să-ți arătăm ceva. În acest timp coboară toți trei până la
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
cu coasa aștepta în dosul ușii grajdului. Dar ce să vezi? Era o fată frumoasă cu cosițe brunete care, neștiind ce se întâmplase cu prietenul ei, venise în vizită tocmai ce s-a înserat. Se bucură băiatul, oricum îi ducea dorul și el, acum va petrece noaptea mai plăcut. I-a făcut și fetei loc pe paiele moi din colțul grajdului și după ce s-au așezat amândoi comozi, n-au mai încetat cu poveștile până zori, când pe fată o fură
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
acel pământ, unde mi-ar plăcea să trăiesc. Am visat o insulă frumoasă care mă cheamă și n-o să am pace până n-o găsesc. Împăratul și împărăteasa n-aveau ce face, decât să înțeleagă dorințele fetei, să lăcrimeze de dorul ei, dar de oprit din visurile ei, n-aveau atâta putere. Prințesa și-a dat jos coronița așezând-o pe patul ei, apoi chema camerista și o rugă să se dezbrace. După ce își schimbară hainele, prințesa arăta ca o fată
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
ne încercăm fiecare forțele ca la urmă să ne putem întâlni fericiți și să ne povestim câte și mai câte! -Deci toată lumea este de acord cu această propunere? -E sigur că până la urmă ne vom întâlni? Mie o să-mi fie dor de voi! - șopti oul micuț, sfios din fire. -Hai să ne înțelegem de pe acum. Peste un an, exact, în acest loc, ne vom revedea! -Foarte bine, aclamară cu toții. Primul ou o luase spre nord, al doilea în direcția sudului, al
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
-Soarele atotputernic, nu vezi undeva, pe surorile mele dragi? -Sunt aici, surioară! - striga una dintre ele. Nu mă vezi? Sunt chiar în fața ta, bucata asta de gheață care plutește în apele tale liniștite! -Tu ești draga mea soră, vai ce dor mi-a fost de tine! Lasă-mă să te strâng la piept, și cu aceste cuvinte, Marea a trimis un val puternic peste gheață, ca el să se spargă de vârfurile ei, în semn de salutare. Pâlcul de gheață și
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
s-au îmbrățișat duios, în reflecțiile alb-transparente ale oglinzii cerului. -Dar unde or fi celelalte surori? - se întrebau ele. -Nu mă vedeți, dragele mele? Eu sunt, Iarba de pe faleză! Am venit și eu la întâlnirea noastră. Cât mi-a fost dor de voi și cât mă bucură revederea noastră! -Hai să te cuprind și pe tine, surioară dragă!și Marea trimise alte valuri spre țărm care depășiră buzele mării, nisipul ornamental și mângâiară fiecare fir de iarbă, în semn de iubire
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
de ore de trăit. Niște mici orgii cu sex, droguri și alcool, cum auzise că se organizau, l-ar ajuta să treacă În lumea cealaltă, deși cu riscul ca, acolo sus În ceruri unde ai urcat 4, să se agraveze dorul de lumea aceasta. Se spune, o spune Înțelepciunea națiilor, că nu există regulă fără excepție, și Într-adevăr așa trebuie să fie, Întrucât, chiar și În cazul regulilor pe care cu toții le-am considera inexpugnabile la maximum, așa cum sunt, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Teiul, când o să te scoli / Ți-o trimite soli, / Căci ți-e dat-acum de soarte / Viață fără moarte... Și ți-e dată tinerețe / Fără bătrânețe... // URSITOAREA A DOUA: Dar s-aduni adânc în tine, / Printre zilele senine, / Gânduri și suspine: / Dorul după ce-i mai mare / ' N-astă lume trecătoare, / După ce-i desăvârșit. // URSITOAREA A TREIA: Și să-ți cadă la picioare / Acel dar neprețuit. // (Ursitoarele ies.) CORUL: Căci ți-e dat de-acum de soarte / Viață fără moarte! / Și ți-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
-ți cadă la picioare / Acel dar neprețuit. // (Ursitoarele ies.) CORUL: Căci ți-e dat de-acum de soarte / Viață fără moarte! / Și ți-e dată tinerețe / Fără bătrânețe. / Dar s-aduni adânc în tine / Printre zilele senine/ Gânduri și suspine: / Dorul după ce-i mai mare / ' N-astă lume trecătoare, / După ce-i desăvârșit. // MAMA: Și să-ți cadă la picioare / Acel dar neprețuit... // (Ies toți din scenă.) REGIZORUL: Nea Costică, scoate și teiul, și leagănul... Scoate tot... (Nea Costică vine, scoate pancardele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Ieronim. De ce-mi spui Făt-Frumos? CÂNTĂREȚUL ORB: Te-am cunoscut după glas. Chiar dacă n-am mai trecut pe aici de când te-ai născut, eu te cunosc și te știu. Tu ești Făt-Frumos al Teiului. Mă-nchin ție, știind că dorul tău după ce-i desăvârșit nu va pieri niciodată. Om ești și trecător, dar nădejdea ta că vei găsi, cândva, Desăvârșirea va trăi mereu, purtată din om în om, din anii înfloriți ai tinereții până în amurgul vieții fiecăruia. Căci moartea nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]